(ณ ชายหาด)
โคงะ: อา~.......
อโดนิส: เป็นอะไรไปโอกามิ วิญญาณมันล่องลอยออกจากทางปากแล้วนะ
โคงะ: อือ~.........
อโดนิส: คงจะร้อนสินะ ชุดยูนิตสีดำเมี่ยมของ UNDEAD ก็ดูดซับความร้อนได้ดีเลยด้วย ต้องทนกันหน่อยแล้วล่ะ
ก่อนหน้านี้อันสึเอาเครื่องดื่มเย็นๆมาให้ด้วย ดื่มซะสิ
คงจะสบายขึ้นบ้างล่ะนะ โอกามิ
โคงะ: ฮึ้ยยยยย! หนวกหูเฟ้ย! ตอนนี้กำลังร้อนชิบหายซะจนหงุดหงิดอยู่นะ ถอยไป๊!
อย่าเข้ามาใกล้นะเว้ย อุณหภูมิร่างกายของคนอื่นในอากาศอบอ้าวแบบนี้ มันก็อาวุธสังหารดีๆล่ะเฟ้ย...!
อโดนิส: ยิ่งโวยวายมันก็จะยิ่งร้อนนะ โอกามิ
โคงะ: เฮ้ยๆ ไหงทำหน้าไม่ทุกข์ไม่ร้อนอย่างงั้นล่ะวะ? ไอ้เวรนี่ เหงื่อไม่ออกซักหยดเลยนี่หว่า!
อโดนิส: อากาศร้อนแบบนี้สบายมาก ที่ประเทศแม่ของทางฝั่งพ่อของฉันอุณหภูมิสูงกว่านี้อีก ถึงจะยังไม่ชินกับอากาศร้อนแบบอบอ้าวของญี่ปุ่นก็เถอะ
โคงะ: ห๋า? แล้วตูจะไปรู้เรื่องครอบครัวของแกได้ยังไงเล่า!
นี่กวนกันเหรออโดนิส ตั้งใจจะบอกว่า "ความร้อนแค่นี้ยังทนไม่ได้เลยเหรอ?" งั้นสินะ!?
อโดนิส: คิดลบเกินไปแล้ว... เอ้า โอกามิ ดื่มน้ำเกลือแร่นี่ซะ
โคงะ: เอื้อก... อึก อึก
เฮ้อ! ร้อนชะมัด! อะไรวะเนี่ย ใช้การไม่ได้เลยยัยอันสึ!
เอาอันที่มันเย็นเจี๋ยบสะใจกว่านี้หน่อยสิ เดี๋ยวก็ร้อนตายพอดี...!
อโดนิส: ไม่ดื่มซักทีมันก็เลยร้อนน่ะสิ อย่าโบ้ยความผิดให้อันสึเลย โอกามิ
โคงะ: ความผิดของอันสึแล้วก็ความผิดของฤดูร้อนด้วยนั่นล่ะ แม่งเอ้ย!
วันหยุดฤดูร้อนแบบนี้ ทำไมพวกเราถึงต้องมาทำงานในชายหาดที่มีคนพลุกพล่านด้วยฟะ!?
อุตส่าห์ตื่นเต้นที่จะได้ไลฟ์อย่างที่ไม่ได้ทำมานานแล้วแท้ๆ แต่ดันได้เป็นเด็กเสิร์ฟร้านอาหารริมหาดกับเก็บขยะแทนซะงั้น...
นี่คืองานของ UNDEAD ไม่สิ งานของไอดอลงั้นเหรอ!?
อโดนิส: ถ้าจะบ่นล่ะก็ ไปบ่นกับพวกรุ่นพี่ที่รับงานนี้มาสิ แล้วยังไงนายก็ไม่ได้ทำงานหนักถึงขั้นที่จะมีสิทธิบ่นซักหน่อย
ถ้าไม่ตั้งใจทำล่ะก็ เดี๋ยวโดนโกรธเอาหรอก?
โคงะ: ห๋า? จะไปรู้เหรอ! ใครมันจะไปอยากเป็นเด็กเสิร์ฟกันเล่า ข้าเตรียมตัวเตรียมใจมาเพื่อที่จะได้ร้องเพลงให้เต็มเหนี่ยวต่างหากเฟ้ย!?
อโดนิส: งั้นเหรอ นายนี่จริงจังจังนะ
วางใจเถอะโอกามิ เหมือนว่าอันสึจะมีความคิดอะไรอยู่นะ มีโอกาสที่พวกเรา UNDEAD จะได้ขึ้นเวทีเหมือนกัน
น่าจะทำ "เฟสโจรสลัด" ร่วมกับริวเซย์ไตที่ชายหาดนี่น่ะ
ที่จริงเป็นงานของริวเซย์ไตแค่กลุ่มเดียว แต่อันสึกำลังแก้ให้พวกเราโดดเข้ามาร่วมงานกลางวงได้ด้วยน่ะ
เหมือนว่าฝั่งนั้นเองก็จะได้อันสึโปรดิ๊วซ์ให้เหมือนกัน ตอนนี้อันสึกำลังเร่งรีบตัดชุดให้พวกเราอยู่
อันสึนี่ขยันจังนะ โอกามิก็ดูไว้เป็นตัวอย่างบ้างล่ะ อย่ามัวแต่หงุดหงิดแล้วหัดมุ่งมั่นบ้าง
โคงะ: ห๋า "เฟสโจรสลัด" เหรอ? น่าสนุกดีนี่หว่า!
