(ณ ห้องซ้อมกันเสียง)
สุบารุ: ......
(รอมาตั้งนานแล้ว แต่ก็ไม่มีใครมาที่ห้องซ้อมเลย)
(อย่างที่ฮกเก้ว่า ทุกคนเองก็คงย้ายยูนิตไปอาคัตสึกิหรือ Knigths กันแล้วล่ะมั้ง)
(กระทันหันจังเลยนะ ทั้งที่ตั้งใจเอาไว้ว่าจะรวบรวมพวกพ้อง ร่วมกันพยายาม และสร้างสายสัมพันธ์ด้วยกันแท้ๆ....)
(กลับมาแยกกันเอาง่ายๆแบบนี้)
(ทั้งที่เคยเป็นยูนิตแสนวิเศษ เป็นอันหนึ่งอันเดียวและเชื่อใจกันยิ่งกว่าครอบครัวแท้ๆ หรือว่าคนที่คิดแบบนั้น มีแค่ฉันคนเดียวกันนะ?)
(พอมาคิดถึงหลักความเป็นจริง การตัดสินใจของพวกฮกเก้ก็ถูกต้องแล้วล่ะ ทั้ง fine อาคัตสึกิ และ Knights ก็ถือว่าเป็นยูนิตท็อปคลาสของโรงเรียนยูเมะโนะซากิ)
(ไปอยู่ยูนิตพวกนั้น จะเป็นประโยชน์ต่ออนาคตมากกว่า)
(นี่มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆนี่นะ ก็ทุกคนจริงจังกับการเป็นไอดอลถึงได้เข้าโรงเรียนนี้มานี่นา)
(หากคำนึงถึงอนาคตแล้ว ยูนิตยังจะดีกว่ายูนิตไร้ชื่อเสียงอย่าง Trickstar เสียอีก.....)
(ไปอยู่ในจุดที่ทำให้ตัวเองประสบความสำเร็จ มีหน้ามีตาในวงการดีกว่า)
(เงินทุนเองก็มีล้นเหลือ คอนเน็คชั่นก็มี บุคคลากรหรืออะไรก็มีเพียงพอ เป็นสภาพแวดล้อมที่สุดยอดในการขัดเกลาความสามารถของไอดอลเลย)
(การไปอยู่ยูนิตอื่นนอกจาก Trickstar จะเป็นการดีต่อ "ตัวตนในฐานะไอดอล" มากกว่า)
(ดีกว่าที่ยูนิตจนๆกระจอกๆ ที่แค่จะเช่าห้องซ้อมกันเสียงแบบนี้แล้ว แต่ถ้าแพ้ล่ะก็เงินจะติดตัวแดงซะอีก....)
(การได้ฝึกซ้อมหรือทำกิจกรรมในสภาพแวดล้อมที่ดีกว่านี้ ก็ต้องดีกว่าอยู่แล้ว)
(ประธานนักเรียนเองก็พูดเอาไว้สินะ ว่าชีวิตวัยรุ่นมันแสนสั้นน่ะ)
(พวกฮกเก้เค้าตัดสินใจได้เป็นผู้ใหญ่แล้วล่ะ ฉันเองก็ควรจะคิดถึงเรื่องหลังเรียนจบ และชีวิตหลังจากนั้นในฐานะไอดอลเหมือนกัน)
(ต้องเลิกเพ้อฝัน แล้วหันมาเผชิญหน้ากับความเป็นจริงได้แล้ว)
(เอาเวลาไปเพิ่มทักษะตัวเอง แทนที่จะเสียเวลากับการ "เล่นปฏิวัติ" ดีกว่า)
(แบบนั้นเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดแล้วล่ะ ฉันที่เอาแต่ร้องไห้สะอึกสะอื้นนั่นล่ะ ที่มันบ้าเอง)
(แสนสั้นจริงๆเลยนะ... อยากสนุกให้มากกว่านี้จัง ยังอยากใช้ช่วงเวลาวัยรุ่นให้เต็มที่มากกว่านี้จังเลย)
(ช่วงเวลาที่เปล่งประกายก็จบลงไปภายในชั่วพริบตาซะแล้ว งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกราสินะ)
(ทั้งที่คิดเอาไว้ ว่าพอชนะใน S1 โรงเรียนนี้จะเปลี่ยนแปลงไปแม้ซักนิด ว่าพวกเรา "ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่" ลงไปได้แล้ว)
(ทำได้เท่านั้น ก็ถือว่าพวกเราโชคดีมากแล้ว)
(ไม่ควรจะคาดหวังอะไรไปมากกว่านั้นแล้วล่ะ ชัยชนะใน S1 และเวทีที่เปล่งประกายนั้น ก็ถือซะว่าเป็น "ความทรงจำอันแสนสุข" ก็แล้วกัน....)
(พวกเราจะต้องกลายเป็นผู้ใหญ่ และใช้ชีวิตอยู๋ในโลกความเป็นจริงอันสดใส)
(ฉันเองก็ควรจะทำแบบนั้นเหมือนกัน ทุกคนต่างต้องเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ทั้งนั้น)
(แต่ว่านะ ฮกเก้ อุ๊กกี้ ซารี่.... พวกเรา ก็ยังเป็นเด็กกันอยู่ไม่ใช่เหรอ)
(จะเพ้อฝันบ้างก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ หรือว่าคนที่คิดแบบนั้น จะมีแค่ฉันคนเดียวจริงๆ?)
