ทัตสึมิ: "♪~♪~♪"
"~......♪"
"Amen"
"ฮึฮึ สวัสดีครับนักเรียนใหม่ทุกคน ยินดีที่ได้รู้จัก"
"ผมคือนักเรียนปีสองของโรงเรียนเรย์เมย์ คาเซฮายะ ทัตสึมิครับ"
คานาเมะ: คาเซฮายะ ทัตสึมิ...?
จุน: คนรู้จักเหรอฮะ เออ โทโจ...คุง
คานาเมะ: แล้วทำไมต้องไม่รู้จักล่ะครับ คุณเองก็เถอะ ท่าทางแบบนั้นคงไม่รู้จักกระทั่งผมสินะ?
จุน: ไม่รู้จักแล้วผิดตรงไหนล่ะ ก็ผมโดนพ่อแม่พิลึกกึ่งๆ กักบริเวณสั่งให้ฝึกตนเป็นไอดอลอย่างเดียวมาตลอด เลยไม่ค่อยรู้เรื่องโลกภายนอกเท่าไหร่นี่นา
คานาเมะ: ? ฝึกตนเป็นไอดอล? ถ้าเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับไอดอล ก็ไม่มีทางจะไม่รู้จักพวกเรานี่นา?
มันขัดแย้งกันนะครับ หรือก็คือ เธอมันขี้โกหกไงล่ะ
จุน: อะไรของไอ้นี่เนี่ย น่ารำคาญชะมัด... ดูท่าทางฉลาดแต่ไร้กึ๋นสินะ
คานาเมะ: อ๊ะ หาว่าผมบ้าสินะครับ? เรื่องนั้นผมรู้นะ แต่เพราะผมไม่ได้บ้า ฉะนั้นเธอนั่นแหละที่ขี้โกหกจริงๆ ด้วย!
จุน: อย่าโหวกเหวกดิ มันเสียงดัง... เหมือนว่าพิธีปฐมนิเทศจะเพิ่งเริ่มด้วย ถ้าไม่เงียบหน่อยล่ะก็เดี๋ยวโดนอาจารย์หมายหัวเอาหรอก
คานาเมะ: เรื่องนั้นคงไม่เป็นปัญหาหรอกครับ มองรอบๆ ดูก็น่าจะรู้แล้วนี่ ว่าคณะอาจารย์ของโรงเรียนเรย์เมย์แห่งนี้ ไม่มาสนใจพวก "ไม่ใช่นักเรียนทุน" อย่างพวกเธอหรอก
จุน: ก็จริงแฮะ จำนวนอาจารย์ก็น้อย เรียกว่าแทบไม่เห็นเลยดีกว่า
คานาเมะ: ก็เพราะพวกเธอมันก็แค่ปลาซิวปลาสร้อย ที่ไม่มีค่าพอจะลงทุนด้วย และเหตุผลที่จะต้องแบ่งเวลาให้ยังไงล่ะครับ!
จุน: ก็บอกว่าเสียงดังไงเล่า... ทั้งที่รอบข้างนี้ก็มีแต่ "ไม่ใช่นักเรียนทุน" อย่างที่ว่ามาแท้ๆ ยังพูดจาล่อตีนแบบนั้นได้อยู่อีกนะ นายเนี่ย
คานาเมะ: ไม่ใช่ "นาย" ผมคือโทโจ คานาเมะต่างหากครับ
ถ้าไม่รู้จักล่ะก็ จำไว้ซะตั้งแต่ตอนนี้ด้วยล่ะ มันเป็นชื่อที่ซักวัน ไม่ว่าใครก็จะไม่อาจมองข้ามไปได้ยังไงล่ะครับ
จุน: งั้นเหรอ... แล้ว โทโจ คานาเมะคุงผู้ที่ดูจะยิ่งใหญ่และโด่งดังคนนั้น รู้จักกับเจ้าคนผมยาวๆ ที่พูดอยู่บนโพเดียมนั่นสินะ
คานาเมะ: ? รู้ได้ยังไงครับว่าผมรู้จักกับเขา? หรือว่า เธอจะเป็นนักสืบที่มาสืบเรื่องผม? หรือเป็นสปาย...!?
จุน: (อา~ ชักจะขี้เกียจสนทนากับไอ้งั่งนี่แล้วแฮะ)
คานาเมะ: อะไรครับ อย่ามาจ้องกันแบบนั้นได้หรือเปล่า ไม่งั้นจะคิดเงินแล้วนะครับ
จุน: คร้าบๆ พลาดไปแล้วคร้าบ~ ผิดเองแหละที่ถามอะไรแปลกๆ จะไม่ทักแล้วก็ได้ ช่วยลืมๆ เรื่องของผมไปทีเหอะ
คานาเมะ: ถ้าผมลืมๆ เรื่องของเธอ ก็เหมือนผมยอมฟังที่เธอพูดน่ะสิ เพราะงั้นไม่เอาครับ
จุน: น่ารำคาญเฟ้ย... น่ารำคาญโคตรๆ เลย...
