(ณ หอประชุม)
สุบารุ: ยะโฮ~☆
ทุกคน~! ขอให้สนุกกับวันนี้นะ~☆
โฮคุโตะ: (....สมที่เป็นอาเคโฮชิ ไม่เกร็งเลยซักนิด ท่าทางกำลังสนุกจากใจจริงเลย)
(คงจะดีใจจริงๆสินะที่ได้เปิดตัวการแสดงบนเวทีแบบนี้ การเปลี่ยนความกดดันให้เป็นความยินดีแล้วมุ่งต่อไปข้างหน้านั่นล่ะ คือข้อดีของอาเคโฮชิ)
(เพราะงั้นอาเคโฮชิถึงเหมาะกับตำแหน่งลีดเดอร์ที่สุดแล้ว ถึงนั่นจะไม่ใช่เรื่องที่ต้องคิดในตอนนี้ก็เถอะ)
(แล้วก็ ยังหันหน้าไปทางผู้ชมด้วย ทั้งพูดคุย หัวเราะ และโบกมือให้ผู้ชม)
(นั่นล่ะคือเพอร์ฟอร์แมนซ์ที่ยูนิตของสภานักเรียน... อาคัตสึกิ ได้ลืมเลือนไป)
(อาคัตสึกินั้นมุ่งเป้าแค่การจะทำการแสดงอย่างเดียว โดยไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร หรืออยู่บนเวทีแบบใด ก็จะไม่มีการเปลี่ยนแปลง)
(เพราะงั้นจึงทำให้ลืมเลือน ตัวตนของผู้ชมไป)
(ไม่ว่าผู้ชมจะเป็นใคร อาคัตสึกิก็ต้องชนะอยู่แล้ว ความลำพองตนนั้นทำให้พวกเขาได้ทอดทิ้งสิ่งสำคัญบางสิ่งในฐานะไอดอลไป)
(ทั้งที่หากไม่มีผู้ชม ไม่มีคนสนุกสนานล่ะก็ ไม่ว่าจะเป็นเพอร์ฟอร์แมนซ์อันงดงามแค่ไหนก็ไม่มีความหมายอะไรแท้ๆ)
(....นั่นเองก็เป็นเรื่องที่ฉันลืมไป จนกระทั่งได้ไปฝึกพิเศษกับสองแฝดเหมือนกัน)
(ต้องนำความผิดพลาดของคนอื่น มาย้อนดูและแก้ไขตัวเราเอง นี่เองก็เป็นการขึ้นเวทีครั้งแรกของพวกเราเหมือนกัน หากไม่แสดงหน้าของเราให้ผู้ชมได้รับรู้ถึงตัวตนล่ะก็ ไม่อาจอยู่ได้นานแน่)
(การที่เราร้องเพลงเพื่อใครนั้น เป็นสิ่งสำคัญในฐานะของไอดอล อาเคโฮชิได้ช่วยสอนฉันเอาไว้)
(อาเคโฮชิน่ะ เป็นคนที่น่าเคารพมากเลยล่ะ แต่ที่ไม่บอกกับเจ้าตัวก็เพราะกลัวจะเหลิงเอา)
(ช่วยชี้นำให้พวกเราทีนะ ดาวดวงแรกของ Trickstar )
สุบารุ: .....หืม? อะไรเหรอฮกเก้ มีอะไรติดอยู่ที่หน้าฉันงั้นเหรอ?
โฮคุโตะ: ไม่มีอะไรหรอก นายทำตัวไปตามอิสระเถอะ เดี๋ยวฉันกับอิซาระจะช่วยสนับสนุนให้เอง
มาโอะ: เอ๊ะ ฉันด้วยเหรอ? ก็บอกว่าอย่าลากฉันไปเอี่ยวตามใจชอบไม่ใช่หรือไง แต่ก็เอาเถอะ
อาเคโฮชิที่คอยฝ่าทะลวงอยู่แนวหน้า มาโคโตะคอยอยู่แนวหลัง แล้วมีฉันกับโฮคุตอบคอยให้การสนับสนุน นั่นล่ะคือ Trickstar~♪
ยูตะ: โอ๊ะ คนที่ปรากฎตัวเป็นคนต่อมา! จอมเวทพันหน้า! อิซาระ มาโอะ~♪
ทุกคนใน Trickstar นั้น ล้วนแล้วแต่เป็นซุปเปอร์สตาร์! ต่างเป็นทั้งความหวัง และผู้ฝ่าทางไปสู่อนาคตของยูเมะโนะซากิ☆
มาโคโตะ: ดุเดือดกันสุดๆไปเลย.... นะ นั่นสินะ! ดีล่ะ ผมเองก็จะพยายามเหมือนกัน! เพื่อจะได้ไม่ถูกทุกคนทิ้งห่างไปมากกว่านี้!
