(ณ ตัวเมือง)
นาซึนะ: ซู้ด... ซู๊ดๆ.... ซู้ดดดดด~... เอื้อก☆
อืม อร่อย! หน้าร้อนเนี่ย ก็ต้องน้ำคอนเปโตปั่นแสนหวานนี่ล่ะ~☆
เรย์: กำลังทำโฆษณาอยู่หรือไง นิโตคุง?
นาซึนะ: เหวอ ตกใจหมดเลย!? นะนะนะ นาย เรย์จิน!
อย่าเข้ามาใกล้จากทางด้านหลังแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียงจิ นึกว่าหัวใจจาหยุดเต้นแย้วนะ~!?
ง๊าก!? น้ำเข้าหลอดลมแล้ว แค่กๆ!
เรย์: ขอโทษทีนะ เอ้า เดี๋ยวข้าช่วยลูบหลังให้...♪
หึหึหึ นิโตะคุงยังเหมือนกับสัตว์ตัวเล็กๆไม่เปลี่ยนเลยนะ เพราะงั้นก็เลยมีแต่ช่องว่างเต็มไปหมดเลยน่ะ...?
น่ารักน่าชังเสียจริงเชียว โยชิๆๆ♪
นาซึนะ: ยะ... อย่ามาแตะต้องตัวกันง่ายๆน้า! แล้วก็อย่ามาทำเหมือนฉันเป็นเด็กด้วย เราอยู่ชั้นปีเดียวกันนะ~?
อา~ ตกใจหมดเลย ขอบใจนะเรย์จิน พอช่วยลูบหลังให้ก็ดีขึ้นแล้วล่ะ~
โอ๊ะ จะว่าไปแล้วแปลกจังเลยนะที่นายมาเดินในตัวเมืองตอนกลางวันแสกๆแบบนี้เนี่ย มาทำอะไรน่ะ?
จะว่าทำงาน... ชุดก็ไม่น่าใช่ด้วย ซื้อของเหรอ?
เรย์: นั่นมันคำพูดของทางนี้ต่างหากเล่า
เพราะว่าพวกข้า UNDEAD พ่ายแพ้ให้กับริวเซย์ไตไปใน "เฟสโจรสลัด" เมื่อวันก่อนนั่นแล
จึงรับงานมากขึ้นกว่าแต่ก่อนเพื่อเป็นการชดเชย
แล้วเหมือนว่าคาโอรุคุงจะคิดอะไรได้ จึงมีไฟฮึดสู้งานเสียเต็มที่เลย
การต้องไลฟ์หลายๆวันติดกันเนี่ย ทำเอาเหนื่อยใช่ย่อยเลยล่ะ ถึงวังโกะจะส่ายหายดีใจยกใหญ่เลยก็เถิด?
แต่ว่า งานของ UNDEAD เนี่ย มักจะเป็นงานตอนกลางคืนเสียเป็นส่วนมากน่ะนะ? ก็ คงจะเป็นเพราะข้านั่นล่ะ...
ดังนั้นแล้วตอนกลางวันจึงว่างสุดๆไปเลยล่ะ เลยออกมาเดินเล่นซื้อของเผื่อส่วนที่จะต้องยุ่งในวันต่อๆไปนั่นแล~♪
ข้าเองก็ต้องเคยชินกับแสงแดดให้ได้แล้วล่ะ ที่กางร่มเอาไว้เช่นนี้ เพื่อเป็นการฝึกเดินเล่นใต้แสงแดดน่ะ
นาซึนะ: หืม คิดจะเอาชนะจุดอ่อนเหรอเนี่ย
เก่งมากเลย! ต้องมองนายใหม่แล้วล่ะ เรย์จิน♪
ที่จริงแล้วพวกนาย UNDEAD เนี่ย ถ้ามีความมุ่งมั่นกับสามัคคีกันเสียหน่อยจะกลายเป็นยูนิตสุดแกร่งเลยนะ~? พยายามเข้าล่ะ
แต่ว่าอย่าฝืนตัวเองนักนะ? สีหน้าดูไม่ดีเลยเรย์จิน จะเป็นลมแดดหรือเปล่า?
อ๋อ เพราะงั้นถึงได้มาพักอยู่ตรงซอยแบบนี้สินะ? ตรงนี้ทั้งมืด แถมลมยังพัดผ่านเย็นสบายอีก~?
เรย์: อืม คนแก่เช่นข้าทนความร้อนขนาดนี้ไม่ไหว จึงต้องมีพักบ้างน่ะ?
ว่าแต่ว่าเจ้านั่นล่ะ ที่มาทำอะไรลับๆล่อๆตรงมุมมืดเช่นนี้... ? ตามหาของตกอยู่งั้นหรือไง?
ไม่ใช่ผีดูดเลือดเช่นข้าเสียหน่อย เดินไปตามถนนปกติก็น่าจะได้นี่นา?
แม้แถวนี้จะปลอดภัยเพราะอยู่ใกล้กับโรงเรียนยูเมะโนะซากิก็เถิด แต่ก็ยังวางใจไม่ได้นักหรอกนะ
เดี๋ยวเสื้อตัวเก่งจะเปื้อนเอาหรอก ตามตรอกซอกซอยแบบนี้มีทั้งหมาจรจัดแล้วก็เศษแก้วอยู่เต็มไปหมดเลยนะ~?
เลวร้ายสุด ก็อาจจะถูกคนไม่ดีลักพาตัวไปก็ได้ ยิ่งนิโตะคุงไซส์พกพาสะดวกเสียด้วย ต้องระมัดระวังตัวเอาไว้นะ?
นาซึนะ: อย่ามาบอกว่าคนอื่น "พกพาสะดวก" นะ ทำอย่างกับเป็นของใช้ไปได้!
เดี๋ยวฉันก็จะตัวโตขึ้นกว่านี้เองล่ะน่า! ยังอยู่ในวัยเจริญเติบโตนะ คอยดูเถอะ!
เรย์: อืมๆ รู้อยู่แล้วล่ะ กลับมาอารมณ์ดีเถิด เด็กดี...♪
นาซึนะ: ก็บอกว่าอย่ามาทำเหมือนเป็นเด็กไง...
โอ๊ะ มานี่ทีสิเรย์จิน!
ชู่ว~ เงียบๆไว้นะ? เดี๋ยวเจ้าพวกนั้นจะสังเกตเห็นเอา!
เรย์: "เจ้าพวกนั้น" ? กำลังถูกใครไล่ตามอยู่งั้นหรือ ถึงได้หนีมาอยู่ในซอกซอยเช่นนี้สินะ?
ท่าทางจะได้มีวันหยุดแสนหฤหรรษ์น่าดูชมเชียว...♪
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น