(ณ ห้องสมุด) (ฤดูใบไม้ผลิ)
เทโทระ: แย่แล้วฮะ! แย่จริงๆแล้วล่ะฮะ!
โอ๊ะ เท็นโคเซย์ซังที่อยู่ตรงนั้น! ชีส!
มาห้องสมุดตั้งแต่เช้าแบบนี้ ขยันขันแข็งจังเลยนะฮะ! เป็นนักเรียนตัวอย่างเลย~!
เอ๊ะ? อยู่ห้องสมุดเพราะงั้นให้เงียบๆหน่อย? อ๊ะ อย่างที่เท็นโคเซย์ซังว่ามาล่ะฮะ! รูดซิปปากไว้ ชู่ว...
.......แต่แบบนี้ ก็คุยกันไม่ได้สิฮะ!?
ถ้าคุยกันเสียงเบาก็ไม่เป็นไรเหรอ? เท็นโคเซย์ซังนี่หัวดีจังเลยนะฮะ!
จะว่าไปแล้ว ทำไมเท็นโคเซย์ซังถึงมาห้องสมุดล่ะ? มาติวหนังสือเหรอฮะ? เฮ้อ เป็นรุ่นพี่ที่เก่งกาจจริงๆเลยนะฮะ!
ส่วนผม... เรื่องมันเศร้าน่ะฮะ
เพราะว่าสอบย่อยก่อนหน้านี้ดันติดตัวแดงน่ะสิ~...
แล้วถูกบอกว่า ถ้าคราวหน้ายังติดตัวแดงอีกล่ะก็จะไม่ให้เข้ากิจกรรมชมรมด้วย
และสอบย่อยแห่งโชคชะตานั่น กำลังจะเริ่มหลังจากนี้นี่ล่ะฮะ...! แถมยังเป็นวิชาวรรณกรรมโบราณที่ผมไม่ถนัดด้วย!
ไม่สิ จะวรรณกรรมสมัยใหม่หรือโบราณ หรือเลข หรือสังคม หรือภูมิศาสตร์ หรือภาษาอังกฤษ หรืออะไรก็แล้วแต่ ไม่ถนัดมันทั้งหมดนั่นล่ะฮะ!
เพราะงั้น ตอนนี้ก็เลยวิกฤติสุดๆไปเลยฮะ~...
......! เมื่อกี๊เท็นโคเซย์ซังบอกว่ามาเพื่อติวหนังสือใช่ไหมฮะ!?
แบบนี้ แปลว่าเท็นโคเซย์ซังจะต้องเรียนเก่งแน่ๆเลย! เท็นโคเซย์ซัง! ได้โปรดช่วยสอนวิชาวรรณกรรมโบราณให้ผมทีเถอะฮะ!
เอ๊ะ? เท็นโคเซย์ซังเองก็ไม่ถนัดวิชาวรรณกรรมโบราณเหมือนกันเหรอ?
แถมก่อนหน้านี้ยังสอบติดตัวแดง ก็เลยมาห้องสมุดเพื่อทบทวนบทเรียน...?
แย่แล้วฮะ! ชีวิตผม จบสิ้นแล้ว...! วันนี้จะต้องสอบติดตัวแดงจนเข้าร่วมกิจกรรมชมรมไม่ได้แน่เลย...
จะ... จริงเหรอฮะ? จะมาช่วยผมติว แทนที่จะติวส่วนของตัวเองเหรอ?
ทะ... เท็นโคเซย์ซัง... ไม่สิ ขอให้ผมเรียกว่าอาเจ๊ใหญ่ด้วยเถอะฮะ!
ก็คิดไว้ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วล่ะฮะว่าเท็นโคเซย์ซังเป็นคนที่สุดยอดมากๆ แต่ว่า
ปกติแล้ว ไม่มีใครเค้าช่วยเหลือผู้อื่น ในยามที่ตนเองก็กำลังลำบากอยู่หรอกนะฮะ!
เท็นโคเซย์ซังเป็นคนที่ใจกว้างเหมือนกับนายพลจริงๆ ผมดีใจจริงๆฮะที่ได้เจอกับเท็นโคเซย์ซัง!
อ๊ะ ขอโทษนะฮะ! เผลอพูดเสียงดังไปซะได้ ผมนี่ใช่ไม่ได้เลยจริงๆ
...อาเจ๊ใหญ่ ผมไม่เข้าใจตรงนี้ ตรงนี้ ตรงนี้ แล้วก็ตรงนี้ทั้งหมดเลยน่ะฮะ ได้โปรดช่วยสอนผมทีนะฮะ!
เยอะไปเหรอ? อืม... ถ้างั้น เอาเป็นตรงนี้ ตรงนี้ ตรงนั้น ตรงโน้น แล้วก็ตรงนั้นก็ได้!
อาเจ๊ใหญ่ ขอความกรุณาด้วยนะฮะ! ไม่ว่ายังไง ก็จะหลบเลี่ยงการติดตัวแดงไปให้ได้เลย~♪
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น