(ณ สวน)
มาโอะ: (เพื่อนพ้อง งั้นเหรอ)
(พวกพ้องที่จะร่วมหัวจมท้ายไปด้วยกัน สำหรับฉันแล้วก็คือ Trickstar)
(แต่ฉันก็ออกจาก Trickstar แล้วมาเข้าอาคัตสึกิแทนแล้ว เป็นโชคชะตาที่ไม่อาจเลี่ยงได้ ดั่ง "สายธารขนาดใหญ่" นั่นล่ะ...)
(เพราะงั้นฉันถึงได้ทอดทิ้ง Trickstar และมาร่วมงานกับอาคัตสึกิ)
(แต่ว่า ด้านความรู้สึกนั้นไม่ได้ย้ายมาอาคัตสึกิตามไปด้วย จิตวิญญาณของฉันยังอยู่ที่ Trickstar)
(แต่เดี๋ยวก็อาจจะชินไปเองนั่นล่ะ)
(หากคิดถึงเรื่องอนาคตแล้ว ควรจะเลิกอาลัยอาวรณ์เรื่อง Trickstar แล้วพยายามทำความคุ้นเคยกับอาคัตสึกิเอาไว้ดีกว่า)
(แต่ว่า ฉันน่ะ...)
(ฉันนี่มันขี้ขลาดจริงๆ ทั้งที่คอยพูดตลอดว่าเกลียดชีวิตที่ทำตัวเหมือนเป็นสปายสองหน้าแท้ๆ แต่ก็ยังเอาแต่เตร่ไปมาโดยไม่เลือกฝั่งไหนฝั่งหนึ่ง)
(ฉ้นย้ายมาอาคัตสึกิ ตามที่ประธานนักเรียนแนะนำ คนอื่นๆเองก็ถูกเชิดให้เคลื่อนไหวไปตามที่ประธานนักเรียนต้องการ)
(ต่อต้านขัดขืนประธานนักเรียนไม่ได้เลย พอลองคิดอย่างเยือกเย็น เป็นเหตุเป็นผลแล้ว เราไม่มีแม้แต่โอกาสให้ได้เลือกเลยด้วยซ้ำ)
(ทั้งอย่างนั้น ฉันก็ยังไม่ได้ทำเรื่องย้ายเข้าอาคัตสึกิให้มันเสร็จๆซักที ใบลาออกจาก Trickstar เองก็ยังไม่ได้ส่ง)
(ด้านจุดยืนแล้ว ฉันยังเป็น Trickstar อยู่)
(ใช้ประโยชน์จากการที่อาคัตสึกิไม่เข้าร่วม DDD เพื่อยืดเวลาการทำเรื่องย้ายยูนิตออกไป แล้วทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไร)
(ถ้าไม่เข้าร่วมดรีมเฟสล่ะก็ ถึงจะยังไม่ทำเรื่องย้ายยูนิตไปก็ไม่เป็นไรนี่นะ)
(ถึงอย่างงั้นก็เหอะ ฉันก็ไม่ได้ให้ความร่วมมืออะไรกับ Trickstar เลย แล้วยังไม่ได้ฝึกซ้อมพิเศษด้วยกันด้วย ถึงจะเจอกับสุบารุตอนฝึกช่วงเช้าของชมรมบาส แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรกัน)
(ฉันกลัว จะถูกตราหน้าว่าเป็นคนทรยศ)
(ก็เลยพยายามทำตัวไม่เลือกเข้าข้างฝั่งใดฝั่งหนึ่ง)
(ฉันยังตัดสินใจไม่ได้เลย ทั้งๆที่ควรจะละทิ้งอดีต แล้วทุ่มเทเพื่ออนาคตแท้ๆ)
(ทั้งที่ต้องตัดสินใจแท้ๆ แต่ก็กลัวจะกลายเป็นคนทรยศไปจริงๆ แล้วทำในสิ่งที่ไม่อาจแก้ไขได้ขึ้นมา)
(สุดท้าย ก็เลยปล่อยให้จุดยืนของตัวเองคลุมเครืออยู่อย่างนี้)
(เฮ้อ... เริ่มจะเกลียดตัวเองแล้วสิ ทั้งที่ฉันน่าจะเป็นคนได้เรื่องได้ราวมากกว่านี้แท้ๆ)
(ทิ้ง Trickstar ไม่ลง แล้วก็เอาแต่เตร่ไปมาโดยไม่ได้เข้าร่วมที่ไหนเลย ทั้งที่คนอื่นต่างตัดสินใจจุดยืนตัวเอง แล้วทำตามหน้าที่แล้วแท้ๆ)
(มีแต่ฉันที่สับสน เป็นทุกข์ และทำตัวอ่อนหัด หลีกหนีจากสิ่งที่จะทำร้ายตนแล้วเอาแต่ขดกลัว เอาแต่รอคอยให้เวลาไหลผ่านไป)
(ฉันนี่มัน ขี้ขลาดจริงๆ)
เคย์โตะ: อิซาระ
ถึงฉันจะเป็นคนชอบพูดอธิบายอะไรยาวๆก็จริง แต่วันนี้จะขอพูดรวบรัดซักหน่อยก็แล้วกัน
ไม่มีเวลาให้แกมาเศร้าซึมหรอกนะ บางทีเอย์จิเองก็คงเหมือนกัน
ช่วงเวลาวัยรุ่นนั้นแสนสั้น บางทีทำอะไรตามใจตัวเองโดยไม่ต้องคิดอะไรบ้างก็ไม่เป็นไรหรอก แกใช้สมองคิดเล็กคิดน้อยมากเกินเหตุไปแล้ว
มาโอะ: เออ หมายความว่ายังไงเหรอครับ รองประธาน...?
เคย์โตะ: ฟังนะ นี่ไม่ได้เป็นการพูดในฐานะรองประธานนักเรียน หรือลีดเดอร์ของอาคัตสึกิ แต่เป็นการพูดในฐานะฮาสึมิ เคย์โตะ
ขอบอกเอาไว้ก่อนนะ ที่ฉันอยากให้แกมาเข้าอาคัตสึกิ ก็เพราะเชื่อมันในตัวแกไงล่ะ
ไม่ใช่การโกหกหรอกนะ แกมีความสามารถในฐานะไอดอล และยังเชี่ยวชาญในหน้าที่ของสมาชิกสภานักเรียนอีก
เพราะทำได้ทุกอย่าง ก็เลยไม่รู้ว่าตัวเองควรจะทำอะไรดีใช่ไหมล่ะ?
เพราะแกเป็นแบบนั้นนั่นล่ะ ฉันถึงได้เชื่อมั่น
ฉันเข้าใจดี เมื่อก่อนฉันเองก็เป็นเหมือนกับแก พยายามใช้ชีวิตอย่างรอบคอบ แต่สุดท้ายก็มีแต่ต้องมานั่งเสียใจเอาที่หลัง
เพราะงั้น ก็เลยขอพูดเตือน ให้สมกับเป็นรุ่นพี่เสียหน่อย
ไม่สิ เรียกว่าเป็นการขอร้องดีกว่า ว่าอย่าต้องมาเป็นเหมือนกับฉันซะว่า ช่วยทำในสิ่งที่ฉัน ไม่อาจทำได้ที ฉันจะเฝ้ารอ และคอยให้คำแนะกับนายเอง
อยากให้นายที่เหมือนกับฉันในสมัยก่อน ช่วยรับฟังทีเถอะ
มาโอะ: .........
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น