วันอังคารที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2564

งานกีฬาสี - ตอนที่ 2

 

(ณ ห้องเรียน)

สุบารุ: หาว... อ๊ะ โทษที พอดีนอนไม่ค่อยพอน่ะ...

โต้รุ่ง? เปล่าหรอกๆ พอดีว่าฝึกโหดตั้งแต่เช้าน่ะ ก็เลยเพลีย...

ทั้งที่ประธานจี้จังก็ไม่ใช่พวกชอบตื่นเช้าแท้ๆ ทำไมถึงได้ร่าเริงขนาดนั้นกันนะ...?

อ๊ะ จริงด้วย ยังไม่ได้บอกอันสึเลยนี่นา~ ที่จริงแล้วเข้าร่วมงานกีฬาสีกับทางชมรมน่ะ

เพราะงั้นประธานจี้จังก็เลยฮึกเหิมน่าดูเลย

จะว่าไปแล้ว อันสึจะเอายังไงล่ะ? นักเรียนแผนกโปรดิ๊วซ์มีแค่อันสึคนเดียวนี่นา?

หืม ซากามิจังจับให้อยู่ทีมขาวแล้วเหรอ แล้วก็จะให้คอยช่วยงานซากามิจังด้วย?

ก็งานกีฬาสีนี่นะ อาจจะมีคนได้รับบาดเจ็บอยู่บ้างเหมือนกัน ซากามิจังก็เลยขอให้อันสึช่วยด้วยสินะ... แต่ว่าจะดีเหรอ?

แบบว่า นั่นซากามิจังคนนั้นเลยนะ? ชอบเขาของใช้ส่วนตัวไปหมกไว้ที่ห้องพยาบาล แถมช่วงนี้ยังชอบหลับระหว่างสอนอีก~?

คนๆนั้น เป็นคนไม่ได้เรื่องสุดๆไปเลยนะ

จะต้องให้อันสึทำนู่นทำนี่ให้แทน โดยที่ตัวเองไม่ต้องทำอะไรแน่...


จิอากิ: อาเคโฮชิ! อาเคโฮชิอยู่หรือเปล่า? รุ่นพี่ผู้พึ่งพาได้ของนาย โมริซาว่า จิอากิ มาหาแล้วนะ...☆


สุบารุ: เหวอ ตกใจหมด

ประธานจี้จัง จู่ๆมีอะไรล่ะคร้าบ? ผมคุยกับอันสึอยู่นะ


จิอากิ: อืม เวลาที่อาเคโฮชิพูดสุภาพกับฉันแปลว่ากำลังอารมณ์เสียอยู่สินะ เป็นอะไรไป? ปวดท้องเหรอ?

...หืม? แบบนี้นี่เอง เข้าใจล่ะ! อารมณ์เสียเพราะโดนขัดจังหวะตอนกำลังคุยกับอันสึอยู่นี่เอง อืม นี่ล่ะน้าวัยรุ่น...☆


สุบารุ: ประธานจี้จังนี่ยียวนกวนประสาทคนอื่นเก่งจังเลยนะ~?

ยังไม่ทันพักเที่ยงเลยนะ มาหากันแบบนี้ก็แย่สิ


จิอากิ: อย่างที่อาเคโฮชิว่ามาจริงด้วยสิ! ตอนนี้เป็นเวลาพักสิบนาทีสินะ

ฉันทนรอให้ถึงพักเที่ยงไม่ไหว ก็เลยเผลอมาส่องดูน่ะ...! อืม ยกโทษให้ทีนะ☆

ลาล่ะ อาเคโฮชิ อันสึ! ไว้เจอกันใหม่พักเที่ยงนะ!

ฮะฮะฮะฮ่า♪


สุบารุ: ...เหนื่อยชะมัด จู่ๆก็รู้สึกเหนื่อยขึ้นมาเลย~...

ฮือ ต้องอยู่กับประธานจี้จังกระทั่งตอนพักกลางวันด้วยแบบนี้ ทรมานกว่าการฝึกโหดของฮกเก้อีกมั้งเนี่ย

จริงสิ อันสึ! อันสึจะมาด้วยกันไหมล่ะ!

อ๊ะ ไม่ได้หมายความว่าจะให้มาฝึกด้วยกันกับพวกเราหรอกนะ แค่มีอันสึอยู่ด้วยก็ช่วยเยียวยาจิตใจได้แล้วล่ะ

ไม่ได้เหรอ...?

ได้สินะ! ขอบใจน้า~ อันสึ! ขอมอบเศษเหรียญที่ฉันอุตส่าห์อดออมให้เป็นการตอบแทน~☆ เอ๊ะ ไม่เอาเหรอ?

ถึงไม่ต้องให้เงิน ก็จะไปด้วยกันอยู่แล้วเหรอ?

ถึงจะมีคำพูดที่ว่าหมดเงินก็เหมือนหมดใจอยู่ก็เถอะ แต่อันสึไม่ใช่แบบนั้นสินะ☆

อะฮะฮะ ไม่ต้องระวังตัวก็ได้ ฉันไม่เข้าไปกอดหรอกน่า~? การแตะเนื้อต้องตัวเด็กผู้หญิงมันไม่ดีใช่ไหมล่ะ

แล้วฉันก็ไม่เหมือนกับประธานจี้จังด้วย~? เอาเป็นว่าสบายใจเถอะนะ!

