วันศุกร์ที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

Restaurant - ครึ่งแรก/ตอนที่ 1

 

(ณ เขตสวน)

เทโทระ: ♪~♪~ พักกลางวันที่รอคอย~♪

เมื่อเช้าอดเข้าเพราะเผลอนอนเพลินไปหน่อย ทำเอาระหว่างเรียนท้องก็ร้องจ๊อกๆไปด้วยตลอดเลยฮะ...

แต่ว่า! มันจบเท่านี้แล้วล่ะฮะ! เดี๋ยวจะได้ทานข้าวกลางวันแสนอร่อย แล้วกลับมาแข็งแรงร่าเริงอีกครั้ง~♪


(ณ การ์เด้นเทอแรนซ์)

เทโทระ: พักกลางวันเนี่ย คนแน่นจริงๆเลยนะฮะ~...

เอ๊ะ? คนที่อยู่ตรงนั้น... อันสึซังเหรอ? อันสึซังเองก็มาทานข้าวกลางวัน...

หวา!?

ปะ... เปล่านะฮะ! ไม่ได้ตกใจเพราะเห็นหน้าอันสึซังซักหน่อย~!

คือว่า ตกใจที่อันสึซังใส่ชุดต่างไปจากทุกทีน่ะฮะ... ทำไมถึงสวมผ้ากันเปื้อนทับชุดนักเรียนอยู่เหรอ?

ฮืมๆ คุณป้าที่โรงอาหารล้มป่วยเพราะไข้หวัด ก็มีประกาศหาคนมาทำงานพาร์ทไทม์เป็นงานพิเศษในโรงเรียนสินะฮะ

อันสึซังก็เลยสมัครมาช่วยเป็นเด็กเสิร์ฟ... สินะ

ฮึก... ฮือ! นากุโมะ เทโทระคนนี้ ประทับใจเหลือเกินฮะ!! ที่ประทับใจขนาดนี้ เพราะได้ฟังเรื่อง "ตำนานนักรบ" จากนายพลมาก่อนหน้านี้นั่นล่ะฮะ~!

อ๊ะ อันสึซังสนใจเรื่องที่นายพลเล่าเหรอฮะ? อืม แต่นายพลบอกผมว่าอย่าเอาไปบอกใครน่ะ

แต่ยังไงอันสึซังก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลที่ไหนด้วย นายพลคงยอมหยวนๆให้ล่ะฮะ นายพลเองก็บอกว่าอันสึซังน่ารักเหมือนเป็นน้องสาวด้วยนี่นา

อ๋าาา! ลืมไปเลยฮะว่าเรื่องนี้เองนายพลก็กำชับเอาไว้ว่าห้ามบอกเด็ดขาดด้วยเหมือนกัน~!

คือว่า อันสึซัง! ช่วยทำเป็นไม่ได้ยินเรื่องเมื่อกี๊ทีนะฮะ! ไม่งั้นล่ะก็ผมจะถูกนายพลคิดว่าเป็นผู้ชายปากสว่างเอา~!!

ถ้าถูกนายพลที่เคารพรังเกียจล่ะก็ ผมมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้หรอกฮะ...

...! จะช่วยเก็บไว้เป็นความลับเหรอฮะ!?

ฮือ อันสึซังใจดีจังเลย! ดีใจจนอยากโผเข้ากอดเลยฮะ~♪

อ๋าาา อย่าหนีสิฮะ! ผมไม่เข้าไปกอดเหมือนโมริซาว่าเซ็มไปหรอกนะ สบายใจเถอะนะฮะ~!


สึคาสะ: หุหุหุ ดูท่าทางสนุกกันจังเลยนะครับ

ถ้าไม่รังเกียจล่ะก็ ผมขอร่วมวงด้วยคนได้หรือเปล่า?


เทโทระ: อ๊ะ สุโอคุงก็มาทานข้าวกลางวันเหรอฮะ?


สึคาสะ: ครับ ได้ยินว่า Lunch ของโรงอาหารนั้นขึ้นชื่อเรื่องความอร่อยด้วย จึงมาเพื่อลองชิมดูน่ะครับ

โอ๊ะ โอเน่ซามะ เป็นอะไรเหรอครับ...?

ต้องรีบกลับไปช่วยงานเสิร์ฟต่อแล้ว...? จะว่าไป โอเน่ซามะก็สวมชุดที่ต่างไปจากเดิมอยู่นี่นะครับ

สวม Apron ทับชุดนักเรียนเอาไว้ด้วย น่ารักมากเลยล่ะครับ หุหุ ชมโอเน่ซามะว่าน่ารักเช่นนี้คงเป็นการเสียมารยาทสินะครับ แต่ว่า เหตุใดจึงสวม Apron กัน...?


เทโทระ: อันสึซังกำลังทำงานพิเศษในโรงเรียนน่ะฮะ


สึคาสะ: งานพิเศษในโรงเรียนหรือครับ? ก่อนหน้านี้ Member ของ Knights เองก็เคยเข้าร่วม "Contest ทำขนม" ด้วยเหมือนกัน

เกิดเหตุอะไรขึ้น โอเน่ซามะจึงมาทำงานพิเศษในโรงเรียนกันน่ะครับ...?


