วันศุกร์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2564

งานกีฬาสี - Epilogue (จบ)

 

(ณ หน้าประตูโรงเรียน)

มาโอะ: งานกีฬาสีก็จบลงไปด้วยดีแล้ว ค่อยได้พักหายใจหายคอหน่อย~


สุบารุ: เหนื่อยสุดๆไปเลย~ ไม่ได้ออกแรงเยอะขนาดนี้ตั้งแต่งานแข่งขันของชมรมแล้วล่ะมั้ง


มาโอะ: ถึงเวลาที่ไปร้องไปเต้นบนเวทีเองก็ต้องใช้แรงกายก็จริง แต่ก็คงละเรื่องกันเลยเนอะ

แต่ก็เรียกเหงื่อได้ดีเลยล่ะ ถือว่าได้ทำกิจกรรมของชมรมบาสในงานกีฬาสีด้วย ดีจังเลยนะที่เข้าร่วม


จิอากิ: หึหึหึ ฟุฮ่าฮ่าฮ่า! ฟุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆


สุบารุ: จะ... จู่ๆก็เป็นไรล่ะเนี่ย?

อันสึ ถอยห่างจากประธานจี้จังเร็วเข้า! ประธานจี้จังเวลาเป็นแบบนี้จะอันตรายมากเลยนะ ถ้าไม่รีบออกห่างล่ะก็ต้องแย่แน่...!


จิอากิ: โยชิๆๆ เด็กดีๆ เดี๋ยวจะกอดๆให้เอง....☆


มาโอะ: เหวอ ช้าไปแค่ก้าวเดียวเอง...

ประธาน ปล่อยอันสึไปเถอะครับ ว่าตามตรงแล้ว นี่มันคุกคามทางเพศนะ...?


จิอากิ: โอ๊ะ โทษที! ดีใจซะจนเผลอกอดไปน่ะ...☆

ว่าไป คิดมาตั้งแต่ตอนแข่งยืมของแล้วล่ะ อันสึเนี่ยตัวเบาจังเลยนะ แถมยังกลิ่นหอมอีก♪

ฮ่าๆ ตอนนี้ฉันกับอันสึเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว...! อื้ม รู้สึกดีจริงๆเลย...!


มาโอะ: หยุดเถอะครับประธาน! แค่สภาพก็ดูแย่แล้ว แต่เนื้อหายิ่งแย่เข้าไปใหญ่เลย! นี่มันข้ามขั้นคุกคามทางเพศไปเป็นอาชญากรรมแล้วนะครับ!


จิอากิ: อืม แบบนั้นก็แย่น่ะสิ มิตรแห่งความเที่ยงธรรม จะกลายเป็นอาชญากรไม่ได้เด็ดขาด...!

แต่ว่าเชื่อฉันทีเถอะ! ฉันไม่ได้คิดที่จะคุกคามทางเพศอะไรอันสึเลยนะ...!

ฉันแค่ทำตามที่หัวใจสั่งมาเท่านั้นล่ะ☆


มิโดริ: ช่วยทำอะไรซักอย่างกับนิสัยชอบกอดคนอื่นของประธานซักทีเถอะครับ...?

เวลาพวกเราโดนกอดเองก็รู้สึกรำคาญใจเหมือนกัน แต่อันสึเซ็มไปเค้าเป็นผู้หญิงนะ...

อันสึเซ็มไปก็อย่าเอาแต่หัวเราะพลางบอกว่าก็ช่วยไม่ได้สิ ป้องกันตัวเองให้มากกว่านี้หน่อยเถอะครับ...

ถึงการใจดีกับทุกคนจะเป็นข้อดีของเซ็มไปก็เถอะ แต่ถ้ามันเกิดเหตุอะไรขึ้นมาจะทำยังไงล่ะครับ...?

ไอ้ผมเอง ถึงภายนอกจะดูแข็งแรง แต่ก็ต่อยตีไม่เป็นหรอกนะ...

ไม่รู้ด้วยว่าถ้าอันสึซังเป็นอันตรายขึ้นมาจะช่วยได้หรือเปล่า ช่วยปกป้องตัวเองบ้างได้ไหมครับ...?

ก็ไม่ได้เป็นห่วงอะไรหรอกครับ ก็แค่ทนมองดูคนที่กำลังตกอยู่ในอันตรายเฉยๆไม่ได้เท่านั้นเอง...


สุบารุ: อะฮะฮะ แบบนั้นล่ะที่เค้าเรียกว่าเป็นห่วง~☆

นี่ๆ อันสึ เป็นยังไงบ้างล่ะ? งานกีฬาสีคราวนี้เป็นยังไงบ้างล่ะ? ฉันเองก็ได้เจออะไรมากมายเหมือนกัน สนุกมากๆเลยล่ะ~♪

ถึงการได้พยายามด้วยกันกับทุกเองเพื่อเข้าร่วมดรีมเฟสจะสนุกเหมือนกันก็จริง แต่แบบนี้เองก็ดีเหมือนกันเนอะ

การเข้าร่วมงานกีฬาสีเนี่ย มันก็เหมือนกับเป็นนักเรียนม.ปลายธรรมดาทั่วไปเลยนี่นา?

