(ณ เวทีซากุระเฟส)
โฮคุโตะ: อืม พอได้สวมชุดสำหรับซากุระเฟสแล้ว ก็รู้สึกน่าประทับใจจริงๆเลย
มาโคโตะ: ถึงจะเคยลองสวมมาแล้วก็เถอะ แต่พอสวมก่อนหน้าการแสดงจริงแบบนี้ก็ทำเอาชักจะเกร็งขึ้นมาแล้วสิ ให้อารมณ์เหมือน "แปลงร่างงง!" อะไรอย่างนี้~♪
มาโอะ: มันต้องประทับใจแน่อยู่แล้วล่ะ ก็พวกเราเป็นคนจัดเตรียมงานซากุระเฟสกันเองตั้งแต่ต้นจนจบเลยนี่นา
นี่เป็นไลฟ์ของพวกเรานะ มาสนุกสนานกันให้เต็มที่เถอะ~♪
โฮคุโตะ: ลำบากแย่เลย ขอบใจนะ อิซาระ
ถ้านายไม่ช่วยต่อรองกับสภานักเรียนให้หาคนมาช่วยเตรียมเวทีเพิ่มล่ะก็ คงจะเปิดงานซากุระเฟสไม่ทันก่อนดอกซากุระจะร่วงแน่
มาโอะ: ไม่ต้องขอบคุณก็ได้น่า ทำตัวห่างเหินไปได้ ฉันเองก็ตั้งตารอที่ไลฟ์อยู่แล้วด้วย~ ค่อยยังชั่วที่ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยไปได้อย่างเฉียดฉิว
ถ้าเกิดว่ามีความสมเหตุสมผลมากพอ รองประธานก็จะช่วยเราอย่างเต็มที่เองนั่นล่ะ ไม่เหมือนกับประธานนักเรียนที่ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
ถ้าไปยื่นคำร้องล่ะก็ เค้าก็จะหาคนมาช่วยพวกเราให้เอง
แต่เพราะแบบนั้น เงินรางวัลที่ได้จากซากุระเฟสก็เลยต้องแบ่งไปให้สภานักเรียนหมดเลย ขอโทษด้วยนะ
นี่อาจจะกลายเป็น "ศึกเพื่อชื่อเสียง" อย่างเดียวไปซะแล้วสิ?
โฮคุโตะ: เดิมทีมันก็เป็นการเดิมพันครั้งใหญ่มาตั้งแต่แรกแล้วล่ะ นี่คือศึกเพื่อชื่อเสียงเพื่อให้พวกเรา Trickstar ได้เป็นที่รู้จักหน้าค่าตาไงล่ะ
มาโคโตะ: อื้ม เท็นโคเซย์จังก็ช่วยขายของหลายๆอย่างด้วยเหมือนกัน กำไรที่ได้มาจากการขายกู๊ดส์ก็เข้ากระเป๋าพวกเราเต็มๆเลย
หวังพึ่งเท็นโคเซย์จังเลยล่ะ~ พอจำนวนคนเยอะแล้ว ก็ทำอะไรได้มากขึ้นดีจริงๆเลย♪
โฮคุโตะ: นี่พวกเรา Trickstar มีกู๊ดส์ด้วยงั้นเหรอ
มาโคโตะ: อื้ม บางครั้งระหว่างที่พวกเราฝึกซ้อม เท็นโคเซย์จังก็ไปหลบมุมเย็บนู่นเย็บนี่ใช่ไหมล่ะ เหมือนว่านั่นจะเป็นการทำกู๊ดส์ล่ะ
เพราะเป็นของทำมือก็เลยมีไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ แต่ก็สัมผัสได้ถึงความรักอันเต็มเปี่ยมเลยนะ~♪
โฮคุโตะ: งั้นเหรอ... ได้ยัยนั่นช่วยไว้เยอะเลยจริงๆ
มาโอะ: แต่ว่าเท็นโคเซย์ก็ยังไม่ได้เข้าร่วม Trickstar อย่างเป็นทางการใช่ไหมล่ะ อย่าใช้งานเธอหนักไปนักเลย~ ยังไงก็เป็นเด็กผู้หญิงด้วย
แต่ว่า เพื่อทั้งเท็นโคเซย์ ทั้งเหล่าคนที่มาช่วยเหลือ และเหล่าผู้ชมที่อุตส่าห์มาร่วมตัวกันแล้ว... มาทำให้เป็นไลฟ์อันแสนสุดยอดกันเถอะ☆
โฮคุโตะ: เข้าใจแล้ว จะมุ่งมั่นกับงานอย่างหนักแน่น มั่นคงนั่นล่ะ
มาโอะ: เฮ้ๆ นึกว่าช่วงนี้จะทำตัวยืดหยุ่นกว่าเดิมแล้วซะอีก กลับไปเป็นเหมือนหุ่นยนต์อย่างแต่ก่อนซะแล้วนะ โฮคุโตะ?
...ยังคาใจเรื่องของสุบารุอยู่งั้นเหรอ?
