วันจันทร์ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2564

ผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้สีเขียวสด - การประชัน/ตอนที่2

 

(ณ โรงฝึกศิลปะการต่อสู้)

คุโร่: ถ้างั้น ฉันไปซ้อมท่าต่อล่ะ เท็ตสึก็ฝึกในส่วนของเท็ตสึไปนะ


เทโทระ: เออออ๋!? ไหงงั้นล่ะฮะ ปกติควรจะต้องพูดว่า "ดีล่ะเท็ตสึ มาซ้อมร่วมกันกับฉันสิ" ไม่ใช่เหรอ!?


คุโร่: งั้นหรอกเหรอ...?


เทโทระ: งั้นล่ะฮะ! นายพล ขออีกรอบนะฮะ!


คุโร่: เข้าใจแล้ว... ดีล่ะเท็ตสึ มาซ้อมร่วมกันกับฉันสิ


เทโทระ: รับทราบฮะ! งั้น จะซ้อมอะไรดีล่ะฮะ? ชกนวม? หรือว่าจับคู่ซ้อม?


คุโร่: ....?


เทโทระ: อ้าว ไหงทำหน้างงงั้นล่ะฮะ!? เมื่อกี๊ก็เพิ่งบอกให้ผมซ้อมด้วยไม่ใช่เหรอ


คุโร่: อ๋อ งั้นเองหรอกเหรอ แต่โทษทีนะเท็ตสึ ไม่จำเป็นต้องให้นายช่วยหรอก


เทโทระ: เอ๋...!? หมายความว่า ผมไม่มีประโยชน์อย่างงั้นเหรอฮะ...?

จริงอยู่ที่ถ้าหากเทียบกับนายพลแล้ว ผมยังเป็นแค่เด็กอมมือ แต่ว่าความตั้งใจจริงนั้นไม่มีทางแพ้ใครแน่นอนฮะ!

เพราะงั้น นายพล! อย่าทอดทิ้งผมไปเลยนะฮะ! ถ้าหากถูกนายพลทิ้งไปล่ะก็ ผมคงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้แน่


คุโร่: ให้ตายสิ เป็นลูกผู้ชายอย่ามาร้องไห้น่า


เทโทระ: ก็ นายพลฮะ~...!


คุโร่: เอาเถอะ ฉันคงสื่อสารผิดพลาดจนทำให้นายเข้าใจผิดเองนั่นล่ะ

ฟังนะเท็ตสึ ฉันไม่ได้จะทอดทิ้งแกหรอก ก็นายคอยชื่มชมแม้แต่คนอย่างฉันนี่นา สำหรับฉันแล้ว นายเป็นลูกศิษย์ที่น่ารักเลยล่ะ

แต่ว่า การฝึกในครั้งนี้ไม่ใช่การฝึกของชมรมคาราเต้ แต่เป็นการฝึกของอาคัตสึกิต่างหากล่ะ


เทโทระ: งั้นก็หมายความว่า...?


คุโร่: นายท่านฮาสึมิ ติดต่อมาว่าเดือนนี้เป็น "เดือนแห่งการฝึกฝนแรงกาย" น่ะ เหมือนว่าจะไปได้แรงบัลดาลใจจากคันซากิเข้า

แล้วก็คงไม่ใช่แค่นั้นหรอก คงจะได้รับอิทธิพลมาจากใน S1 หรือ DDD ด้วยแน่ๆ

ไม่งั้น ไม่มีทางที่คนเกลียดการออกกำลังกายอย่างนายท่านฮาสึมิจะพยายามอย่างแข็งขันขนาดนี้ได้หรอก


เทโทระ: ถ้าอย่างนั้น ผมก็ขอร่วมฝึกด้วยนะฮะ!


คุโร่: เท็ตสึ นี่นายได้ฟังที่พูดหรือเปล่าเนี่ย? ก็บอกแล้วไงว่านี่เป็นการฝึกของอาคัตสึกิน่ะ

ถ้านายเป็นเมมเบอร์ของอาคัตสึกิก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่นายเป็นเมมเบอร์ของริวเซย์ไตไม่ใช่หรือไง


เทโทระ: นอกเหนือจากอาคัตสึกิ กับริวเซย์ไต ผมกับนายพลก็อยู่ชมรมคาราเต้เหมือนกันไงฮะ!

แล้วก็ ที่ฝึกอยู่ก็เป็นการซ้อมคาราเต้ด้วย ถ้างั้นก็ไม่มีปัญหาอะไรนี่นา

นายพลก็แค่ช่วยสอนให้ผม เหมือนอย่างที่เคยๆก็พอแล้วล่ะฮะ!


คุโร่: เท็ตสึ... เข้าใจแล้ว ถ้านายพูดถึงขนาดนั้นล่ะก็ ฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก

ถ้างั้น ไปล่ะนะ เท็ตสึ!


เทโทระ: โอ๊ส! จะทางไหนก็เข้ามาเลยฮะ...!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...