(ณ สตูดิโอ)
เลโอ: อืม ก็กะไว้แล้วล่ะว่าน่าจะเริ่มไม่พอใจกันแล้ว
จะว่าไป ก็ได้รายงานเรื่องนั้นมาจากอันสึด้วยเหมือนกันนี่นะ! ที่ว่าทุกคนใน Knights เริ่มจะไม่พอใจขึ้นมาแล้วน่ะ วะฮ่าฮ่าฮ่า☆
โอ๊ะ อันสึก็อยู่ด้วยนี่นา! เธอนี่อยู่ไปซะทุกที่เลยนะ เป็นพระเจ้าเหรอ! หรือว่าเป็นสิ่งที่พบเจอได้ทั่วไปกัน!?
ถึงจะน่าสนใจ แต่ตอนนี้จะยังไงก็ช่างเถอะ ขอชาให้ฉันบ้างสิ~♪
สึคาสะ: นะ... หนอย! เจ้าคนไร้มารยาท ทำอย่างกับว่าโอเน่ซามะเป็นคนรับใช้เลยนะ! คิดว่าตัวเองเป็นใครกันน่ะ!?
เลโอ: ใจเย็นน่า ทำตัวว้าวุ่นแบบนั้นเดี๋ยวหน้าสวยๆจะเสียของเอานะ~ เจ้าเด็กใหม่♪
สึคาสะ: ระ... เรียกว่า "เด็กใหม่" อีกแล้วเหรอ! รีบๆจำชื่อผมซักทีเถอะครับ~!?
เลโอ: ก็ ฉันยังไม่ค่อยรู้จักนายเลยนี่นา
เพราะงั้นถึงได้ให้ไลฟ์อยู่ทุกวัน เพื่อที่จะได้ประเมินพลังของนาย หรือก็คือพลังในตอนนี้ของ Knights ไงล่ะ?
นี่เจ้าเด็กใหม่... มีความตั้งใจบ้างหรือเปล่าเนี่ย? โดยเฉพาะวันนี้ ห่วยแตกสุดๆไปเลยนะ ทำเอาทนดูไม่ได้เลยล่ะ
รู้ตัวบ้างหรือเปล่าว่าตัวเองเป็นตัวถ่วงคนอื่นเค้าอยู่น่ะ?
ก่อนที่จะมาต่อว่าฉัน ลองคิดดูให้ดีๆก่อนสิ ว่าใครเป็นคนที่ทำให้ชื่อของ Knights แปดเปื้อนมากที่สุดน่ะ หืม?
ขอพูดใหม่ก็แล้วกัน หมายถึง ชื่อของ Knights ของฉันน่ะ
ในระหว่างที่ฉันห่างจากโรงเรียนยูเมะโนะซากิไปพักนึง ก็ตกอยู่ในสภาพน่าอดสูขนาดนี้เลยสินะ ชักจะเริ่มเสียใจที่กลับมาแล้วสิ
พวกนายเนี่ย ถ้าไม่มีฉันอยู่แล้วจะทำอะไรไม่ได้เลยหรือไง?
สึคาสะ: อึก... คะ... คิดว่าเป็นความผิดของใคร ถึงทำให้ผมเสียสมาธิกันล่ะครับ?
เลโอ: นี่ เจ้าเด็กใหม่... ถึงจะพูดจาวางท่าใหญ่โต แต่จากนี้จะแก้ตัวอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์แล้วล่ะ ถึงจะไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องบอกก็เถอะ
ถ้าไม่สามารถแสดงเพอฟอร์แมนซ์อย่างถึงขีดสุด เวลาอยู่บนเวทีได้ล่ะก็...
จากนี้ไม่ว่านายจะพูดจาวางโตเท่าไหร่ก็ทำให้ฉันสะดุ้งสะเทือนไม่ได้หรอก โง่เง่าซะจนจะขำกลิ้งอยู่แล้ว วะฮ่าฮ่าฮ่า☆
สึคาสะ: อึก... ฮึ้ย...
