วันเสาร์ที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2566

ฝึกพิเศษ! การซ้อมคู่อันตะกุกตะกัก - ตอนที่ 3

 

(ณ หน้าลานน้ำพุ)

คานาตะ: ปุก้า ปุก้า...♪
วันนี้อาการดี เหมาะแก่การ "เล่นน้ำ" มากๆ เลยคร้าบ...♪
ถ้าเป็น "น้ำพุ" ก็จะไม่จมน้ำด้วย ไม่ต้องกลายเป็นขยะลอยทะเลด้วยล่ะคร้าบ...♪
โซมะเอง ก็ลองดูบ้างไหมคร้าบ? เย็นสบายมากเลยนะคร้าบ~?

โซมะ: เป็นเกียรติที่ท่านประธานชมรมเชื้อเชิญ แต่ว่าว่ายน้ำทั้งที่ใส่ชุดนักเรียนอยู่นี่มันก็กระไรอยู่หรือเปล่า...? เดิมทีก็ไม่ได้อยู่ในวัยที่จะมาว่ายน้ำในน้ำพุแล้วนะ!
ทว่า เราก็ติดหนี้บุญคุณท่านประธานชมรมเอาไว้อยู่
ต่อผู้มีบุญคุณที่สอนเราให้รู้ถึงความล้ำค่าของท้องทะเลแล้ว จะให้ตอบกลับไปว่า "ลงไปว่ายน้ำในน้ำพุเช่นนี้ สติยังสมประกอบอยู่หรือเปล่า?" ก็คงไม่ได้
อืม แย่ล่ะ แย่จริงๆ แล้ว...! ใครก็ได้! แถวนี้ไม่มีใครจะมาช่วยเราหน่อยเหรอ...?
หืม ที่อยู่ตรงนั้นมัน... อันสึโดโนะ? หากเป็นอันสึโดโนะล่ะก็อาจจะให้แนวทางอะไรดีๆ ก็ได้ อันสึโดโนะ! อันสึโดโนะ~!
เหตุฉุกเฉินขอรับ! ขอยืมสติปัญญาของอันสึโดโนะด้วย!
ที่จริงแล้ว... ไม่สิ ดูด้วยตาตัวเองน่าจะเร็วกว่าให้ข้าเล่า พอดีมีเรื่องอยากจะปรึกษาเกี่ยวกับท่านประธานชมรมที่อยู่ตรงนั้นหน่อย

คานาตะ: เอา "ของเล่น" ที่ทำที่ห้องชมรมออกมาเรียงดีกว่า~
"ทากทะเล" "แมงกระพรุน" "ฉลามวาฬ"...♪
มีเพื่อนพ้องในทะเลอยู่เยอะแยะ ก็ไม่เหงาแล้วล่ะคร้าบ...♪

โซมะ: ก็เป็นอย่างที่เห็น ข้าจนปัญญาแล้วล่ะขอรับ...
หากคนของสภานักเรียนรู้เข้าว่าท่านประธานชมรมมาว่ายน้ำตรงนี้ "ชมรมสิ่งมีชีวิตใต้ทะเล" อาจจะถูกยุบเอาก็ได้
ดูเหมือนว่าคนของสภานักเรียนจะมองว่าท่านประธานชมรมเป็นคนประหลาดพิกลอยู่นี่นา...? แถมท่นาประธานชมรมยังเป็นหนึ่งใน "สามประหลาด" ด้วย
แต่ว่าประธานของชมรมการแสดงกับชมรมดนตรีก็เป็น "สามประหลาด" เช่นกัน แต่ช่วงนี้มีเพียงท่านประธานชมรมเท่านั้นที่ถูกด้อยค่าเหมือนเป็นคนพิลึกพิลัน ทำให้ข้าทนไม่ได้
อันสึโดโนะ ข้าต้องขอร้องด้วย! ได้โปรดช่วยหยุดยั้งพฤติกรรมแปลกๆ ของท่านประธานชมรมให้ทีได้หรือไม่...?
โอ้ ยอมรับคำของั้นหรือขอรับ! เช่นนั้น ข้าจะคอยดูท่าทีอยู่ตรงนี้ หากเกิดอะไรขึ้นโปรดเรียกหา...♪

