วันเสาร์ที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

โจรสลัด- ทหารเรือ/ตอนที่ 2

 

(ณ เวทีทหารเรือ)

มิโดริ: สุดยอด สุดยอด วิเศษไปเลย! จะมองจากมุมไหน ก็ตัวมาสคอตจริงๆด้วย...

ตะ... ตัวนี้ ชื่ออะไรเหรอครับ? เห "กับตัน คิโดไอราคุ(สุขเศร้าเหงาโกรธ)" ? ไม่ค่อยเข้าใจความหมาย แถมไม่เห็นเกี่ยวกับร้านริมหาดเลยซักนิด!

เหมือนกำลังฝืนเล่นคำ ให้ตรงกับกัปตันคิด โจรสลัดในตำนานอยู่เลย...♪


ชิโนบุ: มิโดริคูง~? อย่ามัวแต่กอดตัวมาสคอตสิ รีบกลับขึ้นเวทีมาได้แล้วขอรับ?


เทโทระ: แล้วก็ อย่าไปขัดขวางการทำงานของอาเจ๊ใหญ่เค้าสิฮะ~?


มิโดริ: อาเจ๊ใหญ่เหรอ... ขะ... ขอโทษนะครับ อันสึเซ็มไป...

"เฟสโจรสลัด" กำลังจะเริ่มแล้ว ถึงจะยังเสียดายอยู่ แต่ขอตัวก่อนนะครับ สู้ๆกับงานนะ!

ผมเองก็จะสู้เหมือนกันครับ นานๆที ก็จะขอทำให้เต็มกำลังบ้างล่ะ

เพราะงั้น ถ้า "เฟสโจรสลัด" จบลงแล้วล่ะก็ โปรดเดทกับผมทีนะครับ


ชิโนบุ: เออออ๋ ทำหน้าตาจริงจังแล้วพูดอะไรออกมากันขอรับ!? ไม่เห็นเข้าใจเลย ข้าน้อยไม่เข้าใจมิโดริคุงแล้วววว~!


เทโทระ: เหวอ มุทะลุเกินไปแล้วฮะ! แถมยัง... เออ อยู่ต่อหน้าประชาชีด้วย!

อยู่ต่อหน้าผู้ชม แล้วอันสึซังก็เป็นโปรดิวเซอร์ของทุกคนนะฮะ!


มิโดริ: อ๋อ งั้นเหรอ คนที่อยู่ข้างในคืออันสึเซ็มไปนี่เอง... ไม่สิ ข้างในน่ะ ไม่มีคนอยู่หรอก!

ขอร้องล่ะครับ ช่วยเดทด้วยกันทั้งที่ยังใส่ชุดตุ๊กตาอยู่ที! ถ้าถอดออกล่ะก็จะโกรธจริงๆด้วย...!


ชิโนบุ: มิโดริคุง มิโดริคุง อันสึโดโนะเค้าลำบากใจอยู่นะขอรับ~?

เอาเป็นว่า รีบกลับขึ้นเวทีเถอะ~! ฮึ้ยยยย! แรงเยอะอะไรขนาดนี้เนี่ย!

ข้าน้อยเพียงผู้เดียวทำให้ขยับไม่ได้ซักคืบเลย เทโทระคุงช่วยที!


เทโทระ: มิโดริคุง หยุดทำตัวแปลกๆได้แล้วฮะ!

แค่พวกรุ่นพี่ก็เกินรับไหวแล้ว ถ้ามิโดริคุงทำตัวผิดสามัญสำนึกไปด้วยล่ะก็ ริวเซย์ไตจะกลายเป็นกลุ่มซุปเปอร์คนประหลาดเอานะฮะ~?


มิโดริ: อือ ขอโทษนะ ช่วยเงียบๆหน่อยสิ อันสึซังเค้าเหมือนจะพูดอะไรน่ะ...? อยู่ในชุดตุ๊กตา เลยไม่ค่อยได้ยินเสียงเท่าไหร่...?

หืม... จะให้เดทหรือให้ทำอะไรก็ได้ พยายามให้เต็มที่กับ "เฟสโจรสลัด" ด้วยนะ... งั้นเหรอ?

