วันพฤหัสบดีที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2564

Main Story - บท Kingdom ตอนที่ 86 [กฎเกณฑ์]

 

(ณ เวทีกลางแจ้ง)

มาโอะ: แล้วดูเหมือนว่าประธานนักเรียนยังมีแผนการอะไรอยู่อีก เห็นพูดเอาไว้ว่าจะ "มีประกาศเล็กน้อย" จะประกาศใน B1 ที่เป็นการแข่งขันแบบขาจรนี้ด้วยนี่

หากได้ฟังเนื้อความนั้น ความคิดของพวกเราอาจจะเปลี่ยนไปก็ได้


สุบารุ: อื้มๆ บางทีเราะอาจจะจัดการยูนิตของประธานนักเรียนให้แพ้อย่างราบคาบใน B1 นี้ได้ก็ได้นะ

ทำแบบนั้นก็จะทำให้เขาล้มเลิกความคิดไปได้ด้วย ไม่มีเหตุผลต้องเอาตัวเองไปเสี่ยงซักหน่อย


โฮคุโตะ: อืม อำนาจของสภานักเรียนได้ล่มสลายลงไปใน S1 เมื่อวานแล้ว เราได้พิสูจน์แล้วว่าสภานักเรียนเองก็แพ้เป็นเหมือนกัน

การโหวตให้สภานักเรียนเพียงอย่างเดียวเพื่อเป็นการเอาอกเอาใจ ที่เป็น "เรื่องธรรมดาในยูเมะโนะซากิจนถึงตอนนี้" ก็จะต้องถูกลบล้างไปแล้วแน่

จะกลายเป็นการแข่งขันที่วัดกันด้วยความสามารถที่แท้จริง ยังไงนี่ก็เป็นการแข่งขันแบบขาจรที่จะไม่มีการบันทึกเอาไว้ด้วย ผู้ชมที่ดูไลฟ์จะต้องโหวดให้ฝั่งที่ตนถูกใจอย่างแน่นอน

เป็นโอกาสอันดี ที่จะได้ดูความสามารถของประธานนักเรียนให้ชัดๆด้วย

ถึงเขาจะพูดเอาไว้ซะดิบดี แต่ยูนิตของเขาก็หยุดการทำกิจกรรมมานานมากแล้วเพราะประธานนักเรียนเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาล

ดรีมเฟสมันไม่กระจอกขนาดที่คนเพิ่งหายป่วยจะชนะได้หรอกนะ


เรย์: เอาล่ะ จะเป็นอย่างไรกันนะ?

ด้วยโรคของเท็นโชอินคุงนั้น ต้องชนะให้ได้โดยที่ห้ามเหงื่อออกโดยสูญเปล่า ห้ามเสียแรงกาย ห้ามใช้พลังงาน และต้องใช้พลังให้น้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

ถ้าประมาทเขาเพราะความขี้โรคและเพิ่งหายป่วยล่ะก็ จะแย่เอานะ?


โฮคุโตะ: หืม ซาคุมะเซ็มไป

ใส่ชุดยูนิตด้วยแบบนี้..... หรือว่าคู่ที่จะต้องต่อสู้ของประธานนักเรียนใน B1 ที่ถูกจัดขึ้นนี้ จะเป็น UNDEAD งั้นเหรอ?


เรย์: ใช่แล้วล่ะ ตอนนี้ดรีมเฟสก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว ควรเรียกว่า "กำลังต่อสู้" จะถูกกว่า "จะต้องต่อสู้" นะ?

