(ณ เวทีจั๊จด์เมนท์)
เลโอ: ผู้ชมทุกคนที่มารวมตัวกัน! ขอโทษที่ให้รอนาน~ ในที่สุดก็ถึงวันจริงของ "จั๊จด์เมนท์" แล้ว! วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆
ถึงจะมีคนกว่าครึ่งที่ทำหน้าว่า "อะไรล่ะนั่น?" ก็จริง แต่ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร
"จั๊จด์เมนท์" นั้น ก็คือปัญหาภายในของ Knights! เป็นการจราจลไงล่ะ...☆
เวลาไม่กี่ชั่วโมงจากนี้ที่เราจะทำล้างบางความน่าอับอายภายในกลุ่ม ก็ช่วยสนุกสนานทีนะ! สนุกกับการร้อง การเต้น การห้ำหั่น การรักใคร่ของพวกเรา ในการทะเลาะวิวาทนี้...☆
บทละครส่วนใหญ่ของเชคสเปียร์เองก็มีแต่เรื่องแบบนั้นทั้งนั้นเลยนี่นา การได้เห็นความสัมพันธ์ของคนอื่นยุ่งเหยิงเนี่ย สนุกออกจะตายไป☆
ใช่ไหมล่ะ? ช่วยตอบกลับมา เป็นเสียงปรบมือดังสนั่นทีสิ...♪
เอาล่ะ! ฉันเองก็ตื่นเต้นจนแทบข่มตานอนไม่หลับเลยเหมือนกัน อยากเริ่มใจจะขาดอยู่แล้ว รีบไปขั้นตอนต่อไปกันเลยดีกว่า!
ขึ้นเวทีมาได้เลย เจ้าพวกโง่เง่าที่สรรหาการทะเลาะวิวาทเอ๋ยยย...☆
อาราชิ: อืม~... กระตือรือร้นไม่เปลี่ยนเลยนะ "ราชา" ?
อิซึมิ: ท่าทางผู้ชมกว่าครึ่งจะสงสัยว่า "ไอ้โง่ที่โหวกเหวกโวยวายอยู่ตรงนั้นเป็นใครหว่า" มากกว่าเนื้อหาเกี่ยวกับ "จั๊จด์เมนท์" อีกนะ?
เอ้า ทุกคนทำหน้าเป๋อเหลอกันหมดแล้วไม่ใช่หรือไง?
หายหัวไปซะตั้งนาน ยังคิดว่าตัวเองดังอยู่อีกเหรอ? น่าอายชะมัดเลยนะ จะตอนนี้หรือเมื่อก่อน ก็ยังเป็น "ราชาผู้เปลือยเปล่า" จริงๆนั่นล่ะ
แนะนำตัวเองซักหน่อยไหมล่ะ? เจ้าคนไร้มารยาทตรงนั้นน่ะ...?
เลโอ: โอ๊ะ นารุ! เซนะ! แล้วคนอื่นไปไหนล่ะ~?
คงจะไม่ได้กลัวจนหนีไปหรอกนะ แบบนั้นก็ไม่สนุกพอดี! วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆
แล้วก็คงไม่คิดว่าฉันเป็นพวกพ้องเลยจะออมมือให้ใช่ไหม? Knights ของฉัน ไม่ใช่กลุ่มที่อ่อนปวกเปียกแบบนั้นนี่นา☆
อิซึมิ: ก็รู้ดีนี่นา นี่คือแผนการรบที่ทำให้ Knights เอาชนะใน "ดูเอล" ได้ทุกครั้งไปไงล่ะ
ก่อนอื่นก็ให้ฉันกับนารุคุงออกรบ เพื่อให้ศัตรูเผยไต๋ที่ตัวเองมีออกมาให้หมด
ถ้าพวกเราจัดการศัตรูจนเรียบทั้งๆแบบนั้นก็สบายไป แต่ถึงไม่เป็นแบบนั้นคุมะคุงกับคาสะคุงที่คอยท่าอยู่ก็จะจัดการศัตรูที่เหลือจนหมดอยู่ดี
ใช้แผนการรบนั่น เอาชนะมาตลอดไงล่ะ คราวนี้เองก็เหมือนกัน
ถ้าทำให้ศัตรูเผยไต๋ที่มีอยู่ทั้งหมดออกมาได้ล่ะก็ แม้แต่คุมะคุงที่ไร้ความกระตือรือร้นหรือคนอ่อนหัดอย่างคาสะคุงเองก็เอาชนะได้สบายๆ
ก็ทำแบบนั้น เหมือนอย่างเคยนั่นล่ะ
แต่ว่าคราวนี้ คงจะไม่ง่ายแบบนั้นก็เถอะ?
เลโอ: โอ๊ะ เป็นอะไรไปน่ะ? ไม่สมกับเป็นเซนะที่มั่นใจในตัวเองสูงลิ่วจนชวนหงุดหงิดเลยนะ~ ได้ใจให้มากกว่านี้หน่อยสิ!
นายน่ะ ถ้ายิ่งได้ใจเท่าไหร่ ก็จะยิ่งเปล่งประกายนะ ใช่ไหมล่ะ?
แต่ว่าก็ช่วยไม่ได้สินะ นี่ไม่ใช่เซนะ... แล้วก็ Knights ที่ฉันรู้จักนี่นา
แบบนั้นใช่ไหมล่ะ โอเค โอเค! ชักจะน่าสนุกขึ้นมาแล้วสิ♪
วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ถ้าแบบนั้นก็มาเปิดม่านโรงละครนี้กันเลยเถอะ บทละครของมนุษย์น่ะ!
