(ณ เวทีกลางแจ้ง)
วาตารุ: ทำหน้าดำคร่ำเครียดเชียวนะครับ โฮคุโตะคุง!
แต่ว่า รอยยิ้มนั้นเข้ากันกับคุณมากกว่านะครับ! รอยยิ้มนั่นล่ะ คือดาวตกอันเปล่งประกายอยู่ท่ามกลางห้วงอวกาศอันมืดมิดและหนาวเหน็บ!
ฉะนั้นแล้ว รอยยิ้มก็คือความหวัง ความปรารถนา ความฝัน และความรักยังไงล่ะครับ!
Amazing! วันนี้เองก็ขอมอบประกายแสงแห่งรักให้แก่จักรวาลนี้...☆ ฮิบิกิ วาตารุของคุณยังไงล่ะครับ!
โฮคุโตะ: หยึย... โผล่มาแล้วสินะ เจ้าหน้ากากโรคจิต
มาโคโตะ: เอ๊ะ ฮิดากะคุง รู้จักกับคนที่ดูฉูดฉาดคนนั้นด้วยเหรอ?
โฮคุโตะ: อืม แต่ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากคิดว่าเป็นคนรู้จักหรอก เป็นตัวตนที่ไม่อยากให้เข้ามายุ่งเกี่ยวกับชีวิตฉันเลยล่ะ....
แต่น่าเสียดาย ที่หมอนั่นเป็นประธานชมรมการแสดงของฉันเอง
งั้นเหรอ เจ้าโรคจิตนั่นเองก็อยู่ในยูนิตของประธานนักเรียน.... สมาชิกของ fine สินะ
ถ้าเกิดว่าก่อนหน้านี้ฉันตอบรับข้อเสนอจะย้ายไปอยู่ fine ล่ะก็ จะต้องเป็นพวกเดียวกันกับเจ้านั่นสินะ แบบนั้นไม่เอาล่ะ รู้สึกรังเกียจจากขั้วหัวใจเลย
วาตารุ: ได้ยินนะครับ โฮคุโตะคุง! ผมได้ยิน และสัมผัสได้ถึงเสียงของเธอนะ! จิตวิญญาณของผมกำลังสั่นสะท้านกึกก้องเลยล่ะครับ...☆
คอยดูอยู่ตรงนั้นเถอะครับ การแสดงอันแสนสง่างามของพวกผมน่ะ!
จะขอขับขานบทเพลงนี้เพื่อคุณเอง มาทำให้ความรักอันไร้ขอบเขตนี้ดังก้องกังวานกันเถิด! Amazing...☆
โทริ: เดี๋ยวเถอะ~ อย่ามาเริ่มการแสดงเอาเองอย่างนี้สิ ฮิบิกิเซ็มไป!
ทางนี้ยังเตรียมตัวไม่เสร็จเลยนะ! ฮึ้ยยย ไม่ได้ไลฟ์ซะตั้งนานขนาดนี้ จะให้เริ่มแสดงแบบทันด่วนได้ไงเล่า!
โถ่ ประธานนี่ล่ะก็...
ให้มีแต่สมาชิกสภานักเรียนที่จริงจังก็ได้แท้ๆ ทำไมต้องให้คนประหลาดเกินจะคุมได้อย่างฮิบิกิเซ็มไปมาเป็นสมาชิกของ fine ด้วยล่ะเนี่ย?
ยูซึรุ: ก็ท่านฮิบิกิ เค้ามีความสามารถนี่ครับ
หากวัดกันที่ตัวบุคคลแล้ว จัดว่าเทียบเคียงกับท่านประธานได้เลย
เขามีความเป็นเลิศในด้านความสามารถเฉพาะตัวยิ่งกว่าใครๆ จึงถูกนับเป็นถึงหนึ่งใน "สามประหลาด" ยังไงล่ะครับ
โทริ: สามประหลาดสินะ.... เจ้าคนของ UNDEAD ที่เพิ่งทำการแสดงแบบดูไม่ได้นั่นเสร็จไป ก็เป็นหนึ่งในนั้นไม่ใช่หรือไง?
