(ณ สระว่ายน้ำ)
ฮินาตะ: ยะฮู้ววว~☆
ลู่ที่หนึ่ง! 2wink ฝั่งพี่ชายผู้พึ่งพาได้ อาโออิ ฮินาตะ! วิ่งทำลายสถิติ เข้าสู่เส้นสุดท้ายได้อย่างปาฏิหาริย์~☆
ไล่ตาม พร้อมกับใช้แปรงขัดก้นสระว่ายน้ำไปด้วยความดุเดือด!
มาแล้วมาแล้วมาแล้ว เข้าไปแล้วคร้าบบบบ! ม้ามืดขึ้นแซงไปในชั่วอึดใจ อันสึซังพุ่งเข้าเส้นชัยไปได้อย่างงดงาม~☆
โทริ: หนวกหูชะมัดเลย~?
ฮินาตะ: เหวอ!? เดี๋ยวเถอะ อย่าเอาสายยางมาฉีดน้ำใส่กันสิ!
หยา เปียกซกไปหมดแล้ว... กลายเป็นชายที่ดูดีเมื่อยามต้องน้ำ (สำนวนญี่ปุ่น) แล้วสิ แต่เดี๋ยวก็เป็นหวัดพอดี!
แต่ช่างเถอะ ยังไงก็ใส่ชุดที่ถึงจะเปียกหรือเลอะไปก็ไม่เป็นไรอยู่แล้วนี่นะ!
โทริ: น่ารำคาญจริงๆเลยนะ เจ้าชั้นต่ำ อย่าเอาแต่พูด แล้วลงมือทำงานด้วยสิ~? แบบนี้เดี๋ยวก็ทำความสะอาดสระว่ายน้ำไม่เสร็จซักทีหรอก
ให้ตายเถอะ ทำงานให้เหมือนกับม้าลากเกวียนกว่านี้หน่อยสิ แล้วก็จงยินดีปรีดาที่ได้รับใช้ผมด้วยล่ะ~ สู้เค้า เจ้าขี้ข้า~♪
ฮินาตะ: อือ~ ถ้าอยากรีบทำให้เสร็จเร็วๆ ฮิเมะคุงก็มาช่วยด้วยสิ เอาแต่หลบอยู่ในร่มแล้วสบายอยู่คนเดียวเนี่ย ขี้โกงจังเลยนะ~?
แล้วเรื่องแบบนี้ ให้ฉันกับอันสึซังทำกันแค่สองคนไม่ไหวหรอกนะ
ทำไม่เสร็จภายในวันนี้หรอกน่า หาคนมาช่วยเพิ่มหรือจ้างบริษัทมาทำไม่ดีกว่าเหรอ?
โทริ: ทางนี้เองก็มีเหตุจำเป็นหลายๆ อย่างเหมือนกันน่า
เหมือนบริษัทที่จ้างอยู่ตลอดจะล้มละลายไปซะแล้วแบบไม่ทันให้ได้ตั้งตัวน่ะ จังหวะไม่ดีเลยจริงๆ
เศรษฐกิจตกต่ำไปหมดเลย ให้ตายเถอะ
ถ้าผมได้กลายเป็นผู้ปกครองของประเทศนี้เมื่อไหร่ล่ะก็จะทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้นเอง คอยเฝ้าฝันถึงวันนั้นแล้วพยายามเข้าล่ะ เจ้าปุถุชน~♪
ฮินาตะ: ไอ้ความผิดพลาดนั่น มันเป็นความรับผิดชอบของฮิเมะคุงไม่ใช่เหรอ
ได้ยินมาจากอันสึซังนะ ว่าหลังจากนายรู้ตัวก็โวยวายร้องห่มร้องไห้อ้อนวอนมาว่า "ช่วยทำความสะอาดสระว่ายน้ำที" น่ะ~?
ทางนี้เองก็หวังดีถึงได้มาช่วยหรอกนะ ช่วยปฏิบัติตัวให้มันดีกว่านี้ได้หรือเปล่า
อย่างน้อยก็มาช่วยกันหน่อยสิ โดนคนอายุเท่ากันออกคำสั่งแล้วมองลงมาจากที่สูงเนี่ย มันน่าโมโหนะ~!
โทริ: ช่วยเพราะหวังดี~? ในตอนที่นายเล่นอะไรงี่เง่า จนเกือบจะโดนให้เขียนรายงานสำนึกผิดน่ะ...
ก็ได้อำนาจของผมคนนี้ช่วยเอาไว้ไม่ใช่หรือไง?
จงปลาบปลื้มเถอะ ที่ฉันช่วยยกเว้นการเขียนรายงานสำนึกผิด แล้วให้นายมาทำความสะอาดสระว่ายน้ำแทนน่ะ
ข้อตกลงเป็นแบบนั้นไม่ใช่หรือไง อันสึต่างหากล่ะที่มาช่วยกันด้วยความหวังดีน่ะ...?
