(ณ ห้องพักครู)
จิน: ไง อันสึ โทษทีทีเ่รียกตัวมานะ~
หืม มีอะไรเหรอทำตาหลุกหลิกเชียว อ้อ ถ้าเกิดคุนุกิเซนเซย์ล่ะก็ไม่อยู่หรอก วางใจเถอะ~
เอ้า อย่ามัวแต่ยืนเหม่อสิ นั่งตรงนั้นก่อน
แล้ว ขอรีบเข้าประเด็นเลยนะ... เธอน่ะ ทั้งคอยดูแลแต่ละยูนิตในฐานะโปรดิวเซอร์ แล้วก็วางแผนงานดรีมเฟสด้วยใช่ไหมล่ะ
หรือก็คือ มีโอกาสที่จะได้ปฏิสัมพันธ์กับนักเรียนมากกว่าอาจารย์ไงล่ะ
ก็เลยมีเรื่องอยากจะขอร้องเธออยู่อย่างนึง... ช่วยรับฟังหน่อยได้ไหม?
อื้มๆ ต้องแบบนี้สิถึงจะเป็นโปรดิวเซอร์ผู้พึ่งพาได้♪
ที่จริงแล้วมีคำขอมาจากกรมตำรวจ ให้ไปเป็นผู้กำกับหนึ่งวันน่ะสิ~? (一日署長 ผู้กำกับหนึ่งวัน คือการให้คนดังมาPRประชาสัมพันธ์งานตำรวจหนึ่งวัน)
ก็เลยโดนขอให้เลือกตัวแทนมายูนิตมายูนิตละคนนี่แหละ แต่คิดไม่ตกเลยว่าควรเลือกใครดี
จะให้เลือกแบบขอไปทีก็ไม่ได้ใช่ไหมล่ะ? แล้ว พอคิดว่าจะเอายังไงดีน้า~ ปุ๊ป ก็ผุดนึกถึงเธอขึ้นมา
เธอน่าจะรู้จักเจ้าพวกนั้นดีกว่าให้พวกเราเลือกเองด้วย แล้วใครจะว่ายังไง เธอก็เป็นโปรดิวเซอร์มือดีแล้วนี่นา~?
ได้รับความเชื่อใจจากนักเรียนมากกว่าฉันที่เป็นอาจารย์โข ดังนั้น ให้เธอจัดการเรื่องในคราวนี้ก็แล้วกัน ขอฝากเรื่องหลังจากนี้ด้วยล่ะ
แต่ก็ ถ้ามีปัญหาอะไรก็มาปรึกษากันได้นะ เอาเป็นว่าลองทำเท่าที่ทำได้ดูก่อนแล้วกัน
เฮ้อ~ เท่านี้ภาระก็ลดลงแล้ว เรื่องแบบนี้ควรฝากให้โปรดิวเซอร์ผู้พึ่งพาได้เป็นคนทำจริงๆ ด้วยสิ♪
(ณ หน้าลานน้ำพุ)
อโดนิส: ...อืม พักกลางวันแล้วสินะ
(ที่เราโตมาขนาดนี้ได้ ก็เพราะว่ากินเยอะแล้วเผาผลาญเป็นสารอาหาร หรือก็คือ มื้อกลางวันนั้นเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้)
(แล้วก็ได้เรียนรู้จากคันซากิว่า "กองทัพต้องเดินด้วยท้อง" มาด้วย)
(ก็จริงที่พอท้องหิวแล้วก็ทำกิจกรรมอะไรได้ไม่เต็มที่เลย ต้องเติมพลังงานเพื่อจะได้เอาจริงเอาจังกับคาบเรียนบ่ายได้)
(...ปัญหามีแค่ว่าจะกินมื้อกลางวันที่โรงอาหาร หรือซื้อจากร้านขายของมากินดี)
(ที่ร้านขายของก็มีแต่พวกขนมปัง โอนิกิริ หรือแซนวิชที่ไม่พออิ่มท้องด้วย)
(ในส่วนนั้น เมนูอาหารกลางวันของที่โรงอาหารจะสับเปลี่ยนทุกวัน แล้วก็มีอาหารหลากหลายแถมยังอิ่มท้องอีก)
(แต่ก็ กลัวว่าจะแพงเกินงบที่มีน่ะสิ)
(...ค่าขนมเดือนนี้ที่พวกพี่สาวให้มาก็มีแค่ไม่กี่พันเยนด้วย)
(ถ้ากินทีมื้อละห้าร้อยเยนล่ะก็ คงเกินงบจนอยู่ได้ไม่ถึงกลางเดือนแน่)
(ต้องจำกัดให้อยู่ในงบสามร้อยเยนก็จริง แต่ทำแบบนั้นแล้วก็ต้องมาต่อสู้กับอาการท้องว่างอีก)
(ถึงถ้าเทียบกับประเทศพ่อที่ต้องอดข้าวอดน้ำแล้วยังสบายกว่าโขก็เถอะ... แต่ถ้าต้องทำกิจกรรมไอดอลแบบสุดกำลังทั้งที่หิวก็คงเป็นการยาก)
(ไม่กี่นาทีก็คงเป็นลมไป แล้วสร้างปัญหาให้เพื่อนแน่)
(เพื่อจะเลี่ยงเรื่องนั้น จึงจำเป็นต้องรับสารอาหารอย่างเพียงพอ)
(...อาจจะต้อง มีแต่เปิดศึกเต็มรูปแบบกับพวกพี่ๆ ซะแล้วสิ)
...อ้าว อันสึนี่เอง มีอะไรเหรอ?
