(ณ ห้องเรียน 2-A)
โฮคุโตะ: (หืม.....)
(การฝึกนรกตลอดหนึ่งสัปดาห์จบลงแล้ว)
(ต้องขอบคุณซาคุมะเซ็มไปและคนอื่นๆในชมรมดนตรีที่ให้ความร่วมมือ.... การฝึกดำเนินไปได้ด้วยดีไม่มีติดขัดอะไรเลย)
(ที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้เป็นการฝึกเดี่ยว แล้วในสัปดาห์นี้ที่เป็นสัปดาห์ก่อนจะถึง S1 จะเป็นการฝึกรวมทั้งยูนิต....)
(ใน S1 ที่มีประชาชนทั่วไปเข้าร่วมด้วยจนเกิดคะแนนผกผันขึ้นมานั้น เป็นโอกาสดีที่จะโค่นล้มสภานักเรียน จะปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือไปไม่ได้)
(โอกาสแบบนี้อาจจะไม่มีมาอีกเป็นครั้งที่สองแล้วก็ได้ ต้องบุกเข้าไปด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่มี)
(แต่ที่รู้สึกไม่สบายใจก็คือ การฝึกของซาคุมะเซ็มไปจะได้ผลจริงๆหรือเปล่านี่สิ..... ตอนนี้เราเองก็ยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งอยู่เลย)
(ถ้าร่วมฝึกกับเพื่อนๆใน Trickstar ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปล่ะก็ เราจะ "เติบโตขึ้น" อย่างเห็นได้ชัดหรือเปล่านะ?)
(พวกเรา Trickstar เป็นยูนิตที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นมาสดๆร้อนๆ ดังนั้นการฝึกรวมเพื่อเพิ่มความสามัคคีเองก็เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้)
(การต่อสู้เป็นทีม ย่อมได้เปรียบกว่าสู้ตัวคนเดียวอยู่แล้ว)
(ถ้าไปได้สวยล่ะก็ พลังเราก็จะยิ่งเพิ่มขึ้นหลายเท่า และแสดงเพอร์ฟอร์แมนซ์ที่เหนือยิ่งกว่าปกติได้)
(ในอีกหนึ่งสัปดาห์ต่อจากนี้ การฝึกนี้จะไม่ได้ช่วยให้ความสามารถของเราเพิ่มขึ้นธรรมดาๆ แต่จะเพิ่มขึ้นอีกเป็นทวีคูณเลย)
(แต่ถึงจะทวีคูณไป หากจำนวนตั้งต้นต่ำก็ไร้ความหมาย ถึง 0 จะคูณไปอีกเท่าไหร่ ก็ยังคงเป็นแค่ 0 อยู่วันยังค่ำ)
(เพราะงั้น ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาจึงเป็นการฝึกเดี่ยวเพื่อที่จะเพิ่มจำนวนตัวเลขแบบรายบุคคลสินะ)
(ก็เข้าท่าดีนี่นา ทำเอารออย่างใจจดใจจ่อที่จะได้ฝึกร่วมกันหลังเลิกเรียนเลยล่ะ)
(ชักจะชินกับการฝึกรายบุคคลแล้วด้วย ยังไงก็ต้องพยายามเพิ่มความสามารถของตัวเองต่อเนื่องยิ่งขึ้นไปอีก)
(เหลือเวลาไม่มากจนกว่าจะถึง S1 แล้ว ต้องฝึกฝนให้มากขึ้นกวา่นี้จนไม่อยากเสียเวลานอนหลับหรือพักผ่อนด้วยซ้ำ)
(การจะโค่นล้มสภานักเรียนที่แข็งแกร่งขนาดนั้น..... อย่างที่ซาคุมะเซ็มไปว่าเอาไว้ เป็นเหมือนฝันซะยิ่งกว่าฝันเสียอีก)
