(ณ หอประชุม)
เคย์โตะ: (เจ้าพวกนี้มันอะไรกัน? ทำไมถึงได้แสดงกันอยู่ มีเป้าหมายอะไรกันแน่?)
(หรือว่าจะเข้ามาเพื่อบุกยึดเวทีกัน?)
(พวกผู้ชมที่รวมตัวกันอยู่ในหอประชุมนี้เองก็ไม่เอะใจถึงสถานการณ์ผิดปกติที่เกิดขึ้นเลยซักนิด หรือจะคิดว่านี่ก็เป็นหนึ่งในการแสดงด้วยเหมือนกัน?)
(จำนวนคนของสภานักเรียนขาดแคลน จนยากที่จะบอกว่ารักษาความปลอดภัยของหอประชุมไว้ได้อย่างรัดกุมสินะ)
(ที่จริงฉันเองควรจะเตรียมตัวอยู่ที่ห้องพักนักแสดง แต่กลับต้องมาจัดการงานเอกสารอยู่ที่ห้องสภานักเรียนเหมือนกัน)
(เจ้าพวกนี้ใช้ช่องว่างตอนนั้นบุกเข้ามา แล้วเริ่มทำการแสดงเหมือนเป็นเหตุการณ์ปกติงั้นเหรอ?)
(ไม่ได้การแล้ว)
พวกแก....! ทำอะไรกันน่ะ นี่ถือเป็นการก่อกบฎต่อสภานักเรียนนะ!
ขอสั่งให้ลงมาจากเวทีเดี๋ยวนี้! ที่นี่ไม่มีที่ยืนให้พวกแกหรอก!
เรย์: เอาเถิดน่า ฮาสึมิคุง
อย่าพูดจาเย็นชาแบบนั้นสิ?
เดิมที ดรีมเฟสก็เป็นเวทีแสดงความสามารถของไอดอลอยู่แล้ว
แต่ยูนิตที่เข้าร่วมในครั้งนี้มันออกจะน้อยไปเสียหน่อย พวกข้าก็เลยมาร่วมวงเพื่อเพิ่มสีสันให้อย่างไรเล่า
แต่ถ้าเกิดว่าไปแย่งบทเด่นพวกเจ้ามาล่ะก็ ขอโทษทีแล้วกันนะ?
เคย์โตะ: .....ซาคุมะซัง หายากนะที่นายจะโผล่หน้ามาแบบนี้
เรย์: คึคึคึ ข้าก็เป็นเพียงชายชราที่ย่างขาข้างหนึ่งเข้าไปในโลงศพแล้วเท่านั้นล่ะ การจะได้ตายอย่างฉูดฉาดเองก็ไม่เลวเท่าไหร่ ก็เลยอยากจะมาชูธงในสนามรบเป็นคราสุดท้ายน่ะ
ทหารแก่มิได้สิ้นชีพ แต่เพียงแค่หายไปเท่านั้น.... อันที่จริงแล้วหลับคนเดียวมันเหงาน่ะ เลยอยากได้เพื่อนร่วมทางไปนรกด้วยกันเสียหน่อย
เคย์โตะ: เจ้าพวกหยาบโลนนี่ ก็เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของนายเหรอ?
เรย์: เปล่าหรอก เป็นพวกพ้องที่ข้ารักยิ่งต่างหากเล่า
ไม่ได้ขึ้นเวทีมาเสียนาน คงจะโดนทุกคนลืมกันหมดเสียแล้วสิ
นี่ล่ะคือฝูงมารใต้การนำของซาคุมะ เรย์ "UNDEAD" อย่างไรเล่า♪
โชคดีที่มียูนิตเข้าร่วมน้อย กำหนดการเปิดงานดรีมเฟสจึงช้าตามไปด้วย
ค่ำคืนมันต่อจากนี้ไปต่างหาก ขบวนร้อยอสูรจะไม่หยุดลงจนกว่าจะถึงรุ่งสางหรอกนะ?
หากมีอะไรจะต่อว่าล่ะก็ เจ้าเองก็นำพวกพ้องอาคัตสึกิที่เจ้าภูมิใจนักหนา ไล่พวกข้าลงจากเวทีไปเสียสิ?
หรือว่ายุคสมัยอันสงบสุขจะยาวนานไป จนสูญสิ้นซึ่งความกล้าที่จะประชันกันบนเวทีอย่างอาจหาญไปแล้วงั้นหรือ?
เคย์โตะ: ......