ถึงพวกเราจะเป็นไอดอล แต่ก็เป็นนักเรียนเหมือนกัน แต่ว่าพอเอาแต่เข้าร่วมดรีมเฟสกับทำงานงกๆแล้ว ก็เผลอลืมเรื่องนั้นไปเลย~


มาโอะ: งานกีฬาสีของเมื่อปีที่แล้ว ก็ไม่ได้อยู่ในบรรยากาศที่จะสนุกสนานได้ด้วยนี่นะ


สุบารุ: .......อืม เพราะบังคับให้นักเรียนทุกคนต้องเข้าร่วม ก็เลยแค่เข้าร่วมให้จบๆไปก็จริง แต่ว่าไม่ได้มีอิสระเหมือนอย่างดรีมเฟส ก็เลยไม่ค่อยชอบน่ะ...

แต่ว่าเพราะมีอันสึเป็นคนเปลี่ยนแปลง ทำให้บรรยากาศของงานกีฬาสีปีนี้เปลี่ยนไปจากปีที่แล้ว ทุกคนท่าทางสนุกกันน่าดูเลยล่ะ


จิอากิ: อืม เป็นช่วงเวลาที่ล้ำค่าจริงๆนะ☆

อันสึ จากนี้พอมีเวลาว่างหรือเปล่า? งั้นเหรอๆ งั้นก็ดีเลย!

ทุกคน ไปฉลองกันเถอะ...! วันนี้ฉันเลี้ยงเอง อยากสั่งอะไรก็สั่งได้เลย...☆


สุบารุ: โห ประธานจี้จังใจป้ำจริงๆ! ฉันขอเป็นเนื้อย่างนะ~♪


มิโดริ: เนื้อย่างเหรอ...

ช่วงนี้ก็ไม่ค่อยได้กินด้วยสิ นานๆทีกินทีก็ดีเหมือนกัน...♪


มาโอะ: เฮ้ยๆ อย่าลืมนะว่าอันสึก็อยู่ด้วยน่ะ~?

อันสึอยากกินอะไรล่ะ? อะไรก็ได้เหรอ... ไม่ต้องเกรงใจไปก็ได้นะ?


จิอากิ: อืม บอกมาได้เลยไม่ต้องเกรงใจ! ฉันเพิ่งได้เงินส่วนตัวมาด้วย เลยพอมีให้จับจ่ายใช้สอยอยู่น่ะ...☆

ร้านที่ฉันแนะนำเหรอ...? ถ้างั้นก็ต้องร้านนั้นล่ะ! จะเนื้อ จะผัก จะเครื่องดื่มก็กินได้เท่าที่อยากเลย☆

แต่ว่าจะดีเหรอ? ถึงจะบอกว่าให้เลือกร้านที่ฉันแนะนำก็เถอะ แต่ก็ไม่ใช่ร้านที่เด็กผู้หญิงจะไปนักหรอกนะ

ไม่เป็นไรเหรอ? งั้นเหรอ บางทีเธอก็ว่าง่ายซะจนตกใจเลยนะเนี่ย☆

งั้นก็ ไปกันเถอะ! ทุกคน ตามฉันมาเลย...!


มาโอะ: เป็นอะไรไป อันสึ อยู่ๆก็ยืนนิ่งไปแบบนั้น... คิดว่าตัวเองไม่สมควรจะไปด้วยงั้นเหรอ?

เฮ้ๆ ป่านนี้แล้ว ไม่เป็นไรหรอกน่า~?

ใช่ว่าฉันจะไม่เข้าใจความรู้สึกของเธอ ที่ว่าไม่ใช่คนในชมรมบาสแท้ๆ แต่ได้ไปกินเลี้ยงด้วยกันหรอกนะ?

แต่ว่า การที่ประธานเป็นคนเอ่ยปากชวนเธอนั้น แปลว่าเขายอมรับว่าเธอเองก็เป็นพวกพ้องแล้วไงล่ะ

ไม่งั้นก็คงไม่ถามใช่ไหมล่ะ ว่าจากนี้ว่างหรือเปล่า

ทั้งในการแข่งยืมของแล้วก็แข่งกินขนมปัง ได้เธอช่วยเอาไว้เยอะเลยล่ะ

จะภูมิใจว่าตัวเองเป็นคนที่ทำให้ชมรมบาสได้รับชัยชนะซักหน่อยก็ได้นะ?


จิอากิ: อย่างที่อิซาระพูดมานั่นล่ะ!

ถ้าไม่มีอันสึ ชมรมบาสก็คงไม่่ชนะหรอก...! ขอบใจนะอันสึ จากนี้ก็ขอฝากด้วยล่ะ!

อืม ขานรับได้ดีมาก☆ ...โอ๊ะ

กอดไม่ได้สินะ ฮะฮะฮะ♪

เธอเป็นเด็กผู้หญิงนี่นะ จากนี้เอง ฉันก็ต้องปกป้องให้ถึงที่สุดแล้วสิ...☆

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...