อิซึมิ: ใจเย็นเอาไว้น่า คาสะคุง ถึงจะบ่นหมอนี่ไปก็มีแต่จะเปลืองแรงเปล่าๆ
หมอนี่ไม่คิดจะฟังคนอื่นพูดอยู่แล้วล่ะ เดี๋ยวจะยิ่งเครียดเอานะ?
สึคาสะ: แต่ แต่ว่า! เซนะเซ็มไป ผมเจ็บใจเหลือเกินครับ! เจ็บใจที่พูดโต้อะไรกลับไปไม่ได้เลย ผมเป็นตัวถ่วงของ Knights จริงๆงั้นเหรอครับ...?
อาราชิ: ไม่มีทางเป็นแบบนั้นหรอกจ้ะ สึคาสะจัง เพิ่งจะอยู่ปีหนึ่งเองนี้นา จะยังอ่อนประสบการณ์บ้างก็ไม่แปลกอะไรหรอก
ชั้นรู้ดีอยู่แล้วล่ะ ว่าสึคาสะจังพยายามยิ่งกว่าใครเพื่อนเลยนะ...♪
เลโอ: อย่าไปตามใจนักสิ~ นารุ Knights เองก็หย่อนยานลงไปพอดูเลยนะเนี่ย?
ความสนิทสนมนั้นจะเป็นตัวขัดขวางการพัฒนาและการเติบโต! ขัดเกลาทักษะความสามารถของตัวเองที่เคยตกต่ำลงให้กลับมาเป็นเหมือนดาบคาตานะซะสิ!
อืม! แต่ถึงจะบ่นเรื่องในตอนนี้ไปก็คงทำอะไรไม่ได้ มาคิดเรื่องของอนาคตกันดีกว่า!
แบบนั้นสร้างสรรค์กว่ากันตั้งเยอะ จะช่วยสร้างอาณาจักรของฉันขึ้นมาใหม่อีกครั้งเอง♪
สึคาสะ: มะ... หมายความว่ายังไงกันครับ? Leader ช่วยอธิบายเป็นคำพูดที่เข้าใจได้หน่อยสิ!
เลโอ: ก็พยายามทำความเข้าใจซะสิ เจ้าเด็กใหม่
แล้วก็นะ ยังไม่ได้ตัดสินใจหรอกแต่ว่า... ประมาณสัปดาห์หน้า จะมีการ "ดูเอล" ขึ้น ฉันก็กำลังอยู่ในช่วงฝากอันสึให้ช่วยจัดการอยู่นั่นแหล่ะ
สึคาสะ: ดู... "ดูเอล" เหรอครับ? มาตัดสินใจอะไรตามอำเภอใจอีกแล้ว พวกเรายังเหนื่อยกับการ Live ติดต่อกันหลายวันอยู่เลยนะครับ? อะไรเนี่ย!
เลโอ: เรื่องนั้นก็อดทนเอาหน่อยก็แล้วกัน ยังเป็นเด็กเป็นเล็กอยู่เลยไม่ใช่หรือไง?
ตอนอยู่บนสนามรบ จะบอกกับศัตรูว่า "ตอนนี้เหนื่อยแล้ว มาพักรบกันเถอะครับ" ได้หรือไง?
จะบอกกับกระสุนปืนที่ยิงมาว่า "รอเดี๋ยวก่อนครับ" ได้หรือไง... นี่มันเรื่องตลกอะไรเนี่ย?
อ๋า น่าสนใจจังแฮะ! ใช้แนวคิดนั้นเขียนเพลงได้อีกเพลงแล้วเนี่ย มาแล้ว มาแล้ว อินสปิเรชั่นพุ่งพล่านขึ้นมาแล้ว!
ตะ... ตารางโน๊ตล่ะ! ไม่ทันแล้ว มีแต่ต้องใช้ปากกาเมจิกเขียนกับพื้นเท่านั้นแล้วล่ะ...!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น