ยูตะ: อ๊ะ ลืมไปเลยแฮะ คนสุดท้าย~..... เอ นายแว่น!
ฮินาตะ: สู้เขานายแว่น~♪
ชื่ออะไรนะ... เอาเถอะ ขอละไว้แล้วกัน☆
มาโคโตะ: เอออออ๋ เหมือนจะปฏิบัติกับผมชุ่ยๆไปหน่อยหรือเปล่า!?
ยุ ยูกิ มาโคโตะครับ! ขอฝากตัวด้วยนะครับ ขอสู้ตายคร้าบ~!
โฮคุโตะ: (อืม แบบนั้นแหล่ะถูกต้องแล้วล่ะ จำเป็นต้องมี "ตัวละครที่ชอบโดนกลั่นแกล้ง" เอาไว้ซักคน)
(หากทุกอย่างสมบูรณ์แบบ.... ไร้ที่ติเฉกเช่นอาคัตสึกิล่ะก็ แค่มองก็ทำให้รู้สึกอึดอัดแล้ว)
(จำเป็นต้องมีตัวละครสายฮาเอาไว้ เพื่อให้ผู้ชมรู้สึกผ่อนคลาย)
(แล้วก็ ถึงจะความสามารถไม่พอหรือทำพลาดไป.... กระแสตอบรับจากผู้ชมก็จะเป็น "ก็เป็นตัวละครประเภทนั้นนี่นะ" แล้วจะให้ความรู้สึกน่ารักน่าเอ็นดูด้วย)
(แถมยิ่งทำพลาดก็ยิ่งเรียกเสียงปรบมือ เรียกเสียงเชียร์ได้อีกด้วย)
(เมื่ออยู่แถวหลัง แล้วคอยพยามยามไล่ตามอีกสามคนที่เหลือล่ะก็ ความพยายามอย่างแข็งขันนั้นของยูกิ จะทำให้ได้รับกำลังใจจากคนดูเพิ่มขึ้นไปอีก หากวางโครงสร้างให้เป็นประมาณนั้นได้ล่ะก็ จะเป็นการดีต่อเรามาก)
(ยูกิเอง ก็ไม่ใช่คนที่จะหักหลังผู้ชมเป็นอันขาด)
(ยูกิเป็นคนที่เกลียดความพ่ายแพ้มากกว่าที่คิด จะต้องไล่ตามพวกเราอย่างเอาเป็นเอาตายแน่ จะมุ่งมาหาเรา ท่ามกลางเสียงเชียร์คอยให้กำลังใจ)
(และสุดท้ายแล้ว จะมาอยู่เคียงบ่าเคียงไหล่พวกเราได้อย่างแน่นอน)
(สุดยอดเลยนะ สองแฝดนั่น.... แค่ให้คำแนะนำนิดเดียว ก็ทำให้พวกเรารู้สึกถึง "มุมมอง" ของคนดูได้ถึงขนาดนี้เชียว)
(ผู้ชมเกินกว่าครึ่งของที่นี่ เพิ่งเคยได้ชมการแสดงของ Trickstar เป็นครั้งแรก แต่ว่าก็ทำให้พวกเขา ได้เรียนรู้วิธีลิ้มรสความสนุกสนานนั้นให้ได้ด้วยตัวเอง)
(สถานการณ์สมบูรณ์พร้อมมาก เป็นเพราะพวกนั้นช่วยเตรียมการให้พวกเราด้วย)
(ที่เหลือก็มีเพียง เสิร์ฟอาหารชั้นเลิศให้เหล่าผู้ชมเท่านั้น)
(เพอร์ฟอร์แมนซ์ของพวกเราไงล่ะ)
ฮินาตะ: งั้นก็ไปล่ะนะ พวกเราขอตัวเท่านี้ล่ะ~♪
ยูตะ: หมดเวลาคอยเปลี่ยนผ้าอ้อม อุ้มขึ้นบ่า แล้วคอยโอ๋เอาใจแล้วล่ะ♪
โฮคุโตะ: อืม ที่เหลือวางใจได้เลย รบกวนพวกนายเอาไว้มากจริงๆ
คำขอบคุณ เดี๋ยวเอาไว้พูดหลังจากนี้ ในตอนนี้ขอทุ่มเทพลังให้เต็มที่ กับเวทีที่อยู่ตรงหน้านี่ล่ะ
จะแสดงทุกสิ่งทุกอย่างของพวกเรา Trickstar ให้เหล่าผู้ชมที่มารวมตัวกันได้ชมเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น