วันพฤหัสบดีที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2564

เมนสตอรี่บทที่ 2 [สงครามอวกาศ]!! - Universe - Endless Vide - ตอนที่ 2

 

ชู: เหมือนว่าเสียงประกาศน่ารำคาญนั่นจะเงียบลงแล้วสินะ


เรย์: อืม แรงสั่นสะเทือนกับเสียงดังลั่นขนาดนั้น มันกระทบกับคนแก่เช่นข้านักล่ะ

แต่การเกิดเหตุระเบิดขึ้นในขณะงานประชุมที่ไม่ได้จัดเสียนานเช่นนี้.... นี่เป็นวันสิ้นโลกหรืออย่างไรกันเนี่ย


สึคาสะ: ครับ รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีเลยจริงๆ.....

แต่ว่าก่อนอื่น รีบเข้าประเด็นกันเถอะครับ การที่ Space Colony ถูกระเบิดเช่นนี้ เราไม่มีเวลามาพักกันสบายใจเฉิบแล้วนะครับ


เรย์: แต่ว่าตัวแทนจากสตาร์โปรยังไม่มาเลยนะ จะเริ่มประชุมกันโดยไม่มีเท็นโชอินคุงไม่ได้หรอก


ชู: เขามาสายเอง ส่วนตัวผมไม่มีปัญหาอะไรหรอก

หากเขาเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเหตุการณ์ร้ายแรงอะไรล่ะก็ ผมอาจจะยอมให้เป็นข้อแก้ตัวของการมาสายก็ได้นะ


เรย์: อย่าพูดจาเป็นลางเช่นนั้นสิ อิตสึกิคุง

เจ้าเองก็เป็นผู้ร่วมมือในการวางกลไกท่องอวกาศร่วมกับเท็นโชอินคุงมิใช่หรือไร


ชู: NON! ผมก็แค่ร่วมมือกับ ES เฉยๆ แต่ไม่ได้คิดจะญาติดีกับเขาแม้แต่นิดหรอกนะ!

.....เลิกคุยไร้สาระได้แล้ว ไว้ค่อยแจ้งข่าวให้สตาโปรที่หลังก็ได้ กลับเข้าเรื่องหลักกันเถอะ

ขอพูดตามตรงก็แล้วกัน ว่ามีผู้ทรยศอยู่ในหมู่ไอดอลที่อาศัยอยู่ใน ES สเปซ โคโลนี่ แห่งนี้น่ะ


สึคาสะ: ในหมู่ Idol......?


ชู: ใช่แล้ว ที่เรียกมาประชุมเฉพาะการเช่นนี้ ก็เพราะเรื่องนั้นล่ะ อยากจะทำการปิดล้อมสเปซโคโลนี่นี้ เพื่อเสาะหาตัวคนร้ายให้เจอให้ได้


เรย์: อืม ข้าว่าเจ้าร้อนรนเกินไปหน่อยนะ เหตุใดอิตสึกิคุงจึงยืนยันหนักแน่นว่าคนร้ายคือไอดอลเสียขนาดนั้นเล่า ช่วยอธิบายให้ฟังหน่อยได้หรือเปล่า

จากรายงานแล้ว จุดที่เกิดระเบิดนั่นคู่อู่จัดเก็บหุ่นยนต์นี่นา คิดว่าน่าจะเป็นเจ้าหน้าที่ซ่อมบำรุงเครื่องยนต์ ที่ก่อให้เกิดเหตุผิดพลาดขึ้นมาเสียมากกว่ามิใช่หรือ


ชู: มองโลกในแง่ดีจริงนะ ผมน่ะไม่คิดแบบนั้นหรอก

ในสถานการณ์ที่ความตึงเครียดจากการใช้ชีวิตในอวกาศกำลังปกคลุมไอดอลอยู่เช่นนี้....

