(ณ สนาม)
สุบารุ: เฮ้!
ยะโฮ่ ยะโฮ่ อันสึ! มาทำอะไรที่นี่น่ะ?
ฉันพาหมามาเดินเล่นน่ะ! รู้จักหมาฉันอยู่แล้วใช่ไหมล่ะ! เอ้า ไดคิจิ นี่อันสึไง~? ทักทายเร็ว~☆
อะฮะฮะ☆ เหมือนว่าเจ้าไดคิจิจะชอบอันสึนะ!
ถึงตอนกลางวันจะอยู่โรงเรียนเลยพามาเดินเล่นไม่ได้ก็จริง แต่ตอนเช้ากับเย็นต้องพามาเดินให้ได้นั่นล่ะนะ~
เจ้าไดคิเนี่ย ถ้าอีกฝ่ายเป็นคนที่ตัวเองไม่ชอบใจแล้วล่ะก็จะอารมณ์บูดขึ้นมาทันทีเลยล่ะ♪
ถึงฉันจะติดซ้อมหรือกิจกรรมชมรมยังไง ก็ต้องรีบกลับบ้านพาไปเดินเล่นเป็นกิจวัตรน่ะ☆
เอ้าไดคิจิ~ รู้แล้วน่าว่านายชอบอันสึ แต่จะไปเลียหน้าเค้าแพล่บๆแบบนั้นไม่ได้นะ ถ้าจะเลียล่ะก็มาเลียฉันนี่! มานี่มามะ♪
...หืม กลายเป็นแบบนั้นไปสินะเนี่ย ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ แต่ฉันไม่คิดจะถอนตัวจากดูเอลหรอก
รู้สึกว่าใน Knights จะมีเจ้าคนที่หัวเหมือนสาหร่ายวากาเมะนั่นอยู่ใช่ม้า?
เจ้าหมอนั่น เคยลักพาตัวอุ๊กกี้ไปกักขังหน่วงเหนี่ยวนี่นา! ไม่ให้อภัยหรอก!
แต่ก็จะตั้งใจทำงานแล้วกันนะ ตอนซากุระเฟสฉันก็เผ่นหนีไปจนทำให้ทุกคนวุ่นวายใช่ไหมล่ะ~? คราวนี้จะเข้าร่วมอย่างจริงจังบ้างแล้ว☆
อื้ม ถ้าพาหมาเดินเล่นเสร็จแล้วจะไปรวมตัวกับทุกคนเอง ฝากบอกฮกเก้ด้วยน้า~♪
อะฮะฮะ ทำหน้าดำคร่ำเครียดเลยนะอันสึ เป็นไรไป ยิ้มเข้าสิ! ให้ฉันได้เห็นรอยยิ้มเปล่งประกายทีนะ☆
หืม ก่อนอื่นต้องรวมกลุ่ม Knights กับ Trickstar เพื่อนัดประชุมวางแผนกันสินะ
แต่ว่าพามารวมตัวกันไม่ได้ซักทีก็เลยกลุ้มใจ งั้นเหรอ?
อ๋อ เพราะแบบนั้นก็เลยเป็นห่วงที่ฉันหายไปสินะ โทษทีนะ~ จากนี้จะอยู่รวมกลุ่มให้มากขึ้นนะ
แต่ว่าอันสึเนี่ย ต้องคอยวิ่งวุ่นไปทั่วด้วยเรื่องแบบนี้อยู่ตลอดเลยเนอะ เป็นโปรดิวเซอร์เนี่ยลำบากแย่เลย อย่างฉันทำไม่ได้หรอก☆
ดีล่ะ เพื่อเป็นการตอบแทนความเหน็ดเหนื่อย เดี๋ยวฉันซื้ออะไรจากตู้ขายของอัตโนมัติตรงนั้นให้เองนะ ยังไงฉันก็คอแห้งจากการเดินเล่นอยู่แล้วด้วย ถือว่าได้โอกาสซื้อด้วย~♪
เอาอะไรดีล่ะ? ขอแบบที่เป็นขวดนะ ก็ขวดมันวิบวับๆดีนี่นา! กระป๋องเองก็ได้เหมือนกัน ฝามันก็เปล่งประกายดีเหมือนกัน☆
ถ้าดื่มเสร็จแล้ว ขอขวดเปล่าด้วยนะ ฉันเก็บรวบรวมขวดกับกระป๋องอยู่น่ะ☆
อ๊ะ จะเอาอันนี้เหรอ? งั้นก็ซื้อล่ะน้า~? พอใส่แบงค์พันเยนเข้าไปปุ๊ป ก็ได้เหรียญทอนกลับมาเพียบเลย☆ ว้าว ระยิบระยับจัง~☆
อึ้ก อึ้ก อร่อย! วันนี้เองก็จะมุ่งมั่นกับการเป็นไอดอลให้เต็มที่เลย~☆
ใช่ๆ ถ้ากำลังหาตัวคนอื่นอยู่ล่ะก็... ไปที่ห้องกระจายเสียงก็ได้นะ
อื้ม อุ๊กกี้เองก็ใช่อยู่ แต่คณะกรรมการกระจายเสียงของโรงเรียนเราเก่งเรื่องการรวบรวมข่าวสารน่ะ อาจจะรู้ก็ได้นะว่าคนอื่นอยู่ที่ไหนกัน?