โฮคุโตะ: ไม่ใช่ซักหน่อย ฉันไม่สนเจ้าคนแบบนั้นหรอกน่า
สุดท้ายก็ไม่มาช่วยเตรียมงาน เพลงใหม่ที่ใช้สำหรับซากุระเฟสก็ไม่มาซ้อม ไม่นึกเลยว่าจะเป็นคนที่ไร้ความรับผิดชอบถึงขนาดนี้
น่าผิดหวังจริงๆ อิซาระล่ะพอจะได้ข้อมูลอะไรหรือเปล่า? เห็นพูดเอาไว้นี่ว่าจะพาหมอนั่นกลับมาให้ได้น่ะ แล้วเจ้างั่งนั่นมันไปทำอะไรอยู่ที่ไหนกันล่ะ?
มาโอะ: อย่ามาจี้ถามกันน่า ฉันก็ทำเต็มที่แล้วนะ
แต่ก็ มาเฝ้ารอกันเถอะ เฝ้ารอสุบารุ... เพื่อนพ้องของพวกเราน่ะ
ถึงหมอนั่นจะเหมือนคนงี่เง่าที่ไม่คิดอะไรเลย แล้วบางทีก็อาจจะไม่คิดอะไรจริงๆก็ได้ แต่ว่าหมอนั่นเองก็เหมือนจะคิดอยู่บ้างเหมือนกันนะ~?
โฮคุโตะ: ....? ไม่เห็นเข้าใจความหมายที่พูดเลย
มาโคโตะ: โอ๊ะ ใกล้ได้เวลาเริ่มแสดงแล้วล่ะ มัวแต่พูดจาไร้สาระกันอยู่ไม่ได้แล้ว เช็คความพร้อมกันเอาไว้ก่อนเถอะ~ ผมเองก็เริ่มจะเกร็งขึ้นมาแล้วเนี่ย!
มาโอะ: ผู้ชมมากันเพียบเลยแฮะ~ สมกับเป็นเวทีใหญ่ที่จัดขึ้นตามประเพณี ซากุระเฟส
แต่ส่วนใหญ่ก็มาเพื่อชมดอกไม้กันนั่นล่ะ คงจะสนใจดอกซากุระมากกว่าอยู่แล้วล่ะ
มาลุยกันให้น่าตื่นเต้นจนทำให้สายตาพวกนั้น จับจ้องมาที่พวกเรากันเถอะ~♪
มาโคโตะ: อื้ม ด้วยเพลงที่ให้สมาชิกใน Trickstar ทุกคนออกโรง ตามที่กำหนดกันไว้สินะ
แล้วโฮคุโตะคุง ก็คิดและให้พวกเราซ้อมเพลงแบบเวอร์ชั่นสามคนเอาไว้แล้วด้วย~?
โฮคุโตะ: กันไว้ย่อมดีกว่าแก้ ถึงจะขาดอาเคโฮชิไป แต่เราก็ต้องทำให้ซากุระเฟสดำเนินต่อไปได้
นี่เป็นศึกใหญ่ชี้ชะตาของ Trickstar ในครั้งนี่เลย จะทำพลาดไม่ได้เด็ดขาด ถึงจะเจ็บใจที่อยู่ในสถานการณ์ที่ใช้พลังเต็มร้อยไม่ได้ก็เถอะ
เจ้าอาเคโฮชิ... ทั้งที่ตอน Trickstar แตกกระเจิงกันไปก่อนหน้านี้ หมอนั่นยังคงอยู่จนถึงท้ายที่สุดแท้ๆ
แต่คราวนี้กลับมาล้มเลิกเอาเป็นคนแรกเนี่ยนะ
ไม่เข้าใจเลยซักนิดว่าคิดอะไรอยู่กันแน่
ทั้งที่ฉันก็แค่อยากจะไถ่โทษ ที่หันหลังให้ Trickstar ในตอนนั้นแท้ๆ
ฉันกดดันหมอนั่นมากไปเหรอ หรือเป็นเพราะรีบร้อนมากเกินไป... ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
ควรจะทำยังไงดีล่ะ ฉันก็แค่อยากจะไลฟ์กับทุกคนใน Trickstar อีกเท่านั้นแท้ๆ
มาโอะ: สุบารุจะต้องกลับมาแน่ เชื่อมั่น และเฝ้ารอสิ
หมอนั่นเป็นดาวลำดับที่หนึ่งของ Trickstar ไม่มีทางที่จะปล่อยเวทีที่เปล่งประกายระยิบระยับไปได้อยู่แล้ว♪
โฮคุโตะ: แต่จะยังไง... ฉันก็ยังไม่ยอมอภัยที่หมอนั่นทำตามใจตัวเองหรอกนะ
ถ้าทุกอย่างจบลงแล้วจะจับสั่งสอนซะให้เข็ดเลย ไม่สิ เอาเป็นจับเข่าคุยกันดีกว่า เพราะฉันเองก็คงหัวดื้อไปหน่อยเหมือนกัน
โฮคุโตะ: ทุกอย่างนั้น เอาไว้หลังจากซากุระเฟสจบนั่นล่ะ ชีวิตของดอกไม้นั้นช่างแสนสั้น แต่ถึงแม้ว่าดอกซากุระจะร่วงโรงไป พวกเราก็จะขอเบ่งบางอย่างภาคภูมิ
พวกเราจะกลายเป็นดอกซากุระ เพื่อให้ผู้ชมที่มาชมดอกไม้มีความสุขและรอยยิ้มได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น