วันพุธที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

Summer Lesson - ตอนที่ 8

 

(ณ ทางไปโรงเรียน)

โฮคุโตะ: ซื้อมาเท่านี้คงจะพอนะ

ไม่ต้องหรอก ของแค่นี้ให้ฉันถือเองเถอะ เธอเองก็ช่วยพูดกับร้านให้ตั้งเยอะนี่

ถ้ามาคนเดียวล่ะก็ฉันคงไม่รู้ว่าจะซื้ออันไหนดีแล้วล่ะ ถึงจะเป็นดอกไม้ไฟแต่ก็มีให้เลือกอยู่ตั้งหลายประเภทด้วย

ฉันลืมเรื่องนั้นไปซะสนิทเลยน่ะ

ทั้งดอกไม้ไฟแบบธูปหอม แบบพลุ แบบถือ แล้วก็แบบแปลกๆ...

พอเห็นดอกไม้ไฟเรียงกันเป็นตับแบบนั้นแล้ว รู้สึกอลังการมากซะจนทำเอาฉันเผลอตื่นเต้นไม่สมกับอายุเลย

เหมือนว่าเธอจะเล่นดอกไม้ไฟด้วยกันกับน้องชายทุกปีเลยสินะ แต่ว่าฉันเป็นลูกคนเดียวก็เลยไม่มีประสบการณ์แบบนั้น

แต่ว่าตอนสมัยประถม... ก็เคยเล่นดอกไม้ไฟด้วยกันกับคุณย่าอยู่

การเล่นดอกไม้ไฟธูปหอมด้วยกันกับคุณย่าเนี่ย เป็นความสนุกสนานของหน้าร้อนเลยล่ะ

พอลองนึกดูแล้ว นี่เป็นครั้งแรกเลยที่จะได้เล่นดอกไม้ไฟกับคนอื่นนอกจากคุณย่า ...คงเป็นเพราะฉันถูกมองว่าเข้าหาได้ยากนั่นล่ะ

ตอนประถมกับมัธยมต้นก็ไม่มีเพื่อนสนิทด้วย

พอเข้ามัธยมปลาย ถึงจะได้มาข้องเกี่ยวกับอาเคโฮชิ ยูกิ กับอิซาระ... แล้วจากนั้นก็มีเธอที่ย้ายเข้ามา

พอเธอย้ายเข้ามาปุ๊ป ก็โดนลากเข้ามาพัวพันกับเรื่องน่ารำคาญทันทีเลยนะ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็คอยตามพวกเรามา

ตอนนี้ก็ยังรู้สึกขอบคุณเธออยู่ ที่ช่วยชี้นำพวกเรา Trickstar ให้ไปยังจุดสูงสุดของโรงเรียนที่มี fine อยู่ได้

ถ้าหากว่าไม่มีเธอคอยสนับสนุนล่ะก็ คงไม่มีพวกเราอย่างในวันนี้หรอก

เมมเบอร์ของ Trickstar จะกระจัดกระจายกันไป และโรงเรียนจะกลับเข้าสู่ยุคมืดอีกครั้ง

ผู้ที่ชนะก็จะชนะอยู่เรื่อยไป คนไร้ความสามารถจะถูกบดขยี้ ไม่มีทางได้เห็นเดือนเห็นตะวัน

มีแต่ยูนิตที่สภานักเรียนยอมรับเท่านั้นจึงจะเปล่งประกายได้ และคงกลายเป็นโรงเรียนที่ส่งออกแต่ไอดอลที่ไร้ความเป็นมนุษย์แน่ๆ

แต่เธอได้พังระบบที่เน่าเฟะนั้น และสร้างเวทีที่แม้จะเป็นพวกเราแต่ก็ยังเปล่งประกายได้

ทำให้พวกเราที่เคยกระจัดกระจายกลับมารวมกันอีกครั้ง สร้างโอกาสให้เราได้โค่นล่ม fine ซึ่งเป็นยูนิตที่แข็งแกร่งที่สุดในโรงเรียน

ขอบคุณนะอันสึ ทั้งหมดเป็นความดีความชอบของเธอเลย

แม้แต่การที่จะได้เล่นดอกไม้ไฟด้วยกันกับเพื่อนแบบนี้เอง หากเป็นก่อนที่จะได้พบเธอล่ะก็คงไม่แม้แต่จะจินตนาการเลยล่ะ

...แต่ว่า เธอไม่ได้เป็นโปรดิวเซอร์ในสังกัดของ Trickstar หรอกนะ

ตอนนี้ยูนิตอื่นก็ต่างพากันอยากได้เธอไปช่วยโปรดิ๊วซ์จนหัวกระไดไม่แห้งแล้ว

เราควรจะปล่อยเธอไปได้แล้ว... แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังอยากให้เธอเป็นโปรดิวเซอร์ของพวกเราอยู่ดี

พวกเรา... ฉันที่ปรารถนาเช่นนั้น คงจะเอาแต่ใจตัวเองไปหน่อยสินะ


(ณ หน้าประตูโรงเรียน)

โฮคุโตะ: เดี๋ยวก่อนอันสึ มีใครอยู่ตรงนั้นด้วย นั่นมัน... รองประธานนักเรียนเหรอ?


