(ณ ดาดฟ้า)
มาโคโตะ: อ้าว? เท็นโคเซย์จังนี่นา มาทำอะไรอยู่ในที่แบบนี้น่ะ?
นอนอาบแดดเหรอ? อากาศดีๆแบบนี้ ทำเอาอยากกลิ้งเกลือกนอนอาบแดดจริงๆด้วยเนอะ~
ผมเหรอ? ผมน่ะนะ~ มาเพื่อทานขนมล่ะ
เอ้า นี่ไง "ป๊อก*ตื๊ด*" เท็นโคเซย์จังก็มาทานด้วยกันม้า?
ไม่ต้องเกรงใจหรอก ยังไงผมก็ได้เท็นโคเซย์จังช่วยไว้หลายๆอย่างด้วย~
เรื่องของสภานักเรียนก็ใช่อยู่ แต่เรื่องชุดเราก็ต้องพึ่งเท็นโคเซย์จังใช่ไหมล่ะ
ทำเอาเริ่มรู้สึกผิดที่ลากให้มาพัวพันกับเรื่องของพวกเราเลยล่ะ
ถึงเท็นโคเซย์จังจะบอกว่าไม่ต้องใส่ใจก็เถอะ แต่ยังไงก็ต้องใส่ใจจริงๆนั่นล่ะ
อย่าง ถ้าตอนแรกเท็นโคเซย์จังไม่ได้มาพบเจอกับพวกเรา อนาคตของเท็นโคเซย์จังก็คงจะเปลี่ยนไป อะไรแบบนี้น่ะ
อะฮะฮะ ตกใจเหรอที่ผมพูดอะไรเป็นจริงเป็นจังแบบนี้?
เพราะปกติผมเอาแต่ทำตัวติ๊งต๊องกับอาเคโฮชิคุงตลอด ก็เลยประหลาดใจสินะ
ถึงจะดูเหมือนผมไม่ค่อยคิดอะไรเท่าไหร่ แต่ที่จริงก็คิดอยู่นะ
ถึงจะไม่ได้จริงจังขนาดฮิดากะคุงก็เถอะ แต่ก็คิดอะไรหลายๆอย่างในแบบของตัวเองนั่นล่ะ~
โอ๊ะ โทษทีโทษที ถึงจะทานขนมไปฟังเรื่องแบบนี้ไปก็คงไม่น่าสนุกสินะ
เอ้า เชิญเลย ผมเอาขนมอื่นมาด้วยเหมือนกัน ถ้าอยากได้อะไรก็บอกได้เลยนะ
ผมชอบกินขนมถุงมากเลย ก็เลยพกไปไหนมาไหนด้วยน่ะ~
อ๊ะ ช่วยเก็บเรื่องนี้เป็นความลับกับคนอื่นด้วยนะ
ถ้าฮิดากะคุงรู้เข้าล่ะก็ คงจะโดนริบไปแน่ๆเลย
ถ้าเป็นอาเคโฮชิคุงล่ะก็คงจะช่วยปิดปากเงียบให้อยู่หรอก แต่รู้สึกว่าเดี๋ยวจะต้องเผลอหลุดปากบอกใครไปแน่ๆเลย~
แล้วรู้สึกว่า ถ้าเป็นเท็นโคเซย์จังล่ะก็น่าจะวางใจได้อยู่ เท็นโคเซย์จังท่าทางจะปากแข็งด้วยสิ
แล้วก็ จะว่ายังไงดีล่ะ~ เท็นโคเซย์จังให้ความรู้สึกว่าปลอดภัยน่ะ
น่าจะใจกว้างจนสามารถรับได้ทุกอย่างล่ะมั้ง? ถึงเพราะแบบนั้น เลยถูกลากเข้าไปพัวพันกับเรื่องยุ่งๆก็เถอะ
เพราะเท็นโคเซย์จังเป็นแบบนั้น ก็เลยถูกทุกคนพึ่งพาล่ะมั้งนะ~ ผมเองก็คอยพึ่งพาเธอบ่อยๆด้วย
แต่ว่า ต้องมาพึ่งพาเด็กผู้หญิงแบบนี้ รู้สึกสมเพชตัวเองในฐานะเด็กผู้ชายยังไงไม่รู้สิ~....
ดีล่ะ ตัดสินใจแล้ว! เท็นโคเซย์จัง ถ้ามีปัญหาอะไรล่ะก็มาพึ่งผมได้เลยนะ ผมเองก็จะขอพึ่งพาเท็นโคเซย์จังโดยไม่ลังเลด้วยเหมือนกัน♪
นี่ รับไปอีกชิ้นนะ เป็นหลักฐานความสัมพันธ์ของเรา
ยังมีเหลืออยู่อีกเยอะเลยล่ะ ทานเข้าไปเยอะๆนะ~
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น