คานาตะ: ปุก้า ปุก้า...♪
สวัสดีคร้าบ อันสึซัง อันสึซังก็มา "เล่นน้ำ" ด้วยกันไหมคร้าบ...?
หืม? เลิกว่ายน้ำใน "น้ำพุ" ดีกว่านะ เหรอ?
เข้าใจแล้วคร้าบ~ ถ้าอันสึซังเป็นคนขอ ก็ปฏิเสธไม่ได้อยู่แล้วล่ะ
เพราะว่าได้รับความช่วยเหลือจากอันสึซังมามากด้วย จะปล่อยผ่านคำขอของ "ผู้มีพระคุณ" ไม่ได้หรอกครับ~♪

โซมะ: ท่านประธานชมรม อยู่เช่นนั้นต่อไปเดี๋ยวไข้หวัดจะถามหา โปรดใช้ผ้าขนหนูนี้เถิด

คานาตะ: ขอบคุณนะ โซมะ♪ เพราะเป็น "หน้าร้อน" "ชุดนักเรียน" เลยแห้งเร็วก็จริง แต่นี่ก็ "เดือนตุลา" แล้วนี่นะคร้าบ~
ถ้าจะว่ายน้ำใน "น้ำพุ" ล่ะก็ เปลี่ยนชุดก่อนน่าจะดีกว่าสินะคร้าบ...?

โซมะ: อืม อันที่จริงข้าก็ไม่อยากให้ว่ายน้ำตรงนี้หรอกขอรับ... แต่หากไปขัดความสุขของท่านประธานชมรมเองก็รู้สึกผิดด้วย
หากท่านประธานชมรมไม่ทำให้คนของสภานักเรียนจับสังเกตก็คงได้อยู่ ...ทว่า ในคราวนี้ผ่านพ้นไปได้ด้วยความช่วยเหลือของอันสึโดโนะเลยทีเดียว
หากมีข้าเพียงผู้เดียวล่ะก็ คงจะมัวแต่สับสนลนลานจนทำอะไรไม่ถูกไปแล้ว...! ขอบพระคุณขอรับ อันสึโดโนะ
...มีธุระกับข้าและท่านประธานชมรม? แล้ว เป็นธุระแบบใดงั้นหรือ?
หืม คิดการฝึกซ้อมคู่ของท่านประธานชมรมและข้าให้สินะ แน่นอนว่าไม่มีเหตุผลให้ต้องปฏิเสธเลย
หากจะฝึกซ้อมความสามารถของ "ไอโดรุ" ร่วมกันกับท่านประธานชมรมล่ะก็ คงต้องเปลี่ยนสถานที่กันเสียหน่อย ...ท่านประธานชมรมเองก็เห็นพ้องหรือไม่?

คานาตะ: แน่นอนอยู่แล้วคร้าบ~♪ จะได้ "ซ้อม" ร่วมกับโซมะด้วย น่าตื่นเต้นจังเลยนะคร้าบ...♪

โซมะ: เช่นนั้น เราก็ไปกันเถิด อันสึโดโนะ ท่านประธานชมรม โปรดตามหลังข้ามาได้เลย


(ณ หองซ้อมเต้น)

โซมะ: มุ... มุมุ มุมุมุมุ...!

คานาตะ: โซมะ เป็นอะไรเหรอคร้าบ~? หน้านิ่วคิ้วขมวดหมดแล้วนะคร้าบ...?

โซมะ: ขออภัยด้วยขอรับ ท่านประธานชมรม
คือว่า ถึงการที่เราแลกเปลี่ยนชุดกันเช่นนี้ จะเป็นส่วนหนึ่งของการซ้อมก็เถิด แต่ก็ทำเอาเผลอครวญคราวออกมาเพราะมันดูไม่เข้ากันเกินไปหน่อย...!