ถ้ามีความสามารถระดับแค่นั้น จะเรียกว่าเทียบเคียงกับประธานได้ไงเล่า?
ยูซึรุ: เป็นเพราะว่าสามประหลาดแต่ละคนนั้นมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวแตกต่างกันไป ในบางกรณีจึงไม่อาจแสดงพลังที่แท้จริงออกมาได้อย่างเต็มที่น่ะครับ
ท่านประธานมุ่งโจมตีไปที่จุดนั้น และทำให้สามประหลาด ซาคุมะ เรย์ไร้พลัง..... เราควรจะชื่นชมในความหลักแหลมของท่านประธานดีกว่าครับ
และในขณะเดียวกัน ท่านประธานผู้มีความสามารถถึงขนาดนั้น ก็ยังใช้งานสามประหลาด ฮิบิกิ วาตารุ ได้อีก
ดังนั้นเขาถึงได้ชื่อว่าเป็นพวกพ้องของพวกเรายังไงล่ะครับ
โทริ: พูดจาง้องแง้งๆ หนวกหูชะมัดเลย~ หรือก็คือประธานเค้าสุดยอดมากใช่ไหมล่ะ? ผมรู้อยู่แล้วล่ะ♪
เอย์จิ: อย่ายอกันขนาดนั้นสิ มันเขินออกนะ
ถึงจะดีใจที่ประเมินค่ากันเอาไว้ซะสูงก็เถอะ
ต้องแสดงหลักฐานให้ทุกคนได้รับรู้แล้วสิ ว่าเท็นโชอิน เอย์จิคนนี้ ฟื้นตัวกลับมาสภาพสมบูรณ์แล้ว และไม่ได้มีดีแค่ชื่อของท็อปไอดอลน่ะ
โดยเฉพาะกับเหล่ารุ่นน้องน่ารัก ที่มาชมการต่อสู้น่ะนะ♪
โฮคุโตะ: (หันมามองทางนี้อยู่ด้วย ที่เชิญพวกเรามาแบบนี้ คงไม่ได้มีเป้าหมายแค่ให้เห็นการประการพวกซาคุมะเซ็มไปต่อหน้าสาธารณชนเท่านั้นแน่)
(ขอชมหน่อยก็แล้วกัน ความสามารถที่แท้จริงของท็อปไอดอลน่ะ)
(แต่ว่า แค่ตัวตนของพวกเขาก็รู้สึกกดดันแล้ว.... จะว่ายังไงดี เป็นกลุ่มที่เปล่งประกายเหลือเกิน!)
(ท่าทางอลังการ ไม่สิ ควรจะเรียกว่าสง่างามสินะ แค่ fine ขึ้นมาบนเวที ฉับพลันทุกอย่างก็ดูสดใสขึ้นทันตาเลย)
(นี่น่ะเหรอ fine...... ยูนิตที่แข็งแกร่งที่สุดของโรงเรียนยูเมะโนะซากิ)
เอย์จิ: วาตารุ ยูซึรุ โทริ... ก่อนอื่นก็ มาเริ่มการบรรเลงกันก่อนดีกว่า
เริ่มจากการอุ่นเครื่องกันก่อนก็แล้วกัน ฝีมือคงยังไม่ตกกันไปใช่ไหม?
โทริ: แน่นอนอยู่แล้ว! ผมอยู่ในวัยกำลังโตนะ~☆
ยูซึรุ: ในช่วงที่ท่านประธานไม่อยู่ นายน้อยเค้าตั้งใจฝึกฝนมากๆเลยล่ะครับ♪
วาตารุ: ถ้าหากเคลือบแคลงใจในความสามารถของผมล่ะก็ จะไล่ออกจาก fine ไปเมื่อไหร่ก็ได้ทุกเมื่อเลยนะครับ!
จะขอแสดงหลักฐานของพลังแห่งรักนั้นให้เห็น ด้วยฝีมือมิใช่แค่คำพูดก็แล้วกันนะครับ...☆
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น