(ณ หน้าหอประชุม)
สุบารุ: อืม... อืมมมม...
(ประธานจี้จังคนนั้นเรียกเราให้มาหาด้วยตัวเองแบบนี้ มีแต่ลางสังหรณ์ไม่ดีเต็มไปหมดเลยแฮะ...?)
(แต่ว่าช่วงนี้เราก็ยุ่งอยู่กับงานไอดอลก็เลยไม่ได้โผล่หน้าไปที่ชมรมซะด้วยสิ)
(เราเองก็คิดว่าถ้าไม่ไปทำกิจกรรมชมรมซะบ้างล่ะก็คงแย่แน่แล้วด้วย ถือว่าได้จังหวะเหมาะพอดี)
มาโอะ: .......
สุบารุ: อ้าว? ซารี่นี่นา? บังเอิญจังนะที่มาเจอกันที่นี่☆
มาโอะ: ไง สุบารุเองเหรอ ฉันถูกประธานเรียกตัวก็เลยว่าจะไปทำกิจกรรมชมรมซักหน่อยน่ะ เห็นบอกว่ามีเรื่องสำคัญอะไรด้วยสิ~?
สุบารุ: ซารี่ก็ด้วยเหรอ? ที่จริงแล้วฉันเองก็ถูกประธานบอกว่ายังไงวันนี้ก็ต้องมาทำกิจกรรมชมรมให้ได้เหมือนกัน~
จากนั้นก็เผ่นไปก่อนที่ฉันจะได้พูดอะไรซะอีก ยังไม่ทันบอกเลยว่าจะไปหรือไม่ไปน่ะ
มาโอะ: แต่การที่เรามาเจอกันที่นี้ ก็แปลว่านายจะไปทำกิจกรรมชมรมเหมือนกันใช่ไหมล่ะ?
สุบารุ: ...ก็ ใช่อยู่หรอก
มาโอะ: ไม่สมเป็นนายเลยนะ~? ความร่าเริงหายไปไหนหมดแล้วล่ะ
นึกว่าจะตอบกลับมาว่า "ยี๊ฮี้ววว ทำกิจกรรมชมรมล่ะ☆" ซะอีก ท่าทางอารมณ์บ่จอยเลยนะ~?
สุบารุ: ฉันเองก็ใช่ว่าจะทำตัวสนุกสนานเฮฮาอยู่ทั้งปีทั้งชาติซะหน่อย นานๆทีก็มีรู้สึกเหนื่อยหน่ายบ้างเหมือนกันนะ
มาโอะ: ...รู้สึกเหนื่อยหน่าย? นายเนี่ยนะ...?
เฮ้ๆ เป็นอะไรไปล่ะเนี่ย? ถ้ามีปัญหาอะไรอยู่ล่ะก็มาปรึกษากันได้นะ?
สุบารุ: โถ่ น่ารำคาญชะมัดเลย
ถึงประธานจี้จังจะน่าอึดอัดไปหน่อยก็เถอะ แต่ไม่ใช่คนไม่ดีอะไรหรอกนะ
แต่ว่า ชอบมาสกินชิพตามอำเภอใจมากไปหน่อยแล้ว แล้วพอเปิดช่องว่างเมื่อไหร่ก็จะมาชวนฉันเข้าริวเซย์ไตอยู่ตลอดเลย
มาโอะ: อ๋อ แบบนี้นี่เอง นายคงไม่อยากเจอประธานก็เลยอารมณ์เสียนั่นล่ะ
สุบารุ: เปล่านี่ ไม่ได้อารมณ์เสียซักหน่อย...
มาโอะ: ดูสีหน้าก็รู้แล้วล่ะน่า!
แต่แปลกจังนะที่นายอารมณ์เสียแบบนี้ ก็นายไม่ใช่คนประเภทที่ชอบมีปัญหากับใครนี่นา?
สุบารุ: ...อืม เพราะงั้นแหล่ะ ฉันก็เลยไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไงกับประธานจี้จังดี
ยิ่งช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้าไปทำกิจกรรมชมรมด้วย
มาโอะ: อา เพราะว่ายุ่งกับดรีมเฟสหรืองานนี่นะ นึกๆดูแล้วฉันเองก็ไม่ได้ทำกิจกรรมชมรมนานแล้วเหมือนกัน
พวกเราเป็นไอดอล ยังไงซะก็ต้องให้ความสำคัญกับงานไอดอลก่อนนั่นล่ะ แต่ว่า...
ช่วงนี้ก็ไม่มีดรีมเฟสด้วยนี่นา นานๆทีจะไปทำกิจกรรมชมรมบ้างก็ไม่เห็นเป็นไรเลย
การทุ่มเทให้กับกิจกรรมชมรมเนี่ย มันก็ดูสมเป็นนักเรียนดีใช่ไหมล่ะ พวกเราก็เป็นทั้งไอดอลแล้วก็นักเรียนด้วย ต้องทำตัวให้เหมือนนักเรียนบ้างสิ~♪
พอพูดคุยกันเรื่อยเปื่อยก็เริ่มเห็นที่หมายขึ้นมาแล้วสิ ไปกันเหอะสุบารุ ถ้าช้าล่ะก็เดี๋ยวประธานก็บ่นน่ารำคาญเอาหรอก~?