หืม มีเรื่องจะคุยกับฉันเหรอ งั้นก็คุยกันตรงนี้ー
ไม่สิ เธอเองก็ยังไม่ได้กินมื้อกลางวันใช่ไหมล่ะ ถ้างั้นก็กินไปคุยไปกันเถอะ
จะซื้อจากร้านขายของหรือไปกินที่โรงอาหารก็ได้ เลือกตามที่เธออยากได้เลย
ข้าวกล่อง...? งั้นเหรอ เธอเป็นสายพกข้าวกล่องมาสินะ
บางทีฉันเองก็ควรพกข้าวกล่องมาเพื่อประหยัดเงินบ้างเหมือนกัน
...แต่ว่า แย่ล่ะสิ ถ้ามีข้าวกล่องอยู่แล้ว จะไปโรงอาหารก็ไม่ได้ซะด้วย
อันสึ เดี๋ยวฉันไปซื้ออะไรจากร้านขายของก่อนนะ รออยู่ตรงนี้ก่อน
ไม่เป็นไร ก็รู้สึกขอบคุณอยู่หรอกที่จะแบ่งข้าวกล่องให้ฉัน แต่ส่วนของเธอก็จะน้อยลงด้วยน่ะสิ ขอรับไว้แค่น้ำใจก็แล้วกัน
อโดนิส: ทำมาเยอะเกินไป...? งั้นเหรอ ถ้ากินไม่หมดมันก็น่าเสียดายสินะ
ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็ ฉันขอรับส่วนแบ่งไว้ด้วยความเต็มใจเลย
จะกินที่ห้องเรียนก็ได้อยู่หรอก... แต่วันนี้อากาศดีด้วย ไปที่ดาดฟ้ากันเถอะ
อา ต้องซื้อเครื่องดื่มด้วยสิ เดี๋ยวฉันเลี้ยงตอบแทนที่แบ่งข้าวกล่องเอง อยากได้อันไหนก็บอกมานะ
มาโคโตะ: ............
(มะ เมื่อกี๊มันอันสึจังกับโอโตการิคุงใช่ไหม!?)
(เหมือนทั้งสองคนจะไม่รู้สึกตัวถึงผมก็จริง... แต่สองคนนั้นสนิทกันถึงขนาดนั้นเลยเหรอ?)
(ก็ ก็เป็นถึงเพื่อนที่ไปกินข้าวกลางวันด้วยกันเลยนะ! แถมยังเป็นข้าวกล่องทำมือของอันสึจังอีก!)
(ฮือ ผมเองก็อยากกินข้าวกล่องฝีมืออันสึจังเหมือนกันนะ! โอโตการิคุงน่าอิจฉาชะมัดเลย!)
(...ทำยังไงดีล่ะ แอบตามไปซักหน่อยดีไหมนะ)
(แต่ว่า ถ้าความแตกคงโดนอันสึจังเกลียดเข้าแหงเลย...? ถ้าโดนเกลียดล่ะก็คงช็อกจนตั้งตัวไม่ได้แน่)
(อืม ตรงนี้เงียบไว้แล้วมองส่งดีกว่าー)
............
(แต่ว่า ปล่อยไว้แบบนี้ต้องติดใจจนคืนนี้นอนไม่หลับแน่!)
(ดะ ดีล่ะ ลองแอบตามไปไม่ให้ทั้งสองคนสังเกตดีกว่า)
(ณ ทางเดิน)
อโดนิส: ............
มาโคโตะ: ............
อโดนิส: ............
มาโคโตะ: ............
อโดนิส: ...รู้นะว่าแอบอยู่หลังเสานั่น แอบตามพวกเรามามีธุระอะไร?
มาโคโตะ: (คะ ความแตกแล้ว!? นี่เพิ่งเข้ามาในอาคารเรียนเองนะ ทำไมอะ!?)
(ถ้าอ้างไปว่าแค่บังเอิญจะไปทางเดียวกันเฉยๆ ก็คงตบตาโอโตการิคุงไม่ได้ด้วย...)
(ฮือ คงมีแต่ต้องสารภาพตามตรงซะแล้วสิ)
อะ อะฮะฮะ อันสึจัง โอโตการิคุง ยะ ยะโฮ~♪
อโดนิส: ............
มาโคโตะ: อึ๊ย! อย่าจ้องกันนักสิ! ดะ เดี๋ยวอธิบายให้ก็ได้~!!
เออ... คือว่า ถึงจะฟังดูน่าอายสุดๆ ไปเลยก็เถอะ แต่สงสัยที่โอโตการิคุงกับอันสึจังออกจากห้องเรียนมาด้วยกันอย่างสนิทสนมน่ะ
กะ ก็เลยคิดว่า กำลังนอกใจไปหา [UNDEAD] หรือเปล่าน้า~ งี้ อ๊ะ แต่แน่นอนว่าผมเชื่อใจอันสึจังนะ!
แล้วก็ใช่ว่าอันสึจังจะสังกัดอยู่ [Trickstar] ด้วย
ถึงจะสนิทกับสมาชิกยูนิตอื่น ก็ไม่มีสิทธิ์ไปบ่นจู้จี้หรอก
...แต่มันก็ อดใจไม่ไหวจนต้องแอบตามมาซะได้ โอโตการิคุง อันสึจัง ขอโทษจริงๆ นะครับ...!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น