หากไม่มีหุ่น ก็จะไม่ต้องต่อสู้ ผมว่านั่นล่ะคือแรงจูงใจในการก่อเหตุระเบิดนี้ขึ้น

อย่างไร สิ่งที่รอคอยอยู่ในห้วงอวกาศนี้ก็มีแต่การต่อสู้เท่านั้นล่ะ ในทุกๆวันที่ถูกดรีมเฟสรูปแบบใหม่ไล่ต้อนนี้ ไม่มีช่องว่างให้เกิดวัฒนธรรมหรือศิลปะใหม่ๆได้เลย

เรย์เองก็รู้ใช่ไหมล่ะ ว่ามีไอดอลที่ทนไม่ไหวจนหนีไปไม่รู้กี่คนต่อกี่คนแล้วน่ะ?


สึคาสะ: ผมเอง.... ก็สับสนใน Gap ระหว่างอุดมคติกับความเป็นจริงที่เคยได้ยินมาก่อนหน้าเหมือนกันครับ

อย่างอาเคโฮชิเซ็มไปหรือเหล่าคนของ Crazy:B และคนอื่นๆอีก.... มี Idol มากมายที่หนีหายไประหว่างทำการฝึกซ้อมรบครับ

คาดได้ว่าเหล่าคนที่มี Stress เช่นเดียวกับพวกเขา จะก่อการจราจลขึ้นมาสินะครับ

   
ชู: ใช่แล้ว นี่จะต้องเป็นการก่อเหตุของผู้ที่มีความแค้นต่อแผนการอวกาศ ES ไม่ผิดแน่ หากไม่รีบจัดการโดยเร็วล่ะก็อาจจะเกิดเหตุขึ้นเป็นครั้งที่สอง ครั้งที่สามก็ได้

นั่นล่ะคือตัวเลือกของผม มีอะไรจะคัดค้านหรือเปล่า?


เรย์: อืม ที่อิตสึกิคุงพูดมาก็มีเหตุผล

แต่จะรีบด่วนสรุปเกินไปก็ไม่ดีเช่นกัน เอาไว้ไปตรวจสอบอู่ที่เกิดเหตุระเบิดแล้วค่อยมาสรุปที่หลังดีกว่า 


ชู: NON คนอย่างเธอนี่มัน คิดว่านี่เป็นเรื่องเล่นๆหรือไงกัน

ไม่ยอมให้พูดว่าลืมเรื่องการปราบปราม "ห้าประหลาด" ไปแล้วหรอกนะ ไม่คิดว่าพวกเราจะซ้ำรอยเหมือนกับตอนนั้นอีกรอบหรือไง?

ต้องรีบทำการปิดล้อมสเปซโคโลนี่นี้ และออกตามหาคนร้ายให้ได้โดยเร็วที่สุด

หรือว่า.... ถ้าเกิดมีใครออกตามหาแล้วจะมีปัญหาอะไรหรือไง?


เรย์: คึคึคึ ก็ข้าน่ะเรียกได้ว่าเป็นบุรุษค้างคาวนี่นะ อาจจะร่วมมือกับเท็นโชอินคุง แล้วหันมาหักหลังโดยไม่คาดคิดก็ได้

เรื่องของห้าประหลาดเองก็กลายเป็นอดีตไปแล้ว ข้าเข้าใจดีว่าอิตสึกิคุงรู้สึกสังหรณ์ถึงสถานการณ์ไม่คาดฝัน ฉะนั้นจึงควรรอไปก่อนอย่างไรเล่า

ไม่ว่าเรื่องใดก็ต้องมีเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ไม่อาจเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดได้ด้วยการคาดคะเนหรอกนะ

พวกเราก็เป็นดั่งฝูงนักเดินทาง ที่หลงทางวนเวียนอยู่ในห้วงอวกาศ การเอาแต่สับสนโดยไม่ยืนยันสถานการณ์ให้ดีก่อนนั้น จะเป็นหนทางสู่ความพินาศ


ชู: ให้ตายสิ.... หลงลืมไปเสียได้ ว่าที่มนุษย์มุ่งเป้ามุ่งเป้ามาที่อวกาศนี่ มันก็เพื่อการแข่งขันกันเองทั้งนั้น

ต้องดีกว่าประเทศอื่น ต้องอุทิศตัวให้ชาติบ้านเมือง.... ในโลกที่ขับเคลื่อนด้วยความคิดแบบนั้น ไม่อาจหาความอิสระหรืออารยธรรมได้จากที่ไหนหรอก

ทั้งอึดอัดคับแคบจนจะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว....

