(ณ สนาม)
เทโทระ: โว้ยยยยยย~ ไม่เอาแล้วฮะ! ไม่รู้หรอกนะฮะว่านี่เป็นโชคชะตาที่เทพเจ้าผู้ชั่วร้ายที่ไหนเตรียมเอาไว้ให้ แต่ผมก็ไม่ยอมรับหรอกฮะ!
ใช่ฮะ ผมวิ่งหนีหางจุกตูดมานั่นล่ะ! ผมคนนี้ที่ตั้งเป้าจะเป็น "ลูกผู้ชายในหมู่ลูกผู้ชาย" นั่นล่ะ! เวรเอ้ย ถ้าอยากหัวเราะเยาะก็หัวเราะไปเลย!
ผมมันทั้งต่ำทรามแล้วก็ขี้ขลาดที่สุด! เอาแต่พูดจาแก้ตัว เป็นมนุษย์ที่โคตรของโคตรของโคตรจะไม่ได้เรื่องเลยฮะ!
คานาตะ: คิก คิก♪
"ร่าเริง" อยู่เสมอเลยนะคร้าบ เทโทระ
เทโทระ: เหวอ!? ชิชิ... ชินไคเซ็มไป! ดีฮะ!
คานาตะ: ดีจ้า...♪
"เทโทระ" เนี่ย เป็น "สายกีฬา" สินะคร้าบ ไม่ต้องก้ม "หัว" ให้กันหรอก ผม "ไม่ค่อยชอบ" อะไรแบบนั้นเท่าไหร่น่ะ...♪
เทโทระ: ตะ... แต่แบบนั้นมันจะเป็นการเสียมารยาทนะฮะ! นายพลคอยสอนผมอยู่เสมอว่าอย่าลืมให้เคารพผู้ที่อยู่สูงกว่านะฮะ!
ศิลปะป้องกันตัวนั้น ต้องเริ่มด้วยความเคารพ และจบลงด้วยความเคารพนะฮะ!
คานาตะ: ศิลปะป้องกันตัว? สาหร่ายพวงองุ่น...♪ (เล่นคำระหว่างศิลปะป้องกันตัว(budou)กับสาหร่ายพวงองุ่น(umi budou))
เป๊าะแป๊ะ ปุก้า ปุก้า♪ เป็น "รสสัมผัส" อันแปลกประหลาด...♪
สาหร่ายพวงอาหงุ่น~☆ คิกคิกคิก...♪
เทโทระ: (อ๊ะ คุยไม่รู้เรื่องไม่เปลี่ยนเลยฮะ! เป็นคนที่ประหลาดจริงๆเลยนะฮะ ชินไคเซ็มไปเนี่ย สมแล้วที่เป็น "สามประหลาด")
เออ ชินไคเซ็มไป มาทำอะไรอยู่ในที่แบบนี้เหรอฮะ ฝนตกหนักอยู่นะ? แต่ผมเองก็ไปว่าคนอื่นไม่ได้เหมือนกันนี่นะ...?
(หวา ดันกระโจนออกมาทั้งที่ใส่ชุดไอดอลอยู่ซะแล้วสิ จะว่าไปตอนนี้ก็ช่วงหน้าฝนด้วย ฝนตกหนักสุดๆไปเลยฮะ เปียกโชกไปหมดแล้ว!)
(แต่ว่า ยังไงก็ช่างเถอะฮะ! ตกให้หนักกว่านี้อีกก็ได้ ช่วยชำละล้างความขุ่นเคืองของผมออกไปทีเถอะ~!)
ชินไค: ฮุฮุ เทโทระ อ้า "สองแขน" กว้างเลยนะคร้าบ
"เล่นน้ำ" อยู่เหรอคร้าบ? คงรู้สึกดีจังสินะคร้าบ ผมเองก็ชอบ "ฝน" เหมือนกัน~♪
มา "เล่นน้ำ" ให้เปียกไปทั้งตัวกันเถอคร้าบ! สายฝนสายฝน โปรยปรายโปรยปราย♪
จ๋อมแจ๋ม ลั้ลลา♪
เทโทระ: อ๋อ ก็ว่าอยู่ว่าทำไมถึงไม่พกร่มมาด้วย มาเล่นฝนนี่เอง เหมือนเด็กเล็กๆเลยนะฮะ...?
จะว่าไป ก็คิดมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วล่ะฮะ ชินไคเซ็มไปเนี่ย ถ้าผิวแห้งแล้วจะตายเหรอ? เห็นชอบเล่นน้ำอยู่ที่น้ำพุตลอดเลยนี่ฮะ~?
คานาตะ: อุฮุฮุ เพราะ "น้ำ" ก็คือ "ชีวิต" นี่คร้าบ...♪
ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าไม่เรียกผมว่า "บลู" ล่ะก็ จะโดน "หัวหน้า" โกรธเอานะคร้าบ...?
เทโทระ: อ๋อ นั่นสินะฮะ หัวหน้าเนี่ยชอบมุ่งมั่นในเรื่องแปลกๆจริงๆเลย ว่าตามตรงแล้วคือตามไม่ทันเลยล่ะฮะ แล้วไอ้บรรยากาศที่เหมือนหลุดมาจากรายการโทคุซัตสึนั่นอีก
...ที่จริงแล้ว ผมอยากจะเข้าอาคัตสึกิที่นายพลสังกัดอยู่มากกว่า แต่ว่ายูนิตนั้นคัดคนเข้มงวดมากเลย
ผมตกข้อเขียน ก็เลยเข้าอาคัตสึกิไม่ได้นะฮะ เพราะงั้นก็เลยต้องมาเข้าริวเซย์ไตอย่างช่วยไม่ได้แทน
เพราะเรียกตัวเองว่าเป็นกลุ่ม "พันธมิตรแห่งความเที่ยงธรรม" ก็เลยนึกว่าจะเป็นยูนิตอันแสนกล้าหาญ ใช้ความแข็งแกร่งช่วยเหลือผู้อ่อนแอ และมีความเป็นลูกผู้ชายมากกว่านี้ซะอีก...
