วันอาทิตย์ที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2564

ก่อกบฎ! การเสด็จกลับของราชา - บากบั่นเพื่ออนาคต/ตอนที่ 1

 

(ณ ห้องซ้อมเก็บเสียง)

สึคาสะ: โอเน่ซามะ ขออภัยด้วยนะครับ แต่ขอความกรุณาอีกรอบด้วย♪

One... Two...♪ One Two♪

แล้วก็ Turn♪

...อืม ก็พอจะจำได้บ้างแล้วล่ะครับ แต่กว่าจะทำให้ร่างกายจดจำได้นั้นยังต้องใช้เวลาอยู่อีก แต่ก็จะฝึกฝนไม่ให้มีอะไรขาดตกบกพร่องนั่นล่ะครับ♪

ให้ตายสิ Leader นี่เหลือเกินจริงๆเลย เป็นเพราะต้องมาต่อสู้กัน ก็เลยไม่ยอมให้ใช้เพลงหรือ Performance ที่ Leader เป็นผู้แต่งด้วย...

แถมเล่นประกาศเอาเองฝ่ายเดียวอีก

แต่ก็มีเหตุผลนั่นล่ะครับ Leader ย่อมต้องมีลิขสิทธิ์ในผลงานเพลงของตนเองอยู่แล้ว

หาก Leader ไม่อนุญาตให้ใช้ล่ะก็ ถ้าถือวิสาสะใช้ก็จะถือว่าเป็นการผิดกฎหมาย

แต่ว่า แย่เลยนะครับ เหมือนว่าเพลงที่ Knights มีอยู่ตอนนี้ จะเป็นเพลงที่ Leader แต่งเองทั้งหมดด้วย... พอได้ลองตรวจสอบดูแล้วก็ทำเอาตกใจมากเลย

เพลงของ Leader นั้น มีอยู่มากมายและยอดเยี่ยมทั้งนั้นเลย... พวกมันคอยช่วยเหลือ Knights มาได้อย่างมากจนถึงตอนนี้เลยครับ

บทเพลงเลื่องชื่อมากมายที่ใส่จิตวิญญาณลงไป... และถูกสร้างขึ้นเพื่อพวกเรา Knights

บทเพลงพวกนั้นได้กลายเป็น "อาวุธ" Leader ได้คอยช่วยเหลือพวกเราที่อยู่ในแนวหน้ามาตลอดเลย

จากที่ลองสืบค้นมา... เหมือนว่า Leader จะได้รับการยอมรับจากผู้คนในฐานะนักแต่งเพลงมากกว่า Idol อีกนะครับ

ตั้งแต่เพลงที่หรูหรามีระดับอย่างมืออาชีพ ไปยันเพลงที่เปิดเล่นทั่วไปที่ได้ยินบ่อยๆในเมืองเลย... เพลงที่ Leader แต่งนั้น เป็นที่เลื่องลือยิ่งกว่าที่ผมจินตนาการเอาไว้ซะอีก

ทำไมก็ไม่รู้ แต่เป็นเพราะ Leader ดันใช้ชื่อแปลกๆอย่าง "มารร้ายนักแต่งเพลง X" ผมก็เลยไม่ทันสังเกตเลย

ใช้ชื่อจริงตัวเองไปก็ได้แท้ๆ เป็นเกียรติออกจะตายไป

แค่ค่าลิขสิทธิ์เพลงพวกนั้น ก็คงกินดีอยู่ดีไปชั่วชีวิตแล้วใช่ไหมล่ะครับ?

ทั้งที่อายุห่างจากผมแค่ไม่เท่าไหร่เองแท้ๆ เป็นผู้ที่เก่งกาจจริงๆเลย

ถึงแม้ภายนอก คำพูดและการกระทำจะดูเหมือนคนจรจัดไปบ้าง... ขออภัยครับ เออ... ขอเรียกว่าเป็นผู้ที่มีอารมณ์ศิลปินก็แล้วกัน

แต่เหมือนว่าเขาจะไม่ค่อยใส่ใจเรื่องนั้นเท่าไหร่เลย คงจะมีนิสัยไม่ปรารถนาในชื่อเสียงหรือเงินทองล่ะมั้งครับ

สิ่งเหล่านั้นสำหรับตระกูลของผมแล้วเป็นสิ่งที่อุตสาหะสั่งสมมายาวนาน การที่ทำเหมือนมันเป็นของไม่สลักสำคัญอะไรนัก... ทำให้รู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อยน่ะครับ

ดูเหมือนจะเป็นแค่คนประหลาดธรรมดาๆที่ไม่มีอะไรแท้ๆ แต่กลับมีทุกสิ่งที่ผมไม่มีเลย... ช่างเป็นคนที่ยากเกินจะทำความเข้าใจจริงๆครับ

ผม ไม่อาจเข้าใจ Leader ได้แม้แต่นิดเดียวครับ แต่ว่า

ก็อยากจะทำความเข้าใจ อย่างไรเขาก็เป็น Leader ของ Knigts... ส่วนผมก็เป็นเพียงแค่ "เด็กใหม่" จริงๆ

แต่ว่าผมเองก็เป็น Knights ครับ แม้จะยังอ่อนหัดและขาดๆเกินๆไปบ้างก็ตาม

ดังนั้นแล้วก็เลยอยากจะพยายามเข้าใจให้ได้ และเอาชนะเขาใน Judgment... เออ "จั๊จด์เมนท์" ครับ

ผมไม่อยากถูกตัดออกไป ในฐานะส่วนเกินที่ไม่จำเป็นของ Knights

ที่ผมเข้าร่วม Knights ก็เพราะว่าชื่นชมยังไงล่ะครับ เป็นเพราะชอบเพลงของ Leader และชอบใน Knights ที่ร้องเพลงเหล่านั้นออกมาอย่างใจนึก

นั่นเป็นความรู้สึกของผมที่นึกขึ้นมาได้ครับ ทำเอารู้สึกสดชื่นขึ้นมายังไงก็ไม่รู้เลยครับ โอเน่ซามะ

เป็นอะไรไปเหรอครับ โอเน่ซามะ ถึงได้หัวเราะแบบนั้น... ผม พูดอะไรแปลกๆออกไปหรือเปล่าครับ?

