(ณ เวทีโจรสลัด)
อิซึมิ: โถ่เอ้ย... สุดท้ายแล้วก็โดนลากให้อยู่ช่วย "เฟสโจรสลัด" ยันจบเลย เหนื่อยชะมัด! เสียแรงเปล่าจริงๆ แย่ที่สุด!
อาราชิ: จ้าๆ เหนื่อยหน่อยนะอิซึมิจัง ตรงนู้นทุกคนกำลังปิ้งบาร์บีคิวเลี้ยงลองกันด้วยนะ?
ไหนๆแล้ว พวกเราเองก็ไปกินเป็นข้าวเย็นด้วยกันเถอะ♪
อิซึมิ: เอ๋ ฉันไม่อยากกินเนื้อหรือของมันๆในเวลาแบบนี้เท่าไหร่หรอกนะ?
อาราชิ: เพิ่งทำงานเสียเหงื่อมาเหนื่อยๆเอง ไม่เป็นไรหรอกน่า บริโภคแคลอรี่ให้พอๆกับที่เสียไปไง?
นานๆที ให้รางวัลตัวเองซะบ้างสิ♪
นี่จ้า เอาเนื้อมาให้ด้วยนะ อ้าม~♪
อิซึมิ: ง่ำ... นี่ จะไปเคลมค่าตอบแทนกับอันสึก็คงไม่เป็นไรใช่ไหม?
ฉันไม่อยากจะทำงานโดยเปล่าประโยชน์หรอกนะ แค่บาร์บีคิวมันไม่คุ้มค่าแรงหรอก!
ถึงจะฆ่าเวลาได้บ้างก็เถอะนะ?
อาราชิ: อืม~ "เฟสโจรสลัด" เนี่ย เป็นงานของริวเซย์ไตกับ UNDEAD แค่สองยูนิตนี่นา?
แล้วดูเหมือนนั่นจะไม่ใช่กำหนดการดั้งเดิมด้วย... อันสึจังก็คงไม่มีค่าตอบแทนเหลือมาให้พวกเราหรอก?
ถึง "เฟสโจรสลัด" จะไปรุ่ง ขายพวกกู๊ดส์ได้กำไรมาบ้างก็เถอะ
พอหักลบกับต้นทุนที่จำเป็นแล้ว คงไม่เหลืออะไรเลยนั่นล่ะ?
ยังไงถ้าไม่ติดตัวแดง หรืองานล่มก็ดีแล้วล่ะ... ถ้ายังไปไถเงินจากอันสึจังอีกก็น่าสงสารแย่สิ?
ยังไงพวกเราก็ไปช่วยด้วยความสมัครใจด้วย ถือว่าเจ๊าๆไปแล้วกันเนอะ? เดี๋ยวฉันจะลูบๆหัวให้เอง อดทนหน่อยนะ♪
อิซึมิ: เหวอ! ก็บอกว่าอย่ามาแตะต้องตัวกันตามใจชอบไง ไอ้ตุ๊ดเวรนี่!?
อาราชิ: จะว่าไปแล้ว อันสึจังไปอยู่ไหนกันนะ? กะว่าจะลูบหัวให้เป็นรางวัลแท้ๆ...
เป็นเด็กขยันจริงๆเลยนะ♪
อิซึมิ: อา... เห็นว่ากำลังวิ่งไปรอบๆชายหาดทั้งชุดตุ๊กตาด้วยกันกับเจ้าเด็กปีหนึ่งตัวโตของริวเซย์ไตอยู่นะ?
มิโดริ: อะฮะฮะ☆ รอก่อนสิครับ อันสึซัง! ใส่ชุดตุ๊กตาอยู่แท้ๆ ทำไมถึงได้เคลื่อนไหวคล่องแคล่วขนาดนั้นกันนะ สุดยอดไปเลย อ๊ะ ล้มกลิ้งซะแล้ว...♪
มิโดริ: เป็นอะไรไหมครับ พื้นทรายแบบนี้คงวิ่งลำบากสินะ? จับมือไว้สิครับ วันนี้เรามา "กระหนุงกระหนิง" กันให้เต็มที่เลยนะครับ♪
ชิโนบุ: มิโดริคุง~ ทำท่าทางมีความสุขจนไม่อยากเข้าไปขัดเลยขอรับ แต่ว่า
ภาพของมิโดริคุงที่กำลังจับมือกับชุดตุ๊กตาพลางวิ่งไปบนหาดทรายเนี่ย ออกจะดูเซอร์เรียลไปหน่อยนะขอรับเนี่ย~?
