วันอาทิตย์ที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2564

Hero Show - ริวเซย์ไต/Epilogue 1

 

(ณ สวนสาธารณะ)

ชิโนบุ: เท็นโคเซย์โดโนะ~! ทางนี้ขอรับ ทางนี้ทางนี้☆

ฤดูฝนแบบนี้กลับท้องฟ้าสดใสดั่งปาฏิหาริย์ จนมีผู้ชมมาเยอะกว่าที่คิดเอาไว้อีกล่ะขอรับ!

ทุกคนคิดเอาไว้ว่ายังไงฝนก็น่าจะตก ก็เลยไม่ได้รับกำหนดการอะไรมาเพิ่มอีก ราวกับเป็นโบตะโมจิที่ตกจากชั้นวางเลยขอรับ! (สำนวนแปลว่าโชคดี)

อยากกินโบตะโมจิขึ้นมาเลยขอรับ...♪


เทโทระ: เหวอ น้ำลายไหลแล้วนะฮะ ยังตื่นไม่เต็มตาเหรอ เซนโกคุคุง?

ต้องปลุกใจไหมฮะ? อย่างตบหน้างี้!


ชิโนบุ: ขะ... ขอต่อต้านความรุนแรงขอรับ! ก็มันช่วยไม่ได้นี่นา ปกติในเวลานี้ของวันหยุดข้าน้อยยังนอนอยู่เลย! ก็ข้าน้อยเป็นนินจาสายกลางคืนนี่ขอรับ!


มิโดริ: หาว~ ก็เราไม่ได้งีบกันด้วยนี่นา...?

ชินไคเซ็มไป เค้าหลับทั้งยืนไปแล้วนะ...?


คานาตะ: ปุก้า ปุก้า...


ชิโนบุ: เอ๋ นั่นคือหลับอยู่หรือขอรับ? เหมือนยามปกติจนแยกไม่ออกเลย!


เทโทระ: เอาเป็นว่า เราจะปล่อยให้ผู้ชมต้องรอนานไม่ได้นะฮะ! รีบขึ้นเวทีไปแนะนำตัวกันดีกว่า~

อ๊ะ พอดูดีๆแล้ว ไม่มีเวทีนี่นา!?


ชิโนบุ: อะฮะฮะ จะให้ติดตั้งเวทีภายในวันสองวันมันก็ไม่ไหวหรอกขอรับ

ถ้าภายในโรงเรียนล่ะก็ยังพอมีผู้รับเหมามาช่วยทำให้อยู่ แต่นี่มันสวนสาธารณะนี่นา~

แต่เดิมทีไลฟ์กลางแจ้ง... หรือฮีโร่โชว์นี้มีกำหนดการจัดต่อเนื่องหลายวันด้วย

วันนี้เองก็มาทุ่มเทติดตั้งเวทีชั่วคราวกันเถอะขอรับ จะยังนอนกันไม่ได้หรอกนะ~♪


เทโทระ: เซนโกคุคุงเนี่ย พอโต้รุ่งแล้วดีดจังเลยนะฮะ ร่าเริงกว่าทุกทีอีก ทั้งที่ยามปกติก่อนจะไลฟ์จะนั่งกอดเข่าตัวสั่งหงักๆแท้ๆเลย~?


ชิโนบุ: อะ... อุตส่าห์ลืมความรู้สึกประหม่าไปแล้วแท้ๆ อย่าทำให้นึกถึงอีกสิขอรับ!


เทโทระ: อะฮะฮะ ผมเองก็สั่นสู้ขึ้นมาแล้วเหมือนกันล่ะฮะ ฮึ้ยยยย~! ไปอย่างฮึกเหิมกันเลยฮะ ริวเซย์ไต! 

นากุโมะ เทโทระคนนี้ จะทำหน้าที่แทนหัวหน้าเองฮะ!

แต่ว่า ถึงทุกคนจะลงความเห็นกันแล้วก็เถอะ แต่ให้ผมเป็นตัวแทนหัวหน้านี่จะดีเหรอฮะ ถ้าดูตามความอาวุโสแล้ว ชินไคเซ็มไปจะเหมาะสมกว่านะ?


คานาตะ: ไม่เอา ไม่อยากเป็นนี่นา... ให้ "เทโทระ" เป็นแหล่ะดีแล้วคร้าบ ก็ "คล้าย" กับ "หัวหน้า" ที่สุดนี่นา


เทโทระ: นั่นคือชมกันสินะ แปลกๆยังไงไม่รู้สิฮะ! แต่ว่า ก็จะขอทุ่มสุดตัวทำให้เหล่าผู้ชมสนุกสนาน แทนส่วนของหัวหน้าที่ล่วงลับนะฮะ~♪


ชิโนบุ: รับทราบ! ขอให้ไปยังที่ชอบๆนะขอรับ ท่านหัวหน้า...!


คานาตะ นะโม อมิตตาพุทธ~♪


มิโดริ: หัวหน้าเค้ายังไม่ตายซักหน่อย... ทำไมทุกคนถึงเหมือนกำลังทำความเคารพผู้ตายอยู่กันเนี่ย...?


ชิโนบุ: หึหึหึ ถ้าวางรูปหัวหน้าเอาไว้ตรงนี้ ก็รู้สึกรู้สึกเข้มแข็งขึ้นราวกับมีหัวหน้าอยู่ด้วยกันเลยใช่ไหมล่ะขอรับ?


มิโดริ: จะยิ่งน่าอึดอัดซะมากกว่า... อุตส่าห์ได้แสดงใหญ่ทั้งที...


