(ณ ตัวเมือง)
อาราชิ: ทุกคน~ ซื้อเครปมาให้แล้วนะ☆
ร้านที่นี่อร่อยมากเลยล่ะ เป็นร้านโปรดชั้นเลย
ท็อปปิ้งนี่ ชั้นเลือกให้เองคงไม่เป็นไรใช่ไหม? มีใครที่ทานอะไรไม่ได้หรือเปล่า?
เรย์: โอ้ ซอสสตอเบอรี่เหมือนกับเลือดเลยนะ... ของโปรดข้าเลยล่ะ ขอบใจนะอาราชิคุง♪
นาซึนะ: ขอบใจมากนะ นายเนี่ยเจ๋งสุดๆไปเลย! เพราะนายทั้งฮาจิเมะจินทั้งอันสึถึงได้ปลอดภัยทั้งคู่!
พวกนายเนี่ยน้า~ อย่าทำให้ต้องเป็นห่วงนักสิ♪
ฮาจิเมะ: ขะ... ขอโทษนะครับ นี่จัง ทางนี้เองก็ขอบคุณที่มาช่วยนะครับ
ถ้าผมตัวคนเดียวล่ะก็ คงจะร้องไห้ไปแล้วล่ะครับ~♪
นาซึนะ: ฉันไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย แค่ดูอยู่เฉยๆเอง
ถ้าจะขอบคุณล่ะก็ ขอบคุณอาราชิจินเถอะ ให้ฉันออกเงินค่าเครปนี้ให้เถอะนะ! อย่างน้อยก็เพื่อเป็นการตอบแทนที่ช่วยเด็กๆของฉัน☆
อาราชิ: ตายจริง ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ... ชั้นเองก็สนุกด้วย เวลาลำบากก็ต้องช่วยเหลือกันสิ♪
ฮาจิเมะ: แต่ว่า ตกใจหมดเลยล่ะครับ เออ... นารุคามิเซ็มไป?
ตอนที่นารุคามิเซ็มไปเข้ามาช่วยพวกผมตอนที่ถูกพวกคนไม่ดีล้อมเอาไว้น่ะ...
นึกว่าจะมีการใช้กำลังกันเกิดคิดซะแล้วล่ะครับ~?
นาซึนะ: อาราชิจินน่ากลัวสุดๆไปเลย ไม่นึกเลยนะว่านายจะแรงเยอะขนาดนั้นเนี่ย
จะว่าไปแล้ว ตัวก็สูง รูปร่างก็ดีด้วยนี่นา~? พวกนักเลงพากันกลัวหัวหดหมดเลยล่ะ♪
อาราชิ: แหม อย่ากลัวกันสิจ๊ะ เค้าเสียใจนะ
ชั้นเอง ก็อยากเกิดมาหน้าตาน่ารักเหมือนอย่างเด็กๆ ใน Ra*bits เหมือนกันนะ?
ฮาจิเมะ: มะ... ไม่เป็นไรหรอกครับ!
เออ แบบว่า... นารุคามิเซ็มไปก็น่ารักนะครับ♪
อาราชิ: ว้าย ขอบคุณนะ เป็นเด็กดีจังเลย ดีจริงๆที่ช่วยเอาไว้ได้อย่างปลอดภัย
ชั้นเองก็หวั่นๆใจอยู่เหมือนกันนะ ถ้าเกิดมีเรื่องชกต่อยขึ้นมาจริงๆล่ะก็เรื่องต้องบานปลายจนคุมไม่ได้แน่?
แต่ว่าจบลงได้อย่างสันติแบบนี้ ก็ค่อยยังชั่วหน่อย♪
ฮาจิเมะ: สุดยอดมากเลยครับ นารุคามิเซ็มไป รับมือกับพวกอันธพาลได้อย่างช่ำชองเลย
ทั้งไปทานข้าวด้วยกัน ซื้อของด้วยกัน ลงเอยด้วยการที่อีกฝ่ายกลายเป็นแฟนคลับเฉยเลย?
ฮาจิเมะ: พวกคุณอันธพาล พากันพูดว่า "สนุกสุดๆไปเลยครับ!" "จะไปดูไลฟ์ให้ได้เลยครับ!" ด้วยตาเป็นประกายเลย...☆
ตื้นตันใจมากเลยล่ะครับ เป็นวิธีแก้ปัญหาที่สมกับเป็นไอดอลจริงๆเลย!
น่าชื่อชมจังเลยครับ~ แก้ปัญหาได้ แถมยังเพิ่มแฟนคลับได้อีก...♪
อาราชิ: อุฮุฮุ พวกเด็กผู้ชายเนี่ย ก็จัดการง่ายแบบนั้นล่ะ
พอต้องเอาอกเอาใจพวกนั้นมากๆเข้าก็ชักจะเหนื่อยแล้วสิ ใครก็ได้ช่วยเยียวยาชั้นทีสิ~? อันสึจัง กอดหน่อยได้ม้า?
นาซึนะ: อันสึเองก็คงจะเหนื่อยแล้วเหมือนกัน มากอดฉันแทนแล้วกันนะ?
เซอวิสพิเศษสุดๆเลยนะเนี่ย ปกติฉันไม่ยอมให้ใครมาแตะเนื้อต้องตัวง่ายๆหรอกนะ♪
อาราชิ: ว๊าย~♪ (กอดหนุบ)
นาซึนะ: ยะ... อย่ากอดซะเต็มแรวสิ! นายตัวใหญ่ออกจะตายไป จะหักแล้ว ตัวจะหักแล้วว!
อาราชิ: ตายจริง ขอโทษนะจ๊ะ
Ra*bits เนี่ย เหมือนกับเป็นตุ๊กตาเลยเนอะ? ได้รับการเยียวยาแล้วล่ะ
พวกเด็กๆใน Knights ของชั้นเนี่ย ไม่ยอมให้แตะเนื้อต้องตัวเลยล่ะ?
นาซึนะ: ถ้าถูกใจพวกเราล่ะก็ จะย้ายมาอยู่ Ra*bits ไหมล่ะ?
อาราชิ: ก็ดีใจอยู่หรอกแต่ไม่ดีกว่าจ้ะ ชั้นเองก็รู้แนวทางในการเป็นไอดอลของตัวเองเหมือนกันนะ
แล้วก็จะปล่อยพวกเด็กๆใน Knights ไปก็ไม่ได้ด้วย...♪
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น