(ณ เวทีกลางแจ้งที่คนแน่นขนัด)
เทโทระ: "ทำความเคารพแท่นพิธี! ทำความเคารพคู่ต่อสู้!" (เป็นเหมือนพิธีทำความเคารพก่อนต่อสู้ในกีฬาคาราเต้)
"ประชันหน้า เตรียมตัว.......เริ่มการต่อสู้ฮะ!"
"คุณผู้ชมแถวหน้าสุด มันอันตรายนะฮะ ช่วยถอยออกไปนิดนึงนะ!"
"แล้วก็อย่าตื่นเต้นซะจนโยนหิน โยนส้ม หรือแท่งไฟมาบนเวทีสิฮะ~!"
"โอ๊ส! โลกแห่งการต่อสู้นั้นคือโลกแห่งลูกผู้ชาย! จะไปทำให้มันแปดเปื้อนไม่ได้!"
"เชิญรับชมการแข่งขันแห่งเจตจำนงอันดุเดือดเลือดพล่านของบุรุษทั้งสองกันให้ดีเลยฮะ~!"
เทโทระ: " ขอโทษที่แนะนำตัวช้าไป! ผมคือผู้รับหน้าที่เป็นผู้บรรยายและเก็บคะแนนใน "ดรีมเฟสลำดับที่ 32 - B1 ศึกราชันย์มังกร" ปี 1 ชมรมคาราเต้「นากุโมะ เทโทระ」 ฮะ! โอ๊ส!"
"งานอดิเรกคือเพาะกล้าม! ของชอบคือคัลบี (เนื้อซี่โครงย่างเกาหลี)! ความฝันในอนาคตคือเป็นลูกผู้ชายในหมู่ลูกผู้ชาย!"
"แต่เรื่องของผมจะยังไงก็เอาไว้ก่อนดีกว่านะฮะ! ก่อนอื่น ต้องมองดูการประชันนี้เอาไว้อย่าให้ละสายตาเลยเชียว!"
"ตามกฎของ "ศีกราชันย์มังกร" อาจจะตัดสินผลแพ้ชนะได้ภายในชั่วพริบตาเลยล่ะฮะ!"
"จับตาดูเอาไว้ให้ดีฮะ! ถึงวิถีแห่งลูกผู้ชายที่เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อและทรงเกียรตินี้....!"
โฮคุโตะ: ฮืม.....
ค้นเจอข้อมูลของดรีมเฟสนี้หรือยัง ยูกิ?
มาโคโตะ: อืม~..... ข้อมูลของระดับ B1 ออกจะหายากอยู่ แต่ก็ได้มาพอควรแล้วล่ะ
"ศึกราชันย์มังกร" นั้น เคยจัดมาตั้งหลายต่อหลายรอบแล้ว เหมือนการแข่งขันแบบขาจรตามประเพณีนั่นล่ะ
เหมือนจะเป็นกิจกรรมของชมรมคาราเต้หรือชมรมศิลปะการต่อสู้ที่จัดกันมาเป็นรุ่นต่อรุ่น
แล้วชมรมที่ชนะใน "ศึกราชันย์มังกร" ก็จะต้องเป็นคนจัด "ศึกราชันย์มังกร" ในครั้งต่อไปอีกที..... เป็นประเพณีประมาณนั้นน่ะ
ถ้าชนะก็จะได้รับฉายา "ราชันย์มังกร" ด้วย เป็นศึกชิงแชมป์เลยนะ~♪
ดูจากประวัติที่เคยมีจัดมา การแข่ง "ศึกราชันย์มังกร" เป็นประเภทเดี่ยวทั้งหมดเลย ก็คือเป็นดรีมเฟสประเภท หนึ่งต่อหนึ่ง นั่นล่ะ
ถ้าให้จำกัดความล่ะก็ คงเป็น "ดรีมเฟสเพื่อตัดสินบุรุษที่แข็งแกร่งที่สุดในโรงเรียนยูเมะโนะซากิ" ล่ะมั้งนะ?
โฮคุโตะ: ให้ตายสิ อย่างกับศึกชิงแชมป์ในกีฬาจริงๆแน่ะ..... แล้วมีการวิวาทกันบ้างหรือเปล่า?
มาโคโตะ: อืม ก็เหมือนจะมีนั่นล่ะ เอกลักษณ์พิเศษของ "ศึกราชันย์มังกร" คือการ "ระหว่างที่คู่กำลังแสดงเพอร์ฟอร์แมนซ์อยู่ จะโจมตีสวนกลับก็ OK" ด้วย
ก็มีการต่อยตีกันตลอด ทุกครั้งที่จัดเลยเหมือนเป็นทะเลเลือดเลยล่ะ~?
ถ้าเกิดล้มจนถึงนับ10 เมื่อไหร่ก็ถือว่าแพ้ แล้วถ้าหมดสติหรือออกนอกสนามก็ถือว่าแพ้ KO เหมือนกัน
ดูดิบเถื่อนจังเนอะ~ คงเป็นดรีมเฟสที่รุนแรงที่สุดในโรงเรียนเราแล้วมั้ง?
แต่แน่นอนว่าถ้าคู่แข่งขันทั้งสองแสดงเพอร์ฟอร์แมนซ์จนจบได้โดยสวัสดิภาพล่ะก็ จะมีการนับคะแนนหาผู้ชนะกันตามปกตินั่นล่ะ
การแข่ง "ศึกราชันย์มังกร" ที่ผ่านมาบางครั้งเอง ก็มีการประชันกันจนถึงตัดสินคะแนนบ้างเหมือนกัน
โฮคุโตะ: อืม งั้นขออธิบายเท็นโคเซย์เกี่ยวกับ "ระบบการนับคะแนน" เสียหน่อยก็แล้วกัน
เท็นโคเซย์เองก็ต้องได้รับแท่งไฟมาตอนเข้าเรียนมา พร้อมๆกับชุดหรือบัตรนักเรียนใช่ไหมล่ะ ตอนนี้พกมาด้วยหรือเปล่า?
