(ณ ทางไปโรงเรียน)
มาโคโตะ: อ๊ะ ฮิดากะคุง รุณหวัด~♪
โฮคุโตะ: อรุณสวัสดิ์ ยูกิ
เพิ่งมาโรงเรียนเอาเวลานี้ ใจกล้าดีนี่นา เดี๋ยวก็ไปสายแบบฉิวเฉียดเอาหรอก?
ยูกิ: ฮิดากะคุงเองก็เถอะ ปกติเห็นมาโรงเรียนเร็วกว่าใครเพื่อนแท้ๆ....
ก็เพิ่งจบ S1 ไปเมื่อวานเองนี่นะ ทั้งเหนื่อย ทั้งปวดตัวจนแทบลุกจากเตียงไม่ขึ้นเลยใช่ม้า?
ผมเอง กว่าจะหักห้ามใจกับความคิดชั่วร้ายว่า "วันนี้หยุดเรียนคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง! ถือเป็นรางวัลให้ตัวเอง!" ได้ ก็แทบแย่แน่ะ
แต่อันที่จริงคือโดนพ่อกับแม่ลากลงมาจากเตียงจนต้องมาโรงเรียนนี่แหล่ะ
แล้วก็อยากรู้ด้วย ว่าโรงเรียนยูเมะโนะซากิจะเปลี่ยนแปลงไปยังไงบ้าง จากการที่พวกเราเอาชนะสภานักเรียนได้แล้ว
หุหุหุ ระหว่างทางมาโรงเรียน ก็มีคนทั่วไปที่ไม่รู้จักมาเหล่มองด้วยแหล่ะ~♪
โฮคุโตะ: แลดูดีใจจังนะ ระหว่างทางฉันเองก็โดนกลุ่มเด็กประถมกับม.ต้นมารุมล้อมแล้วบอกว่า "เป็นแฟนคลับค่ะ!" จนลำบากใจเหมือนกัน
มาโคโตะ: ท่าทางฮิดากะคุง จะป๊อปในหมู่เด็กนะเนี่ย!?
โฮคุโตะ: อืม ถูกขอให้พูดว่า "ฉันจะเปงเจ้าชายของเทอให้เอง!" แบบไม่ค่อยชัดด้วย
ก็เลยถ่ายรูปด้วยกัน เซ็นลายเซ็นให้ แล้วก็พาไปส่งจนถึงโรงเรียนอนุบาลน่ะ
มาโคโตะ: ฮิดากะคุงใจดีจังเลย!?
แล้วก็ เหมือนว่าคุณย่าเองคอยช่วยโฆษณาฉันด้วยเหมือนกัน ก็เลยถูกเหล่าผู้สูงอายุเข้ามาห้อมล้อมด้วย
ฉันก็เลยคอยช่วยเขาถือของหรือพาเดินข้ามถนน จนเกือบจะมาสายแบบนี้นี่ล่ะ
ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ว่าทำไมถึงได้รับการสนับสนุนจากคนกลุ่มคนที่อายุห่างกันสุดโต่งแบบนั้น แต่การเป็นที่นิยมก็ถือว่าดีแล้วล่ะ
แต่ก็มีผู้ชมที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับเราเข้ามาทักทาย หรือแอบถ่ายบ้างเหมือนกัน
มาโคโตะ: แอบถ่ายเหรอ.... ถึงจะหาทางเลี่ยงไม่ได้แต่ก็อันตรายน่าดูเลยนะ ยุคนี้รูปภาพมันแพร่กระจายไปในเน็ตได้ทุกที่ทุกเวลาเลยนี่นา
ถึงในโรงเรียนจะปลอดภัย แต่เราก็อาจจะต้องคิดหาวิธีมาโรงเรียนให้ดีกว่านี้แล้วสิ
หุหุ รู้สึกอย่างกับได้เป็นไอดอลจริงๆแล้วเลย~♪
โฮคุโตะ: ป่านนี้แล้วมาพูดอะไรแบบนั้นกัน พวกเราคือไอดอลอยู่แล้วล่ะ แค่ได้แสดงความจริงนั้นให้ได้ประจักษ์ใน S1 เมื่อวานเท่านั้นเอง
จากนี้เองก็คงไม่อาจหลีกเลี่ยงปัญหาแบบนี้ไปได้แน่
ทั้งที่ยังเหนื่อยสะสมจาก S1 อยู่เลยแท้ๆ ยังต้องมาทำแฟนเซอวิสแบบที่ตัวเองไม่ชินอีก ทำเอาเพลียเลยล่ะ....
ถ้าเป็นอาเคโฮชิหรืออิซาระก็คงรับมือได้ดี แต่ฉันไม่ค่อยถนัดอะไรแบบนั้นเท่าไหร่
มาโคโตะ: ถึงจะบ่นแบบนั้นแต่ก็ดีใจไม่ใช่เหรอ เป็นเพราะผมไม่มีออร่าคนดังแผ่ออกมาด้วยล่ะมั้ง ก็เลยไม่มีใครมารุมล้อมเลย
ผมเองก็อยากจะโดนคนกรี๊ดกร๊าดบ้างเหมือนกันจังน้า.... หืม?
หน้าตางบานนั้นที่มองเห็นจากตรงนี้นี่ มันของห้องเราใช่ม้า ดูท่าทางแปลกๆหรือเปล่า?
โฮคุโตะ: จริงด้วยสิ คนมาออกันเต็มเลย เกิดอะไรขึ้นกันน่ะ?
หรือว่า จะมีการส่งมือสังหารมาจัดการเรา ในฐานะพวกนอกคอกที่ต่อต้านสภานักเรียนกัน....?
มาโคโตะ: เดี๋ยวๆ นี่ไม่ใช่หนังมาเฟียนะ คงไม่มีการฆ่าแกงกันหรอกมั้ง แถมดูจากนิสัยของรองประธานคนนั้นแล้ว ก็น่าจะมาเอาคืนกันด้วยการต่อสู้บนเวทีมากกว่า
แต่ว่า ก็น่าสงสัยอยู่นิดหน่อยนะ รีบไปดูที่ห้องเรียนกันเถอะ ฮิดากะคุง!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น