เข้าใจแล้วครับ ผมจะขอพยายามเพื่อรางวัลนั้นนะ♪

ผม จะทำให้เต็มที่ไปเลยครับ! คอยดูให้ดีนะ ไม่สิ คอยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ กัปตัน คิโดไอราคุ!

จะขอมอบเวทีนี้ ให้คุณเองครับ...☆


เทโทระ: ช่วยมอบให้กับอย่างอื่นนอกจากตุ๊กตามาสคอตด้วยนะฮะ~? รีบๆกลับมาได้แล้ว จะเริ่มเพลงอินโทรแล้วนะฮะ!


ชิโนบุ: อะฮะฮะ หลังจากนี้เวลาริวเซย์ไตมีไลฟ์ ขอให้อันสึโดโนะสวมชุดมาสคอตไปตลอดดีไหมนะ?

เพิ่งเคยเห็นมิโดริคุง ใจสู้เต็มร้อยขนาดนี้ครั้งแรกเลยขอรับ~♪

เพราะมีเรื่องวุ่นวายก็เลยทำให้ทางนี้หายตื่นเต้นไปด้วยเหมือนกัน! ดีล่ะ ไฟต์โตะล่ะนะขอรับ!

"เฟสโจรสลัด" บทหนึ่ง "ทหารเรือ" จะทำให้ยอดเยี่ยมไปเลยขอรับ~!


เทโทระ: โอ๊ส! จะแสดงเพอฟอร์แมนซ์อันแสนสุดยอด เพื่อทนแทนส่วนของเหล่ารุ่นพี่เองฮะ!

พวกรุ่นพี่จะต้องเฝ้ามองเราอยู่ จากที่ไหนซักแห่งแน่...☆


จิอากิ: อืม ใช่แล้วล่ะ! นากุโมะ ทาคามิเนะ เซนโกคุ!

ฉันล่ะปลื้มปริ่มต่อความมุ่งมั่นของพวกนายจริงๆเลย! นี่ล่ะถึงจะเป็นเหล่านักรบแห่งริวเซย์ไตที่ฉันหมายมั่นปั้นมือ...☆


เทโทระ: เอออ๋? อุตส่าห์เตรียมใจว่าจะต้องไลฟ์ด้วยเด็กปีหนึ่งอย่างเดียวแล้วแท้ๆ ดันโผล่มาดื่อๆเลยนะฮะ~?

คนๆนี้ อ่านบรรยากาศไม่เป็นเลย!?


จิอากิ: ฟุฮ่าฮ่าฮ่า! ขอบคุณสำหรับคำชม! ความยุติธรรมน่ะ บางครั้งมันก็ไม่อ่านบรรยากาศแบบนี้ล่ะ...☆

เอาเป็นว่า! ขอโทษที่มาช้านะพวกนาย! สบายใจได้แล้วล่ะ โยชิๆ☆

พอดีว่าพวกคนใน UNDEAD เค้าตกลงกันไม่ได้ซักทีน่ะ แทบจะตีกันจนประชุมไม่รอดอยู่แล้ว!

พอเจรจาเสร็จแล้ว ก็มีปัญหาเป็นหย่อมๆตลอดเลยนะ~?

อย่างจู่ๆคานาตะก็โดดลงทะเลไปอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยซะงั้น เลยต้องลำบากตามหากันน่ะ?


คานาตะ: ขอโทษนะคร้าบ จิอากิ แต่ว่า ผม "ชอบ" ทะเลนี่นา...♪


จิอากิ: อืม! การมีสิ่งที่ชอบก็ถือว่าดีแล้วล่ะ แต่ว่าก็ช่วยให้ความร่วมมือกันบ้างนะ!

ฉันอาจจะไม่มีสิทธิพูดก็เถอะ แต่คานาตะเนี่ยเจ้าปัญหาจริงๆเลยนะ~♪


คานาตะ: หุหุหุ... ดูสิ ทุกคน~ "เพื่อนๆ" ในทะเล ก็มา "เยี่ยมชม" "ไลฟ์" ของพวกเราเหมือนกันนะคร้าบ~♪


จิอากิ: อื้ม! พวกเพื่อนตัวเหนอะหนะนั่นมันเกะกะไลฟ์น่ะ แล้วเดี๋ยวบางคนอาจจะรู้สึกไม่พึงประสงค์เอาด้วย ช่วยพากลับทะเลทีนะ!