สุโอ เรย์ เรารีบมุ่งหน้าไปตรวจเช็คอู่ตอนนี้กันเลย


สึคาสะ: เข้าใจแล้วครับ....!

แต่ว่าจะปล่อยให้คนร้ายลอยหน้าลอยตาไปแบบนี้ รู้สึกไม่สบายใจเลยนะครับ


ชู: ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ถ้าเรย์กำชับให้เรารอบคอบล่ะก็ คงมีแต่ต้องปิดล้อมโคโลนี่แล้วตามหาหลักฐานกันเอานั้นล่ะ


เอย์จิ: ทุกคน ขอโทษที่มาช้านะ แล้วก็ขอโทษที่ต้องขัดจังหวะเวลาคุยกัน แต่ว่าผมเพิ่งให้คนไปตรวจสอบอู่มาเมื่อกี๊แล้วล่ะ


ชู: เท็นโชอิน

นึกว่าจะมาสายตามปกติเสียอีก แต่การทำตัวออกนอกหน้าก่อนคนอื่นแบบนี้ไม่น่าประทับใจเลยนะ


เอย์จิ: อย่าพูดให้คนเข้าใจผิดว่าผมทำตัวออกหน้าหน้าสิ นี่เป็นสถานการณ์ฉุกเฉินนะ ผมก็แค่ให้ความสำคัญกับการไปตรวจสอบก่อนเท่านั้นเอง

เมื่อครู่ก็เพิ่งไปตรวจสอบภาพจากกล้องวงจรปิดด้วยกันกับซาเอกุสะคุงมา

นี่ล่ะคือภาพที่ได้ มีหุ่นไม่ทราบสังกัด บุกรุกเข้ามาในอู่ แล้วทำการติดตั้งระเบิดเอาไว้

แล้วก็ พบตัวสึกินากะคุงอยู่ในหุ่นของ Knights ในสภาพบาดเจ็บสาหัสไม่ได้สติ ผมทำการส่งตัวเขาไปยังห้องพยาบาลโดยทันทีแล้วล่ะ


สึคาสะ: เลโอซังเหรอ.....!?


เอย์จิ: ใช่แล้ว สึกินากะคุงโชคร้ายที่กำลังแต่งเพลงอยู่ในอู่พอดี โดยที่ยังเปิดทางขึ้นลงยานเอาไว้อยู่ด้วย เลยถูกแรงระเบิดเข้าไปเต็มๆ


สึคาสะ: ไม่นะ......

ไม่อยากจะเชื่อเลย เลโอซังน่ะเหรอ.....


เอย์จิ: ผมเองก็ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันนี้เหมือนกัน จากนี้ก็จะทำการส่งโฮคุโตะคุงไล่ตามหุ่นตัวที่บุกเข้ามาที่อู่ด้วยเหมือนกัน

เหตุการณ์นั้นก็ผ่านมาได้หนึ่งชั่วโมงแล้ว..... หากเป็นไอดอลที่เก่งกาจล่ะก็ จะต้องไล่ตามตัวคนร้ายไปได้โดยง่ายแน่

โฮคุโตะ ได้ยินชัดหรือเปล่า


โฮคุโตะ: .......อืม เตรียมหุ่นยนต์เอาไว้พร้อมแล้ว หากให้สัญญาณก็สามารถออกตัวได้ทุกเมื่อ

ผู้ที่มาทำร้ายไอดอล ไม่ว่าจะเพราะอะไรก็ตามฉันจะไม่มีวันอภัยให้ จะให้ "ปริ๊นซ์สตาร์" นี้ออกจู่โจม และยิงหุ่นลึบลับนั่นทิ้งซะ


เอย์จิ: ฝากด้วยนะ โฮคุโตะ


โฮคุโตะ: อา ที่เหลือวางใจฉันได้เลย เท็นโชอินเซ็มไป

เพราะฉันคือไอดอล ที่แบกรับความหวังของมวลมนุษยชาติเอาไว้นี่นา *ซาวน์เอฟเฟคมันส์ชิบหาย*

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...