อิซึมิ: "♪~♪~"
ริทสึ: ฮุฮุฮุ เซ็จจัง ท่าทางสนุกจังเลยนะ
ยกภูเขาออกจากอกได้แล้วสิ... แถมได้บทสรุปที่พวกรุ่นน้องเองก็ยอมรับได้ด้วย ถือว่าปิดไปหนึ่งคดี♪
อาราชิ: ถึงจะลำบากพวกเราที่ต้องโดนเหวี่ยงไปเหวี่ยงมาน่าดูก็เถอะนะ?
แต่ว่า เพราะอิซึมิจัง งาน "ค็อกเทลเปียโน" ก็เลยคืบหน้าอย่างราบรื่นด้วย
แถมทำให้ "ฟราแกรนซ์ไลฟ์" สะสางไปได้อย่างงดงามด้วย เนอะ?
เลโอ: นั่นสินะ ทุกอย่างไปได้ดีเลย! เพราะว่าได้เซนะสอนให้โดยตรง เด็กใหม่ของ [Knights] ก็เลยเลเวลอัพกันพอตัวเลยใช่ไหมล่ะ?
สึคาสะ: ครับ เหมือนว่าจะได้ประสิทธิผลมากเลยล่ะ เพราะว่าเซนะเซมไปเป็นเพอร์เฟคชั่นนิสต์ด้วย ก็เลยพยายามช่วย Lesson โดยไม่ล้มเลิกง่ายๆ
เหล่าอัศวินวัยเยาว์ที่ต้องแบกรับยุคสมัยถัดไปー ก็อยากให้พวกเขาเข้มแข็งและแข็งแกร่งและยิ่งขึ้น ในฐานะสมาชิกคนหนึ่งใน [Knights] ของพวกเราเช่นกันครับ
ในที่สุดก้าวแรกนั้น ก็ได้เริ่มออกเดินด้วยความทุ่มเทของเซนะเซมไปนะครับ และเป็นเพราะเลโอซังที่ช่วยเฝ้ามอง "Red Knights" ด้วย
เลโอ: งั้นเหรอ? ฉันว่าตัวเองก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรให้ "เรดไนท์" เท่าไหร่เลยนะ~?
เดิมทีเซนะก็เป็นคนลากไปลากมาด้วย ฉันก็แค่คอยตามเฉยๆ เอง
แล้วที่ฉันกล่อมเซนะได้ ก็เป็นเพราะใครบางคนที่ผ่านทางมาด้วย
ฉันว่าก็เป็นเซนะเองนั้นแหละ ที่พยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อที่จะยอมรับคำพูดของใครซักคนนั่นให้ได้ด้วย
ตลอดมาหมอนั่นต่อสู้ด้วยตัวคนเดียวโดยไม่พึ่งพาใครー แต่พอได้แบ่งปันสิ่งนั้นกับคนอื่น เซนะถึงกลายเป็นสิ่งชี้นำให้กับเหล่ารุ่นน้องได้แบบนี้
ว่าไงดีล่ะ เป็นนิสัยที่ชวนขาดทุนจริงๆ เลยน้า
ฉันก็ไม่ค่อยรู้เรื่องในอดีตของเจ้านั่นหรอก แต่ถ้าเซนะไม่ได้เจอกับอาจารย์ "แมดแฮทเตอร์" ล่ะก็ หมอนั่นอาจกลายเป็นคนซื่อตรงมากกว่านี้ก็ได้?
สึคาสะ: ...พูดไปมันก็จริงนะครับ
แต่ว่า เซนะเซมไปที่เป็นแบบนั้นก็ไม่ใช่เซนะเซมไปสินะครับ
เลโอ: ...นั่นสินะ♪
อิซึมิ: เดี๋ยวเถอะ ซุบซิบนินทาอะไรกัน? ไลฟ์เพิ่งเริ่มเองนะ ทำตัวเอื่ยเฉื่อยกันซะแล้วเหรอ?