เทโทระ: เพิ่งเคยเห็นมิโดริคุงหัวเราะอย่างไร้เดียงสาแบบนั้นเป็นครั้งแรกเลยฮะ คงจะชอบอาเจ๊ใหญ่จริงๆสินะ...?
ไม่สิ ชอบตัวมาสคอตต่างหากเนอะ? อืม~?
ชิโนบุ: ถึงขนาดสัญญาว่าจะเดทกันหลังจาก "เฟสโจรสลัด" จบด้วยเลยนี่ขอรับ
แต่ว่าเจ้าชุด "กัปตัน คิโดไอราคุ" นั่น เหมือนจะเป็นอุปกรณ์ของร้านริมทะเลนะขอรับ
หิ้วกลับบ้านไม่ได้ ก็เลยขอเดทด้วยแทนล่ะมั้ง...
ตอนนี้ก็เลยเล่นเหมือนเป็นคู่รักติ๊งต๊องกันซะเต็มที่เลยขอรับ ส่วนอันสึโดโนะก็... จะเรียกว่าซื่อสัตย์ต่อคำสัญญาหรือยังไงดี ร่าเริงเต็มที่เลยนะขอรับเนี่ย?
อันสึโดโนะเองก็น่าจะเหนื่อยพอควรแล้วแท้ๆ ยังจะวิ่งไปมาแบบนั้นอีก...
ข้าน้อยขยับไม่ไหวแล้วล่ะขอรับ ต้องเพิ่มแรงกายจริงๆจังๆแล้วสิ ไม่งั้นเดี๋ยวจะเป็นตัวถ่วงของทุกคนเอา
อโดนิส: อืม เพราะงั้นกินเนื้อเข้าไปซะสิ ฉันย่างเอาไว้แล้วล่ะ
จิอากิ: ใช่แล้ว กินเข้าไปเลย กินเข้าไปเลย! ถึงเนื้อจะมีน้อย แต่ก็มีปลาที่คานาตะล่ามาได้อยู่เพียบเลยนะ!
ทากามิเนะเองก็เอาผักของที่บ้านมาด้วยเหมือนกัน ออกมาเป็นบาร์บีคิวสุดหรูหราเชียวล่ะ☆
เอ้า ฉันให้มะเขือม่วงนะ กินเลย! ย่างได้ที่แล้วล่ะ ฉันไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เพราะงั้นช่วยกินทีนะ! หยึย แค่มองอย่างเดียวก็รู้สึกหน้ามืดแล้ว!
อโดนิส: ถ้ามัวแต่เลือกกินล่ะก็แข็งแกร่งขึ้นไม่ได้หรอกนะ เออ.... โมริซาว่าเซ็มไป?
จิอากิ: อืม ก็เข้าใจอยู่หรอก แต่มีแค่มะเขือม่วงนี่ล่ะที่ไม่ไหวจริงๆ มีหวังได้ไปโลกหน้าแน่
...เดี๋ยวเถอะนากุโมะ มันอันตรายนะ อย่าเข้าไปใกล้ไฟนักสิ
เทโทระ: อือ~ พอจ้องมองไฟแล้วมันก็รู้สึกแปลกๆขึ้นมาน่ะฮะ!
ผมเองก็อยากลองทำบ้างฮะ เปลี่ยนมาให้ผมย่างแล้วคุณกินแทนเถอะนะ... เออ โอโตการิเซ็มไป?
อโดนิส: อืม ฉันเองก็เริ่มหิวแล้วด้วย ขอบคุณนะที่มาเปลี่ยน
ไหนๆแล้วก็เอาไปฝากฮาคาเสะเซ็มไปที่โดนลงโทษด้วยการถูกแขวนเอาไว้บนกระโดงเรือโจรสลัดด้วยเลยแล้วกัน
เทโทระ: โอ๊ส! เหนื่อยหน่อยนะฮะ! ดีล่ะ จะย่างล่ะนะ~♪
จิอากิ: เอามานี่ นากุโมะ ก็บอกแล้วไงว่าอย่าเล่นกับไฟน่ะ! เดี๋ยวก็ไฟไหม้หรอก วางใจเถอะ ฉันจะทำให้เอง!
ฉันคือริวเซย์เรดนะ สีแดงนั้นหมายถึงเปลวไฟ! คงเข้าใจใช่ไหม?
เทโทระ: เอ๋~... ก็ได้อยู่หรอกฮะ แต่อย่างน้อยก็ขอให้ผมช่วยเถอะ♪
เฮฮฮ้ เซนโกคุคุง! มิโดริคุง พวกอาเจ๊ใหญ่ด้วย! ทุกคนมาทานข้าวด้วยกันเถอะฮะ~ อาหารในวันนี้ จะเป็นพลังให้กับวันพรุ่งนี้...☆
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น