เทโทระ: อ๋อ เปล่าหรอกฮะ พอดีคุณป้าโรงอาหารเค้าป่วยอันสึซังก็เลยมาช่วยเฉยๆ~


สึคาสะ: เข้าใจล่ะ แบบนั้นเองสินะครับ สมแล้วที่เป็นโอเน่ซามะ

ถึงกับต้องพูดว่า Marvelous เลยล่ะครับ!

อ๊ะ ขอโทษนะครับ ที่ตื่นเต้นจนเผลอส่งเสียงดังเกินไปหน่อย ถ้าเช่นนั้นล่ะก็ให้ผมช่วยด้วยได้หรือเปล่าครับ?


เทโทระ: อ๋า สุโอคุงขี้โกงนี่ฮะ! ผมเองก็อยากช่วยอันสึซังเหมือนกันนะ!


สึคาสะ: หุหุหุ โอเน่ซามะเนี่ยเป็นที่นิยมจังเลยนะฮะ ราวกับไม่ใช่ Producer แต่เป็น Idol เลย♪

อย่างผมคงจะเทียบกับโอเน่ซามะไม่ติดหรอกครับ

แต่ว่าโอเน่ซามะคือองค์ราชินีนี่ครับ อัศวินเช่นผมย่อมต้องคุกเข่ายอมสยบอยู่แล้ว

ได้โปรดออกคำสั่งให้ผมช่วยด้วยเถอะนะครับ หากเป็นคำสั่งของโอเน่ซามะแล้วล่ะก็ กระผมจะขอถวายตัวให้อย่างเต็มใจเลย...♪


เทโทระ: ฮึ้ย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปล่ะก็ต้องแพ้สุโอคุงแน่เลย!

แต่ว่าความรู้สึกเคารพรักอันสึซังน่ะ ผมเองก็มีเหมือนกันนะฮะ!!

อันสึซัง! ผมฝึกฝนอยู่ในชมรมคาราเต้ตลอดก็เลยถนัดงานใช้แรงอยู่แล้วล่ะฮะ! ทำอาหารก็เก่งด้วย ตั้งแต่งานเสิร์ฟยันงานครัวปล่อยให้ผมจัดการได้เลยฮะ!

อ๋า! เงยหน้าขึ้นเถอะฮะ! ผมเองก็รบกวนอันสึซังไว้หลายๆอย่างด้วย ก็เลยอยากตอบแทนบุญคุณบ้างน่ะฮะ~


สึคาสะ: ผมเองก็เห็นด้วยกับนากุโมะคุงครับ

ไม่มีสิ่งใดที่จะเป็นสุขสำหรับ Knights มากไปกว่าการได้ทำงานรับใช้องค์ราชินีอีกแล้วล่ะครับ...♪

ได้สินะครับ? ขอบพระคุณมากเลยครับโอเน่ซามะ

ว่าแต่ว่า... ไม่ทันไรก็ได้กระผมกับนากุโมะคุงไปเป็นข้าราชบริภารแล้วนะครับ ช่างเป็นข้ารับใช้ที่คู่ควรแก่องค์ราชินีจริงๆ

โอ๊ะ ขอโทษนะครับ เหมือนว่าจะพูดคุยกันยาวไปหน่อยแล้วสิ พอหยุดเสิร์ฟก็เกิดการ Booing จากคนรอบๆขึ้นมาซะแล้วสิครับ

ต้องรีบจัดการโดยเร็วแล้วสิ เดี๋ยวความวุ่นวายอาจจะขยายวงกว้างเอาได้

ให้ผมกับนากุโมะคุงช่วยโอเน่ซามะเสิร์ฟด้วยไหมล่ะครับ?

...เข้าใจล่ะ ไม่ใช่แค่เสิร์ฟอาหาร แต่งานครัวก็คนไม่พอสินะครับ


เทโทระ: ถ้างั้นผมจะช่วยเรื่องงานครัวเองฮะ!


สึคาสะ: ตามนั้นสินะครับ


เทโทระ: อุ๊ส!

ความสามารถพิเศษของผมก็คือการทำอาหารจีนที่ใช้ไฟฮะ! ไม่ว่าจะเป็นวัตถุดิบแบบไหน เมื่ออยู่ในมือผมก็จะแปลงร่างเป็นอาหารที่ถูกมอดไหม้เป็นสีแดงฉานเลย~♪


สึคาสะ: รู้สึกไม่ค่อยสบายใจกับความสามารถพิเศษนั่นเท่าไหร่เลย... แต่ว่าลองฝากให้เขาจัดการดู เหรอครับ?

เข้าใจแล้วครับ หากโอเน่ซามะกล่าวเช่นนั้น ผมก็จะขอปฏิบัติตามนะครับ

งั้นก็ นากุโมะคุง ขอฝากงานครัวเอาไว้ได้ใช่ไหมครับ?


เทโทระ: แน่นอนฮะ! อันสึซัง เชื่อมือได้เลยฮะว่าผมจะต้องทำอาหารออกมาได้สุดยอดแน่ๆ

นากุโมะ เทโทระคนนี้ จะของัดฝีไม้ลายมือเพื่ออันสึซังล่ะนะฮะ~♪

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...