(ณ ห้องซ้อมกันเสียง)
สุบารุ: .....แล้วไงต่อ?
ไอ้ "ธุระที่จริงจัง" นั่นมันอะไรกันล่ะ ฉันยังต้องฝึกซ้อมเพื่อเตรียมตัวร่วม DDD ที่จะมาในอีกไม่กี่วันนะ?
ถ้าแค่จะมาเกะกะล่ะก็ออกไปซะเถอะ ผู้ไม่เกี่ยวข้องห้ามเข้า! ชิ้วชิ้ว!
จิอากิ: หึหึ ทำตัวกระฟัดกระเฟียดซะเต็มที่เลยนะ อาเคโฮชิ! แต่ว่า! การที่ยังไม่สูญเสียจิตใจที่จะต่อสู้ไปแม้จะเหลืออยู่เพียงคนเดียวนั้น ถือว่าน่าชื่นชมมาก!
ต่อสู้ตัวคนเดียวนั้น ถึงแม้จะถูกไล่ต้อนแค่ไหนแต่สุดท้ายล่ะจะต้องผลิกกลับมาได้แน่! แรงปะทุอันยิ่งใหญ่! ชัยชนะอันยิ่งใหญ่!นั่นล่ะคือมิตรแห่งความเที่ยงธรรม!
เพราะงั้นนี่ล่ะ นายถึงคู่ควรจะมาเป็นผู้สืบทอดของฉัน....☆
ว่าไงอาเคโฮชิ ไม่คิดจะมาเข้าริวเซย์ไตของฉันบ้างเหรอ?
ที่ผ่านมาก็ชวนนายไม่รู้ตั้งกี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว แต่ก็ถูกปฏิเสธกลับมาทุกที! แต่ว่าฉันไม่ยอมแพ้หรอกนะอาเคโฮชิ! นายน่ะมีความสามารถ มีประกายแสงอยู่!
ฉันต้องการประกายแสงนั้นนั่นล่ะ! หากนายเข้าร่วมในริวเซย์ไตล่ะก็ จะนำพาให้ริวเซย์ไตทอแสงขึ้นมาได้แน่!
มาเข้าริวเซย์ไตเถอะ อาเคโฮชิ! ตัวคนเดียวน่ะเอาชนะสภานักเรียนไม่ได้หรอก ถึงจะเอาแต่แอบมานอนร้องไห้อยู่ตรงนี้ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง!
ใช้งานพวกเราซะสิ! จะต้องเป็นพลังให้นายได้แน่! มิตรแห่งความเที่ยงธรรมนั้น ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็เป็นพรรคพวกของ "ผู้อ่อนแอ" อยู่แล้ว!
ริวเซย์ไตก็ไม่ได้สังกัดอยู่ใต้สภานักเรียนด้วย แถมยังเป็นยูนิตอันทรงพลังที่มาหนึ่งในสามประหลาด ชินไค คานาตะ อยู่ด้วยอีก
ถ้าหากนายเข้าร่วมล่ะก็จะต้องแข็งแกร่งขึ้นแน่ การจะโค่นสภานักเรียนก็จะไม่ใช่แค่ความฝัน
จะมัวแต่ยึดติดกับยูนิตที่จบสิ้นไปแล้ว ก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ?
ถึงจะน่าเสียดาย แต่ Trickstar ไม่อาจเปล่งประกายได้แล้วล่ะ ดาวส่วนใหญ่จะต้องดับมอดและถูกบดบังไปด้วยหมู่เมฆดำ แต่ว่า ถ้าเป็นริวเซย์ไตล่ะก็จะต้องทำให้นายเปล่งประกายขึ้นมาอีกครั้งได้แน่!
จะแก้แค้นสภานักเรียนที่ช่วงชิงทุกอย่างจากนายไปอย่างไร้เหตุผลเอง! และแสดงให้พวกคนที่หักหลังและทอดทิ้งนายไปให้ได้เห็นด้วยเหมือนกัน!
แล้วนายก็จะได้เป็นดาวฤกษ์ที่สุกสกาวอยู่บนยอดสูงสุดของโรงเรียนนี้!
สุบารุ: ไอ้ "ธุระที่จริงจัง" ที่ว่านี่ หมายถึงเรื่องแบบนั้นเหรอ?
