วันอังคารที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

เปิดสระ - บุตรชายตระกูลใหญ่และข้ารับใช้/Epilogue 1

 

(ณ สระว่ายน้ำ)

ยูซึรุ: ฟู่ว ทำงานกันได้ดีมากเลยครับ♪


มาโอะ: เอ้า ขอบคุณที่เหน็ดเหนื่อยนะ~ แล้วก็ เจ๋งจริงๆเลยนะเนี่ยฟุชิมิ สุดท้ายแล้วส่วนใหญ่นายก็เป็นคนทำความสะอาดสระว่ายน้ำจนเสร็จด้วยตัวคนเดียวเลยนี่นา?

เหวอ เงาเป็นมันวาวสุดๆ ไม่ใช่แค่ในสระ แม้แต่ขอบสระยันถังฆ่าเชื้อยังสะอาดเหมือนเป็นของใหม่หมดเลย!


ยูซึรุ: หึหึ น่าอายนัก แต่กระผมมั่นใจว่าตนเองทำความสะอาดสิ่งอำนวยความสะดวกที่เกี่ยวข้องอย่างเช่นห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ยันอุปกรณ์ว่ายน้ำอย่างโฟมว่ายน้ำได้อย่างสะอาดหมดจดสมบูรณ์แบบเลยล่ะครับ

เท่านี้ สระว่ายน้ำก็หน้าจะเปิดใช้งานได้ในช่วงหน้าร้อนโดยไม่มีปัญหาใดๆแล้วล่ะครับ♪


มาโอะ: รู้สึกติดใจที่ทำเกินไปบ้างก็เถอะ~... แต่ก็ถือว่าดีกว่าไปจ้างบริษัทรับเหมาล่ะนะ

ในฐานะสภานักเรียนแล้ว รู้สึกขอบใจที่ช่วยลดรายจ่ายเรามากเลยล่ะ ฟุชิมินี่พึ่งพาได้จริงๆเลยนะ~♪


ยูซึรุ: หามิได้ครับ กระผมเพียงแค่ชดเชยความผิดพลาดที่นายน้อยก็ขึ้นเท่านั้นเอง

แม้อาจจะล้ำเส้นเกินไปบ้างก็เถอะ อา การทำความสะอาดนี่สนุกจริงๆเลย...♪


มาโอะ: นายเนี่ย ถึงไม่ได้เป็นไอดอลแต่ก็น่าจะไปรอดทุกงานเลยนะ~

ฉันเองก็พอใช้การได้อยู่บ้างก็จริง แต่สู้นายไม่ได้เลยล่ะ อา ให้ตายสิ♪

รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อยแล้วสิ ถึงฉันจะไม่ค่อยได้ทำอะไรก็เถอะ เฮ้อ เหงื่อกับน้ำที่กระเด็นมาทำเอาเปียกโชกไปทั้งตัวเลย...♪


ยูซึรุ: เดี๋ยวจะเตรียมชาให้นะครับ ท่านอิซาระ ต้องเติมน้ำเข้าไปให้เท่ากับปริมาณของเหงื่อที่หลั่งออกมา มิเช่นนั้นเดี๋ยวจะเป็นลมแดดเอา

โอ๊ะ อันสึซังเตรียมเครื่องดื่มเอาไว้แล้วสินะครับ ขอบคุณมากเลยครับ

กระผมเอง ก็เริ่มจะรู้สึกเหน็ดเหนื่อยขึ้นมาบ้างแล้วเหมือนกัน...♪

ขอบพระคุณมากนะครับอันสึซัง ที่คอยช่วยดูแลนายน้อยอยู่เสมอ

หากเป็นนายน้อยก่อนหน้านี้ล่ะก็ แม้ตนเองจะเป็นต้นเหตุให้เกิดความผิดพลาดก็เถอะ...

คงจะไม่ยอมรับ แล้วโยนงานให้คนอื่นจัดการโดยที่ตัวเองไม่ทำอะไรเป็นแน่

ช่วงนี้นายน้อยเริ่มจะเติบโตในด้านที่ดี และตั้งใจจะร่วมมือกับเพื่อนพ้องเพื่อก้าวไปข้างหน้าให้มากขึ้นแล้วล่ะครับ...

สำหรับกระผมแล้ว ถือว่าน่ายินดีเป็นอย่างยิ่ง

เป็นเพราะกระผมคอยเอาใจประคบประหงมมากเกินไป นายน้อยก็เลยถูกขังอยู่ในโลกที่คับแคบมาตลอด

ถ้าเป็นไปได้ล่ะก็ต่อจากนี้ ก็ช่วยผลักดันนายน้อยทีนะครับ

ถึงแม้ว่าอาจจะล้มกลิ้งไปบ้าง แต่เมื่อถึงตอนนั้นกระผมก็จะคอยรับเอาไว้ให้เอง

บุกป่าฝ่าดงเข้าไปให้เต็มที่ โดยไม่ต้องลังเลเลยนะครับ♪

...อา ชารสดีจริงๆ ได้ดื่มอะไรหลังใช้แรงนี่วิเศษอย่างที่ท่านอิซาระว่าจริงๆด้วยนะครับ♪


โทริ: ถ้าอยากได้น้ำขนาดนั้นล่ะก็ จะมอบให้เอง! นี่แน่ะ~☆


ยูซึรุ: โอ๊ะ อันตรายครับ อันสึซัง!

เฮ้อ... เดี๋ยวเถอะนายน้อย จู่ๆก็อย่าฉีดน้ำมาแบบนั้นสิครับ เดี๋ยวอันสึซังกับน้ำชาที่เธออุตส่าห์เตรียมไว้ก็เปียกกันพอดี?


โทริ: ฮึ้ย ขนาดลอบโจมตียังตอบสนองได้ฉับไวขนาดนี้เชียว... ช่างกล้าดีนักนะ!

แต่ก็ทำให้ยูซึรุตัวเปียกปอนได้นี่นา~ มีแค่นายคนเดียวที่ทำตัวสบายๆเหงื่อไม่ออกซักหยดเนี่ย น่าหงุดหงิดเกินไปแล้ว☆


ยูซึรุ: ให้ตายสิ ตอนนี้ยังอยู่ในช่วงแดดแรง อีกเดี๋ยวก็คงจะแห้งแล้วล่ะครับ

แต่ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดก็คงต้องกลับบ้านทั้งที่ยังเปียกๆนี่สิ ถ้าจะแกล้งกันล่ะก็ช่วยมีขอบเขตด้วยนะครับ?

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...