ถ้าไม่มีแท่งไฟนั่น จะไม่ถูกนับว่าเป็นผู้ชมในดรีมเฟส ควรพกติดตัวไว้ตลอดเวลาด้วยนะ
โฮคุโตะ: อืม ดูเหมือนว่าจะพกเอาไว้อยู่สินะ ลองดูที่ก้นของแท่งไฟสิ ตรงนั้นมันจะมีที่หมุนอยู่
พอหมุนตรงนั้นแล้ว จะเปลี่ยนเลขเป็น 1-10 ได้
ตัวเลขนั้นจะเป็นการให้คะแนน บุคคล หรือ "ยูนิต" ที่กำลังทำการแสดงเพอร์ฟอร์แมนซ์อยู่
ถ้าเป็นดรีมเฟสแบบทางการล่ะก็จะมีคลื่นไฟฟ้าออกจากแท่งไฟ แล้วส่งให้ระบบคำนวนคะแนนได้....
แต่สำหรับการแข่งแบบขาจร..... แบบ B1 แล้วนั้น จะทำการนับคะแนนจากสีของแท่งไฟด้วยตาเปล่าแทน
ถ้าให้ 1 คะแนน จะเป็นสีขาว ถ้าให้ 2 คะแนนจะเป็นสีเหลือง..... ประมาณนั้น เป็นกลไกเปลี่ยนสีของแท่งไฟน่ะ
มาโคโตะ: คนนึงจะให้ได้ตั้งแต่ 1-10 คะแนน แล้วถ้าเป็น 10 คะแนนเต็มล่ะก็จะเปล่งประกายเป็นสีรุ้งด้วยล่ะ
การที่จะได้เห็นผู้ชมที่อยู่ตรงหน้าทุกคน ชูแท่งไฟจนเต็มไปด้วยสีรุ้งเนี่ย เป็นความปรารถนาของพวกผมเลยล่ะ~♪
โฮคุโตะ: คนที่แสดงเพอร์ฟอร์แมนซ์อยู่เอง เพียงแค่ได้เห็นสีของแท่งไฟ ก็จะรู้ถึงผลคะแนนของตัวเองได้แล้ว
เท็นโคเซย์เอง ก็ควรรีบจำเอาไว้ดีกว่านะ ว่า "แสงไฟสีไหนคือคะแนนเท่าไหร่" น่ะ
มาโคโตะ: ระหว่างที่บนเวทีกำลังแสดงเพอร์ฟอร์แมนซ์อยู่ เธอจะเปลี่ยนสีแท่งไฟ หรือก็คือเปลี่ยนคะแนนที่จะให้ได้ตลอดเวลาเลยล่ะ
ถ้าหากการแสดงเดี่ยว หรือ "ยูนิต" จบลง และมีประกาศ "เสร็จสิ้นการนับคะแนน" แล้วล่ะก็....
การดับไฟและสีของแท่งไฟให้กลายเป็น 0 ถือเป็นมารยาทที่ควรทำนะ♪
โฮคุโตะ: ช่วยจำเรื่องพวกนี้เอาไว้ซักหน่อยนะ จะได้ดูการแสดงดรีมเฟสได้โดยสะดวก มีข้อข้องใจในเรื่องที่เราอธิบายบ้างหรือเปล่า เท็นโคเซย์?
สุบารุ: กลับมาแล้วจ้า~☆
โฮคุโตะ: อาเคโฮชิ ที่บอกว่า "กลับมาแล้ว" เนี่ย นี่นายไปที่ไหนมากัน?
ก็ว่าอยู่ว่าหายตัวไปไหน.... อย่าไปเที่ยวเตร็ดแตร่เอาเองนักสิ
สุบารุ: โทษทีโทษที พอดีกลัวว่าถ้ามัวแต่ดูดรีมเฟสจะหมดพักกลางวันเอาซะก่อน ก็เลยวิ่งไปซื้อข้าวจากโรงอาหารมาแล้วล่ะ!
ทำไมก็ไม่รู้ แต่พนักงานโรงอาหารพูดกับฉันว่า "ผอมแห้งจังเลย ทานเยอะๆแล้วแข็งแกร่งขึ้นซะนะ!" แล้วให้อาหารมาเยอะแยะเลยแหล่ะ
นี่ แบ่งให้พวกนายด้วยนะ~☆
โฮคุโตะ: อืม จะว่าไปแล้วเป้าหมายแรกของเราคือไปทานข้าวกันที่โรงอาหารนี่นะ กำลังหิวอยู่พอดีเลย นานๆทีก็ฉลาดเหมือนกันนี่นาอาเคโฮชิ
สุบารุ: อะฮะฮะ ฉันเองก็ท้องร้องแล้วเหมือนกันนั่นล่ะ! ไส้กิ่วไปหมดแล้วเนี่ย☆
ทุกคนทานเข้าไปเยอะๆเลยนะ กองทัพต้องเดินด้วยท้องใช่ไหมล่ะ!
ถึงคนที่สู้อยู่จะไม่ใช่พวกเราก็เถอะ! เอาล่ะ คราวนี้เราจะได้เป็นพยานของ "ความฝัน" ที่จะเปล่งประกายแบบไหนกันนะ?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น