วันพุธที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2564

Main Story - บท Kingdom ตอนที่ 83 [กลยุทธ์]



(ณ ห้องสภานักเรียน)

เอย์จิ: หึหึ

ทุกคนตัวแข็งทื่อกันไปหมดเลย คงกระทันหันเกินไปจนตกใจสินะ แต่ผมไม่รอคำตอบรับหรอกนะ

พวกเธอนั้นมีทั้งแรงขับเคลื่อนและอาวุธถึงขนาดที่ล้มอาคัตสึกิได้โดยฝึกพิเศษเพียงสองสัปดาห์เท่านั้นเอง ถ้าปล่อยไว้อาจเป็นอันตรายได้ เพราะงั้นช่วยตอบคำถามของผมที่นี่ เดี๋ยวนี้เลยเถอะ


โฮคุโตะ: การที่ถูกท็อปไอดอลของโรงเรียนระแวงถึงขนาดนี้ ถือเป็นเกียรติอย่างสูง

แต่ว่าเรามีคำตอบของตัวเองอยู่แล้ว ใช่ไหมทุกคน?


มาโอะ: ......ตอบว่าขอคิดแป๊ปนึงไม่ได้เหรอ?


โฮคุโตะ: อิซาระ?


มาโอะ: ใช้อารมณ์แบบนี้ไม่สมเป็นนายเลยนะโฮคุโตะ ดูยังไงนี่ก็เป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายยิ่งกว่าที่คิดไว้ซะอีก

ถึงจะไม่ค่อยสบอารมณ์ที่รู้สึกเหมือนถูกออกคำสั่งจากเบื้องสูงฝ่ายเดียวอยู่บ้างก็เถอะ

ถ้าหากโลกความเป็นจริงคือกระดานโชงิล่ะก็ พวกเราทุกคนก็เป็นแค่เบี้ย ที่เคลื่อนไหวอย่างลวกๆเท่านั้นล่ะ

กกกก
เอย์จิ: หึหึ เด็กนี่ดีจริงๆเลยนะ คงจะรู้สึกเหมือนว่าตัวเองทำได้ทุกอย่างเลยใช่ไหมล่ะ แต่ว่าลองลืมๆเรื่องแบบนั้นไป แล้วคิดดูอย่างรอบคอบเถอะ

อิซาระคุง ถ้าเป็นคนฉลาดอย่างเธอล่ะก็ คงจะพอชั่งผลประโยชน์ได้ใช่ไหม?


มาโอะ: ...........


เอย์จิ: เหตุผลที่อยากจะได้รับคำตอบโดยเร็ว ก็เป็นเพราะว่าเร็วๆนี้จะมีกำหนดการอีเวนท์น่ะ

อยากจะจัดการทุกอย่างให้เสร็จก่อนหน้านั้นน่ะ ที่จริงแล้วต้องเริ่มออกเคลื่อนไหวเสียตั้งแต่ตอนนี้เลยนะ?

กำหนดการแน่นเอี้ยดเลยล่ะ ทางนี้ก็รู้สึกเกรงใจอยู่เหมือนกัน แต่ก็เป็นเพราะผมเข้าโรงพยาบาลไปเสียนานนี่นะ...

มีเรื่องที่อยากทำและต้องทำอยู่เต็มไปหมดเลย

ไม่มีเวลาว่างมาเล่นกับพวกเธอไปตลอดหรอกนะ ถ้ายังคิดจะเกะกะกันอยู่ล่ะก็ ผมก็จะใช้ทุกวิธีการที่มีบดขยี้พวกเธอซะ

ผมไม่ใจดีเหมือนอย่างเคย์โตะหรอกนะ

หึหึ หงายไพ่บนมืออีกซักหน่อย เพื่อให้พวกเธอตัดสินใจกันง่ายขึ้นดีไหมนะ?

ยูกิคุง


มาโคโตะ: เอ๊ะ ผมเหรอครับ? มะมะ มีอะไรเหรอ?


เอย์จิ: ไม่ต้องสั่นกลัวขนาดนั้นก็ได้ ผมไม่ใช่เผด็จการซักหน่อย ไม่ว่าเมื่อไหร่ผมก็ตั้งใจจะทำงานโดยคิดถึงประโยชน์ของนักเรียนในโรงเรียนเป็นหลักอยู่แล้วล่ะ

ยูกิคุง ขอพูดตรงๆเลยนะ ที่ๆจะทำให้ความสามารถที่เธอมีเปล่งประกายได้สูงสุดนั้นไม่ใช่ Trickstar แต่เป็น Knights

ในยูนิตนั้นยังมีนารุคามิคุง และเซนะคุงที่เป็นนายแบบกราเวียชื่อดังในวงการอยู่ด้วย

ในนั้นมีระบบที่จะช่วยดึงความสามารถของเธอออกมาได้อย่างเต็มที่เลยล่ะ ต้องเป็น Knights เท่านั้น เธอถึงจะเบ่งบานได้

การที่โยกย้ายเธอไปยังเวทีที่ดีขึ้นเพื่อให้เธอได้ยกระดับตัวเองเนี่ย จะเป็นการฉลาดมากกว่านะ


มาโคโตะ: ผมน่ะ กับเรื่องการเป็นนายแบบแล้ว.....


