(ณ เวทีโจรสลัด)
โคงะ: เอาล่ะ เตรียมใจเอาไว้ได้เลย เจ้าฮาคาเสะ... เซ็มไปเอ๋ย ได้เวลาโค่นอำนาจอำนแสนสนุกแล้ว~♪
ยังไงตอนนี้ก็ไลฟ์อยู่ด้วย ก่อนอื่นก็ขอตั๊นซักหมัดก่อนแล้วกัน♪
คาโอรุ: เหวอ อย่ากระชากคอเสื้อสิ~? ผู้ชมมองอยู่นะ~?
ยังไงก็ อย่าชกหน้านะ ขอร้องล่ะ! ใครก็ได้ช่วยได้ สายตาของเจ้าเด็กนี่มันเอาจริงสุดๆไปเลยนะ~!?
จิอากิ: มะ... ไม่ได้การล่ะ! ใช้ความรุนแรงไม่ได้นะ ต้องรีบไปหยุดแล้ว! ในฐานะของ "มิตรแห่งความเที่ยงธรรม" !
ถ้าก่อเหตุวุ่นวายบนเวทีล่ะก็ จะไม่เป็นผลดีต่อ UNDEAD ด้วยเหมือนกัน!
ถ้าประมาทล่ะก็อาจต้องหยุดแสดงกลางคันก็ได้ หรือถ้าไม่อย่างนั้นชื่อเสียงในฐานะไอดอลก็ต้องลดฮวบอยู่ดี...
ริวเซย์ไต ออกเคลื่อนไหวได้! ไปทำให้เจ้าพวกนั้นหยุดทำตัวงี่เง่าซะ!
เทโทระ: โอ๊ส! วางใจได้เลยฮะหัวหน้า! ฉากบู๊เป็นของถนัดของผมอยู่แล้ว การเข้าควบคุมโจรสลัดที่กำลังออกอาละวาดนั้นก็เป็นงานของทหารเรือด้วยเหมือนกัน! ทั้งหมดทำความเคารพ~☆
จิอากิ: จัดการแบบละมุนละม่อมหน่อยแล้วกันนะ นากุโมะ? ถ้าแม้แต่พวกเรายังเข้าไปตะลุมบอนด้วยล่ะก็ จะคุมไม่ได้เอาจริงๆแน่...!?
จะเร่งกำหนดการ เปิดบทที่สาม "ทหารเรือVSโจรสลัด" เลยก็แล้วกัน! ฝากเล่นเพลงที่เตรียมไว้ที อันสึ!
ยังไงก็ พยายามตบตาว่าทุกอย่างเป็นส่วนหนึ่งของการแสดงดูก็แล้วกัน!
ไม่งั้นล่ะก็ ไลฟ์ที่อันสึอุตส่าห์วางแผนได้ล่มแน่!
ไม่ว่าใครก็ไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นแน่! ใช่ไหมล่ะ?
เพื่อโปรดิวเซอร์ของพวกเรา ไม่สิ เพื่อความยุติธรรม! มาทวงคืนความรักและความสงบสุขสู่เวที "เฟสโจรสลัด" กันเลย!
คานาตะ: ว้าว พวกคุณ "โลมา" เองก็มาด้วยสิ~? มาร้องเพลงด้วยกันเถอะ♪
มิโดริ: ไม่ต้องโวยวายเกินเหตุก็ได้นะครับ... อา บนเวทีมันมั่วซั่วไปหมดแล้ว...
ไม่ถูกกับคนเยอะๆเลย แต่ว่า "กัปตัน คิโดไอราคุ" เองก็เอาใจช่วยอยู่ด้วย...?
ชิโนบุ: งืม ไลฟ์ต่อเนื่องโดยไม่ได้พักแบบนี้ ก็ลำบากใช่เล่นนะขอรับ~ ข้าน้อยต้องเพิ่มแรงกายเอาไว้บ้างแล้วสิ?
อโดนิส: หืม เหมือนว่าริวเซย์ไตจะเข้ามาร่วมวงด้วยนะ
ฮาคาเสะเซ็มไป โอกามิก็ด้วย... หยุดปัญหาภายในเอาไว้เท่านี้ก่อน มาสมานฉันท์กันเถอะ
ไม่ต้องถึงกับคืนดีกันก็ได้ แต่ถ้าไม่กลมเกลียวกันล่ะก็ไม่มีหวังชนะในการประชันไลฟ์แน่
โคงะ: ชิ... ช่วยไม่ได้นะ ไว้ค่อยลงโทษรุ่นพี่หน้าโง่ที่หลังแล้วกัน! ตั้งใจให้ดีๆล่ะ จะร้องเพลงล่ะนะ!
พวกเรา UNDEAD จะไปแพ้ให้กับริวเซย์ไตได้ไงเล่า!
คาโอรุ: คร้าบๆ ให้ตายสิ เรื่องวุ่นวายแบบนี้ไม่เข้ากับฉันเลยนะเนี่ย?
ถึงจะเป็นรุ่นพี่แต่ก็ทำได้ไม่ดีเท่าไหร่เลยนะเนี่ย ซาคุมะซังยังดีซะกว่า...
งั้นก็ พวกน้องม้าทั้งหลาย อย่าอาละวาดซะจนตกจากเรือไปล่ะ?
โคงะ: แหงอยู่แล้ว! เอาล่ะ หักหันเสือไปทางขวา มุ่งหน้าเต็มกำลัง~☆
ฮ่าๆ♪ จะทำตัวเด่นถึงขนาดที่พอไอ้ผีดูดเลือดนั่นกลับมาแล้ว จะไม่เหลือที่ให้มันซุกหัวนอนเลยล่ะเว้ย! ไปให้มันฉูดฉาดเลย!
จิอากิ: โอ้ โกไ*เจอร์สินะ! นายเองก็ชอบเหมือนกันงั้นเหรอ เจ้าคนของ UNDEAD! นั่นสินะ ถ้าพูดถึงโจรสลัดก็ต้องไอ้นั่นแหล่ะ!
โคงะ: แว๊กกก อย่าเข้ามากอดนะเว้ยไอ้โอตาคุโทคุซัทสึ! พวกแกเป็นศัตรูนะเฟ้ย อย่ามาหนิดหนมกันเด้!
โจรสลัดกับทหารเรือ จะได้แข่งกันอย่างดุเดือดล่ะ...☆
เรย์: "...ไม่ไหว ไม่ไหว♪"
"พอละสายตาไปครู่เดียว ก็วุ่นวายไปกันใหญ่เลยนะ ถึงแผนการของแม่หนูอันสึจะเป็นแบบนี้อยู่ตลอดก็เถิด แต่อลเวงเสียจริง?"
"หลับได้ไม่เต็มตาเลย... หาว♪"
โคงะ: ห๋า? นี่แกไปนอนจริงดิ! พระอาทิตย์จะลับฟ้าอยู่แล้ว รีบๆมารวมตัวซักทีสิวะ!
ถ้าไม่มีแกล่ะก็ พวกเราก็สู้ได้ไม่เต็มที่พอดี!
เรย์: "อา อา รอก่อนนะ วังโกะ อโดนิสคุงกับคาโอรุคุงด้วย..."
"ความเป็นจริงนี้ดูท่าจะสนุก กว่ามัวแต่นอนหลับฝันอยู่คนเดียวเหงาๆเสียอีก♪"
"ข้าเอง ก็จะมัวแต่นอนอยู่ได้อย่างไรเล่า...♪"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น