เอางั้นก็ได้ พวกผู้ชมก็ดูเหมือนจะยังไม่เข้าใจสถานการณ์กันด้วย จะถือว่าพวกแกเป็น "หนึ่งในการแสดง" ด้วยเหมือนกันก็ได้
หากเกิดเหตุทะเลาะวิวาทจนลามไปถึงผู้ชมด้วยล่ะก็ ได้เกิดปัญหาด้านความเชื่อมั่นของโรงเรียนยูเมะโนะซากิแน่
คืนนี้จะต้องดำเนินเวทีต่อไป และจบลงโดยไม่มีเหตุผิดปกติใดๆ และจะไม่ให้ผู้ชมคับข้องใจถึงเรื่องนั้นด้วย
ระหว่างที่เอย์จิไม่อยู่ ฉันคนนี้ถือเป็นผู้รับผิดชอบสูงสุดซึ่งถูกมอบหมายให้ดูแลความเป็นระเบียบของโรงเรียนนี้ จะปล่อยให้ศักดิ์ศรีของโรงเรียนยูเมะโนะซากิ.... ของสภานักเรียนต้องแปดเปื้อนไม่ได้เด็ดขาด
ซาคุมะซัง หากต้องการจะต่อสู้อย่างองอาจในฐานะไอดอลล่ะก็ ฉันจะรับคำท้านั้นไว้เอง
ดูจากวิถีทางของพวกนายแล้ว....
คงจะอยากให้เป็นการดวลกันแบบยูนิตสองยูนิตมาบรรเลงแข่งขันพร้อมกัน เหมือนเวที B1 อย่างนั้นใช่ไหม?
เรย์: หึหึ นั่นล่ะถึงจะถือว่าเป็น "การท้าทาย" แต่เจ้าคิดจะทำอะไรจากการทำตัวเป็น "เด็กดี" แสดงไปตามคิว ตามมารยาทเช่นนั้นกันเล่า?
แต่นั่นก็คงเป็นกลยุทธิ์ที่ทำให้เจ้าชนะมาทุกศึกนี่นะ กลัวว่าหากทิ้งวิธีชนะเช่นนั้นแล้ว ตนจะกลายเป็นเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมไปอย่างงั้นหรือไร?
จะเล่นกันไปตามคิวก็ได้นะ แต่ว่าพวกข้าก็จะไม่ลงไปจากเวทีหรอก
จะขอแสดงต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าพวกเจ้าที่รอคิวอยู่จะเอียนจนเบือนหน้าหนีเลยล่ะ
เคย์โตะ: หึ ไอ้เจ้าโจรเอ้ย
จะจัดการเตะพวกแกออกไปซะ ที่นี่คือเวทีของพวกเรา
จะแสดงความต่างของพลังให้เห็นเอง เอาแต่วางท่าแบบนั้นไม่ได้ทำให้พวกแกไร้พ่ายหรอกนะ
จะทำให้พวกแกต้องหนีหัวซุกหัวซุนออกจากเวทีไปเลบ อาคัตสึกินี่ล่ะคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด และจะเป็นผู้ทำการลบบทเพลงของพวกแกทิ้งไปซะ
สายตาของเหล่าผู้ชมจะไม่หันไปหาพวกแก ดวงวิญญาณในอดีตจักต้องเลือนหายไปโดยไม่เป็นที่ต้องตาของผู้ใดอยู่แล้ว
หากจะต่อสู้กับพวกแก ก็ต้องชนะอย่างขาดลอยเท่านั้นจึงจะมีความหมาย เพื่อที่จะได้ไม่หันคมดาบเข้าหาพวกเราอีกเป็นหนที่สอง
จะทำให้พวกแกยอมจำนนต่อโดยซึ่งๆหน้านี่ล่ะ ไอ้พวกตัวปัญหา
คันซากิ เตรียมชุดฉันไว้ที่ห้องพักนักแสดงแล้วใช่ไหม?
เดี๋ยวจะไปเปลี่ยนเสื้อก่อน ช่วยยื้อเวลาเอาไว้จนกว่าฉันจะกลับมาที
โซมะ: รับทราบ!
.....แต่ว่า จะดีงั้นหรือขอรับ ที่จะปล่อยคนพวกนี้ทำตามอำเภอใจน่ะ?
หากเป็นคำสั่งของฮาสึมิโดโนะล่ะก็ ข้าจักแปลงกายตนเป็นอสูรอาชูร่า จัดการเจ้าพวกนี้ให้จมกองทะเลเลือดก็ได้นะขอรับ!
เคย์โตะ: ไม่จำเป็นหรอก หากเกิดเหตุวุ่นวายหรือเหล่าผู้ชมรู้สึกถึงเหตุการณ์ผิดปกติได้ต่างหากล่ะ สภานักเรียนจึงจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้
จะให้ดรีมเฟสหยุดลงกลางคันไม่ได้ ไม่เช่นนั้นจะกลายเป็นหายนะครั้งยิ่งใหญ่ที่ไม่เคยมีมาก่อนทีเดียว
บางทีเป้าหมายของพวกซาคุมะซังอาจจะไป "สิ่งนั้น" ก็ได้ อย่าเล่นไปตามเกมของพวกมันเด็ดขาด
แค่แสดงความต่างชั้นของพลังให้เจ้าพวกโง่นั่นได้รับรู้ก็พอแล้ว
UNDEAD..... ดรีมเฟสน่ะไม่อ่อนหัดขนาดที่จะยอมให้ยูนิตที่หยุดพักไปนานได้ชนะหรอกนะ
ท่าทางพวกเราจะโดนดูถูกน่าดูเชียวล่ะ
มาทำให้พวกนั้นต้องเสียใจ ที่อาจหาญมาท้าทายสภานักเรียน มาท้าทายอาคัตสึกิกันเถอะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น