คานาตะ: งั้นเหรอคร้าบ~? ผมว่าโซมะ ใส่ "ชุด" ขึ้นมากเลยนะคร้าบ...♪
ผมต่างหากล่ะ ที่ต้องเป็นห่วงว่าตัวเองดูไม่เข้ากับ "ชุด" ของ "อาคัตสึกิ" หรือเปล่า...

โซมะ: ไม่ใช่เช่นนั้นหรอกขอรับ โปรดวางใจเถิด! ซ้ำยังดูดีมาก ราวกับเป็นหนึ่งในสมาชิกของ "อาคัตสึกิ" เลยทีเดียว!

คานาตะ: หุหุหุ... โซมะเนี่ยใจดีจังเลยนะคร้าบ...?
ขอบคุณอันสึซังด้วยนะคร้าบที่ชม~♪ เริ่มจะ "มั่นใจในตัวเอง" ขึ้นมานิดหน่อยแล้วสิ
ถึงผม จะเพิ่งเคยจับ "ดาบคาตานะ" เป็นครั้งแรกก็เถอะ แต่จะพยายามนะคร้าบ...?

โซมะ: เช่นนั้น ท่านประธานชมรม โปรดเหวี่ยงดาบตามเสียงให้สัญญาณของข้าด้วย
...เชสโตะ!

คานาตะ: เชสโตะ~♪

โซมะ: ทะ ทะทะทะ ท่านประธานชมรม! ถึงจะบอกให้เหวี่ยงดาบก็เถอะ แต่หากปล่อยมือกลางคันเช่นนั้นมันอันตรายนะขอรับ...!
โชคดีไปว่าดาบที่ลื่นหลุดมามันไปปักเข้ากับพื้น แต่หากพลาดไปก้าวเดียวก็ถึงตายได้เลยนะ...!

คานาตะ: ขอโทษนะคร้าบ โซมะ... ผมสำนึกผิดแล้วคร้าบ...

โซมะ: เป็นเพราะข้าอธิบายไม่ละเอียดเองขอรับ ท่านประธานชมรมไม่จำเป็นต้องขอโทษเลย
แล้วก็ แม้เมื่อครู่จะวุ่นวายไปบ้าง แต่ท่านประธานชมรมนั้นก็มี "เซนสึ(เซนส์)" อยู่ เกรงว่าหากฝึกซ้อมหน่อย ก็คงคุมดาบได้อิสระดั่งใจนึก

คานาตะ: หุหุหุ... น่าตื่นเต้นจังเลยคร้าบ...♪ ซู่ซ่า ลั้นลา♪

โซมะ: เช่นนั้น ท่านประธานชมรม คราวนี้ได้โปรดชี้แนะข้าด้วย!

คานาตะ: เข้าใจแล้วคร้าบ~ ถ้างั้นก็ อ้า "สองแขน" ออกให้สุด ยก "ขาขวา" ~ แล้วแอ่นหลังด้วยคร้าบ♪

โซมะ: มุ มุมุ เช่นนี้หรือขอรับ...?

คานาตะ: โซมะเนี่ย "ตัวอ่อน" จังเลยนะคร้าบ...? เหมือนกับ "ปลานกกระจอก" เปี๊ยบเลยล่ะ♪
แค่นี้ ก็ "สั่งการ" "สิ่งมีชีวิต" อื่นๆ ได้แล้วล่ะคร้าบ...?
โซมะเป็น "รุ่นน้อง" ที่ "เก่งกาจ" ทำเอาผมเองก็ "ภูมิใจ" ไปด้วยล่ะคร้าบ♪

โซมะ: ท่านประธานชมรม...!
จากนี้ ข้าก็จะขอพัฒนาฝีมือ เพื่อตอบรับความคาดหวังของท่านประธานชมรมให้ได้ขอรับ จากนี้เองก็โปรดเคี่ยวเข็ญข้าให้หนักได้เลยขอรับ! ท่านประธานชมรม...!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...