วันศุกร์ที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2564

Holiday - ไปซื้อของครั้งแรก/ตอนที่ 3

 


(ณ ตัวเมือง)

นาซึนะ: ก็บอกว่าอย่าเอ็ดไปไง อย่างน้อยก็พูดให้มันเสียงเบาๆหน่อย! เดี๋ยวเราจะไปหลบใต้เงาตรงนั้นแล้วนะ!


เรย์: หวาๆ อย่าดึงกันซี่

ข้าเองก็แพ้ต่อแสงแดดด้วย เริ่มจะเวียนหัวแล้วสิ

เดี๋ยวจะล้มเอา โอ๊ะโอ?


ฮาจิเมะ: ~♪


เรย์: หืม? ผู้ที่เดินอยู่ตรงนั้น รู้สึกว่าจะเป็นคนใน Ra*bits นี่นา...?

แม่หนูอันสึเองก็อยู่ด้วย มาเดตกันงั้นหรือ?

คนหนุ่มสาวนี่ดีจริงเชียวนะ เปล่งประกายระยิบระยับเจิดจ้าเสียจนข้าแทบจะมอดไหม้อยู่แล้ว...♪


นาซึนะ: มะ... มาเดตกันจริงๆด้วยสินะ? บ้านฉันอยู่ใกล้ๆแถวนี้ด้วย พอออกมาซื้อของแล้วบังเอิญเจอเข้าน่ะ...? ก็เลยสงสัย

แต่ว่าถ้าเดตกันอยู่ล่ะก็ จะไปกวนก็คงไม่ดีใช่ไหมล่ะ?

แต่ก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี เลยแอบตามมา ดูเป็นห่วงเกินเหตุไปหน่อยหรือเปล่านะ...?

ถ้าถูกจับได้ว่าแอบมองอยู่ล่ะก็แย่แน่ เงียบๆเอาไว้นะ? โอเค๊?


เรย์: อืม เช่นนี้เอง แม้จะดูจ้ำจี้จ้ำไชไปบ้างแต่ก็เข้าใจความรู้สึกอยู่นะ แต่ดูเหมือนพวกนั้นก็ไม่ได้กำลังสวีทหวานแหววอะไรกันอยู่นี่นา...?


ฮาจิเมะ: เอะเฮะเฮะ ออกมาซื้อของเสร็จสิ้นแล้วล่ะครับ อันสึซัง♪

อันสึซังเก่งมากทำให้ช่วยผมได้เยอะเลยล่ะครับ แถมยังกรอกเอกสารเร็วซะจนผมแทบไม่ได้ทำอะไรเลย~♪

แต่ว่าค่อยยังชั่ว นึกว่าผมจะต้องหิ้วของที่ซื้อกลับไปด้วยแล้วซะอีก

กังวลแทบแย่เลยล่ะครับว่าผมคนเดียวจะหิ้วไหวหรือเปล่า

ก็ผมแรงแขนไม่ค่อยมีเท่าไหร่... ต้องฝึกฝนบ้างซะแล้วสิ ยังไงผมก็เป็นผู้ชายนี่นา

แต่ว่าสำหรับ Ra*bits เนี่ย ไม่สร้างกล้ามเนื้อมากเกินไปจะดีกว่าหรือเปล่านะ?

แต่ว่า ด้วยกำลังแขนของผม อาจจะงัดข้อแพ้กระทั่งอันสึซังเลยก็ได้...?

ถ้าเป็นแบบนั้น คงจะน่าอับอายเกินไปหน่อยสินะครับ? ต้องแข็งแกร่งให้มากขึ้นกว่านี้อีกซะแล้วสิ!

โอ๊ะ ดันออกนอกเรื่องซะแล้วสิ ขอโทษด้วยนะครับ ที่พูดมากไปหน่อย...

เอ... พูดถึงไหนแล้วนะ? ใช่ๆ ที่ว่าค่อยยังชั่วที่ไม่ต้องหิ้วของที่ซื้อกลับไปสินะครับ?

เหมือนว่าถ้ากรอกเอกสารแล้ว รถบรรทุกของทางร้านจะช่วยนำสินค้าที่ซื้อไปส่งให้ถึงโรงเรียนยูเมะโนะซากิน่ะครับ

มันก็ควรจะเป็นแบบนั้นล่ะนะครับ ผมดันกังวลอะไรไม่เข้าเรื่องซะได้...♪

ถ้าอันสึซังไม่ถามคนของร้านให้ล่ะก็ ผมคงไม่รู้เลยล่ะครับ

ถ้าผมมาคนเดียวล่ะก็ คงจะเกรงใจจนเผลอพูดไปว่า "ผมจะหิ้วไปเองครับ" แน่ๆเลยครับ~?

ใช้ไม่ได้เลยนะ ผมเนี่ย... อ๊ะ จะมาเศร้าซึมแบบนี้ไม่ได้สินะครับ อากาศออกจะดีขนาดนี้แท้ๆ~?

อันสึซัง จากนี้ว่างหรือเปล่าครับ? ถึงคุณจะมาช่วยเพราะมีเวลาก็เถอะ แต่ก็อยากจะตอบแทนที่ช่วยอะไรผมหลายๆอย่าง...

เดี๋ยวผมเลี้ยงอะไรที่คาเฟ่ให้เอาไหมครับ? เริ่มจะเหนื่อยหน่อยๆแล้วด้วย ไปพักกันซักหน่อย...

อ๊ะ ผมคงจะดูใจกล้าหน้าด้านไปหน่อยสินะ ขอโทษนะครับ! เอ๊ะ โอเคเหรอครับ?

เย้♪

งั้นก็ไปกันเถอะครับ มีร้านที่อยากลองไปมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วล่ะ~♪

พวกรุ่นพี่ในชมรมชาของผมชมร้านนี้กันใหญ่เลยล่ะครับ แต่ว่าผมไม่กล้าจะเข้าไปคนเดียวด้วย! ก็เลยอยากลองเข้ามาตลอดเลย~♪

เอะเฮะเฮะ เหมือนว่าผมจะยึดอันสึซังเอาไว้กับตัวเองทั้งวันเลยนะครับ...♪

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...