ฉันไม่ค่อยถูกกับพวกตัวเหนียวเหนอะหนะเงาเป็นมันวับน่ะ!


คานาตะ: เอ๋~...?


จิอากิ: เอาเป็นว่า! พวกเราห้าคน ริวเซย์ไต! รวมตัวกันพร้อมหน้าแล้ว จะรวมพลังกัน ทำให้ "เฟสโจรสลัด" ดุเดือดเลือดพล่านไปเลย☆

สบายใจได้เลย! ถึงการประชุมกับการฝึกซ้อม ส่วนใหญ่จะทำมาแบบครึ่งๆกลางๆก็เถอะ~...?

ถ้าหากแต่ละยูนิตสำแดงความสามารถออกมาล่ะก็ "เฟสโจรสลัด" จะต้องประสบความสำเร็จอย่างยิ่งยวดแน่ๆ! ฉันเชื่อมั่นเช่นนั้น!


เทโทระ: หึหึ ถึงจะเป็นคนที่พูดจากระปี้กระเปร่าเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนก็จริง แต่น่าประหลาดใจจังนะฮะ ที่แค่มีหัวหน้าอยู่ด้วยแล้วก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันใดเลย...

ดีล่ะ ผมเองก็จะขอสนุกด้วยเหมือนกัน!

ก่อนอื่นก็ กลับขึ้นเวทีก่อนเถอะฮะ มิโดริคุง? อย่าเอาแต่กอดอาเจ๊ใหญ่ไปตลอดสิ!


มิโดริ: อือ... เซ็มไป อย่าลืมสัญญานะครับ? ช่วยเฝ้าดูทีนะ ผมอุตส่าห์กระตือรือร้นขนาดนี้เลยด้วย♪


ชิโนบุ: ยะโฮ่วววว น่าสนุกขึ้นมาแล้วขอรับ~♪

อืมมม นานๆทีได้รับแสงแดดบ้างก็รู้สึกดีเหมือนกันนะขอรับเนี่ย! แม้นินจานั้นมีโชคชะตาที่ต้องใช้ชีวิตในเงามืด และตายลงในเงามืดก็เถิด!


จิอากิ: โอ้ ตัวเบาไม่เปลี่ยนเลยนะเซนโกคุ! ฉันเองก็อยากลองบ้างจัง ไอ้ที่โหนเชือกร่อนไปกลางอากาศแบบนั้นน่ะ!

การเคลื่อนไหวอย่างกับแอคชั่นใช้สายสลิงอย่างนั้น เหมือนเป็นฮีโร่เลย☆


ชิโนบุ: อะฮะฮะ หากไม่ฝึกฝนล่ะก็คงจะยากอยู่นะขอรับ แล้วด้วยน้ำหนักของท่านหัวหน้าอาจจะทำให้เชือกขาดเลยก็ได้~?


คานาตะ: "ริวเซย์ไต" เนี่ย ไม่ว่าจะเป็น "ไลฟ์" แบบไหน ก็ "ประมาณนี้" ตลอดเลยนะคร้าบ...?

ลอยละลิ่ว ปลิวละล่อง หมุนๆ! หุหุหุ...♪

สนุกจังคร้าบ "ต่าง" จากเมื่อก่อนลิบลับเลย มีความสุขจัง... ปุก้า ปุก้า♪


จิอากิ: อืม! ทุกคนมีรอยยิ้มก็ดีแล้วล่ะ! พวกเราเองก็จะเปล่งประกายให้เต็มที่ เพื่อไม่ให้แพ้ดวงตะวันหน้าร้อนด้วยเหมือนกัน...☆

ถอนสมอ กางใบ! ได้เวลาออกเรือแล้ว ทุกคนในริวเซย์!

พวกเราจะเป็นคนปกป้อง ความสงบสุขของท้องทะเลเอง☆

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...