เฮ้อ... แต่ว่าก็ค่อยยังชั่ว เท่านี้ตอนพักกลางวันก็อาจจะสนุกขึ้นก็ได้~ 


(ณ สนาม)

มิโดริ: ........เฮ้อ

เศร้าชะมัด อยากตาย...

ทั้งที่อยากจะทานข้าวกลางวันแล้วพักผ่อนสบายๆตอนพักเที่ยงแท้ๆเลย... จะฝึกพิเศษหรืออะไรก็ไม่รู้ล่ะ แต่อย่าแย่งเวลาพักของฉันไปเลยนะ...

...เอาไงดี ถึงจะหนีกลับไปตอนนี้ก็คงไม่โดนจับได้หรอกมั้ง...?

ตอนนี้ประธานก็ไม่อยู่เพราะกำลังไปตามคนอื่นด้วย... ถึงเราจะหนีไปตอนนี้ ก็ไม่มีใครมาห้ามหรอก...

ถึงจะรู้สึกผิดต่อประธาน แต่ขอกลับก่อนล่ะ... เอาแบบนั้นแล้วกัน

อ้าว...? ดีครับ อันสึเซ็มไป มาทำอะไรที่นี่เหรอครับ...?

ถูกอาเคโฮชิเซ็มไปขอให้มา? อ๋อ คงได้ยินเรื่องที่พวกเราจะเข้าร่วมงานกีฬาสีจากอาเคโฮชิเซ็มไปแล้วสินะครับ

แต่ว่า เหมือนอาเคโฮชิเซ็มไปจะไม่ได้อยู่ด้วยกันนะครับ... หืม ไปพาอิซาระเซ็มไปด้วยกันกับประธานอยู่สินะ

แล้ว อันสึเซ็มไปก็เลยมาที่นี่ เพื่อไม่ให้ผมที่รออยู่ที่สนามคนเดียวต้องเหงา เหรอ

...นี่ผมโดนเห็นว่าเป็นเด็กขนาดนั้นเลยเหรอ...? แต่ก็ เบื่อๆที่ไม่มีคนคุยด้วยอยู่เหมือนกันล่ะครับ...?

จะว่าไป ถ้าอันสึเซ็มไปอยู่นี่ล่ะก็ ถึงอยากจะกลับก็กลับไม่ได้แล้วสิ... อันที่จริงอยากจะให้ปล่อยๆผมไปมากกว่า...

เปล่า ไม่ได้สร้างปัญหาอะไรหรอกนะครับ...? แค่ผมเสียโอกาสที่จะได้หนีกลับเท่านั้นเอง

แต่ว่า ถ้าอันสึเซ็มไปอยู่แบบนี้ พยายามซักหน่อยก็คงจะดีนะ... เซ็มไปคล้ายกับตัวมาสคอตที่ผมชอบด้วย พอมองแล้วรู้สึกว่าได้รับการเยียวยาเลย...♪


มิตสึรุ: แดชแดชแดชล่ะ~♪


อโดนิส: เท็นมะ วิ่งโดยที่ยังไม่วอร์มร่างกายก่อนแบบนั้น เดี๋ยวก็ปวดกล้ามเนื้อเอาหรอก ยืดเส้นยืดสายเบาๆก่อนแล้วค่อยไปวิ่งเถอะ


มิตสึรุ: รับทราบแล้วอโดจังเซ็มไป~ หนึ่งสอง สามสี่...☆

อ้าว อันสึเน่จังกับมิโดริจังนี่นา!


มิโดริ: เออ เท็นมะคุงกับ... อโดจังเซ็มไป?


อโดนิส: อโดจังเซ็มไปนั่นไม่ใช่ชื่อจริงหรอกนะ ชื่อจริงฉันคือโอโตการิ อโดนิส

พวกเรามาเพื่อที่จะฝึกพิเศษสำหรับงานกีฬาสีน่ะ ชื่อทาคามิเนะสินะ แล้วจุดประสงค์ของนายคืออะไรล่ะ?


มิโดริ: ก็เหตุผลเดียวกันกับโอโตการิเซ็มไปนั่นล่ะครับ... ชมรมบาสเอง ก็จะเข้าร่วมงานกีฬาสีด้วยเหมือนกัน...

อา กะแล้วเชียวว่าชมรมอื่นเองก็น่าจะเริ่มมาซ้อมกันด้วยแล้ว...


อโดนิส: ...อืม ก็เข้าใจอยู่หรอกว่าชมรมบาสจะเข้าร่วมงานกีฬาสีด้วย แต่ว่าทำไมอันสึถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ? อันสึไม่น่าจะใช่สมาชิกชมรมบาสนะ


มิโดริ: อาเคโฮชิเซ็มไปเรียกอันสึเซ็มไปมาเป็น... กองเชียร์? น่ะครับ...


อโดนิส: อืม เข้าใจล่ะ โปรดิวเซอร์เองก็มีงานแบบนั้นด้วยสินะ

ไม่รู้หรอกนะว่าฉันจะเป็นพลังให้ได้หรือเปล่า แต่ถ้ามีงานต้องใช้แรงล่ะก็มาพึ่งพาฉันได้เลย ถึงจะเป็นงานอย่างอื่นก็จะช่วยเท่าที่ทำได้เหมือนกัน

นายอาจจะไม่ใช่ "สิ่งมีชีวิตตัวเล็กและอ่อนแอ" ก็ได้ แต่ตราบใดที่ยังอยู่ในโรงเรียนนี้ ก็ให้ฉันได้ปกป้องนายเถอะนะ

...ที่อยากจะบอก ก็มีเท่านั้นล่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...