สุบารุ: อ๊ะ รอเดี๋ยวสิซารี่! โถ่ ก็บอกให้รอก่อนไง~!!
(ณ สนามบาส)
จิอากิ: ฮะฮะฮ่า☆ วันนี้ดวงตะวันก็ยังคงเปล่งประกายร้อนแรงเหมือนเคย! อืม อากาศเหมาะจะเล่นบาสเลยล่ะ...!
มิโดริ: .........
จิอากิ: เป็นอะไรไป ทาคามิเนะ? ทำหน้าตาเซื่องซึมแบบนั้น สุขภาพไม่ดีเหรอ?
อืม เวลาแบบนั้นลองเอามือเท้าเอวแล้วตะโกนขึ้นฟ้าดูสิ ถ้านึกเรื่องที่จะตะโกนไม่ออกล่ะก็ ตะโกนเป็นชื่อตัวเองก็ได้!
โอ๊ส! ฉันคือดวงใจที่ลุกโชน โมริซาว่า จิอากิ! เป็นไงล่ะ แค่นี้ก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาแล้ว...☆
มิโดริ: เฮ้อ เศร้าชะมัด อยากตาย...
วันนี้ต้องรีบกลับไปช่วยงานที่บ้านแท้ๆเลย...
แต่ดันถูกประธานชมรมลากมาสนามบาสแบบไม่ถงไม่ถามสุขภาพซักคำ แล้วยังมาให้ตะโกนชื่อตัวเองอีก ไม่เห็นเข้าใจความหมายเลย...
จิอากิ: อืม ก็ไม่ได้มีความหมายอะไรหรอก☆
มิโดริ: คือว่า ประธาน... ถ้าไม่มีอะไรเป็นพิเศษล่ะก็ ขอกลับเลยได้ไหมครับ...?
จิอากิ: เดี๋ยวสิทาคามิเนะ! อาเคโฮชิกับอิซาระยัง...
โอ๊ะ อาเคโฮชิ! อิซาระ! มาแล้วสินะ☆ ฉันเชื่อมั่นอยู่แล้วล่ะว่าความรู้สึกอันเร่าร้อนของฉันต้องส่งไปถึงอาเคโฮชิได้แน่ๆ...☆
อืม สมแล้วที่เป็นดวงตะวันของฉัน วันนี้ก็ยังเปล่งประกายร้อนแรงเหมือนเคยเลยนะ...!
สุบารุ: เหวอ ประธานจี้จังในวันนี้ น่าหยะแหยงกว่าปกติอีกนะ...?
ประธานจี้จัง จะบอกเหตุผลที่เรียกพวกเรามาได้หรือยังล่ะคร้าบ...?
จิอากิ: ระหว่างเราไม่จำเป็นต้องใช้คำสุภาพหรอกนะ!
ลืมที่ฉันเคยบอกว่าอยากให้ทำเหมือนฉันเป็นพี่ชายหรือพ่อไปแล้วเหรอ? ฉันยังจำได้ดีเหมือนเป็นเรื่องเมื่อวานเลยล่ะ!
แต่ถ้าอาเคโฮชิลืมล่ะก็เดี๋ยวจะอธิบายให้ฟังใหม่ตั้งแต่ต้นแล้วกัน! ตอนนั้นน่ะนะ อาเคโฮชิ...
สุบารุ: อ๋า โถ่! เรื่องนั้นจะยังไงก็ช่างเถอะ! ถ้ายังพูดเรื่องไร้สาระไปมากกว่านี้ล่ะก็ขอตัวกลับก่อนล่ะนะ
จิอากิ: หืม เผลอทำให้นายอารมณ์เสียซะแล้วเหรอ ฉันทำอะไรพลาดไปล่ะเนี่ย
...งั้นเหรอ นี่คือความรู้สึกของพ่อที่มีลูกเข้าวัยต่อต้านสินะ!
ขอบใจนะอาเคโฮชิ! ทำให้ฉันได้เรียนรู้ประสบการณ์อันมีค่าเลยล่ะ☆
สุบารุ: คร้าบๆ งั้นก็ดีแล้วล่ะคร้าบ
จิอากิ: โอ๊ะ อย่าเพิ่งหันหลังกลับสิ! ฉันผิดเองล่ะ ขอโทษนะ!!
เหตุผลที่เรียกพวกนายมาน่ะ...
งานกีฬาสีประจำปี กำลังจะจัดขึ้นเร็วๆนี่แล้วใช่ไหมล่ะ? พวกเราเองก็จะเข้าร่วมด้วยเหมือนกัน
พูดถึงงานกีฬาสี ก็คือที่ทำกิจกรรมของชมรมกีฬานั่นล่ะ พวกเราสมาชิกชมรมบาสมาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน แล้วทำให้งานกีฬาสีสนุกสุดเหวี่ยงไปเลย!
ฟุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น