สมเป็นเด็กผู้ชายจังนะ งั้นเหรอ? ก็ใช่สิครับ ผมเป็นชายตระกูลสุโอตั้งแต่แรกที่เกิดมานะครับ

แม้จะถูกพ่อแม่ดุด่า ว่าให้ทำตัวสมเป็นลูกผู้ชายบ้างอย่างเดียวเลยก็เถอะ

โอ๊ะ ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นเหรอ? แล้วมันแบบไหนกันล่ะครับ อืมมม?

โอเน่ซามะพูดเข้าใจยากจังเลยครับ แต่เหมือนว่ากำลังถูกชมอยู่เลย ทำเอาเขินๆนิดหน่อยนะครับ♪

แต่ขอบอกเอาไว้ก่อนนะ ไม่ใช่ว่าผมมอง Leader ในแง่ดีขึ้น หรือยอมรับอะไรหรอกนะครับ

แต่โกรธเพราะเอาแต่สนการแต่งเพลง โดยไม่สนใจกิจกรรม Idol ต่างหาก

แต่ว่า จะตัดสินคนๆนั้นแต่เพียงด้านเดียวมันก็คงจะเร็วไป... คงจะไม่ใช่เรื่องฉลาดเท่าไหร่น่ะครับ

โอ๊ะ ขอโทษนะครับโอเน่ซามะ ต้องมุ่งสมาธิกับ Lesson สินะ♪

Hop Step... Jump♪

อืม สมกับเป็นเพลงที่ทางโรงเรียนเสนอให้ ฝึกง่ายไม่ยุ่งยากมาก

ในคาบเรียนเองก็ใช้เพลงนี้บ่อยๆเหมือนกัน คงจะเป็นเพลงสำหรับมือใหม่สินะ

หึหึ ก็นี่เป็นเพลงที่โอเน่ซามะอุตส่าห์ทำเรื่องยื่นขอกับทางโรงเรียนให้นี่ครับ จะไม่มีทางปล่อยให้เสียเปล่าแน่

การที่เป็นเพลงพื้นๆ ที่เล่นอยู่โดยทั่วไปในโรงเรียนนั้น

ก็แปลว่าเป็นเพลงที่คุ้นหูผู้ชมเกินครึ่ง ที่เป็นนักเรียนในโรงเรียนนี้นั่นล่ะครับ

เพราะ Simple จึงได้ล้ำลึกสินะ

เราเองก็ต้องทำการ Arrange ให้เป็นเอกลักษณ์ ขัดเกลา และทำให้กลายเป็น Performance ที่ไม่ว่าใครต่างก็ต้องหลงไหลเหมือนกัน♪

แต่ว่า... จะต้องใช้ "อาวุธ" พื้นๆเช่นนี้ ทำการต่อสู้สินะครับ

การที่ใช้เพลงของ Leader ไม่ได้นั้น ถือว่าโหดหินมากทีเดียว

แต่ว่า ผู้ใช้นั้นคือสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าอาวุธครับ

ไม่ว่า Leader จะมีอาวุธสุดร้ายแรงถึงขนาดไหน แต่พวกเรามีทักษะ ประสบการณ์ และเจตจำนงอยู่มากมาย

ในขณะที่ราชาของเรา ไปทำตัวเร่ร่อนไร้จุดหมายอยู่ที่ไหนซักแห่งนั่นล่ะ...

พวกเราสั่งสมการต่อสู้ สร้างสายสัมพันธ์ และแข็งแกร่งขึ้นแล้วครับ จะทำให้ความหยิ่งผยองพองขนนั้นได้รับรู้เอง

ไม่ยอมแพ้เด็ดขาดเลยครับ โอเน่ซามะ แม้อาจจะเป็นภาระไปบ้าง แต่ก็ได้โปรดตามพวกเรามาด้วยนะครับ...

แม้ "ราชา" จะเสด็จกลับมา แต่องค์ราชินีที่ผมจะรับใช้นั้นมีแค่คุณแต่เพียงผู้เดียว

จะแสดงสภาพน่าสังเวชต่อหน้าคุณไม่ได้หรอก เพราะคิดเช่นนั้น ผมจึงต่อสู้อย่างเด็ดเดี่ยวได้

ไม่ว่าจะเป็นศัตรูแบบใด ผมก็จะได้รับพลังที่จะกำจัดพวกมันให้สิ้น

จะคิดแบบนั้น คงได้ใช่ไหมครับ...?

อย่างน้อยก็จะไม่ทำให้ "อาวุธ" ที่โอเน่ซามะกรุณารวบรวมมาต้องสูญเปล่า... จะขอมอบชัยชนะอันงดงามให้ ในฐานะอัศวินผู้ภักดีของคุณนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...