ชิโนบุ: อืม เหมือนว่าชุดกันน้ำที่เตรียมไว้สำหรับกันฝนโดยเฉพาะจะหมดประโยชน์แล้วสิขอรับ เท็นโคเซย์โดโนะอุตส่าห์ลงทุนลงแรงทำให้แท้ๆ

แต่ว่าวันพรุ่งนี้ไป อาจจะได้ใช้ประโยชน์ก็ได้

อย่างไรเสีย การเตรียมการส่วนใหญ่ก็ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ด้วย ถึงจะต้องเสียเวลาไปเปล่าแต่ก็ค่อยยังชั่วที่วันนี้อากาศดีนะขอรับ

ถ้าหากว่าข้าน้อยไม่ใช่ยอดฝีมือด้านข่าวกรองล่ะก็ คงไม่เข้าใจความคิดของท่านหัวหน้าแล้วล่ะขอรับ

ฮีโร่โชว์เนี่ย... เป็นความคิดที่สมกับเป็นหัวหน้าจริงๆเลย


เทโทระ: แล้วก็สมกับเป็นริวเซย์ไตด้วยสินะฮะ มาฮึดสู้เพื่อให้เมฆหมอกปลิวหายและทำให้หน้าฝนนี้จบลงกันเถอะฮะ~☆

ทำแบบนั้นแล้ว ตั้งแต่วันพรุ่งนี้ไปเอง... ก็คงจะอากาศดีแบบนี้ต่อไปแน่


คานาตะ: อื้ม อื้ม "แรงฮึด" เนี่ย "สำคัญ" มากเลยนะคร้าบ เข้าใจแล้วหรือยังล่ะคร้าบ เทโทระ?


เทโทระ: โอ๊ส! พอได้เป็นตัวแทนของหัวหน้าแบบนี้ ก็สัมผัสได้บ้างแล้วล่ะฮะ รู้สึกว่าพอจะเข้าใจความรู้สึกของคนๆนั้นขึ้นมานิดหน่อยแล้ว

ถึงริวเซย์ไตจะชอบพ่ายแพ้อย่างน่าอนาถ และไม่เท่เหมือนกับอาคัตสึกิก็เถอะ แต่ถึงจะต้องล้มลุกคลุกคลานเท่าใด ผมก็อยากจะส่งต่อรอยยิ้มให้ทุกคนฮะ

ศรัทธานั้น... ความรู้สึกนั้น จะต้องเป็นความยุติธรรมแน่ฮะ

ผมอยากจะเรียนรู้จิตใจแห่งความยุติธรรมนั้น ถึงจะยังเป็นแค่ลูกเจี๊ยบอ่อนหัดก็จริง แต่หากอยู่ร่วมกับทุกคนในริวเซย์ไตล่ะก็ รู้สึกว่าไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็จะต้องข้ามผ่านไปได้แน่ฮะ!


ชิโนบุ: อะฮะฮะ ก่อนอื่นก็ต้องทำให้เวทีที่อยู่ตรงหน้าสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีก่อนล่ะนะขอรับ

ถ้าเกิดว่าเอาแต่ทำงานล้มเหลวอย่างเดียวล่ะก็ ริวเซย์ไตคงจะอยู่ได้ไม่ยืดแน่~?


มิโดริ: ยังไงนี่ก็เป็นงานด่วนด้วย... น่าเสียดายจังที่ทำกู๊ดส์ไปได้ไม่เท่าไหร่เอง...

ทั้งที่อุตส่าห์ดีไซน์คู่หูสุดน่ารักของพวกเราที่เป็น "มิตรแห่งความเที่ยงธรรม" ในฮีโร่โชว์ครั้งนี้...

ที่เป็นมาสคอตอย่าง "อุเมะจัง กับอะเมะจัง" เสร็จแล้วแท้ๆ...


เทโทระ: อันนั้น มิโดริคุงเป็นคนต้นคิดเหรอฮะ? เป็นเพราะไม่ค่อยมีเวลาสินะ แต่ก็ดูดีเลยล่ะฮะ~♪


มิโดริ: คนที่ดีไซน์คือเท็นโคเซย์ซังน่ะ แต่ดูดีแบบนี้ก็ดีแล้วแหล่ะ... ก็นั่นเป็นเสน่ห์ของตัวมาสคอตนี่นา...


ชิโนบุ: อืม มีแต่การเตรียมการที่มันขาดๆเกินๆทั้งนั้นเลย! แต่ว่านั่นล่ะขอรับ คือริวเซย์ไต!

โยนความขุ่นเคืองต่อท่านหัวหน้าที่ไม่ยอมอธิบายให้พวกเราฟังทิ้งไป แล้วขึ้นแสดงกันเถอะขอรับ!


มิโดริ: จะมาปรึกษากันบ้างก็ได้แท้ๆเชียว... เหมือนว่าจะแต่งบทละครของฮีโร่โชว์เสร็จแล้วนี่...?


เทโทระ: เห็นว่าที่เอาแต่ดูรายการโทคุซัตสึ ก็เพื่อจะแต่งบทละครนี้นี่ล่ะฮะ

แต่ว่าบทมันก็ยังขาดๆเกินๆไปบ้าง เท็นโคเซย์ซังก็เลยโต้รุ่งแก้บทให้บ้างแล้วล่ะฮะ

รบกวนไว้มากเลยนะฮะ เท็นโคเซย์ซัง! ถือเป็นหนี้บุญคุณแล้วล่ะ ได้โปรดคอยเฝ้าดูการแสดงของพวกเราด้วยนะฮะ!

จะทำให้ไลฟ์กลางแจ้งนี้ ไม่สิ ฮีโร่โชว์นี้สำเร็จลุล่วงให้ได้เลยฮะ


คานาตะ: คร้าบ พวกเรา "ทุกคน" มาทำ "ความฝัน" ของ "หัวหน้า" ให้เป็นจริงกันเถอะ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...