(ณ เขตสวน)
สุบารุ: ....หืม? มีอะไรเหรอเท็นโคเซย์ มองไปทางไหนอยู่น่ะ
โอ๊ะ? ดึกขนาดนี้.... ยังมีคนอยู่ที่การ์เด้น เทอร์เรซอยู่เหรอเนี่ย?
มาโคโตะ: จริงด้วย อ๊ะ มาทางนี้แล้ว อะไรกันน่ะ เป็นคนน่าสงสัยหรือเปล่า?
ไม่น่าจะใช่แขกจากภายนอกที่มาร่วมงานนะ ก็ตรงนี้มันห้ามเข้านี่นา แล้วนั่นก็ชุดนักเรียนโรงเรียนเราด้วยนี่....?
???(เอย์จินั่นแหล่ะ): ว่าไง
พวกเธอคงเป็น Trickstar สินะ ไลฟ์วันนี้วิเศษมากเลยล่ะ
ทั้งหัวสมัยใหม่ และเต็มเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นอันแรงกล้า.... แต่ภายในลึกๆแล้วนั้นก็มีแบบแผนและหลักการอยู่
เป็นเวทีที่งดงามมาก ราวกับเป็นปาฏิหาริย์เลยล่ะ สัมผัสได้ถึงโชคชะตา และคำอวยพรของพระเจ้าเลย
ขอบคุณนะ ดีใจมากเลยล่ะที่ได้เห็นสิ่งที่หาดูไม่ได้ง่ายๆแบบนี้ หึหึหึ ทำเอาเคย์โตะหน้าเสียไปเลย♪
มาโคโตะ: เออ.....?
???: โอ๊ะ ขอโทษด้วยนะ จู่ๆมีคนไม่รู้จักมาพูดด้วยก็คงจะรู้สึกสับสนสินะ
แต่ว่าอยากจะพูดกับพวกเธอ แค่เล็กน้อยก็ยังดี
ดีจริงๆเลยที่ยังหลงเหลือเด็กหนุ่มแข็งแรงอย่างพวกเธอ อยู่ในโรงเรียนยูเมะโนะซากิ
ต่อจากนี้ไปทุกๆวัน คงจะน่าสนุกน่าดูเลยล่ะ♪
หึหึ ขอโทษนะ ทั้งๆที่น่าจะเหนื่อยกันอยู่แท้ๆแต่ผมกลับมารั้งเอาไว้
ตอนกลางคืนแบบนี้ กลับบ้านกันระวังตัวด้วยนะ ช่วยพา "เท็นโคเซย์จัง" คนสำคัญ กลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยด้วยล่ะ?
ผมเองก็จะกลับแล้วเหมือนกัน ผมน่ะร่างกายไม่ค่อยดีมาตั้งแต่เกิดแล้วล่ะ แค่ดูไลฟ์อย่างเดียว ก็เหนื่อยมากแล้ว....
เพราะงั้นถึงได้มาพักอยู่ที่การ์เด้น เทอร์เรซนี่ไงล่ะ
พวกเธอเองก็กลับบ้านไปพักผ่อนเถอะนะ ถือว่าเป็นรางวัลที่พวกเธอสั่นคลอนสภานักเรียน และทำให้ประวัติศาสตร์ที่หยุดนิ่งของโรงเรียนนี้มุ่งหน้าต่อไปได้
???: ขอให้พวกเธอได้หลับอย่างเป็นสุข ในค่ำคืนอันน่าจดจำนี้นะ
ผมเองก็น่าจะได้หลับฝันดี อย่างที่ไม่เคยเห็นมานานเหมือนกัน
ถ้างั้นก็ ไว้เจอกันใหม่นะ Trickstar
มาโคโตะ: .....อ๊ะ ไปซะแล้ว อะไรของเขาน่ะ เป็นคนน่าสงสัยจริงๆหรือเปล่า?
อืม~ ถึงจะใส่ชุดนักเรียนโรงเรียนยูเมะโนะซากิก็จริง แต่ไม่เคยเห็นหน้าเลยนะ?
โฮคุโตะ: .........
สุบารุ: เอ๊ะ เป็นอะไรไปเหรอฮกเก้ ทำหน้าตาหน้ากลัวเชียว
หรือว่าคนเมื่อกี๊ จะเป็นคนรู้จักเหรอ?
โฮคุโตะ: พวกนายนี่สบายใจเฉิบกันจริงๆเลยนะ จะเรียกว่าเป็นคนรู้จักหรือยังไงดีล่ะ.... แต่หมอนั่นต้องเป็นคนที่พวกนาย หรือนักเรียนทุกคนในโรงเรียนยูเมะโนะซากิควรจะรู้จักดีอยู่แล้วนะ
เสียวสันหลังไปหมดเลย คราวนี้เป็นฝ่ายพวกเราเองที่ถูกลอบโจมตีสินะ ไม่นึกเลยว่าจะโผล่มาในเวลาแบบนี้ อย่างกับเจอผีอย่างไงอย่างงั้น
...."ขอให้ได้หลับอย่างเป็นสุข" อะไรกัน อยากจะพูดว่าสิ่งที่พวกเราทำสำเร็จในวันนี้นั้น ยังไม่เพียงพองั้นสินะ
ทำตัวสงบนิ่งเสียจนน่าหงุดหงิดเลย
รู้สึกราวกับถูกช่วงชิงความรู้สึกตื่นเต้นจากการไลฟ์และเสียงก้องกังวาลแห่งชัยชนะไป จนไม่เหลือหลอเลย
มันนั่น คือศัตรูที่แข็งแกร่งและเลวร้ายที่สุดสำหรับพวกเรา เป็นอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เราต้องข้ามผ่าน
ก็อยากจบเรื่องนี้ให้ได้โดยไม่ต้องเผชิญหน้ากันอยู่ แต่ท่าทางจะทำแบบนั้นไม่ได้แล้ว
หมอนั่นคือท็อปไอดอลของโรงเรียนยูเมะโนะซากิ ลีดเดอร์ของ fine ยูนิตที่อยู่ในจุดสูงสุดของทุกยูนิต
ประธานนักเรียน "จักรพรรดิ" เท็นโชอิน เอย์จิ....!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น