(........)
(ย้อนกลับไปจุดเริ่มต้นอีกแล้วสิ อย่างที่ซาคุมะเซ็มไปบอกเลย เข็มนาฬิกาที่คิดว่าเริ่มเดิน กลับถูกดึงออกไปซะแล้ว)
(กลับไปเป็นสมัยก่อน.... ก่อนที่จะได้เจอพวกฮกเก้)
(ฉันต้องเหลือตัวคนเดียวอีกแล้วสินะ)
...........
จิอากิ: อาเคโฮชิ~!
สุบารุ: เหวอ ตกใจหมดเลย!?
อะ เอ๋? ประธานจี้จัง! ไหงมาอยู่นี่ล่ะ?
จิอากิ: หึหึหึ ไม่ต้องเติมคำที่ดูห่างเหินอย่าง "ประธาน" ก็ได้น่า! เรียกว่า "จี้จัง" เฉยๆก็ได้ ฉันกับนายสนิทกันไม่ใช่เหรอ!
สุบารุ: ถึงจะบอกว่าสนิทกันก็เหอะ แต่ก็เป็นแค่รุ่นพี่กับรุ่นน้องในชมรมไม่ใช่หรือไง~?
แต่ว่า ห้องซ้อมกันเสียงนี้ Trickstar เช่าเอาไว้แล้วนะ ผู้ไม่เกี่ยวข้องห้ามเข้า.... ถึงตอนนี้ "ผู้ที่เกี่ยวข้อง" จะเหลือแค่ฉันคนเดียวก็เถอะ
เฮ้อ......
จิอากิ: เป็นอะไรไป เป็นอะไรไป ถอยหายใจแบบนั้น! ไม่สมเป็นอาเคโฮชิเลยนะ! เปล่งประกายให้เหมือนดวงอาทิตย์มากกว่านี้หน่อยสิ!
ใช่แล้ว นายน่ะเป็นดวงตะวันของฉันนะ....!
สุบารุ: ทั้งอึดอัดแถมยังน่ารำคาญอีก มีธุระอะไรกันคร้าบ? ตอนนี้ฉันมีเรื่องต้องคิดอยู่นะคร้าบ?
จิอากิ: ไม่ต้องใช้คำสุภาพแบบที่ไม่ชินก็ได้น่า อาเคโฮชิ! รักและปฏิบัติกับฉันเหมือนพี่ชายหรือคุณพ่อมากกว่านี้หน่อยสิ! ฉันยินดีเสมอนะ....☆
สุบารุ: ประธานจี้จังเนี่ย ยังน่าหยะแหยงไม่เปลี่ยนเลยนะ....?
จิอากิ: งั้นเหรอ! ส่วนอาเคโฮชิก็ยังน่ารักไม่เปลี่ยนเลยนะ...☆
เอาเป็นว่า อะแฮ่ม! ฉันไม่ได้มาเพื่อคุยเรื่องไร้สาระแบบนั้นหรอกนะ อาเคโฮชิ!
ฉันมี "ธุระที่จริงจังอยู่" นายพอจะคุยด้วยซักหน่อยได้หรือเปล่าล่ะ?
สุบารุ: ....ก็ได้อยู่หรอก ยังไงก็ไม่มีอย่างอื่นให้ทำด้วย แล้วเรื่องอะไรล่ะ?
จิอากิ: อืม เมื่อตอนซ้อมช่วงเช้าของวันนี้ เห็นนายกับอิซาระแปลกๆไปน่ะ ก็เลยลองมาสอบถามรายบุคคลซะเลย!
พวกเรา "ริวเซย์ไต" เชี่ยวชาญเรื่องการตรวจสอบสิ่งต่างๆอยู่แล้ว~♪
ดูเหมือนว่าจะถูกลากเข้าไปพัวพันกับแผนการชั่วร้ายน่าสงสัยสินะ.... อาเคโฮชิ?
แต่ว่าสบายใจเถอะ! ฉันคนนี้มาแล้วเพราะงั้นหายห่วงได้เลย! จะช่วยปัดเป่าความหดหู่ของนายให้เอง!
จิอากิ: ฉันคือดวงใจที่ลุกโชน โมริซาว่า จิอากิ! มิตรแห่งความเที่ยงธรรม ที่จะปกป้องโรงเรียนยูเมะโนะซากินี้! ฟุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆
สุบารุ: (อืม~......?)
(ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่พอเจอคนทำตัวเร่าร้อนตอนกำลังดิ่งๆแบบนี้แล้ว ก็รู้สึกรำคาญนิดหน่อยนะเนี่ย....?)
(แต่เอาเถอะ ประธานจี้จังเองก็ไม่ใช่คนไม่ดีอะไรด้วย)
(แล้ว "ธุระที่จริงจัง" เนี่ย มันอะไรกันน่ะ?)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น