นายน่าจะดีใจมากกว่านะ ที่ได้ผมคอยคุมงานแบบนี้ ผมไม่เหมาะกับงานใช้แรงหรอกนะ เลอะเทอะน่ารำคาญออก~♪
ฮินาตะ: ไอ้เจ้าคุณหนูนี่... ถ้าจะเล่นแบบนี้ล่ะก็ ทางนี้เองก็มีความคิดดีๆเหมือนกัน! แต่นแต๊น~ อาวุธลับไงล่ะ☆
เอาปืนฉีดน้ำไปกินซะ! ปิ้ว ปิ้ว~☆
โทริ: เหวอ!? ทำอะไรเนี่ย เจ้าคนชั้นต่ำ! หยุดน้า~!
ฮินาตะ: ให้อันสึซังยืมปืนฉีดน้ำด้วยนะ! ยิงเลย ยิงเลย มีแค่พวกเราสองคนที่เปียกเนี่ย ไม่ยุติธรรมเกินไปแล้ว!
จะก่อการกบฎต่อพวกขุนนางล่ะนะ ทำให้รุ่งอรุณมาสู่ญี่ปุ่นเลย~☆
โทริ: บอก~ ให้~ หยูดด~! แกนะแก ช่างกล้านักนะที่มาต่อต้านผมคนนี้!
แต่ว่าทางนี้มีสายฉีดอยู่ ถ้าวัดความแรงกันล่ะก็ฝั่งนี้เหนือกว่านะ! ย๊าาาา~ ตายซ้าาาา♪
ฮินาตะ: จ๊ากกก!? หยุดนะฮิเมะคุง จะล้มเพราะแรงดันน้ำแล้ว! อันตรายในเชิงกายภาพจริงๆนะเนี่ย!
โทริ: ก็ช่างสิ! หันคมดาบมาหาผมแบบนี้ จงสำนึกผิดอยู่ที่ก้นบึ้งของนรกซะเถอะ! อะฮะฮะฮะ♪
ง๊าก!?
ฮินาตะ: เหวอ!?
โทริ: แงงงง น้ำเข้าตาง่า! ทำอะไรกับเจ้านายกันเนี่ยอันสึ! อุตส่าห์เชื่อใจแท้ๆ~!
ฮินาตะ: หึหึหึ ไม่นึกเลยว่าจะโดนอันสึซังยิง...
ได้เลย จะไม่เรียกว่าเป็นคนทรยศหรอกนะ อาโออิ ฮินาตะ จะหลับอย่างสงบ ณ ที่แห่งนี้ ขอล่วงหน้าไปก่อนล่ะนะ ยูตะคุง อะเฮื้ออ (แกล้งตาย)
....หืม "ร่วมมือกันแล้วรีบๆทำความสะอาดสระว่ายน้ำให้เสร็จดีกว่านะ" เหรอ? ก็เห็นด้วยนะ แต่ว่าไม่อยากทำเลยอ่ะ!
อันสึซัง ช่วยเพิ่มแรงจูงใจให้พวกเราหน่อยสิ~...... แค่มาช่วยฟรีๆเนี่ย ก็ควรจะรู้สึกขอบคุณแล้วนะ?
แต่เอาเถอะ มาตั้งใจทำงานเพื่อโปรดิวเซอร์กันดีกว่าไหมล่ะ... ฮิเมะคุง?
โทริ: งือ~ อย่ามาสั่งผมนะ! แต่ก็ได้อยู่แหล่ะ? เดี๋ยวทำไอติมหวานๆให้ที่หลังด้วยนะ อันสึ!
ถ้าไม่มีรางวัลล่ะก็ฮึดไม่ไหวหรอก ช่วยทำของหวานๆให้กินที!
ช่วยไม่ได้ คราวนี้จะทำงานเพราะเห็นแก่หน้าอันสึก็ได้! ดูให้ดีล่ะเจ้าพวกปุถุชน ผมคนนี้จะทำความสะอาดสระอย่างสง่างามให้ดู~☆
ฮินาตะ: อะไรล่ะนั่นน่ะ...
เอ้า ฮิเมะคุง ไม้ถูพื้น~♪
โทริ: หวาหวา อย่าขว้างมาสิ โถ่เอ้ย! ทั้งที่จริงไอ้งานแบบนี้มันเป็นหน้าที่ของขี้ข้าแท้ๆ~!
ยูซึรุไปทำอะไรอยู่ที่ไหนกันเนี่ย เวลาคับขันแบบนี้ใช้ประโยชน์ไม่ได้เลยซักนิด! เดี๋ยวไว้ต้องลงโทษที่หลังแล้ว~!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น