ถ้างั้นก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้วล่ะ ฉันไม่คิดจะเข้ายูนิตอื่นนอกจาก Trickstar หรอก
ถึงจะเหลือแค่ตัวคนเดียว แต่ฉันก็จะยังเป็น Trickstar
......ตัวเองก็คิดอยู่เหมือนกันนั่นล่ะว่าทำตัวเหมือนเด็กเอาแต่ใจ ทั้งอดสูและน่าสมเพช แต่ว่าฉันไม่คิดว่า Trickstar ได้มอดดับลงไปแล้วหรอก
ไม่คิดว่าถูกหักหลังหรือถูกทอดทิ้งด้วย
ตอนนี้ ก็แค่อยู่ในช่วงฟ้าครึ้มเท่านั้น ซักวันจะต้องเปล่งประกายได้อีกแน่
อย่างน้อยฉันก็อยากจะเชื่อเช่นนั้น เพราะว่า..... ได้ยืนอยู่บนเวทีอันระยิบระยับที่เมื่อสมัยก่อนที่เคยโดดเดี่ยวอย่างตอนนี้ ไม่กล้าแม้แต่จะฝันถึงนี่นา
ใน S1 กับทุกคนน่ะ
อาจจะเป็นแค่ปาฏิหาริย์ ที่เป็นดั่งความฝันชั่วข้ามคืนก็ได้ แต่ว่าฉันก็ยังอยากยืนอยู่ในจุดนั้นอีกครั้ง ยืนอยู่บนเวทีที่ส่องประกายระยิบระยับนั่น
แล้วก็ คนที่ยืนอยู่ข้างๆกันนั้น.... ไม่ใช่ริวเซย์ไต fine อาคัตสึกิ หรือKnights แต่ต้องเป็น Trickstar เท่านั้น
ถึงจะพูดไม่ค่อยถูกเท่าไหร่ แต่นั่นล่ะคือใจจริงของฉัน
ขอโทษทีนะประธานจี้จัง ขอโทษด้วยนะ ทั้งที่ช่วยเป็นห่วงแล้วมาให้กำลังใจฉันแท้ๆ
ที่อยู่ของฉัน ไม่ใช่ริวเซย์ไต
แต่เป็น Trickstar
จิอากิ: ..........
แต่ปัญหาจริงๆคือ แล้วนายจะเอายังไงต่อไปล่ะ?
พวกฉันเองก็ตั้งใจจะเข้าร่วม DDD ด้วยเหมือนกัน แต่ DDD น่ะ เข้าร่วมได้เฉพาะระดับยูนิตนะ
ก็ DDD เป็นงานเพื่อคัดเลือกยูนิตที่จะเป็นตัวแทนโรงเรียนไปออก SS ในปลายปีนี่นา
คนเดี่ยวๆน่ะ เข้าร่วมไม่ได้นะ
ตามกฎของโรงเรียนยูเมะโนะซากิแล้ว การจะตั้งยูนิตต้องมีคนอย่างน้อยสองคนขึ้นไป นายตัวคนเดียวขึ้นไปยืนอยู่บนเวทีตัดสินไม่ได้หรอกนะ?
ในกรณีที่เหลือคนอยู่แค่คนเดียว ยูนิตนั้นก็จะถูกบังคับให้ยุบไป นายจะได้แต่ยืนเผชิญหน้ากับความจริงอันโหดร้ายโดยไม่อาจทำอะไรได้เท่านั้นล่ะ
แต่ถึงอย่างนั้น นายก็ยังจะยืนกรานที่จะเป็น Trickstar ไปจนถึงท้ายที่สุดอย่างนั้นเหรอ?
สุบารุ: .....
จิอากิ: ......
.....ฟุ ฟุฟุ! ฟุฮะฮะฮะ! ฟุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า~♪☆
สุบารุ: ปะ เป็นอะไรเนี่ย? บ้าไปแล้วเหรอ ประธานจี้จัง?
จิอากิ: เปล่าๆ แค่ในที่สุดก็เข้าใจแล้วน่ะ แบบนี้นี่เอง ที่เธอคนนั้นสวมชุดแบบนั้นก็เพราะเหตุผลนี้เองสินะ
ฟุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆
สุบารุ: "เธอคนนั้น" ....?
จิอากิ: ช่างเถอะ เอาเป็นว่าฉันเข้าใจความรู้สึกของนายนะ อาเคโฮชิ
ขอโทษที ที่ทำเหมือนกำลังทดสอบนายไป
นึกว่าพอนายถูกประธานนักเรียนเล่นงานจนหัวใจแหลกสลาย.... จะทำให้นายไม่กล้าที่จะยืนอยู่ในสนามรบอีกซะแล้วสิ
เพราะงั้นเลยคิดว่าฉันกับริวเซย์ไต จะต้องคอยคุ้มครองนายที่คิดว่าเป็น "คนอ่อนแอ" น่ะ
แต่ว่า นายนี่ล่ะคือนักรบ! ยังเข้าร่วมสนามรบได้อยู่!
จิตวิญญาณของนาย ยังไม่ตายไป!
หัวใจของนายนั้นเป็นดั่งเหล็กไหล ไม่สิ เป็นอัญมณีที่แข็งแกร่งและส่องประกายงดงามยิ่งกว่าสิ่งใดไงล่ะ!
ฉันดีใจมากเลยล่ะอาเคโฮชิ! ตราบใดที่นายยังไม่สูญเสียจิตใจแห่งการต่อสู้ และหัวใจยังไม่แหลกสลายไปล่ะก็! ไม่ว่าเมื่อไหร่ ความเป็นไปได้นั้นก็จะไม่ใช่ศูนย์!
มาทำให้ประธานนักเรียนที่ทำให้นายต้องโศกเศร้าด้วยแผนการอันต่ำช้านั่น ได้รับผลกรรมกันเถอะ!
ดังนั้น ฉันเลยอยากจะขอเป็นพลังให้นายด้วย "ธุระที่จริงจัง" ของฉัน ก็คือนั่นล่ะ!
อาเคโฮชิ นายน่ะไม่ได้ตัวคนเดียวหรอกนะ
สุบารุ: เอ เออ มะ หมายความว่ายังไงกันเนี่ย....?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น