วันพุธที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2564

Main Story - บท Ensemble ตอนที่ 112 [ผันแปร]

 

(ณ เวทีกลางแจ้ง)

โซมะ: โอ๊ะโอ? นี่มัน ไม่น่าเชื่อ...!

ฝูงชนเหล่านี้มันอะไรกัน? ทั้งที่ตรงมุมนี้น่าจะเป็นจุดที่ไม่ค่อยเป็นที่นิยมในโรงเรียนยูเมะโนะซากิแท้ๆ!

จำนวนคนไม่ด้อยไปกว่าเวทีอื่นเลย ไม่สิ มีมากกว่าด้วยซ้ำ!

เป็นเพราะ "ไอโดรุ" ที่กำลังทำการแสดงอยู่เก่งกาจงั้นหรือ? หรือจะมีเหตุผลอื่นใดกัน...?

เป็นการต่อสู้งั้นหรือ การต่อสู้งั้นสินะ! ชักคันไม้คันมือแล้วสิ เลือดมันพุ่งพล่านขึ้นมาแล้ว~!


คุโร่: ใจเย็นหน่อยคันซากิ นายไม่ใช่หมาซักหน่อย อย่าไปตื่นเต้นกับฝูงชนอย่างนั้นสิ แล้วก็อย่าชักดาบด้วย


เคย์โตะ: อืม หากผู้ดูแลความสงบสุขอย่างพวกเราสูญเสียความเยือกเย็นไปล่ะก็ เดี๋ยวได้วุ่นวายกันพอดี สำนึกเอาไว้เสียล่ะ คันซากิ


โซมะ: นี่ข้าโดนสั่งสอนแบบ "ดาบุรุ(Double)" เลยหรือเนี่ย! ไม่สิ แต่ว่านี่เป็นสถานการณ์ผิดปกตินะขอรับ!


เคย์โตะ: ก็เห็นด้วยอยู่หรอก แต่ว่า อืม... อุตส่าห์ยอมปล่อยผ่านไปทั้งที เป็นห่วงจริงว่าอิซาระจะไปถึงเวทีได้หรือเปล่า

ไม่สิ หรือที่เป็นแบบนี้จะเป็นเพราะอิซาระกัน?


คุโร่: คงงั้นล่ะ จากตรงนี้โดนฝูงชนบังจนมองไม่เห็นบนเวทีด้วย ก็เลยไม่รู้ชัดเจนนัก

แต่ว่า ใจดีจริงๆเลยนะ หืม คุณรองประธาน ที่ปล่อยกำลังรบที่อุตส่าห์ได้มาไปแบบนั้น?


เคย์โตะ: อย่ามาบอกว่าฉัน "ใจดี" อีกเป็นหนที่สองล่ะ คิริว ก็แค่ตัดสินใจตามหลักเหตุผลเท่านั้นล่ะ

อาคัตสึกิเราเน้นคนที่คุณภาพไม่ใช่ปริมาณ คนที่วอกแวกก็มีแต่จะทำให้เรายุ่งเหยิงเท่านั้นล่ะ

แล้วก็ยังมีเหตุผลเล็กๆน้อยๆอื่นอยู่อีก ถ้าต้องการคำอธิบายล่ะก็ จะอธิบายรายละเอียดให้ก็ได้นะ?


คุโร่: อา ยุ่งยากจริง แกก็ชอบเล่าเรื่องยาวตลอดนั่นล่ะ ขอแค่คร่าวๆก็พอไม่ได้เหรอ?

แกก็แค่คิดว่าอยากทำแบบนั้นเฉยๆไม่ใช่เหรอ แค่นั้นก็พอแล้วนี่


เคย์โตะ: หึ... งั้นก็อย่ามาถามกันตั้งแต่แรกสิ ฉันต้องให้ Trickstar อยู่ในสภาพที่สมบูรณ์พร้อมที่สุด ไม่ยอมให้ชนะแล้วหนีหรอก

ซักวันหนึ่งพวกเราอาคัตสึกิ จะจัดการ Trickstar ที่แสดงสุดยอดเพอร์ฟอร์แมนซ์โดยที่อยู่กันพร้อมหน้า อย่างตรงไปตรงมาเอง

ถ้าเกิดโดนยุบไปก่อนหน้านั้นด้วยเหตุผลไร้สาระก็แย่น่ะสิ มันก็แค่นั้นล่ะ


คุโร่: เห♪ เจ๋งดีนี่ แกเองก็เป็นลูกผู้ชายเหมือนกันนี่นา?


โซมะ: สมกับเป็นฮาสึมิโดโนะ! ได้เรียนรู้ถึงวิถีซามูไรแล้วล่ะขอรับ...☆


เคย์โตะ: หนวกหูน่า ยิ่งไปกว่านั้น มีผู้ชมมารวมตัวกันในพื้นที่แคบๆแบบนี้มากเกินไปแล้ว

ถ้ามีใครหกล้มขึ้นมา ได้เกิดเป็นเหตุการณ์วุ่นวายแน่ เตรียมการป้องกันเอาไว้ให้ดีล่ะ

กันไว้ย่อมดีกว่าแก้ ตรงจุดนั้นล่ะที่ความเห็นฉันไม่เข้ากับเอย์จิ

(ทำไมเอย์จิ ถึงได้จัดงาน DDD ขึ้นเหมือนตั้งใจจะทิ้งตำแหน่งตัวแทน SS ที่อุตส่าห์ได้มากันนะ?)

(เป้าหมายคืออะไรกัน? มีความหมายอะไรกันแน่?)

(ถ้าแค่จะก่อความวุ่นวายให้เกิดความเบาะแว้งกันโดยเปล่าประโยชน์ล่ะก็ นายได้กลายเป็นทรราชไปจริงๆแน่)

(หรือว่า หมอนั่น... ไม่สิ ตอนนี้อย่าเพิ่งไปคิดถึงมันดีกว่า)

(แค่ตั้งใจทำงานที่อยู่ตรงหน้าก็พอ ฉันคือมือขวาของเอย์จิ จะไม่คิดแทนส่วนของมือซ้ายหรอก ถึงแม้ว่า DDD นี้จะจบลงด้วยผลแบบใดก็ตาม)

(นั่นเองก็คง เป็นสิ่งที่นายคาดการณ์เอาไว้แล้วใช่ไหมล่ะ... เอย์จิ?)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...