วันศุกร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2564

Main Story - บท Ensemble ตอนที่ 116 [พักผ่อน]

 

(ณ สนาม)

มาโคโตะ: ง่ำๆ ขอโทษที่ต้องกินไปด้วยนะ แต่ต้องตุนพลังงานเอาไว้ก่อน...

มาวางแผนการรบต่อจากนี้กันเลย เฮ้อ พอค่าน้ำตาลในเลือดสูงขึ้น หัวก็เริ่มแล่นแล้ว ~♪

โน๊ตบุ๊คกับสมาร์ทโฟนที่ถูกยึดไปก็ได้คืนมาแล้ว วางใจเรื่องหาข้อมูลได้เลย☆


สุบารุ: ยะโฮ่~! สมกับเป็นอุ๊กกี้ พึ่งพาได้จริงๆ☆


มาโคโตะ: อย่าชมกันนักสิ เค้าเขินนะ~♪ เรื่องร้องกับเต้นผมเป็นตัวถ่วงของทุกคนด้วย เลยต้องช่วยสนับสนุนในด้านอื่นแทนไงล่ะ

เหมือนว่า การที่พวกเราชนะติดต่อกันได้อย่างราบรื่น มันก็มีเหตุผลอยู่นะ ก็พวกยูนิตแกร่งๆ หายไปกันตั้งแต่รอบแรกๆเลยใช่ไหมล่ะ~?

อย่างริวเซย์ไต ก็แพ้ fine ของประธานนักเรียนตั้งแต่รอบแรกไปอย่างน่าเสียดายเลย

ถึงจะไม่ชนะตามที่คาดไว้ก็จริง แต่เหมือนทุกคนจะสนุกตื่นเต้นกันมากเลยล่ะ~


สุบารุ: งั้นเหรอ จี้จังเซ็มไป ไปท้าทาย fine มางั้นสินะ

คงจะทำเพื่อผลาญกำลังของ fine ...ของประธานนักเรียนนั่นล่ะ เพราะจุดอ่อนเพียงหนึ่งเดียวของยอดมนุษย์ผู้สมบูรณ์แบบคนนั้นคือพลังกายด้วย ก็เลยคิดจะตัดกำลังเขาแบบนั้น

ก็คงจะช่วยต่อสู้ สละตัวเองเพื่อพวกเรานั่นล่ะ

ประธานชมรมบาสของพวกเรานี่พึ่งพาได้จริงๆเลย เป็นคนที่น่าเคารพจังเลยเนอะ... สุบารุ♪


สุบารุ: ถึงปกติจะชอบทำตัวน่ารำคาญก็จริง แต่ก็อย่างที่ว่ามานั่นล่ะ เดี๋ยวนานๆทีจะใจดีด้วยซักหน่อยก็แล้วกัน~


มาโคโตะ: ตอนนี้ผมก็กำลังดูยอนหลังการถ่ายทอดสดอยู่ เป็นการต่อสู้กันอย่างสุดกำลังจริงๆเลย เรื่อง "ศึกตัดสินที่แท้จริง" เอง ก็กำลังเป็นประเด็นในเว็บโรงเรียนอยู่เลย

เป็นศึกเดียวในรอบแรกเลย ที่แข่งกันลากยาวเสียจนตัดสินด้วยคะแนนโหวตรอบแรกไม่ได้

เท่านี้ เราก็คงจะได้เห็นเพลง และการแสดงที่ fine มีอยู่มากพอแล้วล่ะ ถึงจะเป็นประธานนักเรียนก็คงเก็บไพ่เอาไว้ไม่อยู่หรอก


มาโอะ: เอ ที่บอกว่าสู้กันสุดกำลังนี่ แปลว่าโฮคุโตะเองก็ขึ้นเวทีในฐานะหนึ่งในสมาชิกของ fine ด้วยงั้นเหรอ?


มาโคโตะ: เปล่า... ลองตรวจสอบดูแล้วล่ะ แต่เหมือนโฮคุโตะคุงจะไม่ได้ขึ้นเวทีเลย

บางทีคงย้ายยูนิตกระชั้นชิด DDD เกินไป ก็เลยเตรียมชุดไม่ทันล่ะมั้ง?


