วันจันทร์ที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2566

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 3

 

จุน: (เฮ้อ~ อุตส่าห์เป็นพักกลางวันแท้ๆ)
(คาเซฮายะเซมไป ดันบอกว่าอยากจะคุยกับโทโจ คานาเมะー ไม่สิ ต้องเรียกว่า HiMERU สินะ บอกว่าอยากคุยกับหมอนั่นสองต่อสอง)
(ก็เลยให้ทุกคนออกมาข้างนอกจนเข้าไปในห้องโหลยโท่ยไม่ได้แล้ว อันที่จริงคาเซฮายะเซมไปก็ไม่ได้ทำอะไรผิดหรอก แต่ก็แย่ล่ะสิ)
(เพราะปกติคาเซฮายะเซมไปจะทำข้าวกลางวันให้ ก็เลยไม่ได้เตรียมข้าวกล่องหรืออะไรเอาไว้เลย)
(ช่วยไม่ได้ "ไม่ใช่นักเรียนทุน" ออกไปนอกเขตโรงเรียนเรย์เมย์โดยไม่ได้รับอนุญาตไม่ได้ซะด้วยー)
(แค่ก้าวเท้าออกไปนิดเดียว ก็โดนโกรธ หาว่า "หลบหนี!" แล้ว)
(หิวจนไส้จะกิ่วแล้วด้วย รีบวิ่งไปให้ถึงร้านสะดวกซื้อดีไหมนะ ถึงจะไกลก็เหอะ ไหงถึงมาตั้งอยู่ในสถานที่ที่อย่างกับเกาะร้างอย่างนี้เนี่ย ไอ้โรงเรียนเรย์เมย์)
(จะซื้อจากร้านขายของในโรงเรียนก็ได้อยู่หรอก แต่โรงเรียนเรารวมหัวกับพ่อค้าหรือไงก็ไม่รู้ ถ้าขายให้พวกเราที่ไม่ได้มีส่วนลดเหมือนอย่าง "นักเรียนทุน" แล้ว ราคาจะแพงเป็นบ้าเป็นหลังเลย)
(ขนาดเรื่องแบบนี้ยังโดนแบ่งแยกชนชั้นเลย น่าหงุดหงิดชะมัด... หือ?)
(อ้าว? เหมือนมีควันลอยขึ้นมาจากทางฝั่งโน้น...?)
หรือว่า จะไฟไหม้? ชิบแล้ว ถังดับเพลิง ถังดับเพลิงอยู่ไหน...!?
เอ๊ะ อ้าว? เฮ้~ นาย โทโจเซมไปเหรอ?
ทะ ทำไมถึงมาก่อกองไฟแถวนี้เนี่ย...? นึกว่าไฟไหม้ซะอีก ตกใจหมด~!
อ๋อ ไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องก้มหัวให้ผมปลกๆ ก็ได้ ผมไม่ใช่คนใหญ่คนโตอะไร "ไม่ใช่นักเรียนทุน" แถมยังเป็นนักเรียนใหม่วรรณะต่ำสุดด้วย
หือ? ถึงอย่างนั้นนายก็ยังลำดับต่ำกว่าผม? หมายความว่าไง?
ยิ่งไปกว่านั้น ดูดีๆ แล้วกำลังวางตะแกรง ย่างเนื้อกับผักน่าอร่อยอยู่บนกองไฟไม่ใช่หรือไงครับเนี่ย! ขอผมกินบ้างได้หรือเปล่า~?
ที่จริงแล้วมันเกิดเรื่องอย่างงู้นอย่างงี้ ปล่อยไว้ต้องอดข้าวกลางวันแน่ๆ เลยครับ
อ๋อ OK สินะครับ งั้นก็ขอร่วมวงด้วยไม่เกรงใจนะครับ~
เฮะๆ ก็คิดมาตั้งแต่ตอนเจอกันครั้งแรกแล้วนะครับ นายเนี่ยเป็นคนดีจังเลยนะ โทโจเซมไป ถึงการกระทำจะลึบลับไปหน่อยก็เหอะ
ว่าแต่ นายเนี่ย ปกติจะไปทำอะไรอยู่ที่ไหนเหรอ? ไม่เคยเห็นอยู่ที่ห้องโหลยโท่ยหรือห้องเรียนของ "ไม่ใช่นักเรียนทุน" เลย แปลว่านายเป็น "นักเรียนทุน" เหรอ?
ไม่ใช่? อยู่นอกเหนือจากระบบแบ่งชนชั้นพวกนั้น? ก็แล้วมันหมายความว่ายังไงกันแน่เล่า?
เออ ไม่ได้จะว่าอะไรซะหน่อย... แบบว่า ขอโทษนะครับ ที่ทำตัวปากเสียไปหน่อย ทั้งที่ทางนั้นอยู่ปีสูงกว่าแท้ๆ
อ๊ะ ครับ ขอรับเนื้อไปนะครับ ขอบคุณสำหรับอาหาร
ง่ำๆ อร่อยจัง แต่ว่า นี่มันเนื้ออะไรเหรอครับ...?
อ๊ะ จะว่าไปก็อยากถามเรื่องนี้เหมือนกัน นายเนี่ย รู้จักคนชื่อโทโจ คานาเมะหรือเปล่า? เค้าเป็นญาติหรืออะไรกับนายหรือเปล่า?
แบบว่า~ รู้สึกว่าเหมือนกันอยู่หน่อยๆ น่ะ... โครงหน้างี้ นามสกุลก็เหมือนกัน ไม่คิดว่าจะบังเอิญหน้าคล้ายกันเฉยๆ ด้วย
ーเหวอ!?
อะ อะไรเนี่ย? มากันไม่หยุดไม่หย่อนเลย!