พอดีว่ามีสารท้ารบจากเท็นโชอินคุงส่งมาน่ะ เจ้าวังโกะเลือดร้อนของทางเรา ก็ดันตอบรับไปโดยไม่ใช้หัวสมองคิดเสียได้

ก็เป็นเพราะดรีมเฟสเมื่อคืนนั้น พวกข้าทำหน้าที่เป็นตัวเสริมของพวกเจ้า Trickstar นี่นะ

พวกข้าเป็นฐานเหยียบที่จำเป็นต้องมี เพื่อให้พวกเจ้าได้โบนบินขึ้นไป

แต่เหมือนว่าวังโกะ จะไม่พอใจกับตำแหน่งนั้นซักเท่าไหร่นี่สิ

เป็นเด็กที่เกลียดความพ่ายแพ้เสียขนาดนั้นนี่นะ เพราะงั้นเขาคงจะเริ่มรู้สึกต่อต้านพวกเจ้าขึ้นมาบ้างแล้วล่ะ

ประมาณว่า สิ่งที่พวกเจ้าทำได้ ก็ไม่มีทางที่เขาจะทำไม่ได้.... เพราะงั้นจึงเลือกที่จะเข้าต่อสู้กับสภานักเรียนนั่นล่ะ

จะเรียกว่าประมาทหรือเลือดร้อนดีล่ะ.... ถึงนั่นจะเป็นข้อดีของวังโกะก็เถิด แต่ในครั้งนี้เหมือนว่ามันจะกลับมาทำร้ายตัวเขาเองเสียแล้วสิ?

ข้าไม่คิดว่าเท็นโชอินคุงคนนั้น จะยอมต่อสู้ในศึกที่ตัวเองจะแพ้หรอก

การแสดงของพวกข้าจบไปตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว.... แต่ก็เหมือนเป็นแค่การแสดงอุ่นเครื่องเท่านั้นเอง

อันที่จริง พวกข้า UNDEAD ก็ยังเหนื่อยล้าจากการต่อสู้เมื่อคืนอยู่แล้ว เรียกว่าอยู่ในสภาพสมบูรณ์ไม่ได้หรอก

พอต้องแสงแดดเช่นนี้ ข้าเองก็ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงแล้ว สถานการณ์ย่ำแย่สุดๆไปเลยล่ะ

แล้วเหมือนว่าคาโอรุคุงจะไม่พอใจที่ถูกข้าหลอกให้ขึ้นเวทีเมื่อวานด้วย

วันนี้ก็เลยไม่ได้มาร่วมแสดงด้วยน่ะ ทั้งที่คาโอรุคุงเป็นถึงหนึ่งในสองเสาหลักของ UNDEAD แท้ๆเชียว

อันที่จริง แค่ทำให้คนไร้ความกระตือรือร้นอย่างคาโอรุคุงขึ้นเวทีเมื่อวานได้ ก็ถือว่าปาฏิหาริย์แล้วล่ะ

พลังของข้าเองก็ลดลงเพราะต้องแสงแดด ส่วนคาโอรุคุงก็ไม่อยู่เช่นนี้.... พลังของ UNDEAD ไม่ได้ลดไปแค่เพียงครึ่งเดียวแล้ว

ถึงวังโกะกับอโดนิสคุงจะพยายามกันเต็มที่แล้วก็เถิด แต่สุดท้ายการแสดงก็จบลงโดยที่ไม่ได้แสดงศักยภาพที่แท้จริงเลยซักนิด....

กลายเป็นดรีมเฟสที่หลงเหลือไว้ซึ่งความเสียใจเสียแล้วสิ ดูสิ ไม่มีผู้ชมคนใดตื่นเต้นดีใจเลยใช่ไหมเล่า?


โฮคุโตะ: อืม นั่นสินะ รู้สึกเหมือนผู้ชมจะไม่รู้สึกตื่นเต้นกันเลย

แปลว่าเขาคิดจะแข่งขัน โดยเลือกเวทีที่ทำให้ UNDEAD แสดงศักยภาพออกมาได้ไม่เต็มที่แบบนั้นสินะ...

ประธานนักเรียน เป็นคนคิดแผนการแบบปัจจุบันทันด่วนนั้นขึ้นมางั้นเหรอ


เรย์: จะเรียกว่าบุ่มบ่ามหรืออย่างไรดี แต่เขาเป็นคนที่แตกต่างจากคนเอาจริงเอาจังอย่างฮาสึมิคุงน่ะ

แม้เท็นโชอินคุงนั้นจะมีใบหน้าน่ารักราวกับนางฟ้า แต่กลับทำตัวโหดร้ายดั่งเช่นปีศาจไงล่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...