สุบารุ: งั้นเหรอ โล่งใจจังแฮะ... ฉันไม่อยากเห็นฮกเก้ที่กลายเป็นสมาชิกของ fine ด้วยสิ


มาโอะ: แต่ว่าถ้าชุดเสร็จแล้วล่ะก็ มีโอกาสที่จะมาเข้าร่วมระหว่างงาน DDD ก็ได้ใช่ไหมล่ะ เราอาจจะได้สู้กับโฮคุโตะในศึกตัดสินก็ได้

เพราะงั้น เตรียมใจเอาไว้ก่อนดีกว่า


มาโคโตะ: อืม ถ้าเป็นไปได้ก็อยากเลี่ยงเหตุการณ์น่าปวดใจแบบนั้นอยู่หรอก... แต่ตอนนี้เราต้องมาคิดหาวิธีการรับมือ fine กันแล้วล่ะ


สุบารุ: อื้ม ทุกคนมาคิดด้วยกันเถอะ พวกเราจะต้องเอาชนะ fine เพื่อไม่ให้การเสียสละของจี้จังเซ็มไปต้องเสียเปล่า!

จี้จังเซ็มไป ขอให้หลับอย่างสงบนะ... (ตะเบ๊ะ)☆


มาโคโตะ: เป็นที่รักจริงๆเลยนะอาเคโฮชิคุงเนี่ย น่าอิจฉาจัง♪


สุบารุ: อุ๊กกี้เอง ก็เป็นที่รักของเซนะเซ็มไปเหมือนกันนี่?


มาโคโตะ: มะ ไม่เอารักแบบจิตป่วยแบบนั้นหรอก! แต่ไอ้อย่างนั้นเค้าเรียกว่ารักได้เหรอ!?

แต่ยังไง ต้องขอบคุณการต่อสู้ระหว่าง fine กับริวเซย์ไต ที่ได้ความสนใจจากผู้ชมสูง...

ก็เลยทำให้เวทีที่พวกเราแสดง มีจำนวนผู้ชมที่เท็นโคเซย์จังช่วยเรียกมามากกว่า

เราถึงได้เอาชนะ Knights ด้วยผลคะแนนโหวตได้


สุบารุ: ใช่ๆ! ได้เท็นโคเซย์ช่วยไว้มากเลย~ สุดท้ายก็สวมหน้ากากยันลงเวทีเลยด้วย♪


มาโคโตะ: อะฮะฮะ เรื่องของ "บุรุษหน้ากากปริศนา" เอง ก็เป็นที่พูดถึงในเว็บโรงเรียนเหมือนกันนะ~?


มาโอะ: ถึงเธอจะไม่ได้ทำอะไรมากมายเป็นพิเศษก็จริง แต่แค่อยู่กันพวกเราก็ใจชื่นแล้วล่ะ เท็นโคเซย์ตั้งใจจะทำแบบนั้นจนกว่าโฮคุโตะจะกลับมาสินะ?

มาเป็นตัวแทนของโฮคุโตะให้สินะ ขอบคุณมากเลย เธอช่วยอุดรอยรั่วในหัวใจไว้เลยล่ะ


สุบารุ: แต่จะว่าไปแล้ว เพื่อนของเท็นโคเซย์กับคุณน้องชายเองก็ช่วยมาเชียร์กันด้วยสินะ

นั่นเองก็ทำให้เราเอาชนะติดต่อกันมาได้เหมือนกัน

ไม่ต้องไปพบ ไปคุยกับพวกเขาจะดีเหรอ?

ถึงเธอเพิ่งจะย้ายมาได้ไม่นานนัก เลยอาจจะไม่รู้สึกว่า "ไม่ได้เจอกันนาน" ก็จริง แต่พวกเราก็อยากทักทายแล้วก็ขอบคุณพวกเขาด้วย~☆


มาโอะ: นั่นสินะ ยังไงพวกเราก็เป็นไอดอลด้วย ถ้าพาไปแนะนำล่ะก็เพื่อนๆได้ต๊กกะใจกันแน่~♪

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...