(ณ หน้าน้ำพุ) (ฤดูใบไม้ผลิ)
ชิโนบุ: ชะ... ช่วยด้วย! เฮล์ปมีขอรับ!
อ๊ะ อันสึโดโนะ! มาได้จังหวะพอดีเลย พระมาโปรดของแท้เลยล่ะขอรับ~!
อันสึโดโนะราวกับเป็นพระพุทธองค์เลยจริงๆ! เป็นพระผู้ไถ่ที่มาเยือนยังโลกนี้! มหาเทวทูต! ไม่สิ เทพธิดาเลยล่ะขอรับ~♪
อ๊ะ อย่าทำทางท่าเหมือนบอกว่า "ฉันไม่ใช่เทพธิดานะ" แล้วเดินหนีสิขอรับ! อย่าเมินข้าน้อยเลยนะ~!
ฮือ! กระผมมักจะติดนิสัยประดิษฐ์ประดอยคำเกินไปหน่อย เป็นนินจาแท้ๆแต่กลับพูดจาเกินจริงเสียได้! ขออภัยที่ทำตัวไม่น่าอภิรมย์นะขอรับ!
อันสึโดโนะ แม้จะน่าปวดใจ แต่โปรดช่วยข้าน้อยได้หรือไม่!
ข้าน้อย กำลังเจอปัญหาอย่างที่เห็นนี่ล่ะขอรับ...!
แบบว่า เพราะข้าน้อยเป็นนินจา ก็เลยเล็งเห็นว่าทางเดินตรงนี้เป็นจุดที่เหมาะสำหรับนินจามาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วน่ะขอรับ!
ถ้าหากได้วิ่ง ฟิ้วๆๆๆ... อยู่บนหลังคาของทางเดินยาวนี้ล่ะก็คงจะสนุกน่าดู! ต้องเหมือนนินจาแน่ๆเลยขอรับ!
จึงได้กระโจนขึ้นบนกิ่งไม้ เพื่อจะปีนขึ้นไปบนหลังคาดู!
แต่ว่ากิ่งไม้ก็ดันรับแรงกระแทกจากการกระโดดไม่ไหว ก็เลยหักซะอย่างนั้น!
สุดท้าย ก็เลยหมดหนทางที่จะกลับลงพื้นดินแล้วล่ะขอรับ!
กลายเป็นเหมือนน้องแมวที่ปีนขึ้นต้นไม้ไปตามสัญชาตญาณอย่างสนุกสนาน แต่กลับลงมาไม่ได้ซะแล้วล่ะขอรับ~!
น่าอัปยศยิ่งนัก! หากถูกผู้อื่นพบเห็นเข้าล่ะก็เป็นอันจบสิ้นแน่ๆ!
ต้องอับอายไปจนวันตาย และไม่มีใครยอมรับว่าข้าน้อยเป็นนินจาแน่เลยขอรับ!
เอ๊ะ เดิมทีก็ไม่มีใครคิดว่าข้าน้อยเป็นนินจาอยู่แล้ว งั้นเหรอ?
บ้าน่า! แต่อันสึโดโนะคงจะยอมรับข้าน้อยใช่ไหมขอรับ หากเป็นผู้ที่มีจิตใจกว้างขวางดั่งทะเล และสูงส่งดังภูเขาเฉกเช่นอันสึโดโนะล่ะก็...!
อ๋าาา อย่าเพิ่งหนีไปสิขอรับ! ช่วยข้าน้อยที~ นี่กำลังลำบากอยู่จริงๆนะขอรับ!
จะไปเรียกอาจารย์มาเหรอ? ขอเพียงเรื่องนั้นเท่านั้น ได้โปรดยกโทษให้ด้วยเถิดขอรับ~!
เพราะว่า สมาคมนินจาที่ข้าน้อยสังกัดอยู่นั้น มีข้าน้อยซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งอยู่เพียงผู้เดียว! เป็นผู้อ่อนแอที่สุดในหมู่ผู้อ่อนแอไงล่ะขอรับ!
หากถูกอาจารย์คิดว่าเป็นสมาคมอันตรายล่ะก็ จะต้องถูกยุบเป็นแน่!
ชะตากรรมของข้าน้อย เป็นดั่งแสงเทียนท่ามกลางลมพายุแล้วขอรับ! ได้โปรดช่วยข้าน้อยด้วยเถิด~!
เอ๊ะ ทำอะไรหรือขอรับ อันสึโดโนะ? อ้าแขนออกแบบนั้น...?
หือ? หมายความว่า "กระโดดลงมาเลย" เหรอขอรับ "จะรับให้เอง" งั้นหรือ!?
อันสึโดโนะเนี่ย เป็นลูกผู้ชายยิ่งกว่าใครๆในโรงเรียนนี้อีกนะขอรับเนี่ย...!
น่าชื่มชมมากเลยขอรับ~♪
ดีล่ะ! เช่นนั้น ขอฝากชีวิตของข้าน้อยไว้กับอันสึโดโนะนะขอรับ!
จัมมมป์! ช่วยรับข้าน้อยทีนะขอรับ อันสึโดโนะ~☆
อะ เอ๋!? ไหงถึงได้ถอยไปไกลซะขนาดนั้นกันล่ะ ไม่ใช่ว่าจะช่วยรับหรอกหรือขอรับ~!?
หวาาา โดนหลอกซะแล้ว แบบนี้ไม่ใช่ทั้งพระเจ้าหรือพระพุทธองค์แล้ว~!
อึ๋ยย พระพุทธโปรดช่วยลูกช้างด้วย! แบบนี้ คงต้องมีแต่ลงพื้นด้วยกำลังตัวเองแล้วสิขอรับ!
ไม่ว่าเมื่อไหร่ ผู้ที่พึ่งพาได้ก็มีแต่ตัวเราเองเท่านั้น! เพราะนินจา คือผู้สันโดษไงล่ะขอรับ...!
ถึงพื้นแล้ว!
โอะ โอย... อือ ขาชาไปหมดแล้วขอรับ~!
แต่ว่า ก็ถึงพื้นได้อย่างปลอดภัยแล้วล่ะ♪
ฮะ หรือว่าอันสึโดโนะ คาดการณ์ไว้อยู่แล้วว่าจะเป็นแบบนี้...?
เชื่อมั่นในพลังของข้าน้อย และคิดว่าข้าน้อยจะลงถึงพื้นได้เองงั้นสินะ!
ช่างเป็นการกระทำอันโหดร้ายป่าเถื่อน ไร้เลือดและน้ำตาเสียจริงๆเลย!
สมแล้วล่ะขอรับอันสึโดโนะ~! ข้าน้อยประทับใจเหลือเกิน!
การกระโจนลงพื้นเมื่อซักครู่ ขอขนานนามให้ว่า "คาถาอันสึโดโนะ" และสืบทอดมันต่อไปในสมาคมนินจานะขอรับ!
เป็นหนี้บุญคุณแล้วล่ะขอรับ~! หากต้องการเรียกใช้งานนินจาล่ะก็ โปรดเรียกหาข้าน้อยได้ทันทีเลยนะ♪
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น