(ณ ห้องซ้อมกันเสียง)
สุบารุ: กะ ก็ไม่รู้หรอกนะว่าอะไรดลใจให้เท็นโคเซย์คิดจะปรากฎตัวในชุดไอดอลแบบนี้.... ทำเอาตกอกตกใจหมดเลย
(จะว่าไปแล้ว ถึงประธานนักเรียนจะพูดถึงฉันกับทุกคน.... ถึงไอดอลอย่างเร่าร้อนก็เถอะ)
(แต่ก็ทำเหมือนมองไม่เห็น และเห็นว่าเท็นโคเซย์ไม่ใช่ปัญหาเลย)
(มันก็น่าจะอย่างนั้นั่นล่ะ ก็เธอเพิ่งจะย้ายมาและยังเป็นแค่มือใหม่ในฐานะโปรดิวเซอร์นี่นา)
(เธอไม่ค่อยรู้เรื่องของไอดอลเท่าไหร่ เดิมทีก่อนหน้านี้ที่เท็นโคเซย์ยังไม่ข้องเกี่ยวกับพวกเรา ก็ใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง)
(เธออาจจะเป็นตัวตนที่ประธานนักเรียนไม่ให้ความสำคัญเท่าไหร่ การที่เมินเธอไปแบบนี้ ทำให้เท็นโคเซย์เป็นเหมือนจุดบอดของสภานักเรียน)
(มีความเป็นไปได้อยู่เล็ก ที่ "จักรพรรดิ" คนนั้นมองข้ามไป)
(แต่ว่าเท็นโคเซย์ ไม่ใช่คนที่ไม่สำคัญหรอกนะ)
(เธอคอยเฝ้าดูพวกเรา ที่แยกย้ายกันไป คอยเฝ้าดูฉัน ที่เศร้าซึม)
(แล้วคอยคิดว่า ตัวเองต้องทำอะไรซักอย่างสินะ?)
(จากนั้น ก็คงจะไปปรึกษาคิริวเซ็มไป หรือคนอื่นๆ...)
(เขาก็เลยตัดชุดมาให้ แล้วถึงเธอจะอายแต่ก็ยังใส่อีก)
(มีความคิดที่ไม่มีใครคาดถึงอย่างการเป็นไอดอลสวมหน้ากาก แล้วมุ่งมาช่วยฉัน)
(ความรู้สึกนั้นของเธอ ฉันดีใจ... ไม่สิ เคารพชื่นชมมากเลยล่ะ)
(ระหว่างที่ฉันกำลังเศร้าสร้อย เหงาหงอยอยู่แบบนี้ เท็นโคเซย์ก็ยังคงพยายามโดยไม่ยอมแพ้)
(เฝ้ามองอนาคต แล้วมุ่งต่อไปข้างหน้า)
(ฉันเองก็ไม่มีเวลาจะมาหยุดนั่งหงอยอยู่แบบนี้แล้ว)
(ดวงดาวแห่งความหวังนั้น ยังทอประกายแสงอยู่!)
อะฮะฮะ นี่ฉันจะซึมไปเพื่ออะไรกันล่ะเนี่ย? เหมือนคนบ้าเลยสินะ~?
ใช่แล้ว ฉันน่ะไม่ได้ตัวคนเดียวหรอก
ก็แค่มัวแต่เศร้า แล้วคิดไปเองว่าตัวเองโดดเดี่ยวเท่านั้นล่ะ
ฉันยังมีเท็นโคเซย์อยู่
ขอบคุณนะ ฉันตื้นตันใจจริงๆ! ดีใจซะจนน้ำตาจะไหลออกมาอยู่แล้ว!
จิอากิ: ฟุฮ่าฮ่า☆ ไม่ใช่เวลาจะมาร้องไห้นะ อาเคโฮชิ!
ไม่มีเวลาเหลือจนกว่าจะถึง DDD แล้ว ต้องเริ่มการฝึกพิเศษสุดหินกันตั้งแต่ตอนนี้เลย!
ขอให้พวกเราริวเซย์ไต ใช้ห้องซ้อมเดียวกับ Trickstar ด้วยเถอะนะ ยิ่งคนเยอะ ก็ยิ่งเป็นประโยชน์ต่อการซ้อมใช่ไหมล่ะ?
เพื่อเป็นการตอบแทนที่ให้ใช้ห้องซ้อมนี้ด้วย ห้องกว้างๆอย่างนี้ ถ้าจะใช้กันแค่ไม่กี่คนก็น่าเสียดายแย่
ช่วยยกโทษที่ฉันมาจุ้นจ้านแบบนี้ทีนะ อาเคโฮชิ
ฉันน่ะ เป็นทั้งรุ่นพี่ ประธานชมรม และมิตรแห่งความเที่ยงธรรมของนาย เวลามีปัญหาอะไรก็มาพึ่งพากันได้เลย!
เทโทระ: อะฮะฮะ เหมารวมไปด้วยแบบนี้ ทางนี้ก็ลำบากใจเหมือนกันนะฮะ แต่ Trickstar ก็เป็นฮีโร่ที่ช่วยโค่นล้มสภานักเรียนอันน่าชิงชังนั้นไปได้ด้วยนี่นา!
ถึงจะรู้สึกซับซ้อนนิดหน่อยที่ทำให้อาคัตสึกิของนายพลแพ้ไปด้วยก็เถอะ แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็ได้รับความหวังจาก Trickstar มาแล้วล่ะฮะ!
จะขอเป็นกำลังใจ... ไม่สิ อยากจะร่วมต่อสู้ไปด้วยกันฮะ! ไม่ยอมให้ Trickstar จะต้องล่มสลายไปทั้งอย่างนี้หรอก!
มาโค่นล้มสภานักเรียนด้วยกัน แล้วทวงคืนความยุติธรรมให้กับโรงเรียนนี้กันเถอะ♪
มิโดริ: น่าอึดอัดเหลือเกินนะ คนพวกนี้...
ไหงฉันถึงได้มาเข้ายูนิตแบบนี้กันนะเนี่ย...
เฮ้อ เศร้าชะมัด อยากตาย...
จิอากิ: เป็นอะไรไป เป็นอะไรไป ไม่ร่าเริงเลยนะกรีน! ขึงขังกว่านี้หน่อย จุดเปลวงเพลิงในจิตวิญญาณให้ลุกโชน!
ความพยายาม มิตรภาพ และชัยชนะ! ชัยชนะอันยิ่งใหญ่กับแรงปะทุอันยิ่งใหญ่! ฟุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า☆
สุบารุ: อะฮะฮะ☆
ทั้งที่ฉันยังเอาแต่ซึมจนถึงก่อนหน้านี้แท้ๆ... แต่กลับรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมายังไงไม่รู้สิ เริ่มจะสนุกขึ้นมาแล้วล่ะ!
ขอบคุณนะทุกคน! ฉันจะพยายาม☆
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น