อิบาระ: ขออภัย! พวกคนตรงนั้น ได้รับบาดเจ็บหรือเปล่าครับ!

จุน: (หา? อะไรเนี่ย ไอ้รถสุดหรูนี่? พุ่งเข้ามาแบบเร็วจี๋เลย...!)

อิบาระ: ขอโทษด้วยจริงๆ ครับ! ไม่นึกว่าจะมีคนมานั่งทานอาหารกันอยู่ในที่แบบนี้!
เกือบจะเผลอชนเข้าซะแล้วครับ! เดี๋ยวเราจะตักเตือนคนขับรถอย่างเข้มงวดที่หลัง โปรดยกโทษให้ด้วยเถอะครับ!

จุน: หา? ว่าแต่ นายเป็นใครมาจากไหนเนี่ย? ไม่ใช่ชุดโรงเรียนเรานี่นา...?

อิบาระ: อ๊า แนะนำตัวช้าไปซะแล้วสิ! รับนี่ไปสิครับ!

จุน: (หืม? อะไรของหมอนี่ อายุพอๆ กับเราแท้ๆ ดันยื่นนามบัตรมาให้ด้วยท่าทางอวดเบ่งเฉยเลย...?)
(ไหนๆ? [ปีหนึ่งโรงเรียนชูเอทสึ/นักเรียนทุน ซาเอกุสะ อิบาระ(七種 茨)]...? ชื่ออ่านว่าอะไรฟะเนี่ย? นานะ ทาเนะ อะไร๊? ชื่อแปลกชะมัด! นี่ก็ชื่อในวงการเหรอ?)
(ว่าแต่ ชูเอทสึนี่ มันโรงเรียนโคตรหัวกะทิที่ทุกคนเป็น "นักเรียนทุน" ไม่ใช่เหรอ)
(เป็นแหล่งรวมของ "ไอดอลผู้เป็นเลิศที่สุด" ที่คัดเลือกมาจากโรงเรียนในเครือคอสโปรทั่วประเทศ)
(หมอนี่ เป็นนักเรียนของที่นั่นเหรอ? ด้วยอายุเท่ากับเรา? นี่น่ะเหรอชนชั้นสูง โลกที่อยู่มันต่างกันจริงๆ น๊า~...?)

อิบาระ: ขอโทษด้วย! พอดีว่ากำลังรีบอยู่ ต้องขอตัวเท่านี้ก่อน! หากมีอะไรอยากจะกล่าวล่ะก็ โปรดใช้ช่องทางติดต่อบนนามบัตรนั่นนะครับ!
เช่นนั้นก็ ขออภัยด้วย! ต้องขออภัยยิ่งเป็นอย่างสูงจริงๆ ครับ!

จุน: (ฮะๆ ขับรถหรูแล่นฉิวหายไปแล้ว ไม่หันมองมาทางนี้ซักนิด ไม่อยู่ในสายตาเลยสินะ โคตรน่าหงุดหงิด)
(หมอนั่นกับเรา มีอะไรที่แตกต่างกันกันนะ?)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...