คิดว่าหากเป็นยูนิตนี้ ผมเองก็อาจจะเข้าใกล้การเป็น "ลูกผู้ชายในหมู่ลูกผู้ชาย" ยิ่งขึ้น...
ผมคาดหวังไว้เช่นนั้น แต่ที่จริงแล้วมันก็เหมือนกับเป็นการ "เล่นเป็นฮีโร่" เฉยๆนี่นา?
ที่หวังเอาไว้ฝันสลายไปหมดเลยล่ะฮะ ชินไคเซ็มไปไม่ค่อยโผล่หน้าไปร่วมด้วยเท่าไหร่เลยคงไม่ค่อยรู้ แต่ว่าวันนี้เอาแต่ดูรายการโทคุซัตสึกันอย่างเดียวเลยนะฮะ?
ฮีโร่ที่อยู่ในหน้าจอทีวีนั้น ต่อสู้กับความชั่วร้ายอย่างสมเป็นลูกผู้ชายแท้ๆ แต่ผมก็ทำได้แค่เฝ้ามองดูเท่านั้นเอง... ผมทนไม่ได้หรอกฮะ
เพราะงั้นก็เลยวิ่งหนีออกมาน่ะฮะ น่าอับอายจริงๆเลย
ถึงจะกระโจนออกมาข้างนอก ก็มีแต่ตากฝนให้เป็นหวัดเล่นเท่านั้นล่ะ
ผมทนอยู่เฉยๆไม่ได้หรอกฮะ ทนปล่อยให้เวลาผ่านไปแบบเปล่าประโยชน์ไม่ไหวหรอก!
ผม ควรจะทำยังไงดีล่ะฮะ...?
จากนี้ คงจะควรไปสมัครเข้ายูนิตอื่นแทนดีกว่าสินะฮะ
จะต้องมียูนิตอื่นที่ใช้การได้ และทำให้ผมเข้าใกล้การเป็น "ลูกผู้ชายในหมู่ลูกผู้ชาย" ในอุดมคติได้อีกแน่
จะต้องมีที่ๆเหมาะสมกับผม มากกว่าริวเซย์ไตที่เอาแต่ "เล่นจำลองสถานการณ์" แน่ฮะ
คานาตะ: คิก คิก...♪
เทโทระ: หะ... หัวเราะอะไรกันน่ะฮะ ผมก็รู้ตัวดีอยู่แล้วล่ะว่าตัวเองอ่อนแอและอ่อนหัดแค่ไหน แต่ผมก็ไม่อยากจะอุดอู้อยู่แบบนี้ต่อไปหรอก
ทำไมชินไคเซ็มไปถึงได้มาเข้าริวเซย์ไตเหรอฮะ? แต่ว่า ยังไงก็คงจะถูกหัวหน้าล่อลวงแกมบังคับมาใช่ม้า...?
ก็ริวเซย์ไต เป็นแหล่งรวมของคนที่ถูกหัวหน้าลากมาเป็นพวกด้วยใช่ไหมล่ะฮะ
ถึงจะถูกบอกให้สามัคคี ให้มีทีมเวิร์คกันยังไง มันก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วฮะ
คานาตะ: เทโทระ
ผมน่ะ ไม่ค่อย "สนใจ" ใน "ตัวเอง" เท่าไหร่หรอกนะคร้าบ
ผมเอาแต่ล่องลอยไป "เรื่อยๆ"... จ้องมองแต่สิ่ง "ล้ำค่า" และ "สวยงาม" เพียงอย่างเดียว
เทโทระ: ...เออ หมายความว่าไงเหรอฮะ?
คานาตะ: นั่นสินะคร้าบ... แต่ "หัวหน้า" น่ะ เค้า "อยากจะเป็นฮีโร่" คร้าบ
เพื่อการนั้นแล้ว เค้าก็เลย "พยายาม" เพื่อจะทำให้ "ความฝัน" นั้นเป็นจริง ก็เลยทุ่มเท "พลังทั้งหมด"
ถึงจะทุ่มเทซักเท่าไหร่ สุดท้ายแล้วก็ไปไม่ถึง "อุดมคติ" เสียที
แต่ว่า "หัวหน้า" ก็ยังคง "พยายาม" ต่อไปโดยไม่ยอมแพ้คร้าบ
พยายามที่จะแข็งแกร่ง อ่อนโยน และสมเป็นฮีโร่ให้มากขึ้น
เพราะฉะนั้น "หัวหน้า" ก็เลยเป็น "ฮีโร่" ไงล่ะคร้าบ
"ความฝัน" ของคุณ ที่ว่าจะเป็น "ลูกผู้ชายในหมู่ลูกผู้ชาย" เอง
นั่นก็ "เหมือนกัน" ไม่ใช่เหรอคร้าบ?
เทโทระ: เออ... หมายความว่ายังไงเหรอฮะ ปริศนาปัญหาเชาว์เหรอ? ผมหัวทึบเพราะงั้นถึงจะถูกบอกในเรื่องยากๆไปก็ไม่เข้าใจหรอกฮะ!
คานาตะ: อุฮุฮุ ก็คือ "เทโทระ" กับ "หัวหน้า" น่ะ เป็น "คู่ที่คล้ายกัน" ไงล่ะคร้าบ...♪
จะต้อง "สนิทสนม" กันได้แน่นอนคร้าบ ปุก้า ปุก้า...♪
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น