สึคาสะ: เปล่าครับ เรากำลังประทับใจกันอยู่เลยที่เซนะเซมไปไฟแรงกว่าปกติ♪
...เอาล่ะ ใกล้ถึงเวลาที่พวกรุ่นน้องจะมาร่วมวงด้วยแล้วล่ะครับ
และพวกเขาก็จะทำให้โลกของ Alice ต้องปั่นป่วนเหมือนอย่างที่พวกเราทำ
เล่นเพลงใหม่แบบ Arrange อีกรอบหนึ่งー แล้วคราวนี้ก็ให้เหล่ารุ่นน้องมาร่วมแสดงเพลงใหม่ แบบ Full Member กันเถอะครับ!
"♪~♪~♪"
ริทสึ: เร่าร้อนจังนะ ต้องแบบนี้สิถึงจะเป็นซูจัง
แต่ว่า วันนี้ฉันเองก็มีแรงใจมากกว่าที่คิดไว้เหมือนกัน สงสัยติดเชื้อไฟแรงมาจากใครบางคนล่ะมั้ง...♪
ถึงศึกแดงขาวจะจบลงด้วยชัยชนะของ "ไวท์ไนท์" ก็จริง แต่สมาชิกที่เคยอยู่กับ "เรดไนท์" ก็คงนึกเอาจริงเพื่อทนแทนที่แพ้ไปอยู่แล้วสินะ♪
ต้องแสดงหลักฐานให้เห็นด้วยเวทีนี้แล้วสิ ว่าพวกเราต่างหากที่เป็นฝ่ายชนะ♪
"♪~♪~"
อาราชิ: อุฮุฮุ นั่นสินะจ๊ะ ยังไงเหล่าผู้ชมก็ไม่มีทางรู้เรื่องผลลัพธ์ของศึกแดงขาวอยู่แล้วด้วย
ถ้าเกิดฝั่งเราดูด้อยกว่าในการแสดงจริงขึ้นมามันก็ชวนอารมณ์เสียอีก
อิซึมิจังก็ก่อเรื่องเอาไว้ตั้งขนาดนั้น แต่สุดท้ายเราก็อภัยให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไปซะเฉยๆ เลย อย่างน้อยก็อยากกดดันจนทำให้อิซึมิจังกัดฟันกรอดให้ได้ซักหน่อยน่ะนะ?
ถ้าเป็นเรื่องใส่ชุดสวยๆ งามๆ แล้วออกมาดูดีล่ะก็ ฉันเองก็ไม่แพ้อิซึมิจังหรอกนะ ก้มกราบต่อความงดงามของชั้นเสียเถอะ♪
"♪ ♪ ♪"
อวดดีจริงๆ เลยนะ~ รุ่นน้องอย่างพวกนายคิดจะเอาชนะฉัน มันยังเร็วไปอีกร้อยปี♪
เอาล่ะ จะเร่งกำลังให้มากขึ้นกว่าเดิมแล้วนะ! ใครที่คิดว่าตามทันก็ตามมาได้เลย...♪
"♪! ♪! ♪!"
เลโอ: วะฮ่าฮ่า! ทุกคนพากันค่อยๆ ลงแรงกับการแสดงเพอฟอร์แมนซ์ราวกับกำลังตอบรับต่อเวทีที่กำลังถึงจุดพีคอยู่เลย! ต้องแบบนี้สิถึงจะเป็น [Knights] ♪
ฉัน เซนะ ริสสึ กับนารุ แล้วยูนิตที่เหลือกันอยู่สี่คนนี้ก็มีสุโอะเพิ่มเข้ามา มีพวกรุ่นน้องมารวมตัวกัน...
เลโอ: แล้วทุกคนก็ได้มามอบบทเพลงอันสนุกสนาน ให้แก่เวทีนี้ー ไม่สิ ให้แก่โลกใบนี้!
ว่าไงดีล่ะ เป็นเรื่องที่วิเศษสุดๆ ไปเลยนะ...☆
"♪~♪~♪"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น