ดูเข้ากับพวกเรา UNDEAD ยิ่งกว่าพวกฝ่ายดีอย่างริวเซย์ไตซะอีก~♪
เฮ้ย แล้วเนื้อหาเป็นยังไงล่ะ?
โจรสลัดเหรอ... ให้ร้องเพลงอยู่บนเรือหรือไง ถ้าโดนลมทะเลกับน้ำสาดกระเซ็นล่ะก็ คงไม่ค่อยดีต่อเครื่องดนตรีเท่าไหร่ม้าง?
จะต้องเล่นเพลงแบบไหนล่ะ บนเรือคงจะโคลงเคลงเต้นยากน่าดูเลยไม่ใช่เหรอ? ยัยอันสึนี่คิดดีแล้วจริงๆเหรอ?
อโดนิส: ดูสนใจจังนะ... ชอบเรืองั้นเหรอ โอกามิ?
โคงะ: เหอะ จะมีใครเกลียดล่ะ? ยิ่งน่าตื่นเต้นเข้าไปซะอีก จะยกขาเหยียบหัวเรือแล้วมุ่งหน้าสู่ทวีปมืดซะเลย!
เฮี๊ยะฮ่า! นี่ล่ะยุคสมัยแห่งการล่องเรือ~☆
อโดนิส: งั้นเหรอ... นายก็เป็นเด็กผู้ชายนี่นะ โอกามิ
คาโอรุ: เอ้าๆ พวกนายน่ะ อย่ามัวแต่พูดจาไร้สาระ ทำงานกันได้แล้ว~♪
โคงะ: อ๊ะ แก! ฮาคาเสะ... เซ็มไป ไม่เห็นเหมือนที่คุยกันไว้เลยนี่หว่า
ไหงพวกเราต้องมาเป็นเด็กเสิร์ฟแบบนี้ล่ะ มันผิดคาแรกเตอร์นะเว้ย!?
คาโอรุ: อย่าเห่าสิ~ วังจัง เราอยู่ต่อหน้าลูกค้านะ สไมล์ สไมล์♪
แต่ฉันเองก็โดนอันสึจังต้มเข้าเต็มเปาเหมือนกันนะเนี่ย
พอโดนบอกว่า "ไปทะเลกันเถอะ" ก็เลยเผลอตอบตกลงไปโดยไม่ทันคิดอะไร ไม่นึกเลยว่าจะให้มาทำงาน~
นึกว่าจะได้เห็นชุดว่ายน้ำของอันสึจังซะอีก? แต่เจ้าตัวดันหายไปไหนไม่รู้ แล้วให้ฉันมาคอยดูแลเด็กแบบนี้...
โถ่ แย่จังนะ~♪
เอาเถอะ ฉันชอบทะเลด้วย นี่เป็นงานที่ต้องค้างคืน มีโอกาสที่จะได้สนิทสนมกับอันสึจังอยู่อีกตั้งเยอะนี่เนอะ~♪
โคงะ: หึ นี่แกติดสัดหรือไง? คิดเรื่องอีกนอกจากเรื่องพรรค์นั้นไม่เป็นแล้วเหรอ?
คาโอรุ: ฮะฮะ อย่าพูดแบบนั้นสิ มันน่ารำคาญนะ
ยิ่งไปกว่านั้น พวกนายรู้หรือเปล่าว่าซาคุมะซังหายไปไหน?
ถึงบอกว่าจะเข้าร่วม "เฟสโจรสลัด" อะไรนั่นก็เถอะ แต่เดิมทีนั่นก็ไม่ใช่งานของพวกเราซักหน่อย~?
โดนมาให้เป็นเด็กเสิร์ฟทั้งที่ไม่รู้อะไรเลยเนี่ย ถึงจะสนุกที่ได้ม่อสาวๆในชุดว่ายน้ำก็เถอะ
ก็เลยรู้สึกสงสัยขึ้นมาว่า สรุปแล้วงานของพวกเราคืออะไรกันแน่น่ะ
อันสึจัง พอเกลี้ยกล่อมกันเสร็จก็หนีไปจนไม่มีโอกาสได้ถามเลย ถ้าเป็นซาคุมะซังล่ะก็น่าจะพอรู้อะไรบ้างน่ะ~?
โคงะ: ห๋า? จะว่าไปก็ไม่เห็นตัวไอ้ผีดูดเลือดเวรนั่นเลยนะ...
เจ้าหมอนั่นโดดงานเหรอ หรือว่าอาบแดดจนกลายเป็นขี้เถ้าไปแล้วกัน?
แม่งเอ้ย! ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่แต่หงุดหงิดชะมัด ทั้งหมดเป็นความผิดของหน้าร้อนนั่นล่ะ ไอ้เวร!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น