(ณ โรงฝึกศิลปะการต่อสู้)
เคย์โตะ: อืม...
แบบนี้นี่เอง เข้าใจเรื่องที่เอย์จิพูดแล้วล่ะ นี่แก ไปก่อเรื่องไว้ถึงขนาดนั้นแล้วยังมีหน้าไปดื่มชาคุยกับเขา แล้วกลับมาอย่างสบายใจเฉิบอีกงั้นเหรอ... คันซากิ?
โซมะ: อะ... อืม! ขออภัยด้วย! ควรจะฟันพวก "ฟีเน่" ไปซักสองสามคนจริงๆสินะ!?
เคย์โตะ: ห้ามฟันนะ จะอาละวาดอะไรก็ให้มันพอดีบ้าง ถึงจะเป็นฉันก็คอยตามล้างตามเช็ดไม่ไหวหรอกนะ ให้ตายสิ
ถ้าก่อความรุนแรงขึ้นมาล่ะก็ อาคัตสึกิได้โดนยุบเอาทันทีแน่
เอาไว้ค่อยเทศน์ที่หลัง เป็นเพราะนายช่วยโกรธแทนฉันที่กลายเป็นคนขี้ขลาดให้นั่นล่ะ...
ก็เลยใจเย็นขึ้นมาบ้างแล้วล่ะ แต่ไม่คิดจะชมหรอก สำนึกผิดซะ คราวหน้าจะไม่มีผ่อนปรนแล้วนะ
โซมะ: อื้ม! ข้าจะเป็นเด็กดีนะ! ดังนั้นโปรดอย่าได้ทอดทิ้งกันเลย ฮาสึมิโดโนะ!
ข้ายังอยากทำกิจกรรมของอาคัตสึกิ ร่วมกับฮาสึมิโดโนะอยู่ ข้าจะทำการผนึกดาบญี่ปุ่นนี้ไปซักพัก!
เคย์โตะ: จะผนึกหรืออะไรก็ช่างเถอะ เดิมทีอย่าพกอาวุธอันตรายแบบนั้นเดินไปเดินมาตั้งแต่แรกสิ นี่แกสำนึกอยู่จริงๆหรือเปล่าเนี่ย?
คันซากิ ถือถังออกไปยืนข้างนอกซักพักซะ เวลาฉันทำความผิดตอนอยู่ที่วัดของบ้าน ก็จะโดนลงโทษแบบนั้นเหมือนกัน
ถือโอกาสท่องบทสวดไปด้วยเลยแล้วกัน จะได้เป็นการฝึกการใช้เสียง
โซมะ: อือ บ้านของข้าเองก็ใช้วิธีลงโทษคล้ายแบบนี้เหมือนกัน! พวกเรานี่คล้างคลึงกันจังเลยนะ ฮาสึมิโดโนะ!
ข้าไม่ค่อยรู้บทสวดเท่าไหร่ ขอเป็นท่องจำเพลงของอาคัตสึกิแทนก็แล้วกัน~♪
เคย์โตะ: งั้นก็เบาๆหน่อยล่ะ ฉันจะคุยเรื่องสำคัญกับคิริว
คุโร่: อา นายท่าน ฉันได้ยินรายละเอียดเกี่ยวกับเจ้า "เทศกาลวิวาทะ" มาจากแม่หนูอันสึแล้วล่ะ
เหมือนว่าชุดที่แม่หนูกำลังตัดอยู่ จะเป็นชุดสำหรับ "เทศกาลวิวาทะ" นั่นด้วย ชื่อฟังดูอันตรายจังนะ ไม่ค่อยเหมือนเป็นไอดอลเลย?
พอลองถามดู ก็เหมือนว่า "เทศกาลวิวาทะ" จะจัดอยู่ในแรงค์ B1 น่ะ
เป็นการแข่งขันแบบไม่เป็นทางการ แล้วใน B1 ก็มีเนื้อหาแปลกประหลาดเต็มไปหมดด้วย
เพราะเป็นช่วงหยุดหน้าร้อนนั่นล่ะ ในโรงเรียนก็เลยไม่ค่อยมีดรีมเฟสทางการเท่าไหร่ มีแต่ระดับ B1 ล้วนๆเลย
เหมือนว่าจะเลือกมาจากดรีมเฟสที่จะถูกจัดขึ้นในเร็ววันนี้น่ะ
เคย์โตะ: B1 เหรอ... ถึงฉันจะไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ แต่เอย์จิไม่ได้ใส่ใจอะไรสินะ แต่ว่า "เทศกาลวิวาทะ" เนี่ย ชื่อฟังดูไม่น่าไว้ใจเลย ต้องมีการชกต่อยกันหรือเปล่า?
คุโร่: ถ้ามีการชกต่อยล่ะก็ ฉันกับคันซากิไม่มีทางแพ้ fine อยู่แล้วล่ะ ยังไงก็เหมือนจะให้อารมณ์แบบเทศกาลฤดูร้อนด้วย อาจจะสู้กันอย่างมิโคชิหรือเปล่า?
เคย์โตะ: อืม... ถ้า fine กับอาคัตสึกิจะต้องปะทะกันล่ะก็ ต้องเป็นการต่อสู้ที่สุดยอดแน่ อยากจะสู้กันบนเวทีที่มีเกียรติมากกว่านี้ซักหน่อยนะ
เอาเถอะ ยังไงเราก็ไม่มีสิทธิเลือกอยู่แล้ว
ถ้าเอาชนะ fine ในดรีมเฟสนั้น... ใน "เทศกาลวิวาทะ" ไม่ได้ล่ะก็ อาคัตสึกิต้องถูกยุบ
นั่นล่ะเนื้อหาอย่างเป็นทางการของเอกสารที่ฉันอ่านแล้วเข่าอ่อนไปก่อนหน้านี้ "เทศกาลวิวาทะ" จะกลายเป็นงานสำคัญที่ตัดสินโชคชะตาของพวกเรา
คุโร่: ประธานนักเรียนเองก็บุ่มบ่ามมากไปแล้ว ทำไมต้องรีบร้อนขนาดนั้นกัน...
ทำเอาฉันเป็นห่วงเลย ก็แกคอยเชื่อฟังคำสั่งของเจ้าประธานนักเรียนนั้นมาตลอดนี่นา
พอถูกสั่งให้ยุบวง ก็เลยเผลอนึกว่าแกจะยอมรับดื้อๆซะอีก
เคย์โตะ: หึ ฉันไม่ใช่คนรับใช้ของเอย์จิซักหน่อย ถ้าเป็นคำสั่งที่ไม่สมเหตุสมผลล่ะก็ต้องคัดค้านอย่างเด็ดขาดอยู่แล้ว
ถ้าเป็นเรื่องของฉันคนเดียวล่ะก็อาจจะสับสนอยู่หรอก แต่จะยอมให้แกกับคันซากิมาล่มจมด้วยกันกับฉันได้ยังไงล่ะ ฉันมีหน้าที่รับผิดชอบในฐานะหัวหน้าของอาคัตสึกิอยู่นะ
เพราะว่าเอย์จิอยากให้ฉันสู้อย่างเอาจริง ก็เลยตัดทางหนีของพวกเราเอาไว้ก่อนสินะ
ถ้าเกิดอันตรายถึงการคงอยู่ของยูนิตล่ะก็ พวกเราคงจะนิ่งเฉยไม่ได้จริงๆนั่นล่ะ
ขอโทษที่ลากพวกนายมาพัวพันกับความเอาแต่ใจไร้สาระของเอย์จิด้วยนะ
ฉันขอโทษแทนเอย์จิด้วยนะ ที่ทำให้พวกนายวุ่นวายไปด้วย
คุโร่: เฮ้ยๆ นายท่าน ไม่เห็นต้องขอโทษเลย ไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อยนี่นา
ความเอาจริงเอาจังเกินไปนั่นน่ะ เพลาๆลงบ้างเถอะ มันกลับจะยิ่งน่าหงุดหงิด
ถ้าจะโดนหาเรื่องล่ะก็ ต้องเอาคืนอยู่แล้วล่ะ
fine มันก็งั้นๆล่ะน่า ระหว่างที่เจ้าพวกนั้นหยุดทำกิจกรรมไป พวกเราก็ผ่านการต่อสู้ยากลำบากมาเยอะแยะแล้วนี่ ความสามารถก็คงใกล้เคียงกันนั่นล่ะ
ไม่เห็นมีอะไรต้องกลัวเลย เอาก็เอาเซ่ ถึงฉันจะไม่ใช่คันซากิก็เถอะ แต่ชักอยากกำหมัดไปซัดหน้าบ้างแล้วสิ
กับความเผด็จการของไอ้เจ้าองค์จักรพรรดินั่นน่ะ
เคย์โตะ: อย่าพูดถึงเอย์จิเสียๆหายๆนะ เอาเถอะ เดิมทีนายก็เป็นฝ่ายต่อต้านอยู่แล้วนี่นะ...
คงจะอดทนเพื่อฉันมามากเลยล่ะสิ ขอโทษกี่ครั้งก็ยังไม่พอเลย ที่ผ่านมาขอโทษด้วยนะ คิริว
คุโร่: สัญญาไว้แล้วไม่ใช่เหรอว่าจะไม่พูดแบบนั้นอีก ฉันอยู่อาคัตสึกิก็เพราะตัวเองต้องการเองต่างหากล่ะ ฉันชอบที่จะได้ไลฟ์กับพวกนายที่สุดเลยล่ะ
เพราะงั้น ฉันจะไม่อ่อนข้อให้กับศัตรูของอาคัตสึกิหรอก
ฉันน่ะ เดิมทีก็แค่มีน้องสาวชอบไอดอล เลยหลวมตัวมาอยู่ตรงนี้เท่านั้นเอง ผลลัพธ์มันก็เป็นแบบนี้ล่ะ
แต่ว่า พอได้เป็นเพื่อนกับพวกนาย ได้ทำอะไรร่วมกัน... มันก็ไม่ใช่ "แค่นั้น" แล้วล่ะ ฉันอยากจะเป็นไอดอลจริงๆ
ฉันไม่คิดถึงอย่างอื่นนอกจากพวกนายหรอกน่า ฉันจะปกป้องอาคัตสึกิเอง
ไม่ใช่เวลาจะมามัวซึมแล้วนะ นายท่านฮาสึมิ ถึงจะเป็นแบบนี้แต่เรายังหวังพึ่งนายอยู่นะ
เคย์โตะ: อืม ขอบใจนะคิริว นั่นสินะ ถึงฉันจะยังคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้อยู่บ้างก็เถอะ แต่ว่า...
เหลืออีกไม่กี่วันก็จะถึง "เทศกาลวิวาทะ" แล้ว มาพยายามกันให้เต็มที่แล้วปล่อยให้เป็นลิขิตสวรรค์เถอะ
มาเริ่มเคลื่อนไหวกันเลยเถอะ เพื่ออนาคตของอาคัตสึกิของพวกเรา
คุโร่: อือ น่าพึ่งพาจริงๆเลยนะ นายท่าน ค่อยยังชั่วไป ก็เนื้อหาใจความของ "เทศกาลวิวาทะ" มันเป็นซะอย่างนั้นนี่นา...
กังวลนึกว่าแกจะโกรธจนหัวฟัดหัวเหวี่ยงแล้วซะอีก?
เคย์โตะ: หะ? เนื้อหา? โทษทีนะ ฉันน่าจะยังไม่รู้เรื่องนั้นหรอก...
ทั้งที่เป็นเรื่องสำคัญแท้ๆ แต่เหมือนฉันจะยังสับสนอยู่สินะ แล้ว "เทศกาลวิวาทะ" เนี่ย มันเป็นดรีมเฟสแบบไหนกันล่ะ?
คุโร่: ยังไม่ได้อธิบายสินะ เหมือนว่าแม่หนูอันสึจะเป็นคนวางแผนจัดการ "เทศกาลวิวาทะ" เหมือนกับตอน "เทศกาลทานาบาตะ" นั่นล่ะ
"เทศกาลวิวาทะ" เนี่ย เหมือนเป็นแค่ชื่อย่อน่ะ
ชื่ออย่างเป็นทางการคือ "ฝ่าไอร้อน☆ มาปัดเป่าความร้อนด้วยงานวิวาทะมิโคชิกันเลย! หยาดเหงื่อและหยาดเหงื่อ กล้ามเนื้อและกล้ามเนื้อ ศึกตัดสินระหว่างลูกผู้ชาย! เทศกาลวัชโช่ยวัชโช่ย"
เหมือนว่างั้นน่ะ
เคย์โตะ: เท็นนนนน โควววว เซซซซซซซย์!?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น