(ณ ห้องสภานักเรียน)
โทริ: "อะฮะฮะ ถ้าทำงานหนักจนล้มพับไปผมไม่รู้ด้วยนะครับ~?"
"แต่ถ้ารองประธานเข้าโรงพยาบาลตามประธานไป จนอำนาจทั้งหมดตกมาอยู่ที่ผมก็น่ายินดีสุดๆเหมือนกัน♪"
เคย์โตะ: หัดซ่อนความทะเยอทะยานของตัวเองเอาไว้บ้าง ฮิเมะมิยะ ถึงการมักใหญ่ใฝ่สูงจะไม่ใช่เรื่องแย่อะไรก็เถอะ
ยูนิตที่มีลำดับสูงที่สุดจะเริ่มแสดงในดรีมเฟสก่อน หรือก็คือ อาคัตสึกิของฉัน จะต้องออกแสดงเป็นรายแรก
ตอนที่ขึ้นแสดงอยู่ฉันคงเคลื่อนไหวทำงานไม่ได้ไปซักพัก.... ระหว่างนั้นอยากให้แกช่วยจัดการงานทุกอย่างของสภานักเรียนให้หน่อย
โทริ: "ไอ ไอ เซอร์♪"
"เย่ ถึงจะแค่ชั่วคราว แต่ผมก็จะได้เป็นท็อปของโรงเรียนยูเมะโนะซากิสินะ☆"
เคย์โตะ: รับรู้ถึงภาระหน้าที่ของการเป็นผู้รับผิดชอบสูงสุดซะเถอะ ฮิเมะมิยะ ถ้าเกิดปัญหาอะไรขึ้นมาจะจับเทศน์ให้หนักเลยเชียว อย่าได้ลำพองตนแล้วมุ่งทำหน้าที่ให้ดีที่สุดซะล่ะ
โทริ: "คร้าบคร้าบ แต่ว่ายังไงซะ ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นอยู่ดีไม่ใช่เหรอครับ~?"
"นักเรียนทุกคนถูกถอดเขี้ยวเล็บและจงรักภักดีต่อเรากันหมดแล้ว ไม่มีใครกล้าพอจะมาก่อกบฎหรอก!"
"แล้วก็ถึงจะมีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นมาจริง แต่ไม่มีใครที่จะคุมดรีมเฟสได้โดยสมบูรณ์แบบยิ่งกว่าพวกเรา สภานักเรียนอีกแล้ว!"
"งานกล้วยๆแบบนี้ นอนพาดขารอยังได้เลย อ๋า เป็นผู้มีอำนาจนี่มันวิเศษจริงๆ....☆"
เคย์โตะ: ถ้ารอให้เกิดปัญหาขึ้นก่อนมันก็สายเกินการแล้ว อย่าได้วางใจเป็นอันขาดล่ะ
พวกเราสภานักเรียนนั้น ต้องรักษาความปลอดภัยของโรงเรียน.... มีภารกิจ และหน้าที่ในการควบคุมและจัดการพวกนักเรียน
โทริ: "คร้าบ วันนี้ผมเองก็จะคอยดูแลพวกปศุสัตว์นั่นอย่างร่าเริงเหมือนเคยนะครับ~☆ รองประธานเองก็สู้ๆกับการแสดงนะ~♪"
เคย์โตะ: ไม่มีความจำเป็นต้อง "พยายาม" หรอก แค่ค่อยๆเก็บกวาดอย่างใจเย็นเหมือนกับงานเอกสารตามปกติก็พอแล้ว
แค่นี้ล่ะ ฮิเมะมิยะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็รีบติดต่อมาด้วยล่ะ
โดยเฉพาะระหว่างที่ฉันกำลังแสดงดรีมเฟสอยู่ อย่าได้ปล่อยปละละเลยเป็นอันขาดเลยเชียว
ถ้าจะมีพวกไร้มารยาทมาสร้างความวุ่นวายในโรงเรียนล่ะก็ ต้องเป็นช่วงนั้นนั่นล่ะ เพิ่มการรักษาความปลอดภัยไว้ซะ แล้วก็อย่าละเลยงานเอกสารด้วยล่ะ
โทริ: "คร้าบคร้าบ โถ่ รองประธานเนี่ย พอคุยกันผ่านโทรศัพท์แล้วพูดมากเป็นต่อยหอยเลยนะ....?"
โซมะ: ฮาสึมิโดโนะ!
ขออภัยด้วย! พอดีว่าเกิดเหตุด่วนขึ้น โปรดอภัยที่ย่างเท้าเข้าห้องมาให้โดยไม่ได้รับอนุญาตด้วยขอรับ!
เรื่องใหญ่เลยล่ะขอรับ! ฮาสึมิโดโนะ ได้โปรดรีบตามข้ามาที่หอประชุมด้วย!
เคย์โตะ: ....หืม? ขอโทษนะฮิเมะมิยะ ขอตัดสายก่อน
โทริ: "เอ๊ะ เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ? ท่าทางบรรยากาศไม่น่าสู้ดีเลย!"
เคย์โตะ: ไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวจะติดต่อกลับไปใหม่ เหมือนจะเกิดเหตุฉุกเฉินน่ะ ถ้าเข้าใจสถานการณ์แล้วเดี๋ยวจะแจ้งกลับไปอีกที
.....เกิดอะไรขึ้น คันซากิ?
กว่าพวกเราอาคัตสึกิจะขึ้นแสดง ก็อีกเป็นชั่วโมงไม่ใช่เหรอ
ฉันน่าจะบอกนายไปแล้วนี่ ว่าจะทำงานเอกสารอยู่ในห้องสภานักเรียน แล้วถึงจะค่อยไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องแต่งตัวตอนสามสิบนาทีก่อนขึ้นแสดงน่ะ
หรือว่าจะเกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?
โซมะ: ขออธิบายที่หลัง! ขออภัยด้วย คงต้องขอใช้กำลังพาไปซักหน่อย!
เคย์โตะ: เหวอ? เดี๋ยวเถอะ คันซากิ อย่าดึงกันน่า! ฉันเดินเองได้!
โทษทีนะ แต่ขอเวลาซักสิบห้าวินาทีเถอะ ต้องเก็บเอกสารลับที่เอาออกมาซะก่อน
โซมะ: ไม่มีเวลาขนาดนั้นแล้ว! ถึงจะมีคิริวโดโนะคุมสถานการณ์เอาไว้อยู่ แต่แค่เขาคนเดียวก็ตึงมือมาก!
ต้องให้พวกเราอาคัตสึกิร่วมแรงกันจึงจะเอาอยู่!
นี่อาจจะเกี่ยวกับปัญหาความอยู่รอดของโรงเรียนยูเมะโนะซากิเลยก็ได้ขอรับ!
บัดนี้ รีบไปที่หอประชุมเถอะ! ฮาสึมิโดโนะ "บางสิ่ง" ที่ท่านกังวล กำลังจะเกิดขึ้นใน S1 นี้แล้ว.....!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น