โอ๊ะ ไดคิจิอยากวิ่งต่อจนอยู่ไม่สุขแล้วสิ ฉันขอตัวก่อนนะ ทางนั้นเองก็พยายามกับงานเข้าล่ะอันสึ!
ฉันเองก็จะให้ความร่วมมือ ทำให้ดูเอลเป็นเวทีอันน่าตื่นเต้นให้ดูเอง☆
(ณ ห้องกระจายเสียง)
นาซึนะ: ฮืมฮึฮืม~♪
เก่งมากนี่จัง♪ พึ่งพาได้จริงๆเลยนี่จัง♪
ฉันคือลีดเดอร์แห่ง Ra*bits นิโตะ นาซึนะ~♪ ฮืมฮึฮืม~♪
....เหวอ!? ตกใจหมดเลย อยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยอันสึ!?
อย่าเข้ามาใกล้โดยไม่ให้ซุ่มให้เสียงจิ หัวจัยมันจะหลุดออกมาทางปากอยู่แย้วเนี่ย!?
เอ๊ะ เรียกตั้งหลายรอบแล้วเหรอ? อ๋อ เพราะว่าห้องกระจายเสียงมันกันเสียงนี่นะ
พออยู่ในห้องแล้ว ก็ไม่รู้สึกตัวเลยว่าโดนเรียกอยู่
ข้างๆประตูมีกริ่งอยู่ใช่ไหมล่ะ? คราวหน้าก็กดไอ้นั่นด้วยล่ะ สัญญากับนี่จังนะ♪
เฮ้อ ตกใจซะจนคอแห้งเลย... หืม ให้น้ำผลไม้กระป๋องเหรอ? ขอบใจนะ~ อึ้กๆ♪
ไหงถึงได้ดูท่าทางเหนื่อยๆแบบนั้นล่ะอันสึ? ว่าแต่ มีธุระอะไรกับห้องกระจายเสียงล่ะ~?
หืม ตามหามาโคะจินอยู่เหรอ เจ้าหมอนั่นชอบหนีซะด้วยสิ เธอเองก็คงลำบากแย่สินะ~ นิชิชิ☆
วันนี้มาโคะจินไม่มีคิวออกอากาศด้วย ฉันเองก็ไม่เห็นเหมือนกัน อืม~? ถ้างั้น ลองเรียกมาด้วยการกระจายเสียงดูไหมล่ะ?
แต่ว่าไม่ได้เป็นเด็กหลง แต่เป็นเด็กหนีไปนี่นะ... ถ้าเรียกมาล่ะก็ อาจจะขัดขืนยิ่งกว่าเดิมเอาก็ได้ ทำไงดีล่ะ~?
อา ไม่เป็นหรอก วางใจเถอะ เดี๋ยวก็เจอแล้วล่ะ ให้เป็นหน้าที่นี่จังได้เลย☆
นั่งอยู่ตรงนั้นไปนะ ฉันมีไอเดียดีๆอยู่ ทำตัวตามสบายเถอะ~ บางครั้งการพักผ่อนก็จำเป็นเหมือนกันนะ โปรดิวเซอร์♪
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น