(ณ ชายหาด)
จิอากิ: ยะโฮ่วววววว! ทะเลล่ะะะะะะะ...☆
ทะเลเป็นมารดาของทุกสรรพสิ่ง! เป็นคุณแม่ที่คอยปกป้อง โอบอ้อมอารีและเลี้ยงดูพวกเราสิ่งมีชีวิต!
เหล่าลูกชายที่รักของแม่ที่มีจิตวิญญาณที่มอดไหม้แดงฉานดั่งดวงตะวันหน้าร้อน มาหาแล้วนะ!
คุณแม่คร้าบบบบบบบ! สบายดีไหมคร้าบบบบบบ!
คานาตะ: ทาเล~ ทั้งกว้าง ทั้งใหญ่ไปเลย~♪
กลับมาแล้วคร้าบ~☆
เทโทระ: .........
...ทำไมคนพวกนั้น ถึงได้ดี๊ด๊าเต็ม MAX ในอากาศร้อนเชี่ยๆแบบนี้กันฮะเนี่ย?
แม้แต่ชินไคเซ็มไปที่สงบเสงี่ยมที่สุด ยังกระตือรือร้นมากกว่าปกติเลย
ชิโนบุ: อะฮะฮะ เขาคงชอบทะเลน่ะขอรับ
แต่ว่า ไม่นึกเลยว่าจะได้ทำงานค้างคืนกับทุกคนในริวเซย์ไตเช่นนี้!
เพิ่งเคยเที่ยวกับเพื่อนเป็นครั้งแรก ข้าน้อยเองก็ตื่นเต้นเหมือนกันขอรับ~☆
มิโดริ: อือ... อยากตายมันซะตอนนี้เลย... ไม่อยากจะต้องทำกิจกรรมอะไรร่วมกับกลุ่มตลกคาเฟ่แบบนี้เลย...
เทโทระ: ตอนแรกนึกว่ามิโดริคุงจะไม่มีแล้วซะอีก ดีใจนะฮะที่มาร่วมด้วยช่วยกัน มาพยายามทำงานให้เต็มที่กันเถอะฮะ~☆
มิโดริ: อือ... ก็โมริซาว่าเซ็มไปมาหาที่บ้านตั้งแต่เช้า
"ทาคามิเนะ! เราจะไปทะเลกัน! อย่ามัวแต่หลับอยู่เลย! อรุณสวัสดิ์นะคร้าบ~!" แล้วรัวกริ่งซะเต็มที่เลย...
เลยคิดว่าสู้มาเข้าร่วมด้วย จะมีปัญหาน้อยกว่าทำเมินไปเฉยๆน่ะ... อือ วันหยุดฤดูร้อนแบบนี้อยากเปื่อยอยู่ในห้องเปิดแอร์เย็นฉ่ำมากกว่า...
โมริซาว่าเซ็มไป ร้อนแรงซะจนถึงระดับอันตรายแล้ว ไม่มีแม้แต่แรงจะตบมุกว่า ใช้ "ยะโฮ่" ผิดแล้ว ที่นี่ไม่ใช่ภูเขาแต่เป็นทะเลต่างหาก แล้ว...
แล้วที่ชินไคเซ็มไปบอกว่า "กลับมาแล้ว" นั่นมันอะไรน่ะ แปลกเกินไปหน่อยหรือเปล่า...
ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่เข้าใจ อยากตายชะมัด...
ชิโนบุ: อะฮะฮะ ข้าน้อยก็มาแบบเอื่อยๆเหมือนกัน เพราะไม่ค่อยได้ออกไปข้างนอกตอนวันหยุดฤดูร้อนนี่นะขอรับ
เพราะข้าน้อย เป็นนินจาสายอินดอร์นี่นา☆
ชิโนบุ: มิโดริคุง ถ้าเหนื่อยล่ะก็ไม่ต้องช่วยถือสัมภาระส่วนของข้าน้อยก็ได้นะขอรับ~?
อย่างไรข้าน้อย ก็ฝึกฝนกล้ามเนื้อเพื่อเตรียมตัวรับฤดูร้อนนี้เอาไว้แล้วล่ะ!
มิโดริ: เซนโกคุคุง ตัวเล็กก็เลยแรงแขนน้อยไม่ใช่เหรอ... ผมชินกับการแบกของเพราะต้องช่วยงานร้านขายผักอยู่แล้วล่ะ...
เทโทระ: โอ๊ส☆ ใช้เป็นการฝึกฝนได้เลยนะฮะ! การแบกสัมภาระนั้นคืองานของปีหนึ่ง เพื่อเป็นการแสดงความนอบน้อมต่อรุ่นพี่ไงล่ะฮะ!
โชคดีที่ถึงพวกรุ่นพี่จะมาค้างคืนกัน แต่ดันไม่ค่อยเตรียมของอะไรมาเท่าไหร่นัก♪
แต่จะว่าไปแล้ว...
ชุดยูนิตริวเซย์ไตของผมมันเป็นสีดำ ดูดซับความร้อนซะเต็มที่เลยนี่ฮะ! แค่คิดก็ร้อนโฮกๆแล้ว~!
จะขอเป็น "ริวเซย์ไวท์" แค่เฉพาะในหน้าร้อนนี้คงไม่ได้สินะฮะ?
มิโดริ: อันที่จริงอยากให้ไลฟ์ด้วยชุดว่ายน้ำเลยด้วยซ้ำ... ว่าตามตรง หวังว่าจะได้ไลฟ์ในที่ร่มเย็นสบายนะ...