เอย์จิ: ไม่ได้สั่งให้เธอกลับไปเป็นนายแบบหรอกนะ ก็แค่แนะนำว่าเธอควรจะอยู่ในที่ๆแสดงศักยภาพของตัวเองได้สูงสุดเท่านั้นเอง

และสำหรับเธอแล้ว ที่แห่งนั้นก็คือ Knights ไงล่ะ

หากอยู่ Trickstar ล่ะก็ จะมีแต่ทำให้คุณสมบัตินั้นเน่าเฟะลง และฆ่าความสามารถนั้นของเธอทิ้งไปเท่านั้นล่ะ คิดจะหลบอยู่แต่ในเงาแบบนี้ตลอดไปงั้นเหรอ?

ถ้าเป็นแบบนี้ล่ะก็ เธอก็จะเป็นได้แค่ตัวประกอบของพวกอาเคโฮชิคุงไปชั่วนิรันดร์นะ?


มาโคโตะ: ..........


เอย์จิ: วางแผนชีวิตในระยะยาวหน่อยสิ มองหนทางข้างหน้าแล้วเลือกทางที่เหมาะสมที่สุดซะ

นั่นล่ะหลักการที่ผมยึดมั่น

การที่วงการบันเทิงของประเทศเราล้าหลังกว่าประเทศอื่นนั้น เป็นเพราะเราดันมุ่งเน้นไปที่ตัวบุคคลมากกว่าจะเป็นภาพรวมนั่นล่ะ

ต่างประเทศจะเน้นไปที่ระบบ สร้างกรอบบรรทัดฐานขึ้นมา เพิ่มอุปกรณ์อำนวยความสะดวก สั่งสมความรู้ความเข้าใจ และยกระดับอุตสาหกรรมความบันเทิงขึ้น

เงินทุนก็จะถูกนำไปใช้เพื่อพัฒนาระบบนั้นโดยไม่สูญเปล่า

ในวงการไอดอลของบ้านเรา ยังละเลยสิ่งนั้นไปอยู่

ถึงจะมีการมอบรางวัลจำนวนมากให้แต่ละบุคคลก็จริง แต่ด้านระบบแล้วยังไม่เป็นที่น่าพอใจนัก

บางคนก็กลับโด่งดังขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผล ไม่มีหลักการรองรับ มีแค่ความฟลุ๊คเท่านั้น

จะเรียกว่าเป็นการพนัน ยังแย่เกินไปเลยด้วยซ้ำ

ไม่มีระบบแบบแผนในการสร้างชื่อเสียง มีแค่ "ดวงดี หรือดวงไม่ดี" 

แค่มีเงินถึง ก็ทำให้ผู้คนยินดีได้แล้ว แต่ว่าการใช้เงินแบบนั้นจะมีแต่เสียเปล่าเท่านั้น

เหมือนเอาเงินไปทิ้งขว้าง โดยไม่ได้การลงทุนอะไรกลับมาเลยด้วยซ้ำ

หากให้เปรียบเปรยล่ะก็ บ้านเค้าเปรียบเหมือนเป็น "ศิลปะการต่อสู้" ส่วนในบ้านเราเป็นแค่ "การทะเลาะวิวาท" เท่านั้นล่ะ ถ้าหากพยายามให้ถึงที่สุดล่ะก็ "การทะเลาะวิวาท" เองก็อาจจะชนะบ้างในบางครั้งก็ได้

แต่หากมองในระยะยาวแล้ว "ศิลปะการต่อสู้" ที่มุ่งเน้นเรื่องโครงสร้างของระบบนั้นย่อมแข็งแกร่งกว่า และระบบที่เสร็จสมบูรณ์นั้นก็ย่อมสรรสร้างบุคคลอัจฉริยะได้ทุกรูปแบบ

ท้ายที่สุดก็จะเหมือนเป็นการสู้รบระหว่างหอกไม้ไผ่กับเครื่องบินรบนั่นล่ะ กว่าจะรู้สึกตัวว่าไร้หนทางชนะก็สายเกินไปแล้ว

ไม่จำเป็นต้องมีอัจฉริยะ ไม่จำเป็นต้องมีผู้แข็งแกร่งที่จัดการฝ่ายศัตรูนับพัน "ทหารธรรมดาๆ" ที่ถูกฝึกปรืออย่างเหมาะสมต่างหากล่ะที่จะกลายเป็นผู้ชนะ

การมุ่งเน้นในด้านระบบ ก็คือแบบนั้นไงล่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...