โอเปร่าอันเลอค่า ที่เป็นทั้งสุขและโศกนาฏกรรมอันแสนสุดยอดนี้...☆
ไม่ว่าใครต่างก็เขียนหนังสือออกมากันเล่มหนึ่งทั้งนั้น หนังสือที่มีชื่อว่าชีวิตน่ะ! ให้ฉันอ่านมากกว่านี้ทีสิ ถ้าเกิดว่าน่าเบื่อล่ะก็จะฉีกกระชากทิ้งไปด้วยความจองหองซะเลย!
เลโอ: ก็ฉันเป็น "ราชา" ของ Knights นี่นา...☆ ฉันนี่ล่ะ คือ "ราชา" ของ Knights!
ท่านสึกินากะ เลโอไงล่ะ วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆
สำหรับคนที่รู้จักกันอยู่แล้ว ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ! ส่วนคนที่เพิ่งรู้จักกันก็จำเอาไว้ซะ!
แต่จะลืมก็ได้นะ ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็จะสลักฝังลึกลงไปในความทรงจำเอง! ชื่อของฉัน! เรื่องราวของพวกเรา!
วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...☆
คุโร่: เฮ้ย สึกินากะ ขอโทษที่มาขัดตอนที่กำลังโหวกเหวกนะ
แต่ตอนนี้นายเป็น "ราชา" ของพวกเรา "ไนท์คิลเลอร์" ไม่ใช่หรือไง
"จั๊จด์เมนท์" มันก็คือการ "ดูเอล" ประเภทหนึ่งใช่ไหมล่ะ เป็นเพราะนายไม่อธิบายอะไรเลยจนฉันต้องไปหาข้อมูลเองเนี่ย
แล้ว "ดูเอล" ก็เป็นการแข่งแบบทัวร์นาเมนต์แบบที่เจอในงานแข่งศิลปะการต่อสู้บ่อยๆ... ที่ให้ยูนิต ส่งตัวแทนจำนวนหนึ่งมาต่อสู้กัน
ถ้าชนะก็จะได้อยู่บนเวทีต่อไป ถ้าแพ้ก็ต้องออกจากเวที
การตัดสินแพ้ชนะก็เหมือนกับดรีมเฟสปกติ ที่นับคะแนนจากแท่งไฟของผู้ชม ประมาณนั้นสินะ?
ทำแบบนั้นซ้ำไปซ้ำมา จนกว่าจะมีฝ่ายที่พ่ายแพ้หมด... หรือไม่ก็ถ้าบอสของยูนิตใดถูกโค่นได้ก็จะถือว่าแพ้ เหมือนหมาก "ราชา" นั่นล่ะ
"ราชา" ของพวกเราคือนายนะ ถึงจะแค่ครั้งนี้ก็เถอะ
ถ้านายแพ้ล่ะก็ จะถือว่าพวกเราแพ้ไปด้วยสิ
แล้ว การให้นายพลไปอยู่แนวหน้าน่ะ โง่เง่าออกจะตายไป กะอีแค่การบุกทะลวง ปล่อยให้ลูกกระจ๊อกอย่างพวกเราจัดการเถอะ
ให้ตายสิ... ไร้สาระจริงๆ ที่ต้องมาปวดหัวกับปัญหาภายในอย่างนี้
อย่างน้อยก็ช่วยให้รางวัลเป็นชัยชนะของพวกเราหน่อยเถอะ ไม่งั้นความพยายามของพวกเราก็สูญเปล่าพอดี บ้าบอชะมัด...
แต่ว่า การตัดชุดของ "ไนท์คิลเลอร์" เองก็สนุกไม่หยอกเหมือนกัน♪
นาซึนะ: ชอบการตัดชุดจริงๆเลยนะ~ คุโร่จิน
ฮาจิเมะจินจาก Ra*bits ของฉันเองก็ชอบเหมือนกัน ชอบไปขอให้ช่วยแก้ส่วนที่ลุ่ยให้บ่อยๆน่ะ~♪
คุโร่: งั้นเหรอ อ๋อ หมอนั่นเก่งเรื่องการจัดการเสื้อผ้านี่นะ... เวลาจะซักพวกชุดในโรงเรียน ก็ฝากให้หมอนั่นทำอยู่บ่อยๆเหมือนกัน
ถ้าชอบการตัดเย็บขนาดนั้นล่ะก็ อยากไปช่วยฝึกให้จริงๆจังๆเหมือนกันนะ ไว้แนะนำให้รู้จักที่หลังด้วยล่ะ ฉันเองก็อยากสนิทสนมกับ Ra*bits ด้วย
แต่ว่านะ นิโตะ ที่พูดว่า "Ra*bits ของฉัน" เนี่ย มันออกจะยังไงๆอยู่นะ
ตอนนี้พวกเราคือ "ไนท์คิลเลอร์" นะ อย่าลืมแล้วเผลอทำตัวหน่อมแน้มล่ะ
นาซึนะ: นั่นสินะ~ วันนี้ฉันรับบทตัวร้ายนี่นา♪
อา สภาพแบบนี้ ให้พวกเด็กดีของ Ra*bits มาเห็นไม่ได้หรอก...นิชิชิ☆
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น