(ต้องพยายาม)
(ไปขอร้องให้คุณย่าช่วยบันทึกราคุโกะลงในเครื่องเล่นเพลงของตัวเองแล้วด้วย) (ราคุโกะ เป็นการเล่าเรื่องตลกพื้นบ้านแบบญี่ปุ่น)
(ช่วยในการฝึก "หัวเราะ" ได้ด้วย แล้วยังใช้เรียนรู้ในการต่อสู้กับอาคัตสึกิที่มีอาวุธหลักเป็นวัฒนธรรมพื้นบ้านได้อีก)
(ขอบคุณมากครับคุณย่า ผมจะคว้าชัยชนะร่วมกับพวกเพื่อนๆมาให้จงได้เลย)
(......พอลองมานึกๆดูแล้ว ผู้ที่มอบสิ่งสำคัญจริงๆให้กับผมอยู่เสมอมา ก็คือคุณย่านี่ล่ะ)
(ถึงผมจะไม่ใช่ "ไอดอลผู้ดีเลิศ" อะไร แต่ท่านก็ยังคอยให้ความรักกับผม)
(ขอบคุณจริงๆครับ แค่มีคุณย่าคอยเชียร์ ผมก็รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาสุดๆแล้ว)
(ทำให้รู้สึกผ่อนคลายทั้งกายและใจเลย บางทีนั่นอาจจะเป็นสิ่งที่ผมสมควรจะได้รับจริงๆก็ได้ จะขอมุ่งหน้าไปในหนทางที่เดิมพันด้วยชีวิตนี้)
(โดยเชื่อมั่นว่าสุดปลายทางของเส้นทางอันยากลำบากนี้ จะต้องได้พบเจอกับทิวทัศน์อันแสนงดงาม)
มาโคโตะ: งั่มงั่มงั่ม♪
อะฮะฮะ รู้สึกว่าช่วงนี้ฮิดากะคุงจะนิสัยนุ่มนิ่มขึ้นหรือเปล่าเนี่ย~?
ผมว่าดีกว่าก่อนหน้านี้ซะอีก!
โฮคุโตะ: อืม เป็นเพราะเอาแต่กินของเปรี้ยวตามคำแนะนำของสองแฝดนั่นล่ะ กล้ามเนื้อก็เลยนิ่มขึ้นด้วยล่ะมั้ง หมายถึงกล้ามเนื้อแสดงอารมณ์ด้วยน่ะนะ
นายเองก็มากินด้วยกันไหมล่ะ สาหร่ายคอมบุกับปลาหมึกดองน้ำส้มสายชูน่ะ?
มาโคโตะ: ผมว่าทานอย่างอื่นนอกจากของเปรี้ยวบ้างก็ได้นะ เดี๋ยวสารอาหารไม่ครบเอา.... งั่มงั่ม♪
โฮคุโตะ: แล้วยูกิล่ะ ช่วงนี้กินเยอะน่าดูเลยนี่นา เห็นกินของจุกจิกหรืออาหารเสริมมาซักพักนึงแล้วนะ?
มาโคโตะ: อืม ผมโดนโอกามิคุงสั่งว่า "แดรกเนื้อเข้าไปซะ เนื้อน่ะ! กินเข้าไปเยอะๆ กินจนกว่าท้องจะแตกไปเลย!" มาอ่ะนะ
แล้วการฝึกของผมก็มีแต่การออกกำลังกายหนักๆทั้งนั้น ทำให้หิวสุดๆไปเลย บางทีผมอาจจะอ้วนขึ้นนิดหน่อยแล้วล่ะมั้งเนี่ย?
โฮคุโตะ: หืม เริ่มมีกล้ามเนื้อขึ้นมาแล้วนี่นา ดูท่าทางพึ่งพาได้มากกว่าเดิมเยอะเลยนะ
มาโคโตะ: งั้นเหรอ ดีใจจังแฮะ สมัยที่เคยเป็นนายแบบมันต้องบริหารควบคุมรูปลักษณ์ของตัวเองเข้าไว้น่ะ
แต่ว่าตอนนี้อยากจะมีแรงกายระดับที่จะไม่ล้มไปกลางทางระหว่างดรีมเฟสมากกว่า♪
จะกลายเป็นพวกบ้าออกกำลังกายไปก็ช่วยไม่ได้หรอก แต่ความสามารถที่แท้จริงของผมในด้านการรวบรวมข่าวสารก็ไม่ได้ด้อยลงไปหรอกนะ
ผมค้นข้อมูลเกี่ยวกับ S1 ที่เป็นศึกตัดสินของพวกเรามาแล้วล่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น