คานาเมะ: หึหึ ว่าแต่ นั่นคือคาเซฮายะ ทัตสึมิที่เค้าล่ำลือกันสินะครับ
จุน: โอ๊ะ กลับเข้าเรื่องได้แบบปาฏิหาริย์เลยแฮะ
คานาเมะ: "นักเรียนทุน" ของโรงเรียนเรย์เมย์ หรือก็คือของโรงเรียนสร้างเสริมไอดอลในเครือคอสโปรนั้น ทุกคนจะได้เดบิ้วท์ในฐานะไอดอลกันหมดครับ
ถึงจะเป็นคนไร้ปัญญาอย่างเธอก็คงทราบเรื่องนั้นสินะ
จุน: คร้าบๆ... เป็นแค่นักเรียนแต่ท่าทางอวดดีจังแฉะ ซากามิ จินเองก็เดบิ้วท์ตั้งแต่ยังเป็นนักเรียนเหมือนกันหรอก
คานาเมะ: ซากามิ จินเหรอ รู้จักสิครับ ซุปเปอร์ไอดอลเมื่อสมัยก่อนหน้าซักพักสินะ จะว่าไปแล้วเหมือนจะจบจากยูเมะโนะซากิซะด้วยสินะครับ
จุน: ถึงจะบ้าแต่ท่าทางความจำดีนะ นายเนี่ย
คานาเมะ: ไม่ได้บ้าครับ
โรงเรียนยูเมะโนะซากิที่ถือเป็นมือเก่าสำหรับวงการนี้ー เหมือนว่าแม้แต่นักเรียนทั่วไปที่ไม่ใช่ "นักเรียนทุน" ก็โปรดิวซ์เป็นไอดอลได้สินะครับ
จุน: สมัยซากามิ จินจะเป็นยังไงไม่รู้ล่ะ แต่เหมือนช่วงนี้จะเป็นอย่างงั้นอยู่
เพราะงั้น แทนที่ไอดอลของยูเมะโนะซากิจะมีทั้งดีและแย่ปะปนกันไปยังไง แต่ที่จริงก็มีแต่ขยะเหลือทิ้งทั้งนั้น
คานาเมะ: แต่เรย์เมย์ไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ เพราะมือโปรที่จะได้ยืนอยู่บนเวทีนั้นมีเพียงแต่ "นักเรียนทุน" ที่ได้รับการยอมรับด้านความเป็นเลิศ และได้รับการยืนยันว่ามีคุณค่าสูงแล้วเท่านั้นยังไงล่ะครับ
คาเซฮายะ ทัตสึมิคนนั้น โด่งดั่งในฐานะของไอดอลที่เป็นเลิศที่สุดแม้แต่ในหมู่ "นักเรียนทุน" ของเรย์เมย์ด้วยกันเอง ถึงพออยู่ในชุดนักเรียนแล้วจะให้ภาพลักษณ์ต่างออกไปจนอาจมองไม่ออกในทันทีก็เถอะ
แต่ตอนออกพวกรายการTV จะให้ภาพลักษณ์ที่เคร่งขรึม หรือดูคูลมากกว่านี้นี่นา
เพราะอะไรกันนะ หรือเวลาปกติจะเป็นแบบนั้นกันー ทั้งเอาผมลง แล้วก็ให้ความรู้สึกนุ่มนวลขึ้นด้วย
จุน: อา~ ภาพลักษณ์แบบอยู่ด้วยแล้วสบายใจสินะ คนที่คาแรกเตอร์ตอนเป็นไอดอลกับเนื้อแท้เป็นคนละขั้วกันเลยก็น่าจะมีให้เห็นอยู่บ่อยๆ นี่นะ
คานาเมะ: ช่วงนี้มีไอดอลที่ยอมขายกระทั่งชีวิตส่วนตัวของตัวเองเยอะขึ้นด้วย คนแบบนี้คงมีให้เห็นได้น้อยแล้วล่ะครับ...
ไอดอลในเครือคอสโปร มีธรรมเนียมที่จะต้องสร้าง "คาแรกเตอร์ในฐานะไอดอล" ให้ดีด้วย
ผมเองก็เรียนจากโรงเรียนม.ต้นในเครือมาด้วย ก็เลยได้รับการชี้แนะเรื่องการสร้างคาแรกเตอร์แบบพื้นฐานเอาไว้ก่อนน่ะครับ เค้าบอกว่าเพราะผมดูท่าทางฉลาด ก็เลยต้องประพฤติตัวให้ดูฉลาดด้วย
จุน: เพราะหน้าตาดีแต่ดันพ่นแต่เรื่องบ้าๆ บอๆ ออกมา เค้าก็เลยเดาอิมเมจผิดล่ะมั้ง
คานาเมะ: ครับ เพราะผมไม่ได้บ้าก็เลยต้องฉลาดเข้าไว้ไงครับ เพราะผมเป็น "ไอดอลแบบนั้น" นี่นา
จุน: หืม... แบบนั้น ท่าทางอึดอัดแย่เลยนะ
คานาเมะ: ถึงจะอึดอัดแต่นั่นก็คือไอดอลนี่ครับ ถ้าผมไม่ใช่ตัวผมอย่างที่สังคต้องการล่ะก็ คงไม่มีแม้แต่คุณสมบัติที่จะได้ไปยืนบนเวทีหรอก
จุน: ......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น