เคย์โตะ: ...ฮิดากะกับอันสึเหรอ มีธุระอะไรถึงได้มาโรงเรียนเวลานี้กัน

ไม่สิ ยิ่งไปกว่านั้น... ถืออะไรเอาไว้ในมือน่ะ? เหมือนจะเป็นถุงใส่ของนะ ไปซื้ออะไรที่ไหนกันมาหรือไง?


โฮคุโตะ: (แย่ล่ะ... ถ้ารองประธานเห็นของข้างในล่ะก็โดนจับเทศน์แน่ ต้องรีบปกปิดแล้ว)

อ๋อ ซื้อของว่างเข้ามาน่ะครับ พอดีพวกผมขอให้อันสึช่วยโปรดิ๊วซ์ให้...


เคย์โตะ: ไม่ต้องมาโกหก ฉันไม่เห็นเคยได้ยินเลยนะว่า "ดอกไม้ไฟ" ถือเป็นของว่างด้วยน่ะ


โฮคุโตะ: (พลาดซะแล้ว...! กะจะรีบเอาไปซ่อนไว้ข้างหลังแต่ดันเห็นซะได้)

(ถ้านี่ไม่ใช่ถุงใสล่ะก็ คงจะพอปกปิดไปได้บ้างอยู่หรอก)

(...ช่วยไม่ได้ บอกไปตามตรงแล้วกัน)

อย่างที่รองประธานว่าเลยครับ ขอโทษนะครับที่ต้องโกหก


เคย์โตะ: หึ สารภาพมาตั้งแต่แรกก็สิ้นเรื่องแล้ว แต่ว่าดอกไม้ไฟเนี่ยนะ... พวกแก โรงเรียนเป็นสถานศึกษา ไม่ใช่สนามเด็กเล่นนะ?

มีอะไรอันสึ จะบอกว่าเธอเป็นตัวต้นคิด หมอนี่ไม่ผิดงั้นเหรอ?

ไม่เกี่ยวหรอกว่าใครเป็นต้นคิด แค่บ้าจี้เล่นด้วยก็ถือว่ามีความผิดร่วมกันแล้ว

ดูๆแล้วคงไม่ได้มีแค่พวกแกหรอก... พวกคนอื่นใน Trickstar คงจะรวมหัวกันด้วยใช่ไหม

ไม่อย่างนั้นก็คงไม่ซื้อดอกไม้ไฟมามากมายขนาดนั้นหรอก

ซวยหน่อยนะที่มาเจอฉัน จะจับเทศน์จนกว่าพวกแกจะยอมจำนนเลย


ยูซึรุ: อา ท่านรองประธาน อยู่ที่นี่เองสินะครับ


เคย์โตะ: ตอนนี้ยุ่งอยู่ เอาไว้ที่หลัง


ยูซึรุ: งั้นหรือครับ... พอดีว่าเอกสารที่ต้องนำเสนอกับท่านประธานในวันพรุ่งนี้มีข้อผิดพลาดอยู่ ก็เลยอยากจะให้ท่านรองประธานช่วยตรวจสอบดูหน่อยน่ะครับ...

แต่ถ้าหากว่ายุ่งอยู่ก็ช่วยไม่ได้นะครับ


เคย์โตะ: เฮ้ย เดี๋ยวก่อน เอกสารที่จะนำไปเสนอเอย์จิเหรอ? พูดเรื่องนั้นมาก่อนเลย

รอดตัวไปนะพวกแก แต่ว่าอย่าคิดซะล่ะว่าความผิดจะหายไปได้ ไม่ว่าแกจะอยู่ที่ไหน ฉันก็จะตามหาแกแล้วก็เทศน์แกซะ เตรียมใจเอาไว้เถอะ

ฟุชิมิ ไปกันเถอะ ต้องรีบๆสะสางให้จบๆแล้วมาจัดการเจ้าพวกนี้ต่อ


ยูซึรุ: รับทราบครับ ท่านรองประธาน


โฮคุโตะ: ...ไปกันแล้วเหรอ? ฟู่ว เป็นเพราะได้ฟุชิมิช่วยไว้แท้ๆ


โฮคุโตะ: คงจะหลักแหลมถึงขนาดที่แค่กวาดตามองแค่ครู่เดียวก็คาดเดาสถานการณ์ของพวกเราได้แล้วสินะ

ต้องไปขอบคุณฟุชิมิที่หลังแล้วสิ เอาเป็นว่าเราต้องรีบไปรวมตัวกับเจ้าพวกนั้นแล้ว เร็วเข้าเถอะอันสึ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Obbligato - ศรัทธาต่อคาเซฮายะ ทัตสึมิ/ตอนที่ 4

  <เวลาเดียวกัน ห้องโหลยโท่ยของโรงเรียนเรย์เมย์> ทัตสึมิ: ーครับ เท่านี้ก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ คานาเมะ: ......... ทัตสึมิ: ผมขอให้ทุกคนออกไ...