ชิโนบุ: ไฟต์โตะนะขอรับ ทั้งสองคน! หนึ่งคืออดทน! สองคือยืนหยัด! สามสี่ไม่มี ส่วนห้าคืออดกลั้น! นั่นล่ะขอรับคือนินจา~☆
มิโดริ: ทุกคนอย่าฝืนตัวเองก็แล้วกันนะ ผมเป็นห่วงน่ะ... ถ้าเด็กนักเรียนปีหนึ่งสองคนเป็นลมไปล่ะก็ คนที่ต้องคอยรับมือกับพวกรุ่นพี่ตัวประหลาดก็เหลือแค่ฉันคนเดียวน่ะสิ...
จิอากิ: พวกนาย! สนิทสนมกันมันก็ดีอยู่หรอก แต่เราต้องไปทักทายสถานที่กันแล้วนะ ตามมาเลย♪
เปล่งเสียงออกมาจากปอดเลย รวบรวมความแข็งขันทั่วทั้งโลกไว้แล้วปลดปล่อยออกมาจากปาก! นั่นล่ะคือท่าไม้ตายของพวกเรา ขอตั้งชื่อให้ว่าริวเซย์แคนน่อน...☆
ชิโนบุ: ท่านหัวหน้าเนี่ย ชอบติดนิสัยเสียอธิบายอะไรแบบขอไปทีตลอดเลยนะขอรับ สรุปแล้วงานของพวกเราริวเซย์ไตเนี่ย เป็นแบบไหนกันเหรอขอรับ?
เทโทระ: อ๊ะ ผมเองก็อยากรู้เหมือนกันฮะ! ตอนแรกไม่ทันนึกว่าเป็นงาน แล้วหิ้วชุดว่ายน้ำมาด้วยแล้วเนี่ย~♪
ชิโนบุ: ข้าน้อยก็ด้วย! ว่าจะเล่นบอลชายหาดกับทุกคนล่ะขอรับ แล้วก็อยากทดสอบคาถากันน้ำด้วย~♪
มิโดริ: ทุกคน ร่าเริงกันจังเลยนะ... ตอนนี้ฉันแค่อยากฝังตัวอยู่ในทรายแล้วตายๆไปซะเลย...
จิอากิ: ฟุฮ่าฮ่า เยี่ยมมาก เยี่ยมมาก! ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ต้องสนุกให้เต็มที่สิ! กับทะเลนี้ กับหน้าร้อนนี้!
พวกเราเองก็จะเปล่งประกายอย่างเต็มกำลังเพื่อไม่ให้พ่ายแพ้ต่อดวงอาทิตย์ฤดูร้อนเหมือนกัน! ฟุฮ่าฮ่าฮ่า...☆
เอาเป็นว่า! เรื่องรายละเอียด ตอนนี้อันสึรออยู่ที่สถานที่จริงแล้ว ไปถามทางนั้นจะเร็วกว่านะ! ฉันอธิบายเองไม่เก่งเท่าไหร่น่ะ!
ชิโนบุ: อันสึโดโนะเหรอ? งานคราวนี้เป็นคำร้องขอจากอันสึโดโนะเหรอขอรับ?
จิอากิ: อืม! ได้ยินมาว่างั้นน่ะ! ถึงจะเป็นช่วงหยุดฤดูร้อน ยัยนั่นเองก็ยังขยันขันแข็งจังเลยนะ จะต้องเป็นเจ้าสาวที่ดีได้แน่ๆ! ฮะฮะฮ่า☆
คานาตะ: ปุก้า ปุก้า...♪
จิอากิ: ...โอ๊ะ คานาตะ อย่าลงทะเลทั้งที่ยังใส่เสื้ออยู่สิ ตรงนี้ไม่ได้อยู่ในเขตโรงเรียนด้วย ถ้าทำตัวประหลาดเกินไปล่ะก็เดี๋ยวก็โดนเรียกตำรวจมาจับหรอก?
คานาตะ: ทะเล~ อุ่นจังเลย~♪ ปุก้า ปุก้า...♪
สนุกจังเลยนะคร้าบ~ ดีจังที่มา... หืม?
เรย์: .......
คานาตะ: โอ๊ะ ศพขึ้นอืด...?
ไม่ใช่สินะคร้าบ นี่มัน เรย์... สินะคร้าบเนี่ย?
เรย์ ทำไมถึงมาลอยอยู่บน "ทะเล" ล่ะคร้าบ? นั่นเป็น "หน้าที่" ของผมต่างหากล่ะ~?
จิอากิ: เป็นอะไรเหรอคานาตะ? ถ้ามีปัญหาอะไรล่ะก็ ปรึกษาฉันได้ทุกเรื่องนะ!
คานาตะ: เออ... เรย์เค้า ลอยอยู่บน "ทะเล" น่ะคร้าบ?
จิอากิ: หืม เจ้านั่น ที่อยู่ UNDEAD นี่นา... ทำไมถึงอยู่ในทะเลเนี่ย? จะว่าไปแล้วยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าน่ะ?
คานาตะ: ไม่รู้สิ? ปกติเรย์ก็ทำตัวเหมือนเป็น "ศพ" ตลอดเวลาอยู่แล้วนี่คร้าบ~...?
จิอากิ: ฮะฮะฮ่า☆ ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่ก็โอเค!
เอาเป็นว่า ดึงหมอนั่นขึ้นมาจากทะเลก่อนแล้วกัน!
การช่วยเหลือผู้คนก็เป็นงานของริวเซย์ไตเหมือนกัน ถือเป็นลางดีเลยนะเนี่ย~? น่าจะเป็นหน้าร้อนอันสนุกสนานเลยล่ะ ฟุฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...☆
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น