(ณ เวทีโจรสลัด)
อโดนิส: ตัวฉันตอนสมัยเป็นเด็กตัวเล็กๆ ก็เปรียบเหมือนถูกกักขังอยู่ในกรงแบบนี้อยู่ตลอดเวลานั่นล่ะ
ถูกพวกพี่สาวที่น่ากลัวควบคุม แล้วจิกหัวใช้งานราวกับข้ารับใช้
แต่ว่า ฉันเติบโหญ่ขึ้นแล้ว แล้วก็แข็งแกร่งขึ้นถึงขนาดที่จะสามารถปกป้อง "เหล่าผู้ถูกกดขี่" ที่เหมือนกับตัวฉันในตอนนั้นได้แล้ว
ฉันจะ... ปกป้องตัวฉัน แล้วก็โอกามิกับพวกอันสึให้ดู
ฉันจะปกป้อง สิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอเอง
โคงะ: อโดนิส คนอย่างนายนี่มัน...♪
อ๊ะ เกือบจะเผลอปล่อยผ่านไปแล้วสิ! นี่แก อย่ามาจัดให้ข้าอยู่ในประเภท "สิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอ" นะเฟ้ย!?
ที่แพ้ให้แกก็มีแค่ขนาดตัวเท่านั้นล่ะ มางัดกันได้ทุกเมื่อนะเฟ้ย! เข้ามาเลยเซ่ เป็นแค่อโดนิสแท้ๆ!
เฮ้ยๆ อย่ามาดูถูกกันนะเว้ย!?
อโดนิส: ขอโทษด้วย แต่ฉันไม่ใช่คนที่ชอบรังแกผู้อ่อนแอน่ะ
โคงะ: โว้ยยยยย! บางทีแกก็ชอบทำตัวน่าโมโหเหมือนกันนะเนี่ย ใน UNDEAD มีแต่พวกที่ชอบทำให้ข้าหงุดหงิดอยู่อย่างเดียวหรือไงกัน!?
อโดนิส: ถ้าทำให้ไม่พอใจล่ะก็ขอโทษด้วยนะ แต่ว่าช่วยเงียบๆหน่อยสิ รวบรวมสมาธิไม่ได้เลย
ฮึ้บ ฮึ้บบบบบบบ...!
คาโอรุ: เหวอออ! ละ...ลูกกรงเหล็กกำลังงอจริงๆด้วย! เดี๋ยวสิ เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วล่ะ!? เด็กหนุ่มๆนี่ บ้าบิ่นจริงๆเลยนะ...?
อืม~ ยังไงกรงนั่นก็เป็นพร็อบเวทีด้วยนี่นา? ถึงจะดูเหมือนกรง แต่ที่จริงแล้วเป็นไม้หรือพลาสติกที่เอามาทาสีดำเฉยๆหรือเปล่านะ?
โถ่... ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่า พอบทสามของ "เฟสโจรสลัด" เริ่มเมื่อไหร่ก็กะจะปล่อยตัวออกมาให้อยู่แล้วล่ะ~?
เก็บความหงุดหงิดของบทสอง แล้วค่อยระเบิดออกมาทีเดียวตอนบทสามไง...
ในตอนนี้ที่ซาคุมะซังไม่อยู่ พวกเราที่อยู่กันแค่สามคน มีแต่ต้องทำแบบนั้นเพื่อจะได้ชนะริวเซย์ไตไม่ใช่เหรอ?
ฉันตัดสินใจไปแบบนั้น ก็เลยทำตัวใจยักษ์แท้ๆเชียว? พังพินาศหมดเลยเนี่ย โถ่
อโดนิส: นั่นมันก็แค่เอาตัวเองเป็นที่ตั้งใช่ไหมล่ะ ฮาคาเสะเซ็มไป
อโดนิส: พวกพี่สาวของฉันเอง ก็ใช้คำว่า "เพื่ออโดจัง" แล้วก็บังคับฝืนใจฉันต่างๆนาๆเหมือนกัน...
คำแก้ตัวที่ดีแค่เปลือกแบบนั้น หลอกฉันเป็นครั้งที่สองไม่ได้แล้วล่ะ
เส้นทางของฉัน ฉันจะเป็นคนเปิดทางเอง ...โอกามิ ฉันจะกระชากกรงของนายออกด้วยเหมือนกัน ถอยไปหน่อยสิ
ฮึ้บ...!
โคงะ: โห! เจ๋งไปเลย ขอบใจนะอโดนิส! แกเนี่ยเป็นคนดีจริงๆ เราสองคนมาช่วยกันจับไอ้แมงดานั่นโยนลงทะเลกันเหอะ♪
คาโอรุ: เดี๋ยว ช้าก่อน ช้าก่อน... อย่าเพิ่งใจร้อนกันนักสิ~ แค่ล้อเล่นนิดเดียวเอง♪
โคงะ: เบื่อการล้อเล่นของแกเต็มทนแล้วเว้ยไอ้งั่ง หุบปากไปเลย! ดีล่ะ เดี๋ยวฉันจะงอลูกกรงเหล็กนี้บ้าง!
เท่านี้ก็ออกไปข้างนอก ไปร้องเพลงได้แล้ว! จะได้ไลฟ์ อย่างเต็มกำลังแล้ว...☆
ออกมาได้แล้ว! เฮี๊ยะฮ่า อิสระที่ไม่ได้สัมผัสมานาน! อืมมม รู้สึกปลดปล่อยดีจริงๆ☆
อโดนิส: ฟู่ว เหนื่อยจริงๆด้วย... ขอพักก่อนแล้วกันนะ ระหว่างนั้นขอฝากด้วยล่ะโอกามิ
โคงะ: เออ วางใจเถอะ ต่อจากนี้ต่างหากล่ะถึงจะเป็น "เฟสโจรสลัด" ของจริง!
มุ่งหน้าไปยังสุดขอบฟ้าเลย เรือโจรสลัด UNDEAD! สมบัติทั้งหมดต้องเป็นของข้า